bardzo bardzo mi przykro.. wiem, że nic Cię teraz nie ukoi ale wiedz że ktoś to czyta i przesyła Ci dobrą energię, może choć na sekundę ukoi..

Nie mogę napisać, że wiem co czujesz.. Ale wspieram.. Jestem..

Przeczytałam Twoją historię i łzy same napłynęły mi do oczu. Bardzo mi przykro. Czasami sobie myślę, że lepiej nigdy nie być w ciąży, niż kiedykolwiek musieć przeżywać taki ból i rozczarowanie. Mam nadzieję, że jednak zaświeci dla Was jeszcze słoneczko. Ściskam.

Przeczytałam cały Twój pamiętnik.. Czułam się tak jakbym czytała swoją historię ;( Doskonale Cię rozumiem, też jestem po dwóch poronieniach.. każdy nieudany cykl starań powoduje takie rozczarowanie i takiego doła.. nie chce się żyć (wiem może mocne słowa ale prawdziwe). A w około na facebooku czy w rozmowach ze znajomymi - wszędzie szczęśliwe ciężarne czy już świeżo upieczone mamy. Piszesz, że zastanawiałabyś się kiedy dziecko by się urodziło, jakby było. Ja chyba robię sobie większą krzywdę, ale nie potrafię przestać - jak zaszłam w 1 ciążę to zainstalowałam sobie aplikację dla ciężarnej jak to płód się rozwija i który to tydzień - nie usunęłam jej.. od czasu do czasu zerkam na jakim byłabym etapie i dodatkowo się dołuję. Za miesiąc bym rodziła, tak więc dodatkowo podejmuję wszelkie wysiłki by się udało, bo boję się, że jeśli się nie uda do tego czasu to zupełnie się załamę..

Bardzo mi przykro. Wiem co czujesz. Ja na Twoim miejscu skasowalabym ta aplikacje bo wiem jak boli wszystko co prZypomina o stracie. Schowal.głęboko zdjecie z usg zarodka. Nie patrze na nie bo wtedy rycze. Nie obliczam juz tygodni ciąży. Chociaz czesto tocze.z.soba wewnętrzna walke. Pozdrawiam Cie i trzymam mocno kciuki. Nie mozemy sie poddac.

Samemu nic. Tylko zaufać Bogu! Bo tylko On może uzdrowić nasze wspomnienia. Modlitwa i oddanie tego wszystkiemu Temu na górze naprawdę pomaga. 3maj się ciepło!

Ehh po raz kolejny mogę się podpisać pod tym bo mam tak samo ;) też jak jestem u jakiegoś lekarza i muszę o tym opowiedzieć to głos się załamuje.. ale.. co możemy zrobić? Liczę, że w końcu kiedyś czas uleczy rany i wspomnienia nie będą tak bardzo bolesne. Czego sobie i Tobie życzę. Dobrze, że masz pracę którą lubisz i ona potrafi oderwać Cię na moment - to bardzo pozytywne :)

Pozdrawiam i powodzenia dla Was dziewczyny

I jak tam? MAm nadzieję, że nastrój odrobinkę lepszy?

Ależ cisza :D ale myślę, że to dobrze wróży :) może właśnie się gdzieś relaksujesz :)

To mile ze kto tu zaglada. Musialam troche odpoczac. Pozdrawiam.cieplo

Hej, Powoli dochodzę do siebie. Zbieram siły do dalszej walki.. Zaczęłam właśnie sama badania, bo pierwszą po zabiegu wizytę u gina mam 29.11. Pisałaś o Poznaniu.. Jesteś z Poznania czy z okolic? Bo może mamy więcej wspólnego niż myślimy.

Hej, do Poznania mam ok 100km. Jestem z wielkopolski. Co masz na mysli piszac ze mozemy miec ze soba wiele wspólnego? Pozdrawiam

Chodziło mi o to, że może mieszkamy gdzieś niedaleko siebie ;-) I jakoś tak można nawzajem sobie pomóc. Jakieś info itp. Ja właśnie dzwoniłam do Genesis w Poznaniu, aby umówić się do Poradni Genetycznej i terminy są na maj.. Katastrofa.

Przeczytałam w jednym pamiętniku, żeby dziecka nie traktować jako celu życiowego, żeby nie mówić i myśleć, że walczymy o dziecko.. To czasem jest takie trudne, sama się na tym łapie.. Ale żeby powiedzieć sobie, że się staramy, robimy wszystko co w naszej mocy i w mocy medycyny, ale troszkę na efekty nie mamy wpływu.. Żeby nie zatracić się tak bardzo w staraniach, że kilka lat nam umknie przez palce.. Ze umkną Nam ważne życiowe chwile z rodziną, mężem itd. Mi pomogło (trochę), może i Tobie pomoże..

Noo właśnie taki jest nasz cel w Genesis - badanie kariotypów. Ja dostałam skierowanie od gina i jak tam zadzwoniłam to określili Nas jako "przypadek stabilny" i termin maj..

MalaU te slowa daly mi do myślenia i starsm sie zmienic swoje zachowania bo rzeczywiście za bardzo skupiam sie na staraniach a zapominam o innych waznycjh rzeczach. Caro mi rodzinny wypisal skierowanie z dopiskiem Pilne. Wtedy czeka sie maks 2 tyg na.badanie.

Kochana Ja rowniez po 2 poronieniach jestem myslalam ze juz sie nie uda tez robilam mega duzo badan i nic nie wykazaly;/ ja na kariotypy czekalam rok na nfz a jak juz byl wynik to jak jechalismy tam odebrac to plakalam po drodze bo juz mialam czarne mysli a sa ok. Rozumiem jak cierpisz pustka..musisz miec nadzieje nie zalamywac sie bo to Ci nie pomoze a jeszcze nie dajz boze w depresje wpadniesz. Ja po roku przerwy w staraniacih wzielam sie za siebie bo mialam lekka nadwage wprowadzilam diete jadlam co 3h jezdizlam na rowerze do pracy. Staralm sie o ciazy nie myslec dac na luz choc ile razy tak sobie mowiłam a czulam swoje jak widzialam kobiety w ciazy to im strasznie zazdroscilam a nie daj boze ktos dal na face zdjecie ze dzieck sie mu urodzilo az plakalam. Ile razy mowilam sobie i znowu swieta w 2 a nie z malym babelkiem. Mi duzo pomogl piesek maz po 2 poronieniu kupil mi pieska malego maltanczyka 2,5kg jak dziecko go traktowalam przytulalam nosilam zapomnialam o tym wszystkich problemach z ciaza . I nadszedl ten dzien ze sie udalo dzien przed swoimi 28 urodiznami zobaczylam II kreski objal mnie strach chodizlam 3 razy na bete czy wszystko ok cala ciaze sie balam ze strace nie przyzwyczajalam sie do ciazy jak maz chcial cos kupic pow nie kupuj lepiej jak sie juz urodzi i dopiero po 30 tyg zaczelam kupowac dzis ma synek juz 9 miesiecy. Pamietaj nie poddawaj sie glowea do góry i nie mow sobie z macierzynstwo nie bedzie dane przestan tak myslec bedziesz mama najwspanialsza na swiecie. Ja sie modlilamdo sw.Dominika duzo mi modlitwa p[omagala 3 mam za Ciebie mocno kciuki jak bedzie Ci źle pisz smialo do mnie;) pozdrawiam i aby te swieta mimo wszystko byly radosne dla was masz na pewno wspaniałego męza ktory Cie wspiera 3mam mocno kciukaski:*:*

Dziekuje Nataszka 2200 za słowa wsparcia :* Ja zawsze chcialam miec 1 dziecko przed 30, a zostal mi juz tylko rok i 2 miesiace :(

wiem jak jest ciezko sama przez to przechodzilam ale w koncu sie udalo i Tobie rowniez sie uda kibicuje Ci i pomodle za was:*

Nataszka2200 wzruszyly mnie Twoje slowa. Dziekuje Ci :* ja przestalam.rozmawiac z Bogiem. Mam wielki kryzys wiary. Serdecznie Cie.Pozdrawiam

Sheis ja też chciałam przed 30 ale się nie udało - życie zdecydowało inaczej. I tak jak u Nataszki, po 2 razie kupiliśmy sobie pieska. I wiesz co? Udało się po raz 3, to już 14 tydz. Tak jak mówisz na początku wariowałam ze strachu (szczególnie, że były plamienia i myślałam, że znów nic z tego), teraz dopiero trochę odetchnęłam, ale na tyle gdzieś w mojej podświadomości czuje strach, że boję się ucieszyć. Po wizytach kiedy oglądam maluszka na ekranie jest dzień, dwa euforii - potem znów wracam do "normalnego" rytmu. Acha.. u mnie też badania wszystkie wyszły ok (nawet nie napiszę, ile ja wydałam na swoje..) i tak naprawdę to nie wiadomo czy się cieszyć z tego czy smucić.. ale udało się. Zobaczysz, że i na Was przyjdzie kolej - będzie trudno, będziesz się pewnie zamartwiać, może nawet wyrywać włosy z głowy ze stresu - ale przyjdzie ten dzień :) Przytulam :)

kochana wspieram Cie :) uda sie nie mozna sie załamywac!!!!! trzeba sie za siebie wziąć! moze zacznij jakis sport nie ciezaki uprawiac? moze tance:? aby sie zrelaksowac tez sama przez to przechodzilam i wiem bardzo dobrze co czujesz i wiem ze sie nie da nie myslec ile razy mi tak mowili nie mysl ale sie nie da i Ja swoje alie zaczelam sobie mowic uda sie musi sie udac komu jak nie mi! Ja bardzo duzo robilam badan kariotypy, chlamydie tarczyca, posiewy wymazy z pochwy od a do z i nic nie wyszło zdrowa a jak wyslalam meza na badania nasienia to juz odbieralismy z usmiechem na twarzy bo w ciazy bylam:) zycze Ci tego z całego serca!

Nataszks2200 dziekuje za wszystkie slowa. Pozdrawiam

To frustrujące jak co chwila dowiadujesz się, że koleżanka X jest w ciąży, a koleżanka Y na fb się pochwaliła, że właśnie urodziła.. Nawet mówiłam mężowi, że chyba jestem złym człowiekiem bo strasznie mnie to wq.. Ale tak naprawdę to normalny odruch.. Świetnie, że wyjeżdzacie. Odpoczniecie w nowym miejscu, problemy "schowaj" w jakimś pudełku i zostaw w domu ^_^ (nawet tak symbolicznie - napisz na kartce co Cię boli - wylej swoje żale i schowaj to do pudełka, albo spal - poważnie i potem wyjedźcie - zdziwisz się jaki to skutek przyniesie ;) ) Co do wyjazdu narzeczonego - mówi się trudno, głowa do góry i pierś do przodu :) Możesz ten cykl wykorzystać na przygotowanie organizmu, zarówno psychicznie jak i fizycznie. Możesz wspomóc śluz, lampką wina, czy olejem z wiesiołka czy orzechami (polecam tematy na forum), a w między czasie myśl o sobie - idź do fryzjera, może na jakiś masaż albo spa jeśli możesz sobie na to pozwolić.. a jeśli nie to zrobić sobie dzień odnowy w domu - jakaś kąpiel w relaksujących olejkach, maseczka, manikir :) Będzie dobrze :)

Dziekuje :*

Myslałam,że tylko ja tak mam z tym unikaniem znajomych z dziećmi.Moja najlepsza przyjaciółka zaszła w ciąże w tym samym czasie co ja.Radość przeogromna,różniło nas zaledwie pare dni.Niestety ja poroniłam.Drugi raz.No i za każdym razem kiedy rozmawiamy na skeyp daje mi mała, wysyła mi ciągle filmiki jak rośnie itp.Ostatnio złapałam się na tym,ze cholernie jej unikam,az sama się zapytała czy napewno wszystko ok u mnie.Wiem,że to nie jej wina,ale nie moge tego opanować patrząc na jej córeczke i wiedząc ze moje byloby w takim samym wieku.Teraz okazało sie,że mojegoM brat zostanie ojcem.Wielkie poruszenie bo pierwszy wnuk sie szykuje.No nie mogę tego wszystkiego ogarnąc ostatnio.Ale sie rozpisałam pod Twoim postem...Kurde :/

Hej. Po poronieniu ( a miałam ich 2) staram się cieszyć z małych rzeczy i pomimo przeciwności losu doszukiwać się dobrych chwil. Tobie też tego życzę, choć wiem że momentami jest ciężko. Powodzenia, w końcu się uda! :*

Paulinucha niestety chyba wiekszosc kobiet tak ma. Podswiadomie uciekamy od bolesnych rzeczy. Ja raz mam mam wszystko gdzies a raz m dola. Zalezy od dnia. Hanna ja tez ucze sie skupiac na innych rzeczach i doceniac to co mam. Roznie to wychodzi ale to rez zalezy od.mojego nastroju. Mysle dziewczyhy, ze kiedys nam sie uda. Tylko musimy poczekac nie wiadomo ile, a to tak denerwuje bo chciałoby sie juz, zwlaszcza.gdy innym sie udaje.

przykro mi że to Cię spotkało, ściskam mocno :*

Nie zalamuj sie. Bedzie dobrze. Musisz walczyc dalej. Tule

Nie zalamuj sie. Bedzie dobrze. Musisz walczyc dalej. Tule

Mysl pozytywnie!!! :)

kochana super tak się cieszę! :)