dzisiejszy dzień po raz kolejny odebrał mi nadzieję, ale i dodał sił... dopiero od kilku tygodni mierzę temperaturę i jeszcze nie jestem zbyt lotna w interpretacji wykresu... cały czas łudziłam się, że może w tym miesiącu... niestety test zrobiony, a miesiączka przyszła 3 dni wcześniej... dotychczas byłam w tym wszystkim sama (przynajmniej tak mi się wydawało...) mój M. twierdził, że będzie ok, że mam się nie przejmować... wściekałam się, ale jakoś dochodziłam do ładu... Dziś mojemu mężowi popłynęła łza, a ja nie wiedziałam co mam zrobić, w końcu to ja cierpię, to ja nie mogę zajść w ciąże... myliłam się...

dzisiejszy dzień po raz kolejny odebrał mi nadzieję, ale i dodał sił... dopiero od kilku tygodni mierzę temperaturę i jeszcze nie jestem zbyt lotna w interpretacji wykresu... cały czas łudziłam się, że może w tym miesiącu... niestety test zrobiony, a miesiączka przyszła 3 dni wcześniej... dotychczas byłam w tym wszystkim sama (przynajmniej tak mi się wydawało...) mój M. twierdził, że będzie ok, że mam się nie przejmować... wściekałam się, ale jakoś dochodziłam do ładu... Dziś mojemu mężowi popłynęła łza, a ja nie wiedziałam co mam zrobić, w końcu to ja cierpię, to ja nie mogę zajść w ciąże... myliłam się...

Mąż mi sie zepsuł ja u ginekologa dowiedziałam się, że ze mna wszystko ok i trzeba jeszcze raz przyjrzec sie mojemu M. Rozmawialismy i teoretycznie sie ze mna zgadza ale w praktyce nie oznacza to nic... nie dosc, ze ogolnie jest miedzy nami napieta atmosfera (jestesmy jak ogien i woda) to jeszcze on ma teraz focha... bo on rozumie, ze to z nim moze byc problem i absolutnie nie podwaza to jego meskosci ani samooceny... ale nagle imprezowicz w niego wstapil... nikt nie wzbudza we mnie tak skrajnych uczuc:/ zebym chociaz w jezyk potrafila sie ugryzc, albo chociaz ogluchla na te brednie, ktore gada...