Przeczytałam twój wpis i jakbym siebie słyszała... tylko my zaliczyliśmy wpadkę, Nie zdążyłam się ucieszyć bo poroniłam od tej chwili od straty czyli 7 tygodni ciągle myślę,chcę tego dziecka...tylko mój mąż nie bardzo...ja sama się boję mam 37, mój mąż 41...

Też mam podobnie, podobny wiek, podobne nastawienie do sprawy, raz chcę, a raz stwierdzam, że na co mi znowu babrać się w pieluchach, córkę mam jedną, nastoletnią. Trzymam kciuki za nas obie!

Cieszę się , że nie jestem sama z takimi myślami :) Peppa... ja już byłam w czwartej ciąży kiedyś - też wpadka . Na początku załamka , a kiedy poroniłam załamka po raz drugi :( Wtedy trochę inaczej to wszystko wyglądało bo jedna córka miała 6 lat , druga 2 a trzecia roczek - byłam po pas w pieluchach , stąd łzy na widok dwóch kresek jak grochy leciały , ale kiedy straciłam tą ciążę , było mi pomimo wszystko bardzo przykro ... Nie myślałam jednak o kolejnym dziecku - nawet nie chciałam myśleć... Darija... gdybym miała jedno dziecko - pewnie mniej bym się bała , chociaż kto wie... nie tylko o ,,ilość ,, dzieci chodzi . To przecież wygoda , swoboda , druga młodość można by rzec... a tu taki psikus w głowie siedzi ... No cóż - wszystkim nam życzę rozjaśnienia myśli w głowie :) i więcej pozytywnego nastawienia :) Buziaki :)

Boże czytam twój pamiętnik i widzę siebie tylko staram się o trzecie dziecko nikt o tym nie wiem niektórzy się domyślają a ja nic nie mówię bo kiwają głowami z politowaniem i myślą WARIATKA!!! Mój mąż ma 45 lat ja 37 szału nie ma dwójka w wieku 17 i 13 czasem bym podusiła tak dają popalić ale cóż chce jeszcze usłyszeć tupot małych stóp

U mnie dzieci wiedzą i wspierają mnie , szczególnie najstarsza córka ( ma 15 lat ) ,moja siostra patrzy na mnie z politowaniem , mama ucieka jak słyszy temat a chrześnica pyta czy mi się jeszcze chce w pieluch bawić . Może gdyby większe wsparcie mieć w bliskich , łatwiej byłoby mi decyzje podjąć . Życzę Ci powodzenia :) U mnie nowy cykl - więc mam kilka dni czasu na myślenie , choć wydawało mi się , że chciałam odpuścić w tym miesiącu :P

Dzieciaki też u mnie wiedzą ale mają zakaz mówienia o tym komukolwiek nie chcę żeby rodzina tz. bracia moi i mama zaproponowali pobyt w Tworkach. Dzieciaki chcą tylko każdy inną pleć wybiera ale to nie koncert życzeń więc będzie co będzie

Kicia - moje zanim dostały zakaz - ogłosiły w szkole :) Tylko , że z grubej rury poleciały i ciążę mamusiną ogłosiły :) Potem był zakaz - wszystko ucichło , bo i brzucha nie widać :)

Ja też żyje tylko tym forum, tu rozmawiam bo tu mnie rozumieją, czuję potrzebę rozmawiania a nie mam z kim...moi znajomi nie widzą problemu poronienie było, a ciąża w wieku 38 lat? Szaleństwo! Miłego łikendu z rodziną

No tak... różne opinie można usłyszeć na temat ciąży w tym wieku . Ja słyszałam dwie :) Jedna - to w przypadku wpadki - WSTYD !!! W takim wieku zaliczyć wpadkę Druga - w przypadku świadomej decyzji - WARIACTWO !! W takim wieku decydować się na dziecko Moje zdanie jest takie , że nic nikomu do tego , mało tego mam wrażenie , że teraz dojrzałam jak nic do tego , żeby zaopiekować się małą istotką . Chciałabym jeszcze raz poczuć to co się czuje , kiedy po raz pierwszy widzi się swoje dziecko ... To uczucie jest chyba najpiękniejsze na świecie :) Dlatego mam gdzieś te wszystkie komentarze . Jedyne co mnie powstrzymuje , to strach ...i sama nie potrafię jasno określić , czego się boję ;( Nie można słuchać ludzi , bo nikt nie ma wychowywać NASZYCH dzieci :) Pozdrawiam :)

Podziwiam Cię za odwagę i zazdroszczę trzech - zapewne cudownych córek:):) Trzymam kciuki aby Wam się udało:) Najważniejsze jest co czego chcecie i pragniecie a nie wiek:):):)

Odwaga? No nie bardzo - codziennie mam jakieś obawy :) Tak córki cudowne , ale czasem zwariować można z nimi :P Tak jak z każdym chyba ...Jeżeli o wiek chodzi - nie czuję się jakoś staro :P no ale metryka to metryka :D

Ja też jednego dnia chcę dziecka, a drugiego pytanie jak ja sobie poradzę ? Ze skrajności w skarjność

Dziś jestem na etapie ,,chcę ,, :)

To normalne że borykasz się z wątpliwościami. Co do wieku, naprawdę nie jest jeszcze za późno. Nie jedna kobieta stara się wtedy o swoje pierwsze dziecko. Dasz radę. Musisz tylko być pewna , że naprawdę tego chcesz. Nie jesteś sama:-)

Przyjaciółce powiedz że ma się tyle lat na ile się czuje, a dzieci niesamowicie odmładzają :)

Dziewczyny , dziękuję Wam za słowa otuchy ... Ja to mówię zawsze , że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia . Tu , na staraczkach , na forum wydawało by się , że jestem hmm... młoda? Tam gdzie nie myśli się już o dzieciach , gdzie nie ma takich pragnień , wydaje się , że baba w moim wieku to już dinozaur ... No i znowu teoria o punkcie widzenia się zgadza :) Pozdrawiam Was Cieplutko :)

kurde jaki dinozaur?! ja tez myśle jak Ty nad trzecim mam prawie 40 i tez kiedy dziecko do komuni ja będe miala prawie 50?!.. i co tu robić..

oto jest pytanie :) Ja dziś chyba zaczynam @ i kurcze nic nie potrafię postanowić ;) Orbitreka zaliczyłam , a skalniak już jako tako wygląda . Jako tako powiedziałam :D

powodzenia Ci życze ja też mam trawsko wszędzie kwiatki które kupiłam w opakowaniu...skalniak ..hmmm pożal sie Boże... no i na koniec ten orbitrek, heh to powinien byc mój wpis haha!

trawa ikwiatki moga poczekac:) w okresieletnim trzeba sie ladnie prezentowac,chyba ze cos tas zachaczy po drodze,i gdzies tam cos zacznie rosnac;D

To siły życzę na te podboje u mnie też chałpa wielka i nie chce się sama posprzątać :-P ja mam syna i córkę i powiem że z synem się dogadam natomiast córka..cóż..dziewczyny są trudne bardzo..w wychowaniu stwierdzam :-O dobrze że mąż pomaga dużo robi za siebie i za dzieci i za psy :-D

Dużo cierpliwości życzę!

Już po domowej burzy . Porządki co prawda opornie idą , ale humor w sumie mi dopisuje :)

Najlepsze podejście "co ma być to będzie", można uniknąć wszelkiego stresu, tylko jeszcze żeby to było takie łatwe :) JA też sobie zawsze tak mówię, a wychodzi jak zawsze. Pozdrawiam!

To ja jednak bym nie chciała Twojej głowy xD, w każdym bądź razie dziękuję za dobre chęci ;) I życzę żeby przestała boleć i czasami nie wybuchła ;)

Kurde z tymi dzieciakami :-D Ale kochamy je ... Wiesz przypomniało mi się jak mąż kiedyś się mnie pyta( jakiś rok temu) może robimy trzecie? Ja byłam w szoku i stchurzyłam, to była moja szansa, teraz jakby mnie tak zapytał, co ja bym za to dała :-P

No , ale nie jest stuprocentowo na ,,nie ,,? :) wydaje mi się , że faceci są jeszcze większymi tchórzami niż baby . Trudno im podjąć jakąś decyzję w ważnej sprawie , tyle , że Oni myślą głową , a my sercem , stąd częste nieporozumienia :) Czytałaś kiedyś ,,Mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus,,? Polecam :)

Bólu głowy współczuję, u mnie rano też migrena zawitała ale na szczęście Sumamigren w porę przerwał atak :) Jednak jak ból będzie nawracał to domagaj się tomografii bo lepiej dmuchać na zimne.

Ale byka palnełam! Z tym tchórzem Ups.. Teraz to już nie wiem czy mój chce.. raczej nie..to mnie martwi..temu tak się czaję z tą rozmową

..jak nie chce , no to gorzej , ale zawsze możesz tak zadziałać , że niby niechcący się stanie :P A na poważnie , to powinnaś z Nim bardzo szczerze porozmawiać , powiedzieć o tym co czujesz, czego pragniesz ... wytłumacz , że nie potrafisz ugasić tego instynktu macierzyńskiego , który się w Tobie obudził ... A może powinien przeczytać Twój pamiętnik ? To jedyne co mogę Ci doradzić .

Trudne jest to wszystko w babskiej wersji, my się zagłębiamy,analizujemy, różne wersje bierzemy pod uwagę, aa faceci, jedna dobra konkretna myśl, po co roztrząsać tylko zadanie wykonać, przynajmniej u nas tak jest...mój mąż jest cudzym optymistą, zawsze zadowolony w najgorszym widzi dobre rozwiązanie, pociesza ale kiedy wie że jest źle, bo on nie widzi we wszystkim problemu jak ja... ups ale się rozpisałam ..

A co Ci podpowiada serducho?

Ja też im więcej myślę tym gorzej i więcej wątpliwości...

Cieszę się, że wszystko sobie poukładałaś, bardzo się też cieszę, że zostajesz :)

Ja też się cieszę kochana :)

Chciałabym dojść do tego momentu co Ty,postanowiłaś. Ja dalej się miotam, szarpie bo nie wiem czego pragnę, czy wziąść się za siebie basen aerobic, bo mam czas przy dorośnietych dzieciach czy poświęcić się maleństwu... Nie wiem sama za czym tęsknię ale nie jestem szczęśliwa...

najpierw pomyślałam, 4 dziecko? dlaczego ta babeczka mi zabiera miejsce w kolejce, ja chcę tylko drugie? Ale przeczytałam Twój pamiętnik i to co piszesz jest prawdziwe i bardzo szczere. Ja mam tyle lat co Ty i podobne przemyślenia. Po dwóch latach starań życie intymne kojarzy mi się wyłącznie z owulacją i prokreacją - niezamierzone zwycięstwo koscioła :))) stracony czas na monitoringi, szukanie przyczyn, lekarstwa, kombinowanie.. Kochana, najgorzej się miotać, dlatego gratuluję decyzji bo dala Ci spokój. Ja jeszcze się miotam, widzę co mi umyka, ale wpadłam w pułapkę konsekwencji, a poza tym nie chcę by córa została sama.. Ale odpuszczam choć na chwilę, zanim mnie zniszczy... Nas zniszczy... Jednak wszystko trzeba przeliczyć. Jeśli zmienisz zdanie tez będzie super, będę zaglądać. Wczoraj moja 2,5 letnia córka powiedziała, że mnie nie kocha, bo jestem zła (wcześniej jej powiedziałam, że jestem zła, bo coś ruszała czego nie powinna...) i tak pomyślałam, czy ja na pewno chcę jeszcze jedną "pijawkę" :)))) eh, dzieci... Ps. ja nawet nie lubi e dzieci, tak jak Ty :)))))