Trace nadzieję.. Staram się nie myśleć o tym, ale myśli same pchają mi się do głowy... Co się będzie, jeśli się okaże że nigdy nie będę mieć dzieci? Jak sobie poradzę z tą świadomością... Jak nazwać się kobietą jeśli nie można być matką... Towar wybrakowany? Nie wiem czy będę potrafiła żyć z tą myślą, nie wiem czy będę mogła być z moim mężem - przecież to przezemnie nie zostanie ojcem... Jak można się z tym pogodzić.. Czy to wogolw możliwe?

Jak małpiszon przyjdzie, ostatni raz będę monitorować cykl.. Nie mam już na to sił...

Bóle jak na @ coraz częstsze ... Dociera do mnie myśl, ze się niestety nie udało - a tak ogromne nadzieje pokładalam w tym cyklu. Zapytalam wczoraj mojego Meza co będzie jak nigdy nam się nie uda , odpowiedział ' nigdy nie mów nigdy i nie grać nadziei. Poza tym ja zawsze będę Cie kochał'.. I jak człowiek ma się nie rozkleić?

Dzisiaj bóle jak na @ są rzadsze... Uczucie gorącej głowy...jUż nie wiem co myśleć. Wczoraj i przed wczoraj spisałam ten cykl na straty, dziś się już pogubiłam. Nie chce się znowu pozytywnie na stawiać...

Brak bólu brzucha jak na @ , od czasu do czasu zabili tak jakby w pochwie... Poza tym zero jakich kilwiek objawów.. Dziś wzięło mnie na żale... Wybaczcie dziewczynki z forum, które musiały to czytać jednak na Was zawsze można liczyć, troszkę niektóre salami zaraziłam i wszystkie jak jeden maz podniosły na duchu:-) żałuje że dopiero pierwszy cykl jestem z Wami:-) do Was do z byle pierdólką można się zgłosić a zawsze ktoś odpowie:-) dziś według OF mam termin na @..jednak ani widu ani słuchu na dzień dzisiejszym jednak nie pozwalamy nadzieję na choćby male zaiskrzenie.

@ dalej ani widu ani słuchu. Ból brzucha tez minął w większości.. Szyjka baaardzo wysoko, jak juz udało mi się ją dotknąć to jest jak czubek nosa.. Nie wiem co myśleć.
Na bete pójdę dopiero w poniedziałek albo we wtorek...

Beta ujemna - nadzieja pękła jak szklanka na drobny mak. Załamałam się, wybuchłam. Juz popłakałam, jak maz wróci rozkleje się ponownie - powiem mu bo to jego tez dotyczy. Mysie ze tak samo jak ja wierzył w ten cykl. Bądź tu człowieku mądry. Chce być silna, chce z nadzieją iść dalej - ale na dzień dzisiejszy nie potrafię. Nawet mamuśka ma mnie zrypała ze za bardzo przezywam i się przejmuje. Ale jaj mam się nie orzjmowac? No jak? Przecież dokładnie wiem kiedy była obu, wiem kiedy w związku z tym się serduszko w alkany...wiec jak mialam się nie przejmować? Daje sobie ostatnią szansę - jeszcze ten cykl monitoruje. Nie wiem co będzie jak kolejny tez się nie uda.. Mamuska cos o Tarnowie wspomina. Oszaleje w końcu. Naradzie muszę iść to wszystko wyryczeć. Na pocieszenie kebab! Nic dziś nie jadlam z nerwów. Jakoś sobie to wynagrodzeń. A na wieczór dla od reagowania zajmę się moim mezusiem... Nie bedzie narzekał , ale rano popłaczę znowu, będę leżeć w łóżku i się obwiniac o całe zło i wszystkie niepowodzenia w nasxzym życiu.

Magiczny kebab:-) - żart- wystarczyła rozmowa z moim dopełnieniem życiowym:-) poplakałam mu w koszulkę, powiedział ' kocham Cie, damy rade, nie przejmuje się tak;-)" zcalował leski i mi lepiej:-) juz nie płacze, wcinam kebaba mniam mnuam:-)

Nowy dzień - wczoraj wyglądała sytuacja dużo gorzej. Dziś patrzę jaśniej na przyszłość. Zbyt pięknie by było gdyby odrazy po pierwszym monitorze się udało. Jeszcze jedno podejście. Później z pol roku wrzucam na luz. Może wkincu znajdę prace? Będę mieć zajęcie, dzięki czemu odciaze myśli - jak najdalej od tematu ciąży. Mam dopiero 25 lat. Mam jeszcze czas, nie jest na nic za późno. Zajmie się sobą - znaczne uprawiać sporty:-) a dlaczego nie? Nie będę przynajmniej siedzieć bezczynnie. A teraz IDE mojemu kochanemu mezusiowi robić obiad bo niedługo wróci:-)
W ostateczności zawsze będziemy mieć siebie.

Wczoraj zaczeła się @ , dziś się rozkręcila, ale daje rade:-) jutro umowie się do gin na 27 maja. Chce ja zapytać jakie dalsze diagnozowanie i leczenie mi proponuje bo nie ma sensu robić kolejnego monitoringu. Nie przelewa Nam się, dlatego wolę odrazu przejść do konkretow - bo czuje ze owulację mam w porządku. Problem tkwi w czymś innym i chce wiedzieć w czym. Jak będzie trzeba to będę do Tarnowa jeździć. Co zrobić - ważny cel - odpowiednie kroki - trzeba się poświecić.
Psychicznie czuje się lepiej, ale zawsze chyba się będę tym dręczyć.

A jednak się nie dręcze. Jutro IDE do biura pracy - mam nadzieje że dostajne w końcu jakaś pracę która odwroci moje myśli od napastliwej chęci zajścia w ciaze. Mam nadzieję ze mnie to od blokuje i odstresuje wczoraj pozwoliłam sobie na piwko( x3:-p) - tak zeby wyluzowac! I spedzilam z mężem cudny wieczór, pełen śmiechu i czułości - uwieńczony zajebistym seksikem:-) (x2:-p) Osz cóż to była za nic! Na samą myśl się rumienie ale równomiernie ogarnia mnie ponowne podniecenie:-) mmmmhmmmm! To ja lubie.
Albo się uda w tym cyklu albo i nie. Nie ten to następny, albo jeszcze kolejny. Znając życie na pewno będzie mi przykro przy każdej kolejnej @.. Ale może kiedyś przyjdą łzy szczęścia na widok pozytywnego testu ciążowego:-) nadal nie potrafię sobie wyobrazić tej chwili. Ale 3 lata temu oraz wcześniej nie wyobrażalam sobie siebie jako pannę młodą a następnie żonę do dziś dnia uczę się tej nowej jeszcze roli. Nadal uczę się bycia Panią Domu:-) - bo Panią Ogrodu już jestem:-)
Staram się myśleć pozytywnie i nie nachalnie. Bez większych emocji. Nie grzebie żeby oceniać szyjkę, nie kukam czy coś jest inaczej, nie interpretuje ( tzn nie będę ) występujących objawów czegokolwiek.
We środę pójdę do gin 12 DC . zrobi mi jeden minitorek, poproszę żeby powiedziała mi jaki ma plan odnośnie mojej dalszej diagnozy i leczenia w konkretnym celu.
Jak dostaje pracę, wciągnę się w nią i dam sobie spokój na jakiś czas. Jak dalej nic z tego nie będzie to pojedziemy do jakiejś kliniki:-) nie ma co na zapas się stresować.