Będzie w 100 % Wasze. Wyczekane, wymarzone i kochane :) . My też podchodzimy do pierwszej inseminacji w następnym cyklu. Bądźmy dobrej myśli :)

kochana z całego serca życzę Ci, żeby udało się Wam mieć dzieciątko od dawcy. Nam się udało, mieliśmy 1% plemników o prawidłowej budowie i szczęśliwie jestem w 18 tc. Czy zdecydowalibyśmy się na dawce gdyby była taka konieczność? Myślę, że tak. Mam koleżanki, które decydują się na komórki dawczyni, bo tak bardzo pragną być mamami. Jeżeli jesteście pewni tej decyzji - zróbcie to, ale nie jeśli nachodzą Was wątpliwości. Powodzenia. na pewno jeszcze do Ciebie zajrzę :)

Ja święta nie jestem. Jeśli miałabym podejść do in vitro, zrobiłabym to ,mimo że wierzę. I wiesz, jakoś czuję że Bóg nie ma nam tego za złe.Jest przy nas i chce dla nas jak najlepiej. Wybaczy i zrozumie wszystko :)

dostaniesz @ troche sie opuznia, przyjdzie dzis pewnie 3mam za was kciuki xxx

U mnie to norma. Już nie planuję, bo i tak wszystko się rozjeżdża. Ostatnio plamiłam przez 14 dni i dostałam @. Cykl 14-dniowy? Już nie planuję, bo i tak będzie inaczej.

Przeczytałam Twój pamiętnik i tak bardzo, bardzo smutno mi się zrobiło czytając go. Życie jest niesprawiedliwe i czasami zasranawiam się czemu Bóg nas skazuje na taki los... Chociaż nie powinno się tak myśleć, bo to wszystko jest 'Boży plan', ale mówią o Bogu 'miłosierny'... Dla kogo? Dla wybrańców? :-/ Podziwiam Was za tak odważną decyzję. Ja z mężem raczej nie zdecydowałabym się na nasienie dawcy czy dawczynie komórek. Do invitro też przekonana nie jestem. Jakoś sumienie boli na samą myśl... Nie myśl, że Was potępiam- absolutnie nie! Podzwiam Was za siłę i spełnianie marzeń mimo takich trudności. <3 Ja mam PCO i od kiedy się dowiedziałam codziennie myślę otym, że może być i tak, że nie będę miała w domu gromadki dzieci... :-(

*zastanawiam

Adasiowa, dzięki za te słowa. Strasznie trudno jest zrozumieć ten cały Boży plan.. Przecież te plany, które my mieliśmy były dobre i cudowne. A tu jednak nie. Nic z tego. Ktoś przygotował dla nas coś zupełnie innego, chce mocno wierzyć że lepszego ale to nie łatwe. Co do naszej decyzji to wiem że próba inseminacji jest jedyna szansa dla nas aby mieć w jakimś stopniu nasze dzieciątko ale też dla mojego M., żeby ukryć tą tak bardzo bolesną dla niego prawdę przed całym światem. On chce kochać i wiem że będzie potrafił, a przecież od poczęcia będzie obok tego maleństwa. Inseminacje trochę traktuje jak adopcję tylko taka prenatalna, a na in vitro nie zgodzę się. Tego już będzie za dużo. Jeśli nie uda się, to zawsze zostaje adopcja jakiegoś najcudowniejszego dzieciaka. Tej opcji nie wykluczam, a nawet bardzo chce zrealizować. Trzymam kciuki żeby i Wam udało się pokonać przeciwności i dojrzeć upragnione dwie kreseczki! :-)

Ja też przeczytałam to co napisałaś i z całego serca życzę Wam żeby się udało! Ja ciągle nie wiem co jest przyczyną,że nam się nie udaje :( może mięśniak,o którego istnieniu dopiero się dowiedziałam :( tak myślę,że chciałabym wiedzieć,nawet jakby diagnoza miała boleć i starać się jakoś z tym walczyć niż czekać,liczyć i dopatrywać się co miesiąc objawów ciążowych :( Bardzo odważna Wasza decyzja i masz wspaniałego męża. Nie każdy mężczyzna zdobyłby się na coś takiego. Ja bardziej tego,że to ze mną coś jest nie tak boję się,że może się okazać ,że to mój R musi się leczyć. Nie wiem czy by się zgodził na inseminację, taki charakter..Tak jak napisałaś ciężko zrozumieć Boży plan,w mojej miejscowości kobieta alkoholiczka 42 lata z piątym dzieckiem w ciąży, wszystkie poprzednie dzieci w rodzinach zastępczych..ciężko to zrozumieć ale trzeba mieć nadzieję i wiarę :) Tego właśnie wszystkim nam -tym co maja pod górkę życzę :)

tAnia dziękuje! ostatnio zastanawiałam się właśnie nad tym, czy można jednoznacznie stwierdzić, kto ma najgorzej. Bo z jednej strony bardzo zazdroszczę właśnie tym, którzy są zdrowi i mogą mieć nadzieję na swoje własne potomstwo. A z drugiej strony coraz częściej czytam i tak sobie myślę, że właśnie ta nadzieja jest najbardziej dołująca. Bo kobieta co miesiąc modli się, żeby @ w końcu nie przyszła, doszukuje się najróżniejszych pierwszych objawów ciąży, a później przychodzi ból i rozczarowanie (miałam tak przez pierwsze 17 miesięcy, gdy od początku małżeństwa liczyliśmy, że w końcu się uda). Może rzeczywiście, choć to zabrzmi tak bardzo irracjonalnie, to mamy lepiej.. Bo wiemy na czym tak naprawdę stoimy, jakie mamy możliwości, jak działać. Myślę że do każdej decyzji trzeba dojrzeć. Dla mężczyzny to jest najgorsze co może spotkać w życiu. Bo przecież "facet to ma być facet, a nie jakaś dupa", "każdy facet musi postawić dom, zasadzić drzewo i spłodzić syna".. co za pierdoły wkładają nam do głów. A oni na tym budują poczucie własnej wartości.. Co do niesprawiedliwości na świecie to w ogóle temat rzeka, ale tak właśnie jest jak piszesz. Największe szuje czasami dostają od Boga aż nadmiar, którego nie są w stanie udźwignąć. Jakie Bóg ma plany? Co on chce tym osiągnąć? Mam nadzieje, że to jest nasza droga do zbawienia. Żeby nie było nam za dobrze w życiu. Bo jak to napisał Mickiewicz "kto nie zaznał goryczy ni razu, ten nie zazna słodyczy w niebie" Życzę Ci bardzo, żeby mięśniak zniknął tak szybko jak się pojawił! Jeśli wyleczysz mięśniaka i nadal nic się u Was nie zmieni to porozmawiaj z mężem. Trzymam kciuki, żeby wszystko się u Was ułożyło. Napisz czasem jak się macie. Pozdrawiam!

Dziękuję za życzenia! Też mam nadzieję,że się wszystko ułoży.U mnie czas niestety działa na niekorzyść. Jestem starsza od Ciebie mam 34 lata, a mój mąż 42, długo zwlekaliśmy z podjęciem decyzji o dziecku, teraz tego ogromnie żałuję :( Te problemy,które wtedy nas powstrzymywały teraz wydają mi się nieistotne( praca,wyjazdy męża za granicę -jak sobie sama poradzę itd.itd.)czasem się boję czy to nie taki "pstryczek" w nos od losu, że nie wszystko można sobie zaplanować tak jakbyśmy chcieli.Jeżeli chodzi o mięśniaka to mam wizytę-dopiero :( na 15 września do bardzo dobrego specjalisty,który wykonuje najnowocześniejszy zabieg usunięcia, nie naruszając macicy.Pani ginekolog u której byłam nie była mi wstanie powiedzieć czy ten mięśniak może być przyczyną,że ciągle nie jestem w ciąży, bo inne badania,które mi zleciła wyszły dobrze.Także pewnie wszystkiego dowiem się właśnie na tej wizycie.Ten lekarz zajmuje się też problemami z płodnością więc mam nadzieję,że w razie konieczności przebada i mnie i męża.Teraz już wiem,że gdybyśmy wcześniej się starali o dziecko to problemu mięśniaka nie miałabym.Pojawił się jakieś trzy lata temu i od tego czasu urósł 5 cm, więc kolejny pstryczek..Ale może jest tak jak piszesz"może to nasza droga do zbawienia" Będę zaglądać bo bardzo Wam kibicuję i czekam na szczęśliwe zakończenie :) W sumie jest takich bardzo dużo i to mi daje nadzieję :) Pozdrawiam cieplutko :)

Twój mąż podjął na prawdę mega odpowiedzialną decyzję. :-) A dawcę będziecie wybierać z Polski?

Nie, dawcę wybieramy z Cryosa, duńskiego banku. Dawca jest Hiszpanem.

Adasiowa, nie, nasz dawca nie jest z Polski. Udało nam się znaleźć w duńskim banku to czego szukaliśmy. Dawca jest Hiszpanem.

<3

Trzymam kciuki :) Żeby torbiel sama się wchłonęła, żeby zabieg był już i żeby od razu się udało. Podjęliście odważną decyzję, podziwiam i kibicuję!

najgorsze w staraniach jest to, że zawsze coś musi wyskoczyć i przeszkodzić, mimo że i tak wystarczająco długo czekałyśmy...

Zobaczysz, ze Wasze czekanie zostanie wynagrodzone:-)

Aleks, dziękuje bardzo! <3 Bridget tak jest jak mówisz. Nastawiamy się, robimy sobie nadzieję, że się uda, przecież wszystko na pierwszy rzut oka jest w porządku. A później im bliżej całego zabiegu, tym więcej problemów zaczyna się piętrzyć na i tak wyboistej drodze do spełnienia marzeń..

Trzymam kciuki żeby wszystko poszło dobrze :) Na pewno tak będzie!

Kochana, no niestety ten świat kręci się wokół pieniędzy. :-( Lekarze bawią się uczuciami par, które nie mogą mieć dzieci. Invitro/ inseminacja to jest biznes, na którym oni trzepią kase. Okrutne ale prawdziwe. :-( Kochana, a o ile więcej kosztuje to jeśli oni zakupią to nasienie?

Tak to już jest :/ . Zdzierają kase na każdym kroku. Czasami aż chce się to wszystko rzucić. Zapytam się o to samo co adasiowa. Ile wyjdzie drożej za nasienie sprowadzone przez klinikę ? I co jeśli sama byś kupiła ? Nie zrobiliby inseminacji ?

Jeśli chciałabym sama zamówić nasienie i im tylko przywieźć w tym pudełku w którym wysyłają z CRYOSA (suchy lód) to w ogóle klinika tego nie przyjmie i nie zrobią inseminacji. Facet niby mi opowiadał głupoty że oni nie wiedzą co to jest i nie podejmą się tego. Ale przecież niezależnie do kogo wysłają nasienie z Banku to procedura jest identyczna, a co więcej każda przesyłka oprócz nasienia ma przy sobie pełną specyfikacje nasienia.. więc bajki ten facet opowiadał. Czekam na maila z wyceną, ale uprzedził mnie że koszt będzie jakieś 300 zł większy. Więc zamiast niecałych 5 tysięcy trzeba będzie wyłożyć dodatkowe 300 zł więcej praktycznie za nic.

I bardzo dobrze :) . Teraz wszystko będzie szło pięknie do przodu. 300 zł dodatkowo to dla mnie dużo... śmieszne są te ich procedury. Dziwne to, serio .

No i super, czyli tak pewnie miało być! Tak jak Bridget mówi, dla mnie 300 to też dużo i pomijając już zasady i traktowanie też bym robiła zamieszanie dla tych 300zł, zwłaszcza wiedząc ile jeszcze kosztów przed Wami. Ślę ciepłe myśli, żeby udało się wszystko załatwić jeszcze w tym cyklu :)

Kochana! ♥ Wiem co to znaczy. :-( Tule mocno. :-( Szwagierka też planuje kolejne dziecko. Jak znowu jej się uda przed nami to chyba się załamię. :-(

jak ja dobrze znam to co czujesz..moja szwagierka w moim wieku lada dzień urodzi drugie dziecko..ciężko się cieszyć jak tak bardzo chciałoby się być na jej miejscu :(

Jestem dokładnie w tej samej sytuacji. Dziewczyna mojego brata zaszła w ciążę po 3 miesiacach bycia razem. Życzyłam im najgorszego. Miałam wrażenie że zrobili mi specjalnie na złość.. Uwierz, że za jakiś czas przetrawisz tą wiadomość i będzie Ci to wisiało :*

życie potrafi nieźle kopać po dupie. Nie dość że jest pod górkę, to jeszcze dobije i nachara że tak brzydko powiem. Ściskam :*

Życie potrafi zaskakiwać, szkoda tylko że w tym złym kierunku. Jednak trzeba wieżyc że los się odwróci i w końcu będzie wszystko dobrze. Tego Ci życzę :*

Kochana trzymaj się i nie poddawaj! Wiem,że to ciężkie i cholernie niesprawiedliwe,sama zadaję sobie zadaję pytanie "dlaczego my?"..ale chce wierzyć,że to wszystko będzie miało szczęśliwe zakończenie,że w końcu i nam się uda. Tylko nie wolno się poddawać!

Kochana! Nie poddawaj się. Będzie dobrze. :) Ja już mam moją dietę.Opisałam ją troszkę w pamiętniku. ;)

Hej kochana! Co tam u Was? :-)

Co tam u Was? :-)

Hej adasiowa. U nas póki co temat ucichł.. W ogóle jakaś zniechecona do wszystkiego jestem. Próbuje pozbyć się tych dwóch torbieli. Znów wróciłam do tabletek antykoncepcyjnych, jeszcze z miesiąc musze brać, później czekać na okres, a później będziemy wiedzieć czy pomogło czy muszę mieć operację. Więc nie mam nawet siły o tym myślec, a tym bardziej pisać :(

Kochana jak masz taką potrzebę to płacz. Zrobi Ci się lepiej na duszy i na sercu ... a po burzy zaswieci słońce. Jak wogole samopoczucie? Dawno nic nie pisałaś.

Kochana! Trzymam kciuki za to żeby torbiele zniknęły! :* Tulę mocno i pamiętaj, że całym serduchem jestem z Tobą! :) :* <3

Zapałeczko, co tam u Ciebie? :-)