WSTĘP
Długa i kręta droga... do szczęścia
O mnie: Nayzwam się Magdalena, mam 26lat. Od urodzenia mam astme i alergie. Po 9 latach związku nareszcie od ponad roku mogę nazywać się szczęśliwa żoną przystojnego mężczyzny. Z zawodu pedagog dziecięcy oraz terapeuta dzieci i młodzieży. Aktualnie pracuje jak nauczyciel w całodniowym przedszkolu z dziećmi między pierwszym a szóstym rokiem życia. W życiu są mi ważne m.in. wyrozumiałość, wytrwałość oraz szczerość.
Czas starania się o dziecko: Krótko po ślubie (gdy już zdecydowaliśmy się na dziecko) otrzymałam diagnoze> insulinoodporność oraz PCO. Obecnie staramy się o dziecko od prawie roku.
Moja historia: Brak miesiączki, częste bóle podbrzusza oraz dolnego odcinka pleców. Częste wizyty u lekarzy specjalistów. Diagnoza insulinoodpornoś. PCOS.
Moje emocje: Staramy się o dziecko od prawie roku. Na początku była motywacja. Wraz z otrzymywanymi diagnozami motywacja malała. Aktualnie moim uczuciem jest smutek i zwątpienie. Przede wszystkim, jak rezutaty starania się o dziecko przyjaciół są pozytywne, a człowiek sam tylko czuje żal i smutek.
Dziś mąż przywitał mnie takim zdaniem: "Oj myzso, znów okres dostałaś". Wiem, że nie chciał być niemiły, nie chciał mnie zdołować. Wiem to na pewno. Po prostu bardzo pragnie i za każdym razem nici z tego wychodzą 
po wszystkim pojechał do pracy a ja zdołowana zjadłam śniadanie i też poszłam do pracy. Cały dzień tak naprawde nie myslałam o niczym innym, jak o tym co mi dziś powiedziła.
po wszystkim pojechał do pracy a ja zdołowana zjadłam śniadanie i też poszłam do pracy. Cały dzień tak naprawde nie myslałam o niczym innym, jak o tym co mi dziś powiedziła.
Trzeba wierzyć ze kiedyś się uda chociaz wiem ze czasem to bardzo trudne,a tym co powiedział mąż się nie przejmuj faceci czasem nie mają wyczucia ze swoimi komentarzami; ) Powodzenia;)