WSTĘP
Kiedy nadzieja gaśnie, a jest ostatnia
O mnie: 33 lata,
6 lat po ślubie,
problem męski - słabe i mało chłopaków
Czas starania się o dziecko: 3 lata
Moja historia: in vitro odrzucamy, inseminację odrzucamy, co pozostaje ?
Moje emocje: Wszyscy są w ciąży: 4 sąsiadki, 2 koleżanki z biurka obok, w sklepie i na ulicy każda kobieta z brzuchem - jakie to są emocje ?
Jestem stara i nigdy nie będę miała dzieci...
A najgorsze jest to, że wszyscy uważają, że jak masz 33 lata, jesteś 6 lat po ślubie i nie masz dzieci, a do tego wszystkiego masz dobrą pracę - to na pewno - JESTEŚ KARIEROWICZKĄ i w ogóle przedkładasz karierę nad dzieci !
Dwa spostrzeżenia na dziś, które nurtują mnie od jakiegoś czasu:
1. Bóg nie daje nam dziecka, bo my tego dziecka tak naprawdę nie chcemy, w sensie jesteśmy zbyt dużymi egoistami.
2. Tyle lat będziemy czekać na dziecko, ile lat po ślubie odkładaliśmy poczęcie.
Dzisiejszy dzień to koszmar moja koleżanka z biurka obok, jest w ciąży jesteśmy same biurze, a ona non stop gada, non stop - co to ona nie będzie robić jak tylko weźmie L4.
Już chyba lepiej być w tym biurze samej, niż tego słuchać..
W weekend był pełen nadziei, że przecież potrzeba tylko jednego chłopaka który dobiegnie do komórki, a dziś jest taki dzień, że tylko płacz...
Dwa spostrzeżenia na dziś, które nurtują mnie od jakiegoś czasu:
1. Bóg nie daje nam dziecka, bo my tego dziecka tak naprawdę nie chcemy, w sensie jesteśmy zbyt dużymi egoistami.
2. Tyle lat będziemy czekać na dziecko, ile lat po ślubie odkładaliśmy poczęcie.
Dzisiejszy dzień to koszmar moja koleżanka z biurka obok, jest w ciąży jesteśmy same biurze, a ona non stop gada, non stop - co to ona nie będzie robić jak tylko weźmie L4.
Już chyba lepiej być w tym biurze samej, niż tego słuchać..
W weekend był pełen nadziei, że przecież potrzeba tylko jednego chłopaka który dobiegnie do komórki, a dziś jest taki dzień, że tylko płacz...
Wiadomość wyedytowana przez autora 4 kwietnia 2016, 19:29