WSTĘP
Sinusoida uczuc
O mnie: Staraczka od...wlasciwie nie wiadomo kiedy... Zaczelismy jakies 3 lata temu, po dwoch latach niepowodzen chyba odpuscilismy, teraz zaczynamy od nowa
Czas starania się o dziecko: Ok 3 lat, z roczna przerwa w miedzyczasie
Moja historia: Historia jakich wiele.
W moim poprzednim zwiazku zakonczonym ok 5 lat temu nigdy nie bylo 'dobrej pory' na myslenie o dziecku. Zawsze bylo duzo wazniejszych spraw na glowie - przeprowadzka, samochod, oszczednosci, podroze... Od poczatku nowego zwiazku, oboje bardzo pragniemy dziecka... No ale...
Staramy sie od okolu 3 lat. Przeszlam juz chyba przez wszystkie fazy typowej starczki - od placzu, nerwow, lez, zniechecenia, depresyjnych mysli...po calkowite zobojetnienie i odretwienie.
Teraz, po roku 'przerwy' chcemy zaczac od nowa.
Ciesze sie, boje sie, jestem przerazona ale i wdzieczna ze jednak bedziemy probowac.
Wszystkie badania ktore robilismy w normie wiec teoretycznie nie ma przeszkod. Wiec dlaczego sie nie udaje?
Moje emocje: Ciezko okreslic - wielka nadzieja pomieszana ze strachem
Ciągle nic, już nie wiem co robić, już nie wiem co myśleć! Na papierze wszystko wygląda wspaniale! Ale nic się nie dzieje 
Czy to wszystko ma sens?
Czy to wszystko ma sens?