Zazdrość? Badanie ? Pomocy

Tak, bo Twój partner nigdy nie ogladal pornografii...
Malo dojrzałe Te Twoje podejście.

Mój mąż nie chciał badania nasienia, szczególnie w jakiejś klinice przy gazetkach brrr, a ja też miałam opory. Po dlugich dywagacjach stanęło na tym, że można było zrobić tak, że pobraliśmy nasienie z normalnego stosunku do specjalnej prezerwatywy (akceptowalne są Sagami Original i Male Factor Pak). Taką prezerwatywę zawiązuje się gumką i wkłada do jałowego kubeczka i zawozi szybko do laboratorium. Na szczęście mieszkaliśmy wtedy ok 15-20 min od laba. Jakby nie to, to trzebaby wynająć pokój w hotelu 😉 badanie przeprowadzono, wszystko okazało się być ok.

badanie nasienia jest całkowicie medycznym i technicznym procesem, a takie miejsca są przygotowane do tego, by zapewnić komfort pacjentowi. Większość mężczyzn traktuje to jak coś, co musi zrobić, a nie jako jakąś formę przyjemności. Wiele osób w takich sytuacjach korzysta z takich opcji jak filmy, żeby rozluźnić się i poczuć komfortowo. Twoje uczucia zazdrości mogą wynikać z tego, że te sytuacje wywołują niepewność i naturalną reakcję emocjonalną, ale warto zauważyć, że to tylko część procedury medycznej, której celem jest pomoc w diagnostyce. Warto zaufać swojemu partnerowi i skupić się na wsparciu, które możesz mu dawać w tym procesie. Jeśli czujesz, że takie emocje Cię przytłaczają, warto o nich porozmawiać z mężem

Hej, szczerze mówiąc jestem trochę zaskoczona, że to aż tak Cię ruszyło – i mówię to bez złośliwości. To, że Twój mąż oddaje nasienie w klinice i w tym celu może skorzystać z filmów erotycznych, to naprawdę nic złego ani nienormalnego.

To standardowa procedura, a filmy są tam nie bez powodu – wielu mężczyznom w takiej sytuacji to pomaga, bo oddanie nasienia na "zimno", w stresie i bez żadnych bodźców byłoby po prostu trudne. To nie ma nic wspólnego z żadną zdradą czy brakiem szacunku do partnerki. To po prostu biologia, fizjologia i trochę technika wspomagana dla ułatwienia całej sytuacji. Narzędzie, które w tej konkretnej sytuacji ma po prostu pomóc wykonać zadanie. Mężczyźni mają trochę inną fizjologię niż my.

Warto spojrzeć na to racjonalnie: to badanie, nie randka. I jeśli jesteście razem, kochacie się i walczycie o wspólne dziecko, to naprawdę nie ma sensu dokładać sobie niepotrzebnych zmartwień. Wyluzuj

Ja się bałam, że mąż pomimo tego wszystkiego nie da rady. Stresował się okropnie. Pojechał sam, zadzwonił, że się udało i obydwoje poczuliśmy mega ulgę, że to za "nami"

Pan Sportowy to też ładnie wytłumaczył. Może niektórym po prostu brakuje takich informacji, że to po prostu techniczna sprawa. I tak jak było wspomniane warto wspierać partnera. Mój jest dość oporny, ale przed samym pobraniem, staram się dużo humoru wprowadzić i jakoś idzie. Ostatnio nawet On zażartował, że ma ulubioną nową stronę internetową (porn coś tam ). Generalnie kobiety bardziej "cierpią" w procesie leczenia, starań itp. Ale niestety tak już jest:(

Z tym się całkowicie zgadzam. Mój poszedł też w ostateczności, odwlekał jak się dało. Poszedł bo jak sam stwierdził - ja mam dużo gorzej. Nas jeszcze czekają kolejne bo niestety nie wyszły dobre. Trzymam za Was kciuki (i za nas też )

Moj za pierwszym razem nie miał oporów. Chciał wiedzieć jak sytuacja wygląda u Niego. W międzyczasie przy kolejnych badaniach itp. już niechętnie do tego podchodzi

Mój podobnie, ale kiedy wyszły u męża pewne nieprawidlowosci ta lekkość się ulotniła i pojawił upór, na szczęście maz dzielnie chodzi na kolejne badania,bo cel wspolny