WSTĘP
W oczekiwaniu...
O mnie: Mam 26 lat, jestem szczęśliwą mężatką od maja 2013 roku, jednak do pełni szczęścia brakuje nam dzidziusia.
Czas starania się o dziecko: Od kilku lat nie zabezpieczamy się tylko po prostu uważamy. Po ślubie nie mogliśmy zacząć starań z kilku powodów: najpierw brak pracy mojego M, to nadmiar pracy u mnie. Jednak gdy już wszystko się ułożyło zaczęliśmy na poważnie starania.
Moja historia: Oczywiście na początku myślałam (a raczej oboje tak myśleliśmy), że uda nam się za pierwszym razem, tak jak mojej przyjaciółce i kilku innym znajomym. A tu niespodzianka, ciągle 1 kreska :( która za każdym razem wywołuje wielkie rozczarowanie i płacz.
Moje emocje:
Najgorsze jest to, że za każdym razem po owulacji jestem pewna, że tym razem się udało. Mam wrażenie, że już mam objawy ciążowe, uważam na siebie, planuje itp) no i co się okazuje... że wcale nie jestem w ciąży 
i znowu to okropne czekanie na kolejny cykl, później na owulacje itd. I po co tak się nakręcam?? nie potrafię inaczej...
Wiem, że są dziewczyny które starają się dużo dłużej, które mają zdiagnozowane już jakieś problemy, u mnie jest niby wszystko ok, ale jednak chyba coś jest nie tak skoro pół roku intensywnych starań i nic...ciekawe tylko co...
i znowu to okropne czekanie na kolejny cykl, później na owulacje itd. I po co tak się nakręcam?? nie potrafię inaczej...Wiem, że są dziewczyny które starają się dużo dłużej, które mają zdiagnozowane już jakieś problemy, u mnie jest niby wszystko ok, ale jednak chyba coś jest nie tak skoro pół roku intensywnych starań i nic...ciekawe tylko co...
Ciąża rozpoczęta 16 kwietnia 2014