W tym miesiącu planujemy podejść po raz pierwszy do inseminacji. Nie myślę nad samym zabiegiem, ale tym czy zdążymy ze wszystkimi badaniami. Dochodzi również aspekt urlopu w pracy i to też powoduje we mnie stres. Za rzadko mogę z kimś porozmawiać na ten temat, a bez przegadania problemów/strachów one ciągle we mnie siedzą. M i tak wysłuchuje mnie codziennie, ale bardziej martwi się tym, że ja się martwię a nie samą sytuacją.

W piątek byliśmy na inseminacji - naszej pierwszej i mam nadzieję, że ostatniej Wszystko przebiegło zgodnie z planem, żołnierzyków było dużo i były ruchliwe. Po przyjeździe do domu mieliśmy "poprawić", ale byłam tak zmęczona, że od razu usnęłam. Teraz cieszę się na każdy ból w brzuchu, bo wydaje mi się, że to pęcherzyk pęka. Teraz niecierpliwe 2 tygodnie przed nami:)

Dawno mnie mnie było, a przez ten czas dużo zmian. W kwietniu poddałam się operacji usunięcia endometriozy, jak się później okazało IV stopnia. Jestem bardzo zadowolona z opieki i samego zabiegu, gdyż wszystko miało trwać 2-3 godziny, ale okazało się, że mam dużo zmian. Lekarz porządnie się przyłożył i starał się wszystko wyrwać. Ostatnio wyszła mi bardzo wysoka prolaktyna po obciążeniu (51 krotny wzrost) i od wczoraj biorę Bromergon. Jak na razie ze skutków ubocznych zauważyłam szum w uszach i poranne osłabienie.
Plan na najbliższe dni? Bromergon i plany urlopowe. Mam nadzieję, że miły wyjazd w ciepłe miejsce poprawi nasze samopoczucia a tym samym zwiększy szanse na zajście w ciąże.