Będę zaglądać i kibicować <3

Problemy immunologiczne... moja codzienność :) powodzenia!!

wierzę, że się uda : ) będę zaglądać do Ciebie. Wspomagaj siebie, męża jak się da, a może los spłata figla i in vitro nie będzie konieczne.

Nie wiem na ile poważnie napisałaś o tej modlitwie za bratanka swojej koleżanki... I może to zabrzmi dla Ciebie śmiesznie, ale znajdź "dobrego" księdza, zakonnika, najlepiej franciszkanina, i wyspowiadaj się. Powiedz, że kiedyś w modlitwie poświęciłaś swoje macierzyństwo i poproś o rozgrzeszenie z tego. Trzymam za Ciebie kciuki! Nie poddawaj się, nie zniechęcaj! Walcz o maleństwo ;)

Dziękuję za zainteresowanie. Poczytałam trochę Pani pamiętnik i jest mi wstyd, naprawdę wstyd, że zamartwiam się tak błahymi problemami. Jednocześnie jest mi przykro, że ludzie, którzy tak czekają na dziecko, nie mogą się doczekać. A mój syn trafił tak beznadziejne i jest przez biologicznego ojca traktowany jak towar na targowisku. I że muszę tak walczyć o jego szczęście i spokojną przyszłość. Czasem myślę, że powinien był trafić do jednej z takich kobiet jak właśnie Pani, czekających latami, przygotowanych, cierpliwych... Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki za powodzenie...

Trzymam kciuki!!! uda się, zobaczysz :)

ps. metafora z psem - idealna! aż do bólu pokazuje problem z immunologią

nie wiem ile badań zrobiłaś, bo nie piszesz konkretów, ja bym się immunologii czepiała na końcu (bo na nią najłatwiej zwalić) - robiłaś badania ANA albo wyszły Ci jakiekolwiek przeciwciała, że podejrzewasz autoimm.?

nie myśl, że czas jest za krótki. Widocznie Twoje dziecko miało się urodzić z tym mężem, a nie z poprzednim : ) Każdy ma swój właściwy czas, wcześniej lub później ; )

Dobrze, że tu trafiłaś. Znajdziesz dużo empatii i dobrych słów. Wszystkie mamy ten sam cel, a wiele z nas ten sam problem. Uszy do góry! Nie jesteś sama. :)

Witaj Kochana, mnie po tych paru latach starań nachodzi refleksja, że jednak dużo zależy od... szczęścia. Wiadomo, też miałam wszystkie badania, takie siakie, mam zdiagnozowany konkretny problem, działam w tym kierunku. czytam jednak forum i widzę, że są dziewczyny u których teoretycznie szanse są minimalne, a się udaje. są dziewczyny z idealnymi wynikami a i tak gleba. odkrycie tego faktu :-p pozwoliło mi uświadomić sobie, że jest coś w moim ciele, w mojej głowie i ogólnie w moim życiu, na co jednak nie mam wpływu. robię więc, co mogę a resztę zostawiam losowi, lub jak kto woli, Bogu. dzięki temu nie mam już aż takiej "napinki" :-) druga sprawa - pisałaś o intencji, dla której ofiarowałaś swoje macierzyństwo. myślę, że na Twoim miejscu potrzebowałabym rozwiązać ten problem, bo chyba by mnie jednak psychicznie i emocjonalnie blokował. może postanów sobie, że w intencji tego chłopczyka np. rzucisz palenie :-p w ten sposób poświęcisz coś od siebie i jednocześnie pozbędziesz się myślenia "wtedy obiecałam za dużo i teraz mam za swoje". z kwestii bardziej praktycznych to może interesowałaś się tematem diety? zwłaszcza bezglutenowej? po necie krąży kilka polecanych diet dla staraczek, w tym jedna dla przygotowujących się do ivf - bezglutenowa i wysokobiałkowa. przy problemach o podłożu immunologicznym dobrze jest też zbadać się w kierunku celiakii.

Dzieki serdeczne. Madre slowa. Na doecie bgl jestem juz 1,5 roku. :) mile slowa

super lekarz, to teraz ładnie sprawy się potoczą

Ja myślę, że moja mama mnie dobrze rozumie. Chyba właśnie dlatego, że jest matką i wie jakie to wielkie szczęście mieć dzieci, więc myślę że potrafi sobie wyobrazić jaki to musiałby być ból gdyby ich nie było. A suplementy na pewno nie zaszkodzą więc dlaczego nie spróbować :)

Moja obsesja z ovu trwała nie cały rok, teraz bardziej wyluzowalam. Nie czytam wszystkiego, temperatury tez nie mierze, zaznaczam tylko objawy. Co do psychologa to trochę nie mam zaufania i szkoda mi kasy. Ovu trache działa u mnie jak psycholog, bo sporo sobie uświadomiłam jak czytałam pamiętniki innych dziewiczym i próbowałam coś sama napisać.

Dziekuje za ciepłe słowa <3 jestem na ovu kilka lat i tez przechodziłam rózne etapy w zwiazku z przebywaniem tutaj ale wiem ,ze dzieki dziewczynom z forum wiele spraw łatwiej było mi przejsc. Moj obecny pamietnik bardzo sie "odchudził" po nieudanej adopcji wykasowałam wiekszosc notatek ale wiem,ze jest on dla mnie takim"psychologiem" moge wiele spraw napisac i wtedy mi ulzy a do tego dziewczyny zawsze cos madrego napisza i wespra. Czytam,ze walczysz 10 lat jestem pełna podziwu i wierze,ze Twoja walka przyniesie obfity Owoc w Postaci Malucha pod sercem :) pozdrawiam i zycze miłych spotkan w Polsce :) a i pamietaj,ze wykres ovu pomaga tylko naszym obserwacjom ale to jest tylko urzadzenie i moze sie mylic w jedna czy w druga strone! bede wspierac <3

ten sluz to od progesteronu, ciąża=dużo progesteronu

Dowiesz sie wiele ale dopiero tu na ovu:) Skarbnica wiedzy! Trzymam kciuki chociaz tak na serio czuje u Ciebie zrezygnowanie, czy sie myle??

Z wdzięczności, że jako pierwsza mój pamiętnik odwiedziłaś zajrzałam i ja. Wygląda na to, że dziś czujemy się podobnie. Też się rozklejam z byle powodu. Boli jak na @ (mnie konkretnie od chyba 5 dni) i nawet temp rano miałam 36.7 ;-) Tyle, że ja nie pragnę tak bardzo jak Ty... Tym bardziej więc trzymam kciuki za Ciebie! Aha! W przyszłości może o autoimmunologii coś wspomnę, bo mam pewne doświadczenia. Ale może do tego czasu już nie będziesz potrzebowała porad - bo się UDA... :-)

Jak najbardziej słuszne jest to powiedzenie :) pozdrawiam i zycze sił i nadziei !!!! <3

Szkoda

:( Trzymaj się!

eh..po kilku latach starań człowiek traci wiarę :-( wiem, rozumiem nie wiem co Ci powiedzieć, bo też słyszałam "wygląda na to, że u Państwa jest wszystko w porządku" lipa człowiek chciałby, a nie może

trzymaj się kochana! wkońcu się uda, zobaczysz :*

Nigdy sie nie poddawaj!! :)

Kochana a marudz ile chcesz ☺☺☺☺☺tylko sie nie poddawaj☺☺☺☺i miej nadzieje!!!

Dziekuje dziewczyny :*

Trzymam za Was kciuki. Z całych sił. Twój pamiętnik podczytuję od początku, ale jakoś nie złożyło się, żebym coś napisała. Często jest tak, że nie komentuję, bo jeszcze się nie staramy, więc sama nie wiem co mądrego mogłabym napisać skoro w tej kwestii doświadczenie nie mam. Wiem natomiast, że czekanie potrafi zdołować. Najważniejsze jest chyba jednak to, że nie jesteśmy w tym wszystkim same. Sama piszesz, że masz wspaniałego mężczyznę. Razem łatwiej przejść po dnie i rozegnać chmury. Kiedyś musi się udać. Musi! :*

Dziękuję Kochana! :** Wam też się uda, na bank! :**

Masz i moje wsparcie :-)

Zawsze we dwójkę łatwiej przechodzić przez ten proces starań. Dobrze, że masz wsparcie w mężu. Miłego dnia :)

mi wyszło 20,8% :-) tylko, że ja mam drugie podejście

Jak to czytam to widze ze specjalista by sie przydal. Ten od glowy.

Jestem w szoku. Jesteś niesamowicie silną kobietą. Nigdy się nie zmieniaj :) Bardzo dbasz o siebie, myślę że w końcu Twój organizm ruszy. Ja z całego serca Ci tego życzę. Nigdy nie trać wiary... nie w tym miesiącu, to w następnym...ja w to wierzę i trzymam kciuki!!!

a miałaś monitoring cyklu, sprawdzałaś czy pęcherzyk pęka i jest owulacja?

no i dobra ja też pewnie skończe na inv tak czy inaczej dopniemy swego nie łam się, Dzika

Tego się trzymaj, czerp radość z różnych drobnych rzeczy. Zacznij może biegać, zapisz się na tańce/ćwiczenia. Pozwól zmęczyć się na tyle aby nie mieć siły myśleć o przykrych rzeczach. Więcej uśmiechu Ci życzę :) oraz słoneczka na ponurą jesień :)

Dwa życia.. moja przeplatanka życia i humorów wygląda podobnie.. Trzymam kciuki, miło będzie przeczytać, że się udało:)

Hejka! Pisz,pisz,pisz i rozmawiaj z mezem jest to najlepsza terapia :D a mleczko pszczele polecane jest kobietom starajacym sie zajsc w ciaze :D a skrajne emocje i "dwubiegunowosc" wydaje mi sie,ze towarzysza kazdej kobiecie oczekujacej a zwłaszcza tyle lat! i wiesz wg psychologii jest to normalne a jeszcze bardziej normalne,ze o tym piszesz i mówisz najgorzej jak zacznie sie dusic to w sobie. Ja mialam taki okres,ze dusiłam w sobie i zameczyłabym sie a potem odreagowywalm na mezu szczególnie. Mezowie,partnerzy czesto nie mówia o nieplodnosci ale chyba a raczej w wiekszosci przypadków wiecej rozumieja niz my kobiety myslimy i tez sie martwia tym-ze my sie martwimy :) warto z Nimi rozmawiac bo niepłodnosc dotyczy obu partnerów nawet jak dotyka jednego z nich! Wspieram Was bardzo mocno <3 :D masz super podejscie do zycia :D

Co do HSG mój profesor tez mówił, że bywa przekłamane i tylko laparo daje odpowiedź na 100%.. Zatem wg jego teorii jajowód jest drożny:)

Co do księży to mam takie samo zdanie, oprócz mojego ulubionego księdza, tylko u niego się spowiadam. Nigdy mnie nie ocenia, pomaga. 10 lat byłam niewierząca, a i tak przyjął to ze świętym spokojem i rozmawiał!!! nie darł się jak inni, walnięci...aj szkoda nerwów. Różo, nie załamuj się. Widzę, że zamiast się wyluzować to wmawiasz sobie ten spokój, zaś myśli krążą po pamiętnikach i nie udanych cyklach. Mózgu nie oszukasz. Musisz naprawdę odpocząć. Nawet od ovu. Zapal świeczki, posłuchaj muzyki, obejrzyj komedie, wybierz się do kina, kup sobie kwiaty, kup nowe mleczko do ciała. Ustaw sobie inny cel np. od dzisiaj 15 min biegania, 2h tańczenia, 2h śpiewania. Zajmij myśli czymś kompletnie innym, musisz naprawdę poddać się tym rzeczom. Nam i sobie możesz mówić o uspokajaniu się, ale tak jak napisałam wyżej, nie oszukasz własnego mózgu. Dopiero jak zaczęłam projektować sypialnię, opuściłam fb i ovu na około 10/12h to dopiero odpoczęłam. Tobie również to się przyda. Zaszalej. Zrób coś dla siebie, nie zmyślą o owulacji, dziecku... :) Więcej uśmiechów i ciepła Ci życzę :) Nie daj się jesieni :P <3 mocno ściskam <3 <3 :* :)

wszystko będzie dobrze :* czas do ivf na pewno prędko zleci a potem będzie już samo szczęscie :)

Ja ostatnio nie mogę zmobilizować się do żadnych ćwiczeń... :) Powodzenia kochana.