Jestem właśnie u progu nowego cyklu. Wszystko na wykresie wskazuje, że w tym owulacji nie było. Mi też się tak wydaje. Czasem myślę, że mam owulację może z raz w roku. Obiecuję sobie ciągle, że nie będę się nakręcać. Ale później te detektory dają punkty i szału dostaję dzień lub dwa przed miesiączką, bo robiłabym ciągle testy i wmawiam sobie różne objawy. Jednak w tym cyklu dwie sprawy są inne: bardzo duża ilość białego, mocno rozciągliwego śluzu 10 - 11 dpo oraz od kilku dni wyraźny ból dołu brzucha i jajników. Hmmm... Z jednej strony walę się w głowę, że nie ma szans. Z drugiej z tyłu głowy ten cień nadziei. Taka mała iskierka, że może jednak... Ojej, jak to ciężko samemu sobie do rozsądku przemówić...

Wstałam dziś, zmierzyłam temperaturę, jej minimalny skok mnie ucieszył, ale poszłam do łazienki i postanowiłam, że zrobię test, który tak jak przypuszczałam wyszedł negatywny. Teraz siedzę i walczę ze sobą, żeby nie pójść wyciągnąć go z kosza w poszukiwaniu jakichś cieni których nie ma... ah głupia ja, głupia...
Szykuję się do pracy, wrócę jutro rano, później w zasadzie prześpię dzień i pewnie jutro lub w poniedziałek przyjdzie ta @ jedna... No ale nowy cykl, nowe nadzieje...

Długim susem, ale chyba się zbliża to małpisko... Smutno, ale trzeba patrzeć do przodu.

@ ciągle brak, ale test dziś znowu negatywny, więc co - znów zaczęłam się oszukiwać i czytać o fałszywie ujemnych testach ciążowych. Dziewczyna pisała nawet, że do 3 miesiąca ciąży jej nie wychodziły testy... No więc idąc tym tropem zaczęłam myśleć i myśleć i ... popukałam się w głowę. Najgorzej jest kiedy już się na 99% wie, że nic z tego w tym cyklu, ale nie ma @, albo dzieje się coś innego co nie daje spokoju i w jakiś dziwny sposób "wskazuje" na cud...