Ponad 3 lata starań

Hej,

Zakładam ten wątek, aby się trochę podbudować i posłuchać waszych historii.

Staramy się z mężem o dziecko już 3 lata i 6 miesięcy.

Czy są tu osoby, które również mają ponad trzyletni staż starań? Jakie są wasze historie? Czy udalo się wam po tym czasie doczekać naturalnego poczęcia czy nadal walczycie? A moze są też takie osoby, które starają się jeszcze dłużej? Czy wasze życie nadal skupia się na staraniach czy juz troche odpuściliście? Co robicie, aby się na tym nie skupiać?

Hej,my staramy się 3,5 roku. Mamy już córkę z pierwszej inseminacji. Teraz parę iui nieudanych. Postanowiliśmy działać bez lekarza. Obydwoje przebadani, jest ok mąż ma tylko obniżony ruch, ale dobra ilość. Niewiadomo czemu się nie udaje. Co robię , aby się nie skupiać? Nie da się. Jak człowiek pragnie to się po prostu nie da. Wzięliśmy pieska dwa tygodnie temu. Ale to było marzenie córki więc ja teraz głównie latam z mopem po domu bo to szczeniak
Jak u Was badania? Ile macie lat?

Ja może ku pokrzepieniu trochę...
O pierwszą córkę staraliśmy się z mężem 3 lata. Wiadomo, pierwszy rok to lekarze mówili, żeby po prostu próbować i się nie stresować. Potem kolejne pół roku obserwowałam bardzo swoje cykle, owulacje, temperatury i ten "najlepszy moment" na seks. A potem zaczęłam się badać i tak hormony wszystkie w normie, monitoring cyklu ok, usg jajników ok - została mi do zrobienia drożność i badanie nasienia męża i wtedy BUM ciąża U mnie jeszcze "problemem" były długie cykle - 35dni.

O drugie dziecko staraliśmy się półtora roku, najpierw znowu na luzie a potem stwierdziłam, że tym razem zaczynamy od badania nasienia - i wyszedł pewiem problem ale szybko się z nim uporaliśmy i 3 mce później byłam w ciąży.

Majetta, jakie mieliście problemy z nasieniem?

Ohh musze pozazdroscic tych 3 czy 3.5 roku staran. U nas juz prawie 5 lat..
Maz ok. Ja troche gorzej. We wrzesniu endometrioza, teraz hashimoto.
Najgorzej ze lekarze u ktorych bywalam wciaz mnie "zlewaja"
Jeszcze Amh mi spadlo z 17.56 pmol/L (wrzesien 21 przed laparoskopia) do 7.79 pmol/L (luty 22).
Szukam wlasnie kliniki/ nowego lekarza pod kontem ivf.
Moze ktos z Krakowa kogos poleci?

U nas wszystkie badania dobre. Po stronie męża tez ok. Leczymy się u naprotechnologa. W listopadzie mialam histeroskopie i laparoskopie - usunięty zrost, endometrioza I stopnia- zaleczone ogniska zapalne, udrożnione jajowody, ale nadal nic.

Ja 33, maż 32.

Gratulacje:)

Ewela próbowaliście leczenia u naprotechnologa?

Jeszcze nie. Do tej pory sama wszystko ogarnialam i wyniki zanosilam do dr.. Nigdy lekarz nie wspominal mi o naprotechnologu..

Azoospermia spowodowana przyjmowaniem testosteronu z zew.

Cześć. Wygląda na to, że ja jestem weteranką. Łącznie 7 lat starań... przeszliśmy długa drogę, najpierw moje hormony, potem kiepskie wyniki męża, 3 operacje na drożność, które w końcu w 2021 udało się udroznic. Od listopada ponowna stymulacja i ciągle wizyty. Narazie 4 cykle po operacji i niestety nic:( pozdrawiam

Ewela, poczytaj, pomyślcie, ja polecam. To lekarz nam zleca badania, wyklucza kolejne rzeczy i ogólnie nas prowadzi.

Agula, nie wiem czy to Cie pocieszy ale znajome małżeństwo staralo się 9 lat. Kiedy w końcu zakończyli leczenie, kupowali dom i chcieli zgłosić się do ośrodka adopcyjnego poczęło się dziecko.
Znam również małżeństwo, które po 14 latach doczekało się 3ki dzieci.

My też staramy się już kilka lat. Rok z pomocą specjalisty. Teraz chcemy pójść do kliniki. Jestem w drugim cyklu po hsg.
Trudne to wszystko... ale trzeba mieć nadzieję

.

A czy ktoś z was myśli o adopcji?

Witam sie i ja 😁 staramy sie o 2 dziecko przeszło 3 lata. Od stycznia z Kliniką InviMed. Pierwsza ciąża poczęta w 1 cyklu bez problemu. Teraz kosmos jakis, mąż ma morfologia 2% ,ja miałam HSG, monitoring wszystko ok. Wyszly mi z krwi p/c plemnikowe

Hejka witam się i Ja. O drugie dziecko staramy się prawie 4 lata... z pierwsza córcia po 10 miesiącach się udało. Podwójne badanie wykazało pojedyncze plemniki w nasieniu .

To ja dołączę
Mam na imię Ada, od 4 lat staramy się z mężem o dzidziusia, niestety bezowocnie. Były momenty odpuszczania, były też miesiące, kiedy wręcz łzy ciekły po policzkach, bo znowu przychodził okres.
To czego bardzo bym nie chciała, a mam to: Niedoczynność tarczycy (euthyrox 100mcg), hashimoto, Hiperprolaktynemia (bromergon 2.5mg). Do tego problemy z przyswajaniem kwasu foliowego (zmieniony na metylowany i trochę się poprawiło), a także problemy z wchłanianiem wit. D3.
Przez 3 lata lekarz, u którego leczyłam się wcześniej nie zrobił nic żeby poprawić mi wyniki badań i generalnie samopoczucie. W listopadzie zmieniłam ginekologa i zaczęłam (prawie) normalnie funkcjonować, bo przede mną, a właściwie nami jeszcze długa droga .
Od nowego lekarza od razu dostałam bromergon oraz zwiększoną dawkę euthyroxu, miesiąc w miesiąc miałam monitoringi, okazało się że przy wyższym wyniku tsh oraz prolaktyny nigdy naturalnie nie zaszłabym w ciążę ponieważ nie pękały mi pęcherzyki więc nie dochodziło do owulacji. W listopadzie, grudniu, styczniu i lutym przy monitoringu dostawałam zastrzyk ovitrelle na pęknięcie i faktycznie była owulacja, po owulacji z racji niskiego progesteronu dostawałam luteinę 100mg doustnie i 100mg dopochwowo. Na początku marca zrobiliśmy badanie nasienia u męża (prośba mojego lekarza) i uwaga.... wyszło tragicznie na 1ml nasienia ma 230 tysięcy plemników, w ejakulacie 1.12mln. Rozpoznali u niego kryptozoospermię. Byliśmy na jednej wizycie u androloga w Warszawie i Invimedzie, gdzie doktor zlecił badania hormonalne z krwi oraz posiew nasienia na bakterie tlenowe, beztlenowe i grzyby. Z badań krwi u męża też wyszła wysoka prolaktyna oraz trochę podwyższone lh, posiewy ma czyste. 31 marca jedziemy na kolejną konsultację andrologiczną, mam nadzieję, że będziemy znać jakieś konkrety.

Sorki, że się tak rozpisałam, ale to i tak skrót tego co jest. Ważne, że nie jesteśmy z tym same i możemy wzajemnie się wspierać.

Serdecznie Waa pozdrawiam i liczę na rozwój tego wątku, oczywiście o II kreseczki dla każdej z nas

Ja też staram się od 2018. Najpierw na luzie, od 2021 w klinice. Z powodu pandemii wszystko się skomplikowało i strasznie podrożało....wizyty, badania, suplementy, leki. Oby starczyło nam sił i pieniędzy.