trzeba było się uprzeć przy swoim ;) mój też marudził, że jeszcze nie czas, że nie mamy mieszkania itp. Ale pracowałam nad nim jeszcze zanim miałam plan zacząć starania. No i w końcu uległ. Porobiłam badania, wszystko super. W międzyczasie znalazło się mieszkanie, skończyliśmy roczny remont, a dzidziusia jak nie było tak nie ma :/ i pretensje moge miec tylko do siebie, bo moze trzeba bylo zaczac sie starac od razu po ślubie, a nie czekać nie wiadomo na co :/ ale cóż. Czasu nie cofniemy, ważne, żeby teraz go należycie wykorzystać! ;)

pracowałam, pracowałam tez. Mój mąż ma dziwny charakter. Teraz niby chce dzidzie ale nie mówi o tym. tak mnie to wkurza. Ja od jakiegoś roku zaczęłam o tym głośno mówić ,że to już czas. On twierdził,że najpierw dom potem będziemy myśleć. Nie zwracał jednak uwagi na to,że byłam i znów jest chora na nadczynność.

Hej:) też miałam nadczynność tylko u mnie zdiagnozowano G-B. Teraz jestem po wycięciu tarczycy i porodzie pierwszego dziecka:)długo walczyłam o dzidzie przez wahania hormonalne, dużo przeszłam przez tą tarczyce więc jak masz jakieś pytania to zapraszam do kontaktu:)

Powodzenia!

tego się boje,że długo będę się starała. Już mam prawie 30 lat :( na pewno się odezwę . Mam nadzieje ,że to nie GB

Nie mam problemu z tarczycą, więc nie podpowiem. Widzę natomiast, że zaczynasz się nakręcac i trochę panikować. Spokojnie. Ja bym na Twoim miejscu nie robiła testów owu, seks na zawołanie jest trudny, a myślę że u Was za wcześnie na takie rzeczy poza tym te testy są dość wadliwe. Jak za jakiś czas ciąży nie będzie to do gina na monitoring cyklu i ewentualnie rozszerzenie badań. Będzie dobrze, nie czytaj za dużo pamiętników i forum, bo idzie ześwirować. Powodzenia :)

Wiesz, może to dobrze, że tak ma ;) mój jak słyszał, że są dni płodnych to się spinał, stresował i nic z tego nie było, bo nie mógł "stanąć na wysokości zadania" a nigdy mu się to nie zdarzało. Teraz nic mu nie mówię i nie ma problemu. Stresowanie się nie przynosi nic dobrego ani Tobie ani jemu (może źle wplywać na nasienie a to Wam jeszcze dodatkowo nie jest potrzebne). A jeśli chcesz żeby się bardziej interesował Twoimi badaniami to mu to powiedz, na spokojnie oczywiście :) Podziwiam mężczyzn, którzy potrafią się dopytywać na forum o jakieś badania swoje albo swoich kobiet. Są to raczej wyjątki ;)

Tak. Mój tez tak miał. Mało tego po roku (!) czasu nieudanych staran dalej twierdził ze przesadzam i ze wszystko bym chciała mieć od razu. Dopiero chyba jak pierwszy raz go zabrałam do kliniki, do jednego lekarza, drugiego, trzeciego to chyba wtedy doszło do niego że mamy problem. I teraz przynajmniej nie gada glupich tekstow i przystaje na wszystkie moje nieraz dziwne pomysły dotyczące leczenia/badan/konsultacji itp :D

Cześć, wpadłam przez przypadek ale widzę gorszy dzień? Nie martw się, ja to facetów też czasem nie rozumiem, a mojego męża to już w ogóle. Hehe :) Rozumiem Twój lęk o zdjęcie w ciążę. Oni tego nie rozumieją, dla nich to luzik ale to chyba wynika z tego że im trudniej mówić o uczuciach. Ja staram się chwilę a już panikuje że nie wychodzi niepotrzebnie. Wszystko będzie w porządku kochana :) trzymam za Was kciuki. I ściskam mocno. Obyśmy w niedługim czasie mogły się pochwalić dwoma kreseczkami :)

Rozmowa czyni cuda. Też zarzucałam mężowi, że mu nie zależy że nie chce dziecka że jest zmęczony a tu płodne itp. W momencie, kiedy totalnie odpuściłam, dałam mu luz i niech robi co chce to zaszłam w ciążę. I nie mówiłam mu, że teraz ten czas. Każdy seks był z jego inicjatywy. Ja po prostu nie protestowałam. :) daj mu też się wykazać. :)