Pierwszy miesiąc starań z obserwacją siebie i mierzeniem temperatury.

Wkręciłam się.

Nie nowość dla mnie, ale lubię "planować".
Wcześniej były to studia/nauka - ciągłe planowanie co i jak z życiem zawodowym.
Później z (jeszcze wtedy) Chłopakiem zdecydowaliśmy się na mieszkanie - planowanie.
Następnie już z Narzeczonym (ewoluowało) podjęliśmy decyzję po wykończeniu mieszkania o ślubie - znów planowanie.
Obecnie po ślubie - dziś 4 miesiące mijają - misja "planowanie Dzieci".

Obawiam się jednak, że w tym moim świecie, za bardzo się wkręcam w obserwacje siebie.
Czy faktycznie widzę "objawy", czy też wmawiam je sobie, bo pasują do mojego "planowania"?

Pierwszy cykl nie wygląda jakoś wyjątkowo pięknie, aczkolwiek mam nadzieję

Czego ja się wczoraj nażarłam, że tak mnie wzdęło?
a może to nie wina jedzenia?

eh.... lubię poranną herbatę obserwując, jak sikorki grasują po balkonie skubiąc słoninkę

chciałabym, jeśli w ogóle coś "wyszło", aby objawy i pozytywny test pokazały się/wyszły szybciej - za półtora tygodnia szykuje się tydzień nocek w pracy.
Ciężko je znoszę, a co dopiero jeśli by dopiero wówczas wyszło, że się udało?

Chciałabym wiedzieć wcześniej, aby się nie martwić.

Po ovu ponoć spada nasza efektywność - ogólna "radość życia"...

to ten dobry humor i skowronki wokół mnie to może dobre przeczucie?

Dobry dzień, mimo tego, że koledzy z pracy poszli dziś na "wyjątkowe" wolne i przez to wszystkie obowiązki spadły na mnie - to ogarniam

Czas szybciutko leci, już bliżej weekendu i w ogóle pozytywnie.

Plus następna rzecz, z której powinnam się cieszyć, a chyba tak nie jest.
Koleżanka na stanowisku wyżej jest w ciąży, ale nie o to chodzi.
Kierownik zaproponował mi jej stanowisko. Mam jakieś 4 miesiące, aby ogarnąć się bardziej z językiem i wskakuję.

Ale....

Ja chyba też wolę teraz postawić na życie prywatne. Podejmując się wyzwania musiałabym sama zrezygnować z planów o Moim Maleństwie na rok - dwa.

Chyba nie chcę.

Kurcze... cieszę się, że kierownik mnie docenia i wypycha dalej, ale....

Życie chyba nie opiera się na awansach zawodowych
Nie teraz, kiedy się tak nakręciliśmy

Po rozmowie z Mężem nt. propozycji kierownika.
Trudne to nie było, oboje wiemy, czego chcemy
a mnie nie kosztuje to zbyt wiele wyrzeczeń. Przez moment chwila słabości w pracy, że może jednak kariera.
Ale nie... Stawiam na Rodzinę

Działamy dalej

tylko w przyszłym tygodniu rozmowa z kierownikiem, że słaby kandydat ze mnie przez najbliższy rok na awanse.

Będzie dobrze

ehhh.... niecierpliwa ja....

Zużyłam super czuły test, który nic mi nie pokazał pozytywnego

i te moje temperaturki w porównaniu do innych Kobietek wyjątkowo niskie.

Chyba lepiej się nie napalać zbytnio i mniej śledzić, co u innych Kobietek się dzieje.

zaczynaliśmy od roślinek w mieszkaniu, przeszliśmy do zwierzaków.

Sprawiliśmy sobie prawie dwa lata temu myszoskoczki. Zwierzątka żyjące 2-6 lat.

Krzątając się po mieszkaniu, stwierdziłam, że coś za cicho są.
Faktycznie... za cicho... Jeden myszoskoczek już nie żyje

Miałam nadzieję, że będą dłużej z nami.
Martwię się, że i ten drugi z tęsknoty może też szybko z nami się pożegnać, bo to stadne, towarzyskie zwierzątka.

Za szybko....
Liczyłam, że dotrwają z nami akurat tak do dzieciaczka.

Jak widać nie wszystko można zaplanować.