WSTĘP
Moja historia
O mnie: Mężatka. Rocznik '87.
Z mężem jesteśmy razem od lipca 2014. Nie mamy dzieci.
Moje cykle są kalendarzowe :) Zaczynają się i kończą na przełomie miesięcy. Więc przeważnie określam je jako "cykl marcowy", "cykl grudniowy", itd.
Średnia długość cyklu: 30 dni
Owulacja występuje przeważnie w 16-18 dc
Czas starania się o dziecko: Od lipca 2015
Moja historia: Opisuję moją historię w 1 dniu 24 cyklu starań...
W lipcu 2015 roku postanowiliśmy zdać się na los :) Przestaliśmy się zabezpieczać i nie odpuszczaliśmy (a wręcz przeciwnie!) współżycia w połowie cyklu (teoretyczne dni płodne - wg kalendarzyka w telefonie). Plan był prosty: cieszymy się sobą i... będzie co ma być! :) Podobno tak najlepiej. Podeszliśmy więc do sprawy na luzie, bez spinki.
Po pierwszym miesiącu było oczywiście pierwsze rozczarowanie. Później kolejne... i kolejne... No ale nie od razu Rzym zbudowano!
W styczniu 2016 - Duphaston na wywołanie @.
W międzyczasie:
- głupie infekcje grzybicze (wprost mnie uwielbiają i swoją obecnością marnują zwykle cykl starań)
- badanie prolaktyny (za wysoka) i rozpoczęcie kuracji Bromergonem
- ...i również dziwne myśli: a może jeszcze nie chcemy dzieciątka?! Może pragniemy zbyt słabo, dlatego się nie udaje?!
W czerwcu 2016 - pierwsza wizyta u endokrynologa i zwiększenie dawki Bromergonu (od 1/2 do...2!).
We wrześniu 2016 - PRL ustabilizowana! Bromergon nadal, ale w mniejszej dawce (1/2 tabletki).
W grudniu 2016 - monitoring cyklu u ginekologa. Wszystko w jak najlepszym porządku. Zalecenie suplementacji Ovarinem oraz badanie jakości nasienia, bo - jak uświadomił mnie mój ginekolog - problemy z zajściem w ciążę leżą po równo po obu stronach.
W styczniu 2017 zaczęłam mierzyć temperaturę i baczniej obserwować swój organizm.
Badania hormonów: TSH - w normie, PRL - leciutko podwyższona (ale dopuszczalnie).
W lutym 2017 - wizyta u endokrynologa po znów podwyższonej prolaktynie. Dostałam recepty na 8 opakowań Bromergonu :) Dawka zwiększona: 3/4 tabletki na noc.
Skończyłam 30 lat.
W marcu 2017 mąż zbadał nasienie. Wyniki nie za dobre: morfologia 2%, kiepska ruchliwość. Ginekolog stwierdza, że tragedii nie ma, z takimi wynikami da się zajść w ciążę, ale może dłużej zejść.
W kwietniu 2017 ponowne badanie TSH - w normie. W ramach profilaktyki raka jądra mąż zrobił badanie beta hCG (uff, jest OK).
W maju 2017 odbyliśmy partnerską wizytę u androloga-ginekologa. Zalecenia:
- powtórzenie badania jakości nasienia (jedno badanie to za mało, aby podejmować decyzję o leczeniu)
- fragmentacja DNA plemników
- HSG
W lipcu 2017 (24 cs) czeka nas realizacja zaleconych badań...
Moje emocje: Standardowe: euforia w okolicach owulacji, w fazie lutealnej - niecierpliwe oczekiwanie, wyszukiwanie objawów, ekscytacja, w 1 dc - złość wymieszana z rozpaczą, a za parę dni nadzieja :)
11 lipca 2017
Badanie sono-HSG
Badanie trwało dosłownie parę minut. Przeprowadzał je ginekolog z asystentką. Najpierw "normalne" USG, aby potwierdzić, że nie było jeszcze owulacji (wg gina nastąpi ok. czwartku-piątku - czyli tak jak i ja obstawiam). Następnie wziernik, cewnik, kontrast... Podczas wprowadzania cewnika - delikatne ukłucie, rozchodzenie się kontrastu też poczułam ("ból" to zdecydowanie za duże słowo).
Wynik badania: wszystko OK
Jajowody drożne, jama macicy prawidłowa, endometrium 3 mm, brak polipów.
Obyło się bez leków przeciwbólowych, choć po badaniu w podbrzuszu czułam "ból" taki jak w pierwszy dzień miesiączki. Kilka godzin wypływał ze mnie kontrast.
W tym czasie mąż oddał próbkę nasienia do rozszerzonej analizy (to co zwykle + HOS test i test eozynowy) oraz fragmentacji DNA.
Badanie sono-HSG
Badanie trwało dosłownie parę minut. Przeprowadzał je ginekolog z asystentką. Najpierw "normalne" USG, aby potwierdzić, że nie było jeszcze owulacji (wg gina nastąpi ok. czwartku-piątku - czyli tak jak i ja obstawiam). Następnie wziernik, cewnik, kontrast... Podczas wprowadzania cewnika - delikatne ukłucie, rozchodzenie się kontrastu też poczułam ("ból" to zdecydowanie za duże słowo).
Wynik badania: wszystko OK
Jajowody drożne, jama macicy prawidłowa, endometrium 3 mm, brak polipów.Obyło się bez leków przeciwbólowych, choć po badaniu w podbrzuszu czułam "ból" taki jak w pierwszy dzień miesiączki. Kilka godzin wypływał ze mnie kontrast.
W tym czasie mąż oddał próbkę nasienia do rozszerzonej analizy (to co zwykle + HOS test i test eozynowy) oraz fragmentacji DNA.
14 lipca 2017
Wizyta partnerska o 11:15: test PCT oraz omówienie wyników badań (moje dotychczasowe OK, czekamy na wyniki męża - rozszerzona analiza nasienia oraz fragmentacja DNA)
PODSUMOWANIE WIZYTY W KLINICE
Wyniki męża - kiepskie.
Analiza nasienia:
Morfologia: 3% (było 2%, norma od 4%)
Ruch postępowy: 12% (było 16%, norma od 32%)
Ruch całkowity: 27% (było 32%, norma od 40%)
Żywotność: 51% (było 50%, norma od 58%)
Fragmentacja DNA:
DFI: 36% (do 15% - bardzo dobry potencjał do zapłodnienia, 15-25% - dobry, 25-30% - umiarkowany, od 30% - niski / "wręcz zerowy")
Przy takich wynikach (biorąc pod uwagę głównie fragmentację) szansa na powodzenie inseminacji to 1-2% (naturalnie jeszcze mniej).
Mąż nie dostał leków/suplementów; wg androloga leczenie farmakologiczne nie ma sensu, należy skupić się na ograniczeniu sportu i zmianie diety na bogatą w antyoksydanty.
Zalecił wizytę u urologa (31.07, godz. 16:30).
Test PCT - niezdany (prawdopodobnie ze względu na problemy z plemnikami)
Test na wrogość śluzu wygląda jak pobranie wymazu do cytologii. Współżyliśmy 6 godzin przed pobraniem próbki (wg lekarza powinno to być 2-8 h, w internecie znajduję też inne zakresy). Lekarz oddał od razu próbkę do analizy i wynik dostałam po skończonej wizycie.
Ponadto na wizycie lekarz wykonał USG - pęcherzyk jeszcze nie pękł! (a OF wyznaczyło owulację 11.07, eh) Dzisiaj czuję kłucie w lewym jajniku, więc może "zaraz" pęknie.
Generalnie... pozostaje czekać na CUD.
Wizyta partnerska o 11:15: test PCT oraz omówienie wyników badań (moje dotychczasowe OK, czekamy na wyniki męża - rozszerzona analiza nasienia oraz fragmentacja DNA)
PODSUMOWANIE WIZYTY W KLINICE
Wyniki męża - kiepskie.
Analiza nasienia:
Morfologia: 3% (było 2%, norma od 4%)
Ruch postępowy: 12% (było 16%, norma od 32%)
Ruch całkowity: 27% (było 32%, norma od 40%)
Żywotność: 51% (było 50%, norma od 58%)
Fragmentacja DNA:
DFI: 36% (do 15% - bardzo dobry potencjał do zapłodnienia, 15-25% - dobry, 25-30% - umiarkowany, od 30% - niski / "wręcz zerowy")
Przy takich wynikach (biorąc pod uwagę głównie fragmentację) szansa na powodzenie inseminacji to 1-2% (naturalnie jeszcze mniej).
Mąż nie dostał leków/suplementów; wg androloga leczenie farmakologiczne nie ma sensu, należy skupić się na ograniczeniu sportu i zmianie diety na bogatą w antyoksydanty.
Zalecił wizytę u urologa (31.07, godz. 16:30).
Test PCT - niezdany (prawdopodobnie ze względu na problemy z plemnikami)
Test na wrogość śluzu wygląda jak pobranie wymazu do cytologii. Współżyliśmy 6 godzin przed pobraniem próbki (wg lekarza powinno to być 2-8 h, w internecie znajduję też inne zakresy). Lekarz oddał od razu próbkę do analizy i wynik dostałam po skończonej wizycie.
Ponadto na wizycie lekarz wykonał USG - pęcherzyk jeszcze nie pękł! (a OF wyznaczyło owulację 11.07, eh) Dzisiaj czuję kłucie w lewym jajniku, więc może "zaraz" pęknie.
Generalnie... pozostaje czekać na CUD.
7 sierpnia 2017
Wizyta męża u urologa, godz. 17:00
(szukamy przyczyny wysokiego indeksu fragmentacji DNA - 36%)
Świetny lekarz, bardzo szczegółowy wywiad, długa wizyta, dokładne badania.
Żylaków powrózka nasiennego nie stwierdził. Za to stan zapalny najądrza -> mąż dostał antybiotyk. Poza tym ma więcej odpoczywać -> ograniczyć sport (zdecydowanie mniej biegać, odpuszczać rower) i zainteresować się suplementami.
Dodatkowo: dieta bogata w antyoksydanty -> żeby niszczyć wolne rodniki.
Kolejne badanie nasienia: październik/listopad.
Liczymy na to, że to stan zapalny i intensywny wysiłek to faktycznie przyczyny kiepskich wyników.
Wizyta męża u urologa, godz. 17:00
(szukamy przyczyny wysokiego indeksu fragmentacji DNA - 36%)
Świetny lekarz, bardzo szczegółowy wywiad, długa wizyta, dokładne badania.
Żylaków powrózka nasiennego nie stwierdził. Za to stan zapalny najądrza -> mąż dostał antybiotyk. Poza tym ma więcej odpoczywać -> ograniczyć sport (zdecydowanie mniej biegać, odpuszczać rower) i zainteresować się suplementami.
Dodatkowo: dieta bogata w antyoksydanty -> żeby niszczyć wolne rodniki.
Kolejne badanie nasienia: październik/listopad.
Liczymy na to, że to stan zapalny i intensywny wysiłek to faktycznie przyczyny kiepskich wyników.
20 listopada 2017
Kontrolne badanie nasienia
Ciągliwość (lepkość): znów nieprawidłowa (wtf?!)
Ruch postępowy: 8% (było 12%, norma >32)
Ruch szybki: 0% (było 0%)
Ruch całkowity: 20% (było 27%, norma >40)
Morfologia: 2% (było 3%, norma >4)
Żywotność (VIABILITY): 63% (było 51%, norma >58)
Żywotność (HOST): 65% (było 55%, norma >58)
Od ostatniej wizyty w klinice (7 sierpnia 2017): suplementacja + ograniczenie treningów (więcej odpoczynku).
Wygląda na to, że niewiele to pomogło...
Wreszcie udało się odebrać dokument z wynikiem testu PCT. Brak ruchliwych plemników, stwierdzono za to liczne leukocyty (na 100% moje, bo trzy dni przed testem w nasieniu męża ich nie było).
21 listopada 2017
Posiew nasienia - wszystko OK
Kontrolne badanie nasienia
Ciągliwość (lepkość): znów nieprawidłowa (wtf?!)
Ruch postępowy: 8% (było 12%, norma >32)
Ruch szybki: 0% (było 0%)
Ruch całkowity: 20% (było 27%, norma >40)
Morfologia: 2% (było 3%, norma >4)
Żywotność (VIABILITY): 63% (było 51%, norma >58)
Żywotność (HOST): 65% (było 55%, norma >58)
Od ostatniej wizyty w klinice (7 sierpnia 2017): suplementacja + ograniczenie treningów (więcej odpoczynku).
Wygląda na to, że niewiele to pomogło...
Wreszcie udało się odebrać dokument z wynikiem testu PCT. Brak ruchliwych plemników, stwierdzono za to liczne leukocyty (na 100% moje, bo trzy dni przed testem w nasieniu męża ich nie było).
21 listopada 2017
Posiew nasienia - wszystko OK
Badanie HSG, pamiętam swoje nerwy przed badaniem, tyle się o tym naczytałam w internecie, jak się później okazało zupełnie niepotrzebnie. Nic nie bolało. I tak jak u Ciebie okazało się, że wszystko ok. Trzymam kciuki.