trzymam kciuki, pozdrawiam:)

trzymam kciuki za 2 kreski i za mamę aby jej się udało wyjść z nałogu.... pozdrawiam!!!

spełnienia marzeń w nowym roku:)

Co 2 dni - jest idealnie :) Ale nas zrobiłaś - brak temp. ! Ale zagadka :)

Zwykle facet mówi zupełnie co innego niż chcemy usłyszeć :) Ale na to nie ma lekarstwa :) Dla niego to tylko fakt, a my kobiety zawsze wszystko roztrząsamy i analizujemy , zazwyczaj zawalamy sobie głowę niepotrzebnymi rzeczami, stresujemy się . A na czas nie ma rady.. każda z nas przeżywa wzloty i upadki i tak w kółko :) Kobieta z kobietą zawsze się dogada (bo one przecież czytają w myślach) a z facetami różnie to bywa :) Przesyłam uśmiech : )

kochana cierpliwości! wiem, że łatwo się mówi, ale mam nadzieję, że nie będziesz musiała czekać na tę wredną @ i już niedługo zaczniesz kolejny cudowny cykl. Mocno w to wierzę i mocno trzymam kciuki :*

powodzenia kochana moja :D :D :D

Trzymam mocno kciuki aby Wasze marzenia stały się rzeczywistością! :) <3

Dla niektórych nie ma już ratunku i tu nie można się oszukiwać. Jeśli sama nie chce, to niczego nie osiągnie. Mam w rodzinie dwie osoby uzależnione i nie chcą dać sobie pomóc . i żadne tłumaczenia , rozmowy nie pomagają. Wujek mojego D. był na leczeniu , ale sam chciał , pojechał z własnej woli i już nie pije od roku. Bez chęci nie ma rezultatów niestety..

Wspolczuje i to bardzo:-(( Zycie nie zawsze jest rozami uslane. Ale trzeba wierzyc ze bedzie lepiej!!!

Gusia, przede wszystkim musisz mieć z kim o tym porozmiawiać. Pomysl chwile o sobie, nie o matce. Jesteś DDA, a to tez niesie za soba wiele...

Współczuję Ci bardzo. Nie wyobrażam sobie takiej sytuacji.. U mnie w rodzinie na szczęście nie mamy takiego problemu.. ale mimo to nie potrafię rozmawiać ze swoją mamą.. i mimo wszystkich wkoło, czy w domu, czy znajomych..trudno mi zaufać komukolwiek na tyle, żeby opowiadać co czuję. Co do alkoholizmu to jest ciężki problem.. mam koleżanką która jest w takiej sytuacji jak Ty. Nie potrafiła sama sobie ułożyć życia bo wiecznie biegała za matką, w końcu trafiła do psychologa i dopiero za jego radą wyprowadziła się z domu i zaczęła żyć dla siebie, fakt pomaga matce jak może, ale tylko z zewnątrz. Znalazła jej ostatnio pracę, żeby nadać sens jej życiu i jakieś poczucie obowiązku.. ale jest ciężko, bo alkoholizm to ciężka choroba.. Jesteś nerwowa i przez nią i dlatego, że nikomu nie możesz się wygadać.. i emocje są stłumione, więc dużo nie trzeba byś wybuchła czy płakała.. też tak mam. I choć udało mi się uspokoić trochę nerwy i podchodzić do wszystkiego trochę z dystansem, to wzruszają mnie byle momenty.. Trzymaj się kochana.. a mamę spróbuj namówić na leczenie, sama sobie nie poradzi..

Kiepska sprawa, ale może dobrym pomysłem jest, żebyś poszła do psychologa i zapytała o jakąś poradę, co dalej zrobić "z tym faktem", bo inaczej wykończy to i Twoją matkę i Ciebie. Może faktycznie znajdzie się dla niej jakieś zajęcie, które pochłonie ją bardziej niż alkohol... Pamiętaj, że pozytywne myślenie przyciąga dobre zdarzenie! :) Przytuuuulam Cię wirtualnie najmocniej jak potrafie!!! I nie łam się, chociaż wiem, że łatwo się tylko mówi, ale musisz być silna, dla siebie, dla partnera i może nie długo dla fasolinki!:) będzie dobrze, ja w to wierzę! :*

cóż tu mówić.. mam to samo, więc jeśli nie teraz to później się uda:) trzeba być cierpliwym..

ojej, współczuję :( trzymaj się !

wszystko się ułoży trzymam za ciebie kciuki i twoją rodzinę wierz w to że w końcu się uda i będziesz wspaniałą mamą :)

To wielki sukces!

to super wszystko zaczyna się powoli układać oby tak dalej :)

czyli jednak to był znak <3