WSTĘP
Pragnienie dziecka
O mnie: Mam 23lata i 6miesiecy temu wyszłam za mąż. Z mężem znamy się od dzieciństwa i ślub zaplanowaliśmy po ponad 7latach związku. Myślę że znamy się już chyba jak łyse konie:)
Czas starania się o dziecko: Wraz z mężem staramy sie prawie 6miesiecy
Moja historia: Cały nasz zwiazek zabezpieczalismy sie prezerwatywami( nigdy nie zdarzył nam sie zaden wypadek (tzn. peknięcie prezerwatywy lub cos innego). Pare miesiecy przed ślubem moj partner zaczal naklaniac mnie do macierzynstwa. Poczatkowo nie pragnelam tego, marzylam o slubie i potem o powiekszeniu rodziny az wkoncu sie zdecydowalam. To zdazylo sie od tak poprostu. Zapragnelam tego tak mocno jak nigdy w zyciu. Nie wiem czy to jest wlasnie ten czas kiedy kobieta pragnie zostac matka ale ja wlasnie mam takie dziwne pragnienie miec przy sobie kogos kto bedzie kochal mnie najbardziej na swiecie a ja jego czyli moje upragnione potomstwo. Z mężem staramy sie juz prawie pol roku ale nadal nic:( kazda miesiaczke bardzo przezywam jestem zawiedziona i trace nadzieje. Mąż powtarza mi że to nie takie proste wiem o tym ale jednak cos we mnie tkwi takiego ze moze wkoncu, może wkońcu sie uda. Byłam u ginegologa i powiedzial ze wszystko jest ok ze mna( dopiero od tego cyklu zaczelam sie obserwowac na ovufriend i moja owulacja wypadla 9dnia w ok 30dniowym cyklu) ale czy z moim mężem??? Obawiam sie tego troszke poniewaz moj mąż od 18roku zycia choruje na epilepsje i zazywa tableki (lamotrix oraz depakine) czy to moze miec jakis wplyw?? ale od jakis 3lat nie mial juz atakow z czego bardzo sie ciesze. Postanowilismy ze jesli w tym cyklu nie wyjdzie to on wybierze sie zbadac swoja plodnosc.
Moje emocje: Nerwowość, uczuciowość,