Jak wasi faceci podeszli do tematu invitro ?

Mój nie chce wchodzić w ta metodę bo uważa ze jest ona nie naturalna a ma słabe plemniki jest z tego mu powodu przykro. Ze mną wydaje się ze jest wszystko ok.
Ja nie widzę różnicy czy komórki się połączą na zewnątrz czy w środku macicy... on natomiast ze skoro ma słabe plemniki to będzie to oszukanie natury.

Oczywiście chciałby dziecko... mamy po 35 lat ja i 40 on . Poznaliśmy się dość późno . Dla mnie to ostatni dzwonek... a wiem nie mogę nikogo do niczego zmuszać.

Nie chciałam być nigdy samotna matka dlatego tak późno zaczęłam a jak już poznałam fajnego faceta wreszcie to dalej wiatr w oczy...

Przykra sprawa ;

Cała medycyna jest nienaturalna, podawanie sztucznie wyprodukowanej insuliny w cukrzycy albo przetaczanie krwi pobranej od dawców i przerobionej na preparaty też jest nienaturalne, ale temu Twój mąż chyba by się nie opierał? Możesz podać mu taki argument. Można ich zresztą mnożyć, leczenie chorych na raka też jest nienaturalne, bo w końcu "natura" dąży do tego, by umarli.
Rozumiem, że Twój mąż nie mieszka w szałasie albo ziemiance, tylko jednak korzysta z dóbr cywilizacji? Nie piszę tego złośliwie, ja bym po prostu użyła takich argumentów, gdyby mój mąż nie zgadzał się na in vitro, bo "nienaturalne".

Mój mąż nie miał żadnego problemu z in vitro (również czynnik męski nas dopadł). To, w jaki sposób doszło do zapłodnienia, nie jest dla nas istotne. Poza tym poza zapłodnieniem i podaniem zarodka całą resztę i tak robi natura.

Moj maz tez był na początku wielkim przeciwnikiem kliniki bo uważał , ze to instytucja ktora wyciaga kase i nie pomaga ludziom. Po pierwszw dlatego, ze znamy pary ktorym in vitro nie pomogło... a po drugie, ze ciezko jest zakceptowac ze istnieje problem z niepłodnością.
Udało nam się metoda małych kroczków, wspolna diagnostyka, pozniej
IUI, i cała procedura in vitro. Duze znaczenie miało tez to, ze moj maz widział ze nie jestesmy w tym sami, ze jest mnostwo takich samych par jak my, czesto nawet duzo młodszych, ze sporo facetow chodzi z zonami do kliniki i jest to dla wszystkich normalne.
Może jego to po prostu przeraża , cały ten fakt ze nie udaje sie ot tak naturalnie ...i gdzies jednak istnieje problem. Działaliście juz co w tym temacie, jakas diagnostyka itp ?
Ta nie chęć tez czesto wynika z nie wiedzy, niektorym sie wydaje ze in vitro to jakas czarna magia , czy rytuał szamanów.

Mój mąż odkladal jak mógł IUI. Ivf to razem odkladalismy. Ale nadeszła w końcu pora powiedzieć sobie wprost: zostało nam ivf, nic innego nikt nie wymyśli na nasz idiopatyczny przypadek. Kiedy zapytalam męża, zgodził się, choć nie super chetnie, bardziej żebym sie juz nie stresowala. Ostatnio mi powiedział, że już czeka na to ivf, że juz nie robi sobie nadziei. Pogodził sie z losem, ja też.

Mój był totalnie przeciw. Całą drogę do kliniki przed pierwszą wizytą klepał mi, że sobie wymyśliłam problem, aż stresa miałam czy w ogóle ze mną wejdzie. A potem dostaliśmy badania do zrobienia, zrobiliśmy i rzeczywiście wyszło, że problem niestety jest😢Potem jadąc już po 2 latach na wizytę kwalifikują na in vitro też mówił, że jeszcze do końca nie jest zdecydowany😵🙈Pogadaliśmy z lekarzem,potem w domu ja powiedziałam jak bardzo mi na tym zależy i jesteśmy po 1 nieudanym ivf. Przygotowujemy się do drugiej👍Myślę, że mężczyźni to muszą troszkę dłużej nad tym pomyśleć 🤔(oczywiście mówię o swoim przypadku)

U nas odbyło się to zupełnie naturalnie. Nawet nie pamiętam czy w ogóle rozmawialiśmy o tym. Pewnego wieczoru wrócił od lekarza z wynikami seminogramu i powtórzył mi co powiedział mu urolog, że tylko ivf. Umówiłam nas do kliniki i pojechaliśmy. Nie było na co czekać, ja miałam wtedy 34 lata.

Poczytajcie wspólnie na ten temat. Kupiłam kiedyś książkę pt."jak tu począć" jest tam ranking klinik i opis całej procedury. Może boi się nieznanego. Musi poznać temat.

Dzięki dziewczyny...

trochę pogadaliśmy i faktycznie mówi ze nie ufa lekarzom, ze nastawieni są na kasę, ze martwi się ze będę musiała brać tyle leków i może to wszystko nie wyjść.
Generalnie już mu się nie podoba ze muszę jakieś badanie drożności jajowodów robić i inne...
Powiedział czuje się trochę winny

Najlepsze jest to ze on sam pierwszy zaproponował ze zrobi badanie nasienia, w sumie to on zaczął temat dziecka pierwszy Ja tu nic nie naciskałem i taki klopsik ehhh

Kocha mnie i wydaje mi się ze dojdziemy do kompromisu i zdecydujemy się na jedna metodę ivf , na tym będzie koniec.

Narazie jeszcze robimy resztę badań...