Praca, a staranie się o fasolkę :)

Cześć
Potrzebuję Waszej opinii, a może tylko słów otuchy?
Męczy mnie moja praca, psychicznie głównie, nie czuję się w niej dobrze i wiem, że nie zajmę się tym na dłużej i chciałabym ją zmienić, mąż mówi, żebym wytrzymała jeszcze trochę, że zajdę w ciążę, pójdę na l4 i zmienię po powrocie (dalekosiężny plan). Sama też wychodziłam z tego założenia jednak zaczęłam się bać, nie wiem ile potrwają starania, może jeszcze 1 cykl, a może 10... Nie chcę myśleć o ciąży i jednocześnie łączyć tego z pracą. Teoretycznie dogadaliśmy się, że na jesień będę czegoś szukać jak się nic nie wydarzy.
Nie chciałabym z drugiej strony pójść do nowej pracy i po kilku miesiącach iść na zwolnienie. Jestem chyba ostatnio sfrustrowana tym wszystkim.

Co uważacie?
Czy któraś z Was zmieniała pracę i co wtedy hamowała ze staraniem się czy staraliście się bez względu na to?

Od 2,5 roku siedzę w pracy którą już dawno chciałam zmienić. Zaczęło sie od nie będę zmieniać bo za pół roku będę się starać o dziecko a wiadomo głupio w nowej pracy od razu zajść w ciąże...a jak już zaczęliśmy sie starać to przecież dziecko może być co miesiąc...🤪 nie przewidziałam tylko tego że minęło 1,5 roku a ja nadal w ciąży nie jestem. Musisz to przemyśleć, jeśli masz tam dobre warunki finansowe w miarę spokój to ja bym sobie dała czas do po wakacjach (w wakacje i tak zazwyczaj ciężko o nową prace), rozglądaj się wysyłaj CV ale nie czekaj nie wiadomo ile bo może to potrwać jak u mnie wieki.

Ja akurat dobrze wyszłam na tym, przyszła pandemia a ja miałam ciepła posadę w niezagrożonym miejscu a nie wiadomo czy w nowym miejscu z racji krótkiego stażu nie poleciałabym pierwsza 🤷‍♀️

Dzięki. :*
Dokładnie o tym zaczęłam myśleć, że nie wiadomo ile czasu upłynie, a jestem osobą lubiącą system zadaniowy więc jeszcze bardziej mi frustruje myśl, że nie mam na to większego wypływu ani nie mogę przewidzieć ile czasu to potrwa.
Właśnie kwestia tego, że jest pandemia nie ułatwia bo wiadomo będę nowa więc i najłatwiejsza w razie co do zwolnienia dodatkowo. Boję się też, że jak już zacznę szukać na zasadzie nie takiego ostrego szukania tylko rozglądania się to hm.. pracuję w dość małym światku i wszystko szybko się rozchodzi, a wolałabym żeby w firmie nie myśleli, że chcę się ewakuować. Warunki są na prawdę dobre stąd jeszcze tu siedzę mimo wszystko.

Cześć Dziewczyny, ja myślałam tak samo. Na początku nie chciałam zmieniać pracy tylko zajść w ciąże (tak sobie myślałam dokładnie w lutym 2020 i wiedziałam, że to nie musi być za miesiąc czy dwa) a teraz ani w ciaży nie jestem a z miesiaca and miesiac coraz bardziej mam dość tej pracy a jedyne co mnie w niej trzyma to wlasnie to, ze przez pandemię ciężko o stała prace. Ale tez sie rozgladam, jak sie cos trafi to wtedy bede myslec...

Rozumiem... Ale szukasz, w sensie patrzysz na oferty czy wychodzisz z założenia, że po prostu jak się gdzieś samo pojawi coś ciekawego to pomyślisz?
Bo widziałam ze dwie ciekawe oferty i biłam się z myślami czy aplikować...

Ja pracuje niecały rok. Praca w szpitalu. Umowa na czas określony. Chciałabym pracować gdzie indziej ale ze względu na starania zostaje tutaj. Później zobaczymy.

Mam wszystkie świadczenia jak coś i ubezpieczenie grupowe.

Mimo ze ktoś z innej pracy by mnie chciał przyjac boje się. Bo nowy okres próbny bo praca u prywaciarza.

Tutaj mam psie pieniądze ale niby państwowa praca pewniejsza

Zobaczymy co to będzie.

Przegladam ogloszenia ale chyba żebym zmieniła teraz prace musialabym trafić na naprawdę świetna oferte. Badania, leki itd. troche kosztuja wiec nie chcialabym zostac na lodzie chociaz czasami sa dni że mam ochote to wszystko rzucic w cholere i miec spokoj.
Musisz zdecydowac tak jak Ty czujesz, kazda a nas jest w innej sytuacji. ☺️

No to myśle ze tym bardziej daj sobie chwile, z opisu widzę że dopiero zaczęliście starania wiec nie dodawaj sobie stresu związanego z nową pracą a i pandemia faktycznie nie jest dobrym momentem na zmiany

Dziewczyny dziękuję Wam!
Miałam wczoraj doła (dziś lekkiego nadal) ale bardzo mi pomogłyście, zawsze jakoś raźniej jak się wie, że zmagamy się z czymś razem

Życzę Wam powodzenia w staraniach i w pracy. Możemy czasami tu ponarzekać i wylać żale w gorsze dni, zawsze to jakoś lżej się robi wtedy.

Hej, rozumiem Was doskonale. Czekaliśmy ze staraniami aż dostanę umowę na czas nieokreślony. Dostałam już pół roku temu, a w ciążę jakoś zajść nie mogę póki co🙄 Obecna praca jest w sumie spokojna i pewna, ale nie czuję, żeby to było TO. Przed poszukiwaniami nowej pracy wstrzymują mnie nie tyle starania, co trudny rynek pracy w czasie pandemii. Szkoda mi tracić względny spokój, który mam obecnie.

Ja może w trochę innej sytuacji jestem, ale też się mocno zastanawiałam co zrobić. Na moim poprzednim stanowisku wszystko było ok, jak zaszłam w ciaże, póżniej poroniłam to nikt mi problemu nie zrobił, za każdym razem było ok. Kasa dobra, spokój, pewne zatrudnienie.
Po 2 poronieniu zaczęłam się wypalać w pracy i chciałam ją zmienić, a nie zmieniałam, bo zaraz mieliśmy zacząć starania, zaraz mogę być w ciaży itp. itd.
Od roku w ciążę nie zaszłam ( w sensie były biochemiczne), a ja kwitłam i cały czas o zmianie pracy myślałam. Ostatecznie podjęłam decyzję, że zmieniam i od 1 kwietnia zaczynam nową. Szczerze - już się nie przejmuję, bo wiem, że może się wydarzyć wszystko, można poronić, można w ciążę nie zajść, a każde negatywne emocje związane z pracą, której się nie lubi za bardzo, nie pomagają w tak tudnej sytuacji jak niepowodzenia.

Podsumowując - pierwszy raz od dawna czuję się wolna, będzie co będzie Ja polecam zaryzykować, zmienić pracę i się nie bać. Takie gdybanie i życie nadzieją może sprawić, że będziesz tkwić w jednym miejscu przez wiele lat, jeśli starania będą się przeciągać.

Rozumiem, też daję sobie jakiś czas jeszcze żeby domknąć też inne sprawy prywatne przed zmianą i pewnie końcem roku będę się decydować jak nic się nie zmieni.

Powodzenia w nowej pracy i życzliwych ludzi!

To ja wam powiem o mojej sytuacji. Umowa kończy się w maju 2021, wiec od razu po weselu zaczęliśmy starania czyli od października. Nie mogłam zajść w ciąże bo mam za niski progesteron. Udało się zajść w styczniu wiec idealnie bo gdy umowa się kończy będę powyżej 3 miesiąca wiec umowa z automatu przedłużona do porodu. No i niestety zmuszona byłam isc od razu na L4 bo ciąża zagrożona bo krwiak. W pracy powiedzieli ze mam się nie przejmowac bo ciąża najwazniejsza. No i niestety tutaj się zaczęło... ciąża tzn puste jajo płodowe. Tabletki, zabieg 2 tyg L4 po szpitalu i teraz wróciłam do pracy. Pytałam co z moja umowa, musi przemyśleć czy mi przedłuży... pewnie się boi ze znowu zajdę w ciąże. Powiem wam tak, praca stresująca wiec może tez to miało wpływ na moja ciąże. Powoli szukam czegoś byleby tylko była umowa

Ja też się bałam zmienić pracę, przecież staramy się o dziecko, koronawirus się przyplątał, ciężko o nową pracę.. A w obecnej miałam stres na każdym kroku, mobbing, wyzywanie się na pracowniku. Jak sobie o tym przypomnę co tam przeszlam to mam dość. I w końcu po kilku miesiącach jak nie udało mi się zajść w ciążę, podjęłam decyzję że koniec z tym, zwalniam się i choćbym miała ciężko znaleźć coś innego to trudno, stres tak samo nie sprzyja ciąży. Cały czas staralismy się o dziecko mimo wzyzstko. Teraz mam nową pracę,moze nie spełnienie marzeń ale psychicznie jest duzo lepiej. W ciąży dalej nie jestem, także wiem że dobrze zrobiłam..

Super, że podjęłaś tą odważną w sumie decyzję. Nie jest to łatwe mając z tyłu głowy starania ale domyślam się, że przynosi dużą ulgę.

Słaba sytuacja, czasami pracodawca jest ludzki, mojej koleżance od razu kazali iść na l4 i się nie martwić, przedłużyli umowę mimo, że przed 3 miesiącem się kończyła i wgl, a czasami się boją ciąży jakby własnych żon i matek nie mieli.
Mój prezes już po przedłużeniu mi umowy (poprosiłam o na czas nieokreślony z względów kredytowych) poszedł do mojego kierownika i spytał go czy ja planuję w najbliższym czasie zajść w ciążę, a że kierownik mi zawsze donosi o wszystkim co się dzieje to się wygadał o tej sytuacji... No żeby facet pytał niezwiązanego ze mną faceta o to...
Więc mogę ich zaskoczyć jak się uda