🌻🍀 Inseminacja Czerwiec 2023 🍀🌻

Laura89 lubi tę wiadomość

Laura89 lubi tę wiadomość

Myszorka92 wrote:

Uwierz, że my wszystkie się stresujemy.. także sama nie jesteś 😊 ale cieszę się, że do nas dołączyłaś! Powiem Ci, że nie wiem jakbym dała radę tak sama to przechodząc (tzn z mężem - bo nikt nie wie o naszych problemach). A tu dziewczyny dają wiele wsparcia i wiem, że jak mam jakieś pytania czy problemy to pomogą jak tylko mogą 🥰 mam nadzieję, że IVF już nie będzie Wam potrzebne 😊

U nas tez nikt nie wie, tylko jedna moja dobra koleżanka, ale tez nie wszystko, bez informacji ze korzystamy z nasienia dawcy. Dziś było mi już tak ciężko i miałam chęć z kimś pogadać poza mężem bo on sytuacje zna i samemu jemu tez jest z tym ciężko.
Zapraszamy do naszej grupy, jeśli masz jakieś pytania czy wątpliwości to tez pytaj

Paupaul lubi tę wiadomość

Paupaul lubi tę wiadomość

Laura89 wrote:

Hejka

Kitka jak miło, że o mnie pamiętasz

Ostatnio starałam się trochę zrelaksować, bo miałam urlop od czwartku, pojechaliśmy na weekend do rodziców, spotkaliśmy się ze znajomymi, ale podczytywałam co u Was słychać

U mnie się teraz włącza jakaś nerwówka, mam ochotę zrobić test, bo zdaję sobie sprawę z tego, że jeśli jednak ta inseminacja nie zakończyła się powodzeniem powinniśmy zacząć przygotowywać się do in vitro już w tym najbliższym cyklu (chodzi o ważność większości badań)...mam wizytę u mojego dr już w czwartek i pewnie przed nią zrobię test, żeby wiedzieć na czym stoję.

Jak u was w ogóle wygląda ten temat, kiedy odwiedzacie bliskich? Opowiadacie o staraniach, o tym na jakim etapie jesteście? Dla mnie to stało się ostatnio już tak bolesne, że nie chcę w to wtajemniczać nikogo, nawet mamy.. jesteśmy w tym we dwoje z mężem.

U nas wiedzieła o problemie moja mama i siostra. Lecz od jakiegoś czasu tak jak wyżej wspomniałam u nas nie wie nikt.. poprostu powiedziałam, że probujemy naturalnie dalej i na szczęście póki co nie pytają. nie chce użalania się, wiecznych pytań "jak się czujesz", a przede wszystkim nie chce plotek które rozchodzą się po rodzinie i znajomych w trybie szybszym od światła (dodajmy to, że w większości przekręcone).

Wiadomość wyedytowana przez autora: 12 czerwca 2023, 09:06

Laura89 lubi tę wiadomość

Laura89 lubi tę wiadomość

Laura89 wrote:

Hejka

Kitka jak miło, że o mnie pamiętasz

Ostatnio starałam się trochę zrelaksować, bo miałam urlop od czwartku, pojechaliśmy na weekend do rodziców, spotkaliśmy się ze znajomymi, ale podczytywałam co u Was słychać

U mnie się teraz włącza jakaś nerwówka, mam ochotę zrobić test, bo zdaję sobie sprawę z tego, że jeśli jednak ta inseminacja nie zakończyła się powodzeniem powinniśmy zacząć przygotowywać się do in vitro już w tym najbliższym cyklu (chodzi o ważność większości badań)...mam wizytę u mojego dr już w czwartek i pewnie przed nią zrobię test, żeby wiedzieć na czym stoję.

Jak u was w ogóle wygląda ten temat, kiedy odwiedzacie bliskich? Opowiadacie o staraniach, o tym na jakim etapie jesteście? Dla mnie to stało się ostatnio już tak bolesne, że nie chcę w to wtajemniczać nikogo, nawet mamy.. jesteśmy w tym we dwoje z mężem.

Czyli zmienić datę Twojego testowania? Na czwartek? 😘 jeden dzień wydaje mi się w jedną czy w drugą nie będzie problemem, też zrobiłabym już w czwartek, żeby wiedzieć co dalej, tym bardziej jeśli masz wizytę. A jeśli mogę zapytać to macie jakieś wskazania do ivf? Nie chcecie już iui próbować? 🩵

U mnie wiedzą moi rodzice i dają nam tyle wsparcia, że nie wyobrazam sobie przechodzić tego bez nich… i moja kuzynka też wie, tak to nikomu nie mówimy. Jedynie siostra męża wie, że mamy jakieś problemy ale żadnych szczegółów. Boję się drugiej połowy roku, bo w kolejnych miesiącach szykują nam się urodziny gdzie WSZYSTKIE dziewczyny są albo w ciąży albo mają dziecko nie starsze niż rok… i ja wśród nich ciagle czekająca… na samą myśl chce mi się płakać. Ale już wiem, że jak do tego czasu nie będzie efektów to nie pojadę… trudno… to będzie najlepsze co będę mogła zrobić.

Wiadomość wyedytowana przez autora: 12 czerwca 2023, 09:13

Laura89 wrote:

Hejka

Jak u was w ogóle wygląda ten temat, kiedy odwiedzacie bliskich? Opowiadacie o staraniach, o tym na jakim etapie jesteście? Dla mnie to stało się ostatnio już tak bolesne, że nie chcę w to wtajemniczać nikogo, nawet mamy.. jesteśmy w tym we dwoje z mężem.

U mnie w pracy wszyscy wiedzą, że się staramy, bo charakter pracy mi nie pozwalał/ nie chciałam tego ukrywać. Jestem technikiem radiologii i np nie wchodziłam na blok operacyjny, bo jednak cały czas stoi się w zasięgu promieniowania rtg. Na szczęście mam świetnych ludzi w zespole i mnie zastępują, wspierają. Dzięki temu łatwiej też mi było zgrać wszystkie wizyty u lekarza, bo bardzo mi szli na rękę, więc chyba nie wypłace im się do końca życia 😅 ale o ile w pracy nie mam problemu mówić o naszych problemach, tak moi rodzice prawie nic nie wiedzą. Mam z nimi słaby kontakt, więc wiedzą, że nam nie wychodzi, ale nie wdaje się w szczegóły.

Wiadomość wyedytowana przez autora: 12 czerwca 2023, 10:25

Kitka09 wrote:

Widzę kochana, że na razie z dużą rezerwą podchodzicie do dwóch kresek jestem ciekawa co tam jutro na wizycie, ale jestem pewna, że wszystko będzie dobrze 😍 jak się czujesz??

Nie da się ukryć, że mamy sporą rezerwę, ale to przez to, że ponad rok temu miałam ciążę biochemiczną, po czym nie mogłam zajść w ciążę, miesiąc po mnie siostra męża też miała cb, a później jeszcze drugie dzieciątko poroniła w 3 miesiącu. Cieszymy się, ale jednocześnie sporo stresu mnie to kosztuje. Śmieje się do męża, że zachowuje się jak napalony nastolatek-ciągle macam cycki czy aby na pewno jeszcze mnie bolą 🙈

Wiadomość wyedytowana przez autora: 12 czerwca 2023, 11:13

Wiadomość wyedytowana przez autora: 12 czerwca 2023, 12:43

Laura89 lubi tę wiadomość

Laura89 lubi tę wiadomość