dziś przyszedł dzień załamania, po całym dzielnie przebytym miesiącu. słucham Ciszy Bednarka i ryczę jak bóbr. rozpamiętuje tamte chwile te feralne dni w szpitalu, w myślach przypominam sobie zdjęcie usg mojego Marcelka.

być może dziś pod sercem noszę maleństwo, takie moje upragnione, ukochane maleństwo, bezbronne na to co los dla niego przygotował. potrzebuję dziś tego płaczu jak nigdy do tond..