za to masz wiele do zyskania. keep calm i do przodu :)

nie nastawiaj się źle. poczekaj

Mam dokładnie tak samo :) Co prawda jestem dziś 5 dpo, ale też siedzę, jak na szpilkach i korci mnie, by zaopatrzyć się w tuzin testów w aptece. Jednakże udało mi się sobie wytłumaczyć, że to zdecydowanie za wcześnie i nie będę zapeszać. W końcu, jeśli nawet po mojej vaginie buszuje fasolka i szuka sobie miejsca, moje rozczarowane testowaniem emocje jej na pewno nie pomogą. Zatem pomyśl, że spokój, to najbardziej zbawienne działanie!!!

Kochana, ja mam rocznikowo 33 lata i jestem w pierwszej ciazy. Z jednej strony wiele dziewczyn mialo dzieci od razu po studiach (25lat), ale duzo tez ma dopiero teraz (nawet grubsza chwile po 30). Czasem tez zaluje, ze nie zdecydowalam sie wczesniej ALE moze dopiero teraz jest moj czas? Dopiero teraz mam meza, dopiero teraz mam odpowiednie warunki (praca, lokum), dopiero teraz powiedzialam sobie, ze CHCE, no i natura widocznie tez tak twierdzi skoro zaszlam w ciaze. Nie ma sensu sie porownywac, to generuje negatywne fluidy :)

ja mam 32, rozumiem Twój ból. ludzie często nie pomyślą, zanim coś powiedzą. nie wiem jak Ty, ale ja mało komu powiedziałam o problemach ze staraniami... może trzeba mówić o tym głośno?

ja jak fruru w styczniu skończyłam 32 latka:) nie czuję się stara, ale u mnie wcześniej nie było z kim tej większej rodzinki założyć, mam brata bliźniaka i ona ma córcię 5 lat i zaspokoił tym rodzinę:) więc uff nikt mnie tymi pytaniami nie męczył:) głowa do góry!

FruFru ja też z nikim nie rozmawiałam o staraniach. Nie chce żeby ktokolwiek coś wiedział. Mama często dogaduje że ona by przypilnowała dziecka, ale już a nie jak będzie stara :) albo co gorsza schorowana. Promyczek86 właśnie to też jest problem, jesteśmy juz 3 lata po ślubie i wszyscy dopytują, ale jak już sie zdecydowaliśmy działać to może coś z tego bedzie :)

Ostatnio rozmawiałam z położną, która urodziła pierwsze dziecko w wieku 42 lat. Nie ma ograniczeń, nie możemy się porównywać. To tylko tylko pogarsza nasz stan psychiczny.

Kingusia, ja nawet mamie nie powiedziałam o staraniach. Nie chciałam jej martwić...

byłoby super :)

Mam nadzieję że to prawda, ale również boję się :(

byłoby pięknie :)

Kurcze... bladzioch to dobrze!

Trzymaj się ciepło <3

Nie martw się kochana, wiele z nas to przeszło. Moją drugą ukochaną ciążę straciałm w 8 tygodniu, zarodek był, serduszka brak. Poroniłam samoistnie, byłam na dnie emocjonalnym, ale za kilka miesięcy udało się znowu i dziś jestem w zdrowej ciąży :) teraz jest ból, ale z perspektywy czasu zobaczysz, że to doświadczenie uczyni Cię silniejszą

trzymam kciuki za kolejne starania :*

:* no szkoda, że tak, ale może wykorzystaj ten czas dla siebie, na takie rzeczy, których byś w ciąży nie robiła...

Tak właśnie zamierzam zrobić. Poprawię swoją kondycję fizyczną, postaram się jeszcze zredukować wagę. Dzięki za słowa wsparcia :*

Dlaczego tak dlugo????? Ja mialam przerwe miesiąc...

Tak zaleciła ginekolog. Jak pytałam to mówiła że lepiej odczekać, bo hormony muszą się uspokoić, macica. Itd. Przeraża mnie wizja tak długiego czekania. :( :( :(

Ale tak jak napisała Frufru muszę jakoś wykorzystać ten czas aby nie był do końca stracony.

Myślisz Vigosik że powinnam być bardziej dociekliwa? Że może moja gin przesadza? Z tymi 3 msc. przerwy.

W ktorym bylas tyg? Ja bylam w 9 jak mialam zabieg

Wg miesiaczki w 8 gdy miałam zabieg, ale gin twierdził że ciąża jest mlodsza.

No to ja byłam w 9dc i przerwę miałam do miesiączki. Dwa tyg po zabiegu miałam wizytę kontrolną po której lekarz stwierdził że wszystko zostało dobrze wyczyszczone i że nie ma przeciwwskazań do starań a więc poczekaliśmy na @ i działaliśmy od razu. Mi natomiast lekarz powiedział ze hormony które się utrzymują po takiej ciąży mogą pomóc kolejnej ciąży ja bym na Twoim miejscu nie traciła czasu przez to że lekarz ma taki kaprys bo nie ma zasady na to że trzeba tyle czasu czekać a hormony mogą pomóc słyszałam że tak właśnie zalecają lekarze "starej daty" czyli z długim stażem a młodzi świeżo wyszkoleni zupełnie inaczej a więc jeśli jest wszystko ok to po co czekać?

na pewno dobrze Ci to zrobi :)

Wiem co czujesz kochana... :* Ściskam mocno!

fajnie, że tak między wami miłośnie :)

Kochana :) my też pierwszy miesiąc czuliśmy się jak gówniarze używając gumek :) ale po pierwszej @ jak się do siebie dorwaliśmy bez gumki...mmm to dopiero smakuje po takiej przerwie :)!

Heh, a ja myślałam, ze tylko mój mąż trochę swirowal jak musial kupić gumki na czas abtybiotykow :-P

wiosna w serduszku :)

głowa do góry, więcej warzyw i owoców teraz wjedzie, to zgubisz :)

Mój problem z wagą jest niestety dość złożony, to nie takie proste. :( ale dziękuję za słowa wsparcia ;)

powodzenia i tym razem :*

kochana wiem że się boisz, ja też się bałam po pierwszej stracie, ale teraz w wózku obok mnie śpi 7 tyg maleństwo i ma się świetnie, trzeba wierzyć że będzie dobrze. trzymam kciuki :*

niedługo :* uwierz...

u mnie też problem z wagą, tzn. ja nie mam z nią problemu, czuję się ok, ale chyba powoli zaczynam przeginać... pytałam gina czy to może być powód niepłodnosci to zaprzeczał... i popuściłam pasa...

skoro powiedział że nie ma to wpływu to nie doszukuj się problemu. Ja uważam że nie tyle ważna jest waga, jak wskaźnik BMI. ja mam za wysoki... :( muszę zawalczyć o siebie, o moją przyszłość, o moje Dzieciątko :)

ja również mam za wysoki... i pomimo wszystko zaczynam myśleć, że te trudności właśnie przez to...

Trzymam kciuki!

czasem przerwa się przyda... odpoczniesz... i wrócisz ze zdwojona siłą

A Ty nie pozostawałas na noc po zabiegu?

Ale ja nie chcę przerywać starań, nie pora na to :(

Trzymam kciuki zebys zie doczekala dwojego malenstwa i 2 kresrk na tescie

powiem Ci że ja pierwszy cykl przeklinałam, aż mnie czasem zginało z bólu

Powodzenia!

Dzięki fujitsu :) Frufru nie było aż tak źle jak u ciebie, ale cały weekend dobrze wiedziałam gdzie są moje jajniki :/

co u Ciebie?