WSTĘP
Niepowodzenie, strata, niepowodzenie...
O mnie: 23 letnia zdorwa kobieta, sielankowe życie, wspaniały mąż, dom, świetna praca... I to pragnienie!!!
Czas starania się o dziecko: 30msc
Moja historia: W styczniu 2018 roku podjęliśmy decyzję z mężem, że czas na malucha. Po trzech miesiącach starań miałam wszystkie możliwe objawy: poranne mdłości, wrażliwość piersi i sutków, macica pulchniutka, dziwne sny, Kresa na brzuchu ledwo widoczna ale jednak, zawroty głowy i co nie tylko. Miesiączka spóźniona o 4dni! Robię test. Negatyw. Mówię spoko, idę do lekarza i nic.
3 miesiące to dopiero 3 proby, działamy dalej... I tak miesiąc po miesiącu z nową nadzieją łudziłam się że w końcu się uda. W listopadzie 2019 roku trafiam do szpitala, ponieważ czulam że jestem w ciąży a zaczełam dziwnie krwawić (nie tak jak zwykła miesiączka)... Niestety 6 tygodniowy maluszek umiera. A ja razem z nim. Załamka.
Podniosłam się z tego dzięki wspaniałemu mężczyźnie u mego boku. Próbujemy dalej o nagle w kwietniu okazuje się że moja bratowa jest w ciąży! A oni nie chcieli mieć dziecka! W głowie czarne myśli a może ja się nie nadaje na matkę? Może nie jest mi pisane mieć maluszka?
W między czasie setki badań zarówno moich jak i męża ale wszystko jest w jak najlepszym porządku... Co robić dalej?
Czasami mam wrażenie, że poprostu nigdy to nie nastanie i nigdy w moich brzuszku nie poczuje ruchów małego aniołka.. :(
Moje emocje: Stres, rezygnacja, złość, smutek, żal, pragnienie, nadzieja