💉 In vitro bez tajemnic 🔬

Hey dziewczyny. Gratuluję z całego serca tym co się udało i mam nadzieję, że wkrótce do Was dołączymy!
Mam pytanie do doświadczonych koleżanek. Mam zbadać test cba i test imk-czy te badania wykonuje się w jakimś konkretnym dniu cyklu?

Jak również jakie badania (oprócz wymaganych do in vitro, tombrofilii, krzywej insuliny i krzywej cukrowej ) polecacie wykonać kobiecie (z Waszego doświadczenia) oraz facetowi, które dadzą lepszy obraz przed in vitro..? Mam jeszcze zbadać kiry. I jakie witaminy polecacie, aby uzyskać lepszej jakości jajka? Trochę panikuję bo musiałam dojrzeć do decyzji, aby podejść do in vitro... Bo cały czas miałam nadzieję, że tego unikniemy. Nie mamy określonej przyczyny-czemu się nie udaję, bo niby wszystko jest ok (u mnie wyszły 2 mutację, ale ponoć to nic poważnego wystarczą witaminy z grupy B w formie metylowanej i heparyna od pozytywnego testu). Podchodziliśmy do 3 IUI i niestety się nie udało, następny krok to in vitro do którego chce podejść raz bo źle znoszę stymulację i bardzo boję się powikłań.

I kolejne pytanie, czy jak jakimś cudem uda się dostać dofinansowanie to nawet jak się cała procedura przesunie to dofinansowanie nie przepada? Lub jak jeszcze większym cudem uda się zajść w ciąże to wtedy normalnie te pieniądze są zwalniane dla kolejnej pary? Dziękuję za odpowiedzi.

Bunkierka, test CBA możesz zrobić w dowolnym dniu cyklu, ważne żebyś była zdrowa. Niektórzy twierdzą, że lepiej w 2 fazie ale u mnie Paśnik bez problemu się odniósł. Z tych wszystkich wymienionych badań tylko test IMK wymaga 2 fazy. Przed IVF również możecie zbadać kariotypy.
Co do witamin to na pierwszej stronie są wymienione.
Osobiście polecam koenzym Q10, NAC, inozytol, witamina na D3, ashwaganda na noc.
Co do dofinansowania to niestety nie pomogę...

Lena, powtarzasz dziś betę?

Z męskich badań polecam HBA... . To test wiązania plemników z kwasem hialuronowym, gdzie zdolność tego wiązania ma duże znaczenie przy zapłodnieniu...
U nas właśnie było źle i stąd była decyzja zw IVF i ze PICSI, gdzie była specjalna selekcja pod tym kątem i uzyskaliśmy 3 dobre zarodki, 2 grzecznie czekają na swoją kolej, a pierwszy z nich niz 8 tydzień rośnie razem zw mną .
Życzę powodzenia...

Bunkierka - i ruch, dużo ruchu. 😊

Nie, dopiero w poniedziałek. A jak Ty się czujesz??

Dziękuję za odpowiedź! Kariotypy mamy już zbadane i tu jest wszystko ok.
A co sądzicie o badaniu dla Partnera: MSOME i SCD? Bo jak czytam opisy tych badań to wszystko wygląda podobnie, tylko różni się ceną. I w liście badań do zrobienia przed in vitro jest tylko rozszerzone badanie nasienia. Byłam na konsultacji u innego ginekologa i On zapisał nam te dodatkowe badania dla Męża i dla mnie KIRY, test IMK i CBA, a dodam, że nigdy nie byłam w ciąży oraz poronień raczej też nie było. A przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo.

Trzymam kciuki za jutrzejszą betę ✊🏻🍀 Jak się masz tak w ogóle?

A odpowiadając jak ja się czuję, to zupełnie normalnie. Tak mam zajęty każdy dzień, że nawet nie wiem kiedy mi ten tydzień zleciał. Także może nawet wytrwam z testowaniem do kolejnego poniedziałku, jak zalecał lekarz 😉

Czesc Dziewczyny, melduje się 10 dpt beta 455 ☺️ objawów jakichkolwiek nadal brak 🤷🏼‍♀️

Ładnie beta rośnie 😍 gratuluję, objawami się nie przejmuj, zwłaszcza na tym etapie...

Lena 👌🏻 poczekaj pewnie i objawy się pojawia 😉 to.kiedy teraz wizyta? Będziesz jeszcze sprawdzać przyrost?

Kaśik A jakie plany u Ciebie?

Zrobię jeszcze w piątek 14dpt, bo tak chce klinika. Jak przyrost będzie ok to więcej nie robię, bo to nie na moje nerwy. Dziś aż mnie kłuło w klatce piersiowej😫 a wizytę mam już od dawna umówiona 18 dpt, ale wtedy będzie chyba tylko pęcherzyk widać z tego co czytałam 🤔

W środę mam wizytę i liczę na ustalenie terminu transferu, liczę na pierwsze sprawdzanie w walentynki (nie jest to jakieś moje ulubione święto, ale akurat będz z mężem na mini urlopie)

Lena, to normalne, każda beta to był stres razy milion...

Kaśik, To idealny moment na dobre wiadomości, trzymam kciuki za Wasze walentynki ✊🏻✊🏻✊🏻

Witajcie

Jestem tutaj nowa! Jestem po pierwszym transferze i czekamy stresu tyle że chyba nie pamiętam kiedy się ostatnio tak stresowałam. Wyszukuje objawów ale jak na złość nic.
Jak sobie radzicie z czasem oczekiwania?

Trzymam za wszystkich mocno kciuki!!! ❤❤

Hej hej a kiedy miałaś transfer? Opowiadaj i opisz nam krótko Twoja historię

Transfer miałam tydzień temu w środę. ☺

Jesteśmy po ślubie ponad 8 lat. Plan był prawie idealny po ślubie zaraz starania o dziecko, prawie skończę magisterkę, mąż ma dobrą pracę, mieszkaliśmy sami. Zresztą uwielbiam dzieci, pracuje w szkole specjalnej, w przedszkolu wcześniej jako niania. Gdzieś tam miałam świadomość, że może być trudniej bo mąż jeździ na wózku, ale ja urodzona optymistką myślałam że aż tak źle, żeby się nie udało nie będzie. I zaczęły się starania 1 miesiąc... 2....3....i kolejne ale bez efektów. Więc nabrało to takiej relacji że idziemy do łóżka tylko w okresie dno płodnych i tyle. Jak się nie udało to płakałam, jak spóźniał się okres to już byłam w ciąży, nawet objawy widziałam. Po roku podjęliśmy decyzję że jedziemy do kliniki ale z nastawieniem jakiego leczenia. Trafiliśmy do Katowic. I ja miałam zrobić badania, mąż chyba wtedy tylko 2 czy 3. Na tej podstawie lekarz stwierdził że niestety ale tylko in vitro wchodzi w grę. Ja jeszcze wtedy byłam na etapie żaden in vitro, że na pewno da się jakoś inaczej. Więc szukałam po internetach gdzie kto by mógł pomóc. I trafiliśmy do Białegostoku do profesora ( nie pamiętam już jego nazwiska). Tam nie byliśmy długo ale efekt był taki, że można by próbować dla męża jakegoś leczenia stymulacji ale szanse są marne. Dopuściliśmy o doszliśmy do wniosku ze może nie jest nam dane rodzic, więc długo zastanawialismy się nad adopcją. Pojechalismy do ośrodka adopcyjnego. Ale w jednym z nich Pani psycholog powiedziała nam wprost ze wtedy jeszcze byliśmy za młodzi i za krótki staż małżeński, ale nawet jak coś będzie ciężko bo mąż na wózku i będą konieczne dodatkowe zaświadczenia itp. I wtedy narastała we mnie złość, gorycz, zrezygnowanie. Tym bardziej ze w rodzinie mam taką ala "patologię" gdzie dzieci się rodzą rok po roku. Akurat trafiła mi się dodatkową możliwość pracy. Więc zaczęłam pracować coraz więcej godzin. W sumie to wychodzilam z domu koło 6 a wracałam o 18-19 dzień w dzien. Myśli o dziecku zostaly całkowicie odparte. Później doszły do tego problemy w małżeństwie, wizja rozwodu była na horyzoncie, ale jakoś się powoli ustabilizowało. Zaczęliśmy rozmawiać, że no może warto próbować. Moja endokrynolog też mobilizowała, że czym później tym łatwiej nie będzie.
I tak w tamtym roku w styczniu pojechalismy pierwszy raz do kliniki. Po badaniach było jasne że wchodzi w grę tylko in vitro nasieniem dawcy. Zgodziliśmy się od razu aczkolwiek ja przepłakałam 2 dni, a mój mąż podszedł do tego z niezwykłym spokojem.

Próbowaliśmy jeszcze 2 razy inseminacji nasieniem dawcy ale bez efektów. Po drodze za nim doszło do punkcji to wyszla mi różyczka więc musiałam robić dodatkowe badania więc się tak odciągało, ale w końcu się udało w październiku. Zapłodnili 5 ale tylko jeden zarodek ostatecznie został. Transfer musiał się przesunąć, bo miałam hiperke i trafiłam do szpitala.

Na ten moment jesteśmy po i czekamy. I z jednej strony czuje wewnętrznie, że będzie dobrze a z drugiej, że to by było za piękne.

To tak w bardzo wielkim skrócie ☺☺☺🌼

Witaj Agnieszka ☺️ trudna historia za Wami ☹️ nie wiem jakie masz zalecenia z kliniki, ale jutro już spokojnie możesz robić bete, powinna być już wiarygodna ☺️