WSTĘP
czekając na .. boje sie napisać, ale pomyslałam, że jak zacznę to to mi pomoże..
O mnie: 34 letnia, od 7 lat mężatka, Staramy się od 10 miesięcy. O sobie mogę powiedzieć tyle, że jestem wiecznie zabiegana i przejmujaca sie wszystkim 10X bardziej niz trzeba.. Ech, pewne rzeczy trudno zmienić Moja mama powiła mnie szczęśliwie w wieku 41 lat, paląc papierosy i pijąc hektolitry kawy.. wcześniej wydała równiez szczęśliwie na Świat 3 mojego rodzeństwa.. więc myślałam, że i mnie pójdzie łatwo Gin powtarza, że nieco inne były wówczas uwarunkowania środowiskowe i czynniki cywilizacyjne, więc nieco cierpliwości nie zaszkodzi...
Czas starania się o dziecko: od początku 2014r. - czyli obecnie już 10 miesiąc.. się zbliża
Moja historia: Nigdy nie myślałam, że będę miała "swoją historię" starań o dziecko.. Nigdy nie myslałam, że będę się starać, tylko że po prostu zajdę w ciążę kiedy uznam, że to dobry czas. No i nagle obudziałam sie jak z jakiegoś snu, pomyślałam, że to już jest ten dobry czas, za czymś ciągle biegłam i ciągle czegoś brakuje. Zawsze z mężem uważaliśmy, zabezpieczaliśmy się na 10 spustów, bo czas nie był odpowiedni a dzieci przecież ppjawiają się "od razu", wystarczy chwila nieuwagi, albo nawet pół chwili, albo w ogóle niczego nie potrzeba;) - a teraz - to już rzeczywiscie zrobiła sie historia.. która raczej zmieniła moje przekonania nt. tego czy łatwo zajśc w ciażę..
Moje emocje: Na początku była niecierpliwość - ale teraz po roku starań już mam trochę inne mniemanie. Bardziej bezsilność, a może nawet rozczarowanie.. bo tym razem tak niewiele ode mnie zależy. No i strach - że nigdy nie usłyszę słowa "mamo"..
Nadchodzi jesień, niebawem zima, nie lubię tej pory i dodatkowo zarazili mnie w pracy katarem. Przez to wszystko chyba ogarnęła mnie nostalgia i żal do losu, więc postanowiłam coś w reszcie napisać.
W to lato tyle znajomych z sąsiedztwa zaszło w ciążę że normalnie jakis wysyp.
Dziś w pracy dowiedziałam się że kolejna dziewczyna w ciąży - trzecia w tym roku /a pracuję w kilkunastosobowej firmie tak dla porównania/
Ja osobiście uważam się za osobę opanowaną i cierpliwą - zauważyłam że dla mnie ten temat po prostu zaczyna sie robić coraz bardziej odległy, jakby miał mnie nigdy nie dotyczyć, jakbym miała tylko dowiadywać się o szczęsciu innych a nie przeżywać go nigdy sama na prawdę..
Ee, ten katar nie ułatwia mi zadania:(
W to lato tyle znajomych z sąsiedztwa zaszło w ciążę że normalnie jakis wysyp.
Dziś w pracy dowiedziałam się że kolejna dziewczyna w ciąży - trzecia w tym roku /a pracuję w kilkunastosobowej firmie tak dla porównania/
Ja osobiście uważam się za osobę opanowaną i cierpliwą - zauważyłam że dla mnie ten temat po prostu zaczyna sie robić coraz bardziej odległy, jakby miał mnie nigdy nie dotyczyć, jakbym miała tylko dowiadywać się o szczęsciu innych a nie przeżywać go nigdy sama na prawdę..
Ee, ten katar nie ułatwia mi zadania:(
Los jest przewrotny a znaki na ziemi i niebie bywają zwodne. Jak w Krwawym Makbecie:)
Uwielbiam Szekspira. Tak mnie dziś naszło, żeby to ogłosić
Uwielbiam Szekspira. Tak mnie dziś naszło, żeby to ogłosić
TSH -4,15 (norma 0,27-4,20)
ft 4 - 1,35 (norma 0,93- 1,71).
Czyli to tysz nie to. Mój gin poedział, że najgorsza przyczyna problemów to własnie ch.w.c. - "ch@! wie co"
ft 4 - 1,35 (norma 0,93- 1,71).
Czyli to tysz nie to. Mój gin poedział, że najgorsza przyczyna problemów to własnie ch.w.c. - "ch@! wie co"
Kolejna dziewczyna w pracy oznajmiła stan błogosławiony... I kurcze ciesze sięibardzo bo to super osoba i tylko mi wyjawiła szczegółyeże to ... ciąża bliźniacza ale rokowania tragiczne. Uśmiech i łzy w oczach jednocześnie. Dziś jest po kolejnych badaniach i .. jest lepiej 
Zalecilam skladanie na podwójny wózek. Wiem ze będzie dobrze, wygląda promieniujaco:-D normalnie bym myślała:czemu nie ja? Ale na prawde się cieszę wykresiku leć do góry, pliss
Zalecilam skladanie na podwójny wózek. Wiem ze będzie dobrze, wygląda promieniujaco:-D normalnie bym myślała:czemu nie ja? Ale na prawde się cieszę wykresiku leć do góry, pliss
Wiadomość wyedytowana przez autora 24 kwietnia 2015, 20:46
Witaj, ja także myślałam, że jak już przyjdzie czas to jedna noc zapomnienia i będziemy się zastanawiać czy podołamy wychowaniu małego człowieka. Chyba większość tak myślała. Przecież wszystkie wokół zachodzą... Zazdroszczę Ci jednej cechy- cierpliwości. Ja nigdy nie byłam cierpliwa i to oczekiwanie mnie wykańcza- bo nie oszukujmy się- starania to głównie oczekiwanie: na owulację, na testowanie, na badania. na wyniki itd itp Ale głowa do góry- to jedyny sposób, żeby nie zwariować no i fakt, że dziewczyny tu n ovu w końcu zachodzą :) Pozdrawiam i życzę powodzenia :)
Ja też czekam, zaopatrzyłam się we wszystko co możliwe, od testów owu po termometr :) do dzieła :) teraz się uda :)
Witaj:-) a ja dodam od siebie, żebyś pamiętała w tym wszystkim, że poza staraniami też jest życie:-) powodzenia:-)
jak wizyta u ginekologa?