Niepłodność idiopatyczna🆘🤷🏼‍♀️

Cześć dziewczyny!
Założyłam ten wątek ponieważ sama szukam przyczyny.
Od ponad 2 lat staramy z Mężem bez rezultatu. Zrobiliśmy szereg badań, wydaliśmy kupę kasy - dzięki Bogu wszystko jest ok, ale jakie to ok skoro nadal jesteśmy daleko do celu.
Czy ktoś jest ze mną w tych oczekiwaniach i mógłby podzielić się swoją historią?
Być może któraś z Was ma podobne przeżycia, a może któraś jest już szcześliwą Mamą i podzieli się swoimi doświadczeniami?

hej, a czy możesz się podzielić jakie badania robiła, jak się diganozowałaś?

Cześć ☺️
To tak, zaczynałam od zwykłej rozszerzonej morfologii, tarczycowe, insulina, cukier aż po badania drożności jajowodów. Nie wyszło nic co mogłoby sugerować problemy z zajściem w ciąże.

Dodatkowo na usg lekarz stwierdził małą (cokolwiek „mała” oznacza) dwurożność macicy - jednak tutaj powiedział że to nie powinno przyczyniać się do braku ciąży.

Problem polega na tym, że ja żadnego testu nigdy nie miałam pozytywnego, a okres dostaje jak w zegarku średnio co 30-32 dni.

Mąż ma badania idealne. (Tu stawiam kropkę bo nic dodać nic ująć)

Jesteśmy w InviMedzie we Wrocławiu i rozkładają ręce. Inseminacje dwie bez żadnego rezultatu, ani nawet kropli nadziei. Sugerowali IVF, ale czy to jest wyjście z sytuacji?

Hej, po pierwsze przytulam mocno ❤
Po drugie jest happy end, on gdzieś na Was czeka. u nas też wszystko ok. Byliśmy w klinice leczenia niepłodności nawet, ale lekarz wcale nie diagnozował. Włączył stymulacjię. Trochę mnie to przerażało, bo jedyne co mieliśmy to badanie nasienia męża i cały pakiet badań hormonalnych moich plus cytologia i sonoHSG. I tyle. Mierzyłam temperaturę i tylko na tej podstawie sama stwierdzałam, czy owulka była czy nie.
W każdym razie stymulacja się powiodła, ale na chwilę...
Nie miałam siły wracać do tego lekarza i... jestem dumna z tego!
Po 2 cyklach niespodziewanie się udało znowu. Naturalnie! 🤯 szok i radość, ale tylko na 7 tygodni. Poronienie chybione. I po kolejnych 2 cyklach znowu szokujące mnie II kreski. Udało się, pomimo, że po owulacji miałam ostre zapalenie zatok i 39 stopni gorączki.

I wiesz co? Myślę, że te pierwsze II były dla mnie zdjęciem blokady. Uwierzyłam, że moje ciało potrafi dać życie. Pomimo, że jestem po 2 poronieniach, to właśnie doświadczenie straty opacznie dało mi wiarę, że dam radę, wiedziałam ile jeszcze wytrzymam.

Wierzę, że sonoHSG pomogło mi udrożnić jajowody, ale wiedziałam, że czas trwania tego efektu jest tylko do 6 miesięcy, więc dałam sobie czas do końca tego roku. Potem mieliśmy robić przerwę nieokreśloną w czasie. To zakreślenie sobie mety starań duuużo mnie odciążyło! Wiedziałam też, ze muszę zawalczyć o siebie, bo jeśli się nie uda, to jednak sama ze sobą będę musiała trwać.

Jeśli miałabym coś doradzić to ustal ile jesteś w stanie jeszcze czasu walczyć? Ustaw sobie limit. A potem róbcie wszystko co w waszych siłach! I wiem, ze podczas takich długich starań może być problem z seksem - ustalcie, od kiedy się kochacie. Po prostu umówcie się w jakie daty spotykacie się na stosunek. Mało romantyczne, ale praktyczne.
Zróbcie przerwę, jeśli jesteście na wyczerpaniu, w tym czasie zadbaj o siebie, zrób jakiś kurs, zapisz się na basen albo na łyżwy, naucz się jakiegoś języka.

Trzymam kciuki, bo nie wierzę w niepłodność idiopatyczną!

Cześć dziewczyny!
Super, że pojawił się taki wątek 🙂
Podzielę się swoją historią - nasze starania trwają od 2018 roku. Pierwsze 2 lata zupełnie na luzie do tego podeszliśmy. W kolejnym roku dużo się działo w naszym życiu zawodowym więc też nie rozmyslaliśmy o tym, że ciąży nadal nie ma.
Rok 2021 przebiegł nam na diagnostyce, byliśmy w klinice, robiliśmy wiele badań. U mnie ahm ponad 5, tsh wzorowe, pozostałe badania (jak cytologia czy żelazo, wit D3) też wychodzą dobre. Byłam również kilka dni w szpitalu na diagnostyce i badania nie wykazały nic niepokojącego, wszystkie hormony, cukier w normie. Miałam również drożność, histeroskopie i biopsje endometrium - jak się możecie domyślić, tutaj też nie znaleziono problemu 😟
Kilka miesięcy chodzę na monitoring cyklu i wszystko jest wzorowo, pęcherzyki rosną, jest owulacja, endometrium ładne, a efektów w postaci ciąży nadal brak.
Nie chcąc więcej tracić czasu zaczęłam poszerzać diagnostykę o badania genetyczne. Aktualnie czekam na wyniki trombofili.

Jeden z lekarzy powiedział nam że być może nigdy nie znajdziemy przyczyny niepowodzeń i z tym również się liczę, ale póki mamy jeszcze siły to chcemy zbadać immunologie, może tu coś jest nie tak.

Podsumowując, ponad 3 lata starań, wszystkie wyniki dobre a niestety nadal nam się nie udaje.

Nie podchodzę do tego w bardzo określony sposób. Staramy się zachować zimny umysł i nie starać się na siłę, wiem że nadejdzie ten moment. Seks jest częścią naszego małżeństwa i jest to obowiązkowy punkt jednak chcemy zmienić Nasze życie i powiększyć rodzine i to gdzieś z tyłu głowy ciągle siedzi… a przychodzi moment kiedy ta przyjemność staje się problematyczna.
Mimo to żyjemy dalej po swojemu i nie popadamy w paranoje. Jednak szukamy przyczyny.

Zrobiliśmy ze swojej strony prawie wszystko i najgorsze w tym wszystkim jest to, że ja w ciąże zajść nie mogę. Może faktycznie badania temp by się udały, z tym że przy owulacji ja dokładnie wiem kiedy ona jest.

Widze u Was dziewczyny że macie AMH wyższe niż moje. Może tu gdzieś jest pies pogrzebany, jednak moje też nie jest tragiczne ale dopiero w najbliższy wtorek mam kolejne konsultacje po badaniach.

U mnie dokładnie jak u Ciebie - pecherzyki piękne, pękające. Co prawda endo jest w granicach 7-8mm, ale tutaj lekarze tez twierdzą ze jest ok.

Trombofilia? Możesz coś więcej powiedzieć?
Plus jeszcze o immuno gdybyś rozwinęła, co konkretnie lekarz zalecił lub sami postanowiliście badać. ☺️
My jeszcze nie doszliśmy do momentu tego typu badań.

Nie można ufać swojemu organizmowi na czucie. Zwłaszcza jak bardzo się czegoś pragnie, to objawy owulki czy ciąży się "pojawiają", a potem jest rozczarowanie...
Najlepiej monitoringi, albo mierzenie temperatury z testami owulacyjnymi.

Cieszę się, że nie poddajecie się. To bardzo ważne! U mnie czas starań to czas depresji, którą musiałam wypłakać i przepracować na terapii, i do tego nie dopuść u siebie, proszę!

U nas umawianie się na seks od 9 dc do drugi dzień zaskoczyło, dlatego o tym napisałam. Wiem, że fajnie jak nie jest wszystko wyliczone pod dni płodne, i też tak myślałam przez 1.5 roku bez ciąży. Teraz uważam to za stracony czas i pewnie pieniądze. A wystarczyło podejść do tego zadaniowo. Ale wy jesteście jeszcze przed 30-stką, więc może tego tak nie czujecie jeszcze

Oj powoli odczuwamy że marnujemy czas… tylko nie możemy nic z tym zrobić. A magiczna 30-stka za rogiem. Może faktycznie musimy bardziej ustalić twarde zasady. Wieczorami czas dla siebie i na Nasze randki.
Wiesz, wydaje mi się, że jestem twardą babką, ale każdy pierwszy dzień okresu powoduje u mnie przygnębienie. Wiadomo, że nie życzę sobie komplikacji w pierwszych dniach ciąży czy ciąży pozamacicznej i z całego serca boje się takich historii ale czasami myślę, że może dzięki temu wiedziałabym że w tą ciąże zachodzę.
A po drugie czasami mam wrażenie ze faceci muszą mieć konkretny cel, wydaje mi sie ze jak mu nie powiesz to on zapomina ze od ponad 2 lat (w naszym przypadku) owulacja następuje praktycznie w tym samym terminie i warto by było coś podziałać. 🤦‍♀️🙈

Kulka, ja sama jeszcze nie zbadałam szczegółowo tego tematu. Ogólnie jeśli ma się stwierdzoną trombofilie (czy inaczej zakrzepice) to może to powodować problemy z zagnieżdżaniem się zarodka. Są to dość drogie badania bo opierają się na analizie genetycznej, dlatego wykonuje się je, gdy nie zostały stwierdzone inne nieprawidłowości. Mój lekarz powiedział, że warto je zrobić ponieważ jeśli mam książkowe cykle i badania nasienia też są ok, to może być tak że zarodek ma problem z zagnieżdżaniem. Wiem, że takie badania lekarz zleca również po poronienach.

I może tak być, że nie daje to żadnych innych oznak w samopoczuciu czy nawet w podstawowych wynikach morfologii?
Rozumiem, że głównie tyczy się to kobiet?

Dokładnie, nie daje to żadnych oznak w badaniu morfologii czy innych podstawowych badaniach krwi. Aby zdiagnozować trombofilie trzeba wykonać badania genetyczne (w pakiecie podstawowym bada się 6 mutacji).
Z tego co czytałam ta choroba może też dotyczyć mężczyzn, a jeśli chodzi o objawy to przez długi czas są "uśpione" dlatego tak trudno to zdiagnozować.

Hej fajnie, że pojawił się taki wątek.
Też zamierzam zbadać się na trombofilie i jeszcze na celiakie. Oba badania z testdna.pl tam wychodzi najtaniej. Niestety obie te przypadłości mogą powodować problemy.
Na wszelki wypadek już zaczęłam brać metylowane witaminy czyli te lepiej przyswajalne. Hemtalog polecił mi branie metyloB12 i kwasu foliowego już na etapie starań mimo, że jeszcze nie mam stwierdzonych żadnych chorób.