bardzo się cieszę kochanie że jest super ! ;) <3 i tak zawsze musi być <3 zawsze musicie być we wszystkim RAZEM <3 choć wiadomo że czasem kłótnie są nie uniknienia ale najlepiej wtedy porozmawiać, powiedzieć sobie co się czuję i w ogóle co się nie podoba np <3 lepsze niż niż milczenie bądź unikanie tego tematu <3 trzymam kciuki cały czas słońce !! <3 musi być prezencik na dzień mamusi :D w końcu musisz zostać teraz mamusią ! <3

Trzymam kciuki za prezent na Dzień Matki :)

Karolinka ja również mocno dopinguję i trzymam kciukasy :-)

No to pięknie, że urosło i pękło, teraz trzymam mocno kciuki za owocne przytulanko <3 :*

Jak pozytywnie :D Oby już na zawsze tak zostało, a za miesiąc widzimy się na fioletowych stronach :*

Kochana tak czytam twój pamientnik i widzę ze nie tylko tak jest u mnie bo z moim mężem tez roznie bywa kiedy mi sie chce to jemu nie albo kiedy trzeba to on wtedy nie moze juz sama nie wiem czy sie boi ale tez tego pragnie tak jak a ja mam tez dość kogoś zmuszać ale dokladnie cie rozumie i ciesze sie ze juz lepiej uda sie kochana teraz zobaczysz ja bez nadzieji jestem dla siebie.

hej ;) przeczytałam Twój pamiętnik od deski do deski, ja jestem na początku tej drogi starania się o dzidziusia.... przed nami zapewne długa droga. Będę tu wpadać i podczytywać co u Ciebie nowego o ile oczywiście mogę :) pozdrawiam i życzę powodzenia.

kochana czemu tyle km jechaliście do poradni genetycznej ? nie było jakiejś w waszej okolicy???? ja jestem ze śląska z Będzina i jak robiliśmy te same badania genetyczne to robiliśmy w Katowicach 18km od domu , badania oczywiście wyszły dobrze :) ... co do bocianów to na bank dobry znak kochana a co do sukienki ślubnej to hmmmmm ja bym się nie zdecydowała na sprzedaż moja jest schowana i niech jest... ja znam przysłowie że nie wolno sprzedawać sukienki bo razem z nią sprzedajesz swoje szczęście ale wiadomo to tylko przesądy.... to nic trzymamy kciuki za zielony finał tego cyklu i dobre wyniki badań... buziaki <3

słońce, tyle jechaliśmy bo u mnie w Lublinie miesliśmy termin na 28 kwietnia ale potem zadzwonili, że jakieś limity itd, i zmienili nam termin na 21 lipca! a tyle nie miałam zamiaru czekać :( a wiedziałam, że w Łodzi są szybkie terminy więc zapisałam nas tam..no i jesteśmy już po.. Co do przesądów to nie wierzę w nie ;) zresztą prawie 2 lata wisiała..i co?zdarzyły się te 2 poronienia...więc to nie żadne szczęście..ewentualnie myśląc w ten sposób mogłam sprzedać jej swoje nieszczęścia..ale nikomu nie życzę tego..i wierzę, że suknia przyniesie jej wiele szczęścia <3

ja wierze, ze wszystkie wyniki beda pomyslne, a i z drugiej strony taka wycieczka tez dobrze Wam zrobiła...modlitwa ukoi smutki, a bocki przyniosa szczescie :) ja swoja suknie wypozyczyłam, mam jeszcze welon i co tez nie przyniosł nam szczescia...zabobony to nie dla mnie :) kochana trzymam kciuki, pozdrawiam

ja swojej za nic bym nie sprzedała - jest tak śliczna że do śmierci ją zatrzymam;-)

moja też była piękna ;) ale niech posłuży komuś innemu :) a ja obiecałam sobie , że jak ją sprzedam to akurat będzie na wózek dla maleństwa.. <3 <3 <3

Mysle, ze fajnie robi taka wycieczka, trzymam kciuki by jej final był również wyłącznie dobra nowina. Ja suknie sprzedałam kila miesięcy po slubie, plakalam jak ja pakowałam do wysylki, ale teraz mysle, ze dobrze zrobiłam, bo nie lubie trzymać w domu zbędnych rzeczy. A kaske dolozylam do podrozy poślubnej :) Wiec gratuluje sprzedaży! A co do bockow to na pewno dobry znak. Naprzeciwko naszego domu tez w końcu przyleciał jakiś spóźniony bociek do swojego gniazda. Mam nadzieje, ze nie bez powodu pojawil się dopiero w tym miesiącu ;)

Karolinka wiem jak bardzo jest Ci ciężko bo ja czuję się podobnie też bardzo chciałabym miec dziecko a przecież staramy się już prawie rok. Wiem, że trzeba byc cierpliwym psycholodzy doradzają aby nie miec aż takiego parcia na dziecko bo ta blokada w psychice sprawia, że fasolka też się blokuje. Nie wiem co Ci doradzic po prostu staraj się nie myślec tylko o ciąży. Masz dobrego męża ale pamiętaj, że faceci inaczej przeżywają to wszystko oni nie uzewnętrzniają się tak jak kobiety on po prostu nie pomyślał o tym że bawiąc się z dzieckiem szwagierki sprawi Ci przykrośc. Po prostu chciał byc dobrym wujkiem lubi dzieci i lubi z nimi przebywac więc to robi i nie możesz też mu tego zabronic dlatego, że Wy jeszcze swoich nie macie bo relacje między Wami też się popsują a po co niszczyc coś co budowało się przez tyle czasu. Karolinko będziesz mamusią napewno jak nie teraz to może w następnym cyklu trzeba wierzyc, że się uda. Ja rozmawiałam już z koleżanką psychologiem i odkąd mam mniejsze parcie na dziecko tym jest lepiej nawet w moim małżeństwie. Karolinko pamiętaj codziennie wspieram Ciebie siebie i inne dziewczyny wierzę że się uda tak bardzo w to wierzę :-) Wszystkiego dobrego buziaki :-) Przytulam wirtualnie :-)

MÓJ TEŻ MA TAKIE COŚ W DUPIE/ ALBO RZECZYWIŚCIE NIE CZAI JAK MNIE TO RANI. jego matka w wieku 45 lat urodziła dziecka - ja w wieku 28 nie potrafie. Nie cierpie za to (ale to akurat argument pikuś bo ogolnie jest złą kobietą)jej i nie cierpie naszych kontaktów z jej dzieckiem (dziecko jako osobe lubię).Jak idziemy razem - ludzie myślą że idzie mlode małżeństwo z dzieckiem i babcią....wiem bo raz nas tak skomentowali. wogóle dziś się z nim pożarłam - koleś jakiś rozwalił mi auto, pokłóciłam się z teściową i wogóle mam mega dół bo wiem że też zobacze - na teście

Misia, słońce on wie bardzo dobrze o tym , że bawiąc się z Michałem na moich oczach rani mnie..mówiłam mu o tym kiedyś, że nie lubię takich sytuacji..bo jest mi cholernie ciężko..wiem, że nie mogę mu zabronić kontaktu z nim bo to głupie..ale niech nie robi tego na moich oczach.. co do dzieci kochana,to mamy swoje ale dwa aniołki (*)(*) <3 i o nich jakoś nigdy nie wspomina :( nie mówi.. ciekawe czy kupując prezenty na dzień dziecka dla swoich chrześniaków w tym tego Michała,kupi znicze dla swoich dzieci? bo u nas w Lublinie jest grób-pomnik dzieci nienarodzonych.. wątpię, żeby to zrobił.. i to właśnie boli..że o obcych rozmawia, pamięta a o swoich nie! co z tego, że nie żyją?że nie mieli możliwości narodzin?to są zarówno moje dzieci jak i jego..nasze <3 a dziecko szwagierki jest nie jego czyli obce..i ciągle chodzi mi tylko i wyłącznie o ta różnicę.. tak jakby jej dziecko było lepsze bo żyje :( przykre ale prawdziwe.. mam mu to za złe, i nigdy tak naprawdę nie będzie między nami całkowicie dobrze dopóki on tego nie zrozumie..a ja nigdy nie przestanę cierpieć :(

Karolinka, ja Twojego męża rozumiem, sama też uwielbiam dzieci i czerpię garściami jak mam możliwość obcowania z jakimkolwiek, bo na razie nie jest mi dane cieszyć się własnym, więc tak to sobie rekompensuję. O naszym aniołku z mężem nie rozmawiam, chyba że akurat jakoś nawiązuje to do tematu. Tak samo jak nie rozpamiętuję zmarłej babci czy innych ludzi których już tu nie ma. Rozdrapywanie ran boli i nic więcej ze sobą nie niesie. Poza tym wciąż wierzę, że mój aniołek do mnie wróci... A nie mogę iść przez życie zła na cały świat, że znajduję się w takiej sytuacji, bo nic nie jestem w stanie z tym zrobić. Mogę to tylko zaakceptować. Ból i żal są zawsze tuż obok i lubią wypływać kiedy się dowiaduję, że kolejna osoba zaszła w ciążę, że ktoś komu mniej zależało dostał to czego ja tak chciałam... Też byłam w tym momencie kiedy nic mnie nie cieszyło, i nigdy nie chcę tam wracać :* To wszystko minie i będzie dobrze :* A na pocieszenie - mi w podobnej sytuacji też wyszedł test negatywny, płakałam i rozpaczałam, a dwa dni później beta 99... :*

Agusia, ok rozumiem to wszystko-podziwiam Cię, że potrafisz tak, ja nie potrafię-nie chcę mieć kontaktu z innymi dziećmi bo mnie to cholernie boli, w ciągu pół roku straciłam dwójkę dzieci, drugie 4 m-ce temu..i ja tego nie rozpamiętywuje, to samo przychodzi do mnie :( co do śmierci kogoś bliskiego-z rodziny to jest zupełnie co innego, bo babci czy np. ojca nie nosiłam pod swoim sercem a moje-nasze dzieci tak.. Ja w obecnej chwili nie potrafię być inna, zachowywać się w inny sposób, jak jest mi źle to mówię o tym nie trzymam tego w sobie, tylko wyrzucam pokolei co leży mi na sercu-kiedyś taka nie byłam, ale to samo życie mnie tego uczy..co do ciąż innych to wokół mnie teraz gdzie mieszkamy jest kilka małolat które wpadły i widuje je codziennie albo z brzuchem albo z dzieckiem..tego nie da się uniknąć niestety, i moje cierpienie przez to się pogłębia gdy widzę taka niesprawiedliwość losu.. :( co do chwil gdy nic Cię nie cieszy-ja też nie lubię ich, i nie chcę..ale na chwilę obecną nie mogę nic z tym zrobić..uwierz mi gdybym miała jakąś możliwość wyjścia z tego skorzystałabym z chęcią..ale póki co tkwię w tym wszystkim :(

Rozumiem co czujesz Karolinka. Po prostu jesteś w takiej sytuacji, że mieszkasz faktycznie blisko szwagierki i po prostu stale to widzisz i z jednej strony boli Cię to jak widzisz męża kiedy jest nim zainteresowany a z drugiej to jednak rodzina i nie jesteście w stanie się o tego odseparować. Po prostu porozmawiaj z mężem jeszcze raz o tym, że dopóki nie zajdziesz w ciążę niech bawi się z małym tak abyś Ty tego nie oglądała. Może sam do nich chodzić odwiedzać bez Ciebie. A co do pamięcie twoich dzieci to on o nich nigdy nie zapomni tylko że faceci inaczej rozumują oni nie mają takiego instynktu jak kobiety i nigdy nie będą czuc tego samego. To takie trudne współczuję z całego serca.

Każdy przeżywa wszystko po swojemu, nie jesteśmy w stanie zapanować nad tym co czujemy <3 i bardzo dobrze, że o tym mówisz, tak to powinno wyglądać. I nie każę Ci absolutnie zmieniać podejścia <3 miałam tylko nadzieję, że pomoże Ci to trochę zrozumieć podejście męża, bo w końcu on też ma prawo czuć to co czuje i przeżywać to po swojemu. I na prawdę będzie dobrze, nie jesteś w stanie sama tego zrobić, nikt nie jest. Tak jak te okropne odczucia przyszły same tak w końcu same odejdą, musisz w to wierzyć i nie zamykać się na możliwości. Może jakieś hobby, na które teraz nie masz ochoty i uważasz, że wcale nie będzie Cię cieszyło (bo ja tak miałam też) nagle sprawi, że będzie trochę lepiej. Potem jeszcze trochę i jeszcze, aż w końcu zaczniesz się uśmiechać do mijających Cię dzieci (co jest dość łatwe) i kobiet w ciąży (poziom expert) :*

Nie wiem co powiedziec Karolinko, wiec tylko sciskam Cie mocno i wiedz, ze bardzo mocno Ci kibicuje :* Juz niedlugo na pewno sie uda!

Myślę o Tobie bardzo często. Wiem, że to nie jest łatwe, te ciągłe jedne kreski żal rozczarowanie. Ale tak jak pisała Misia że czasami wszystko jest ok ale blokada psychiczna uniemożliwia zapłodnienie. Może to przypadek ale w tym cyklu w którym się udało olałam zupełnie, wchodziłam na wykresy Dziewczyn którym się udało, gratulowałam - wcześniej czułam tylko zazdrość i smutek. A ten cykl był inny, radosny, seks był z przyjemności a nie musu. I wystarczyło. Zróbcie coś razem miłego! Nie pozwól żeby Wasz piękny związek się rozpadł! Będę o Tobie myślała i wierzę, że zostaniesz Mamusią - wiem to, ale daj swojej głowie i ciału troszkę czasu :) Chyba nie chcesz żeby Twoja fasolka od pierwszej minuty rosła w stresie!!!

Jak przeczytałam ten post, to mogłabym pomyśleć, że są to wszystkie moje myśli, emocje i uczucia... Słońce czuję dokładnie to samo co Ty :( i cholernie mi z tym ciężko :( Ale wierzę, głęboko wierzę że kiedyś w końcu się uda :*

Kochana, tak doskonale Cię rozumiem. Dziś mam gorszy dzień i ryczałam strasznie, obrażam się na cały świat i obwiniam się za kolejne niepowodzenia, za długo już czekam na cud i zwątpiłam, że kiedykolwiek będę znowu w ciąży, której się okropnie boję. Jest pełno żalu, złości i pretensji, a najgorsze jest to, że ten smutek może ukoić tylko kolejne dziecko. I nie chodzi o to żeby miłość zastąpić, tylko żeby mieć ten mały sens życia, żeby też tworzyć już nie dwuosobową rodzinkę. Tulę mocno i kibicuję Ci z całego serca.

ile razy ja miewałam ten stan kochana i wiem jakie to ciężkie :( ... ale ja wierzę że i dla Ciebie zaświeci słońce <3 wierzę że Ci się uda <3 no spójrz na mnie ile razy dotykałam dna i się podnosiłam ty też dasz radę <3

Wiem słońce jak Ci ciężko jutro dzień dziecka ale mój chrześniak ma już prawie 16 lat więc już tak nie odczuwam, ale chrześniaczka męża ma 2 latka ale akurat mamusi nie zazdroszczę zanim ją urodziła również przeżyła poronienie w 9 t.c. Chciałoby się swojemu dziecku kupowac upominki. Ja jestem przekonana że clo Ci pomoże podobno bardzo wspomaga zajście nawet sama o tym myślałam. Pozdrawiam i życzę abyś jakoś trzymała się w tej gościnie jutro.

Mi się wydaje, że po takich przeżyciach jakie są za Tobą powinnaś odpuścić na jakiś czas... po 2 poronieniach daj organizmowi odpocząć, zregenerować się, on też potrzebuje czasu aby dojść do siebie <3, a Ty w tym czasie będziesz miała chwilę, aby też troszkę się uspokoić, wyciszyć, poprawić relacje z mężem :) przed nami piękny letni okres, kto wie co się jeszcze wydarzy! <3 wysokie temperatury sprzyjają pięknym uniesieniom :) trzymam kciuki słoneczko za Was!

oj kochanie wiem jak Ci ciężko :( cały czas mocno Cię wspieram <3 tak bardzo bym chciała byś była już w 'pełni' szczęśliwa razem z maleństwem w brzuszku <3 z całego serduszka Ci tego życzę <3 również chciałabym by Bóg wysłuchał mojej prośby ale czuję że oczywiście w tym cyklu się nie udało.. ;(( dlatego postanowiłam że w następnym w ogóle nie będę nic zaznaczać na ovu.. pójdziemy na spontana <3 może naprawdę to nasze ciągłe myślenie o dzidziusiu blokuje wszystko.. wiem że to ciężkie bo ja również nie potrafię o tym przestać myśleć ale jakoś musimy dać radę by wyluzować <3 <3

Bikini31, kochana te całe starania dają mi siłę..bez nich nie wiem co by się działo ze mną..one dają mi jakąś nadzieję, szansę..że w końcu będę miała to czego pragnę od dawna.. organizm miał już trochę czasu na regenerację..a jak widać i tak nie zaszłam w ciążę..więc na pewno nie odpuszczę na jakiś czas..skoro zajść nie jest tak łatwo..to już 4cs..a lata lecą.. :( nie mogę i nie chcę odpuszczać nawet jednego miesiąca..chcę robić wszystko co w mojej mocy..starać się i czekać aż się uda.. co do spokoju i wyciszenia to słońce to mi nie pomoże..bo póki nie zajdę w ciążę to się nie uspokoję :( nie potrafię być w pełni szczęśliwa..skoro nie mam tego najważniejszego..

nie będę dużo pisać... wiem co czujesz.. Mam tylko nadzieję, że i na nas przyjdzie pora.... miłych snów :)

Ja wierzę że pęcherzyk urośnie :-)

Kochana a pamietasz jak bylo u mnie po clo - na pierwszym monitoringu pecherzyk 12 mm, a za dwa dni bylo juz 22 mm i pekajacy - clo jest nieprzewidywalne :) no ale coz ze owulka byla jak i tak sie nie udalo... ps powiem Ci, ze fajnie jest odpoczac troche od tych staran, bo juz naprawde mialam dosyc. No ale trzeba jakos naladowac baterie przed kolejnymi staraniami, takze zaraz po wakacjach, zabieram sie do "roboty". Aha i powodzenia w nowej pracy! <3 BUZIAKI :*

Ciesze się że wszystko jest dobrze :) <3 A uwierz, ze będzie jeszcze lepiej :)

jak bym siebie czytała jakiś czas temu kochana .... z doświadczenia wiem że będzie dobrze bo po każdej burzy wychodzi słońce ....

Dzisiaj na jakimś blogu przeczytałam taki wpis : "Boże, jeśli zacznę tracić nadzieję, przypomnij mi, proszę, że Twoje plany są lepsze niż moje marzenia." ..Także Ty kochanie nie trać nadziei, trzymam kciuki byśmy obie za rok na dzień matki miały już nasze bobaski na rękach :)

Kochana doczekasz się, szybciej niż się spodziewasz :-* trzymam kciuki, żeby to był szczęśliwy cykl! Ja się przestałam przejmować i szok udało się! Wiec trzymam kciuki, żeby u Ciebie tez tak było. Zostawiam dużo wiruskow :-* Kochana bądź silna!!!!! :-*

mocno trzymamy kciuki <3

kurcze szkoda że tylko 1 ale może akurat co??? może akurat da rade ???trzymam za niego mocno kciuki <3

chyba jestem jakimś dziwnym "przypadkiem" na którego clo nie działa :( ehh

kochana nasze psychy są już zryte, mówię na własnym przykładzie... starłam się 13 cykli o pierwszą ciąże... i zaskoczyło dopiero wtedy jak już stwierdziłam, że nic z tego nie będzie i w tym miesiącu mieliśmy się z mężem zacząć badać, a tu co? zrobiłam wczoraj test i niespodzianka!! od początku wmawiałam sobie, że znów przyjdzie wredna @... nawet jak trzy dni temu na teście pojawił się cień, to wszyscy go widzieli tylko nie ja... uwierz w to, że na prawdę nie wiele wystarczy, żeby się udało! pozytywne myślenie przyciąga dobre zdarzenie! mocno Ci kibicuję i trzymam kciuki!! :*

Dokładnie, będzie git !!

nie łam się, jest jeszcze np. femara, na mnie działa lepiej bo nie mam przy niej problemu ze sluzem, co też jest ważne, a jesli da ci pregnyl to też nie jest to aż 400 zł.

Kochanie moze to wlasnie ten dokladnie ! ;) karola ma racje <3 trzymam caly czas kciuki i bardzo bym chciala by sie Wam udalo <3. Wiem ze kazdy przypadek u kobiety jest inny bo oczywiscie kazda z nas jest wyjatkowa, ale w moim przypadku zrobilam tak ze totalnie olalam jakiekolwiek obserwacje i mierzenie temp w drugiej fazie cyklu ;) myslalam sobie ze bedzie co bedzie zobaczymy , a moze sie uda<3 i z dnia na dzien z - zrobil + ;) zycze Ci tego jak najwczesniej slonce ! <3

Kochana jeśli chodzi o pregnyl to amp przy pełnej odpłatności kosztuje ok 24 zł na zniżkę niecałe 11. Ale na razie o tym nie myśl nawet. Moze to jajko akurat dobry materiał ma ;)

wiesz, ze potrzebny jest ten 1 i ja trzymam kciuki zeby pekł i ładnie sie zaplodnił...a poza tym clo na wiele dziewczyn nie dziala moze warto zrobic zastrzyk nastepnym razem...

Dziewczyny mi nie chodzi o zastrzyk na pęknięcie-pregnyl..tylko o gonadotropiny-zastrzyki na owulację np. gonal F..jedna ampułka ok.110zł a potrzeba ich 3..na 6, 8 i 10cd z tego co wyczytałam.. pęcherzyki mi same pękają..więc pregnyl też niepotrzebny..

Slonce trzymam kciuki za to by jak najszybciej pekl ! <3 caly czas pamietam ;) nie poddawaj sie prosze.. jestem z Toba !! <3

Oj no...ze skreślonych cykli i owulacji po monitoringach bardzo często zdarzają się ciąże :) Nie takie rzeczy tu widziałam :D Oby i w Twoim przypadku się potwierdziło! <3

no wlasnie glowa do gory, Wy do roboty i dzialacie :) nie raz dziewczyny wracaly z monitoringu i owulki brak a za 2 tyg pozytywny test :) licze, ze u Ciebie tez tak bedzie :) kciuki trzymam

super ze pekl ....zeby wszysto dalej szlo po twojej mysli :)

wiedziałam że pękł kochana :) widać po temperaturze bo pięknie pnie się w górę :) ... Twój gin ma rację tym razem się uda <3 mocno trzymamy kciuki <3

Kochana ja wierzę że się uda a z tą pracą ja bym sobie dała spokój jeśli jesteście w stanie sobie poradzic tylko z zarobkami męża to poszukaj innej pracy bo w razie czego nigdy sobie nie wybaczysz tego że dźwignęłaś i.... całuję mocno i trzymam kciuki za ten cykl odliczamy :-)

i juz trzymam kciuki za ten pecherzyk :) bedzie ladny dzidzus...

No to powodzonka trzymam kciuki

wspaniale, cieszę się niezmiernie :)

No to trzymam kciuki, bo przecież musi sie udać a jesli chodzi o dzwiganie to faktycznie powinnaś moze sie oszczędzać. Pozdrawiam :)

ja sie nie znam, ale moze poki co bierz tylko 0,4 kwasu...i ciesze sie ze wyniki wyszły dobrze, to najwazniejsze :)

pewnie że tak kochana :)

Myślę, że możesz :) i tak nadmiar kwasu jest wydalany, więc nie zaszkodzisz sobie. Trzymam mocno kciuki :) i super, że wyniki wyszły dobre :) Pozdrawiam :)

Kochana a do łodzi to do jakiego lekarza? Również jestem po pornieniu i byłam tam u lekarza. Ciekawe czy u tego samego.

czekolada-nie wiem tzn. nie pamiętam jak nazywała się ta pani genetyk.. to była poradnia genetyczna przy Sterlinga potem się gdzieś przenieśli bo remont mieli czy coś..

kochanie takie cykle sa przewaznie udane!!!

<3 dzięki kochana <3 choć trochę boje się, że gdyby się udało..to bałabym się, czy dzidziuś będzie cały i zdrowy..

Karolina, napewno wszystko się ułoży! Głowa do góry i trzymam bardzo mocno kciuki !!!

i tak trzymaj :) nastawienie to podstawa sukcesu.

Karolino, przeczytałam Twoje pamiętniki i teraz jeszcze mocniej Ci kibicuję, jeszcze mocniej zaciskam kciuki, żeby się udało. I wiesz, gdybym miała wybierać - Ty czy ja, to chciałabym, żeby to właśnie Tobie zaświeciło słonko w tym cyklu. Ja mogę jeszcze poczekać :) Buziaki!!! Trzymaj się!!!

Muszelka75 dziękuje kochana..normalnie popłakałam się.. wierzę, że nam się uda <3 <3 <3

kochana wiem co czujesz bo ja przechodziłam przez to samo i wiesz co Ci powiem ? do puki nie pogodzisz się z tym że inni zachodzą w ciążę a potem rodzą bez problemu to będzie Ci ciężko ... ja pamiętam jak dziś jak cholernie bolał mnie widok koleżanek w ciąży a już nie wspomnę o tym jak ściskało serce jak dowiadywałam się że szczęśliwie rodziły a ja??? ja taka beznadziejna bez dziecka tu na ziemi po 3 poronieniach i 1 martwym porodzie :( ... pewnego dnia powiedział sobie że przecież to nie ich wina i to że inni tez będą cierpieć nic mi to nie pomoże przecież nie zwróci mi mojego kochanego dziecka i się z tym pogodziłam wtedy uśmiech powrócił i spokój ducha też :) starania były ale bez spiny i jednak się udało .... oczywiście ja uwierzę dopiero wtedy jak wezmę małego na ręce bo są momenty kiedy dopada mnie strach kiedy czarne myśli biorą górę ale potem myślę sobie że chyba limit cierpienia już wyczerpałam nie? a jeśli nie to to że będę się bała złościła czy rozpaczała w niczym nie pomoże i nie zmieni co ma być to będzie.... Musisz kochana pogodzić się sama z sobą <3 ,, J w Ciebie wierzę i wiem że Ci się uda <3

Karola, dziękuję za Twoje wsparcie i to co piszesz mi.. na Twoim przykładzie wiem, że cuda istnieją i się zdarzają.. ale moja natura jest tak beznadziejna..i dopóki ja nie doświadczę szczęścia-ciąży-szczęśliwego rozwiązania moje myślenie, nastawienie nigdy się nie zmieni.. nie potrafię ze szczęściem patrzeć na te kobiety którym przychodzi wszystko łatwo.. a tak jest w przypadku tych 3.. :( ale myśląc jak moja szwagierka-która powiedziała mi po 2 poronieniu, -Karolina przecież to jeszcze nie było dziecko! - nie powinna się cieszyć, bo przecież to jeszcze nie dziecko-i wszystko się może zdarzyć... choć dla mnie 2 kreseczki na teście to już dziecko!..ale każdy myśli inaczej :(

wiem rozumie ale kochana uwierz mi że będzie Ci cholernie ciężko z takim myśleniem :( ale wiem że każdy jest inny .... spójrz na to tak że skoro ja się podniosłam aż 4 razy Tobie też to się uda <3 <3 <3

dziękuję, że we mnie wierzysz... <3 mi już brakuje sił :( naprawdę :( najpierw po poronieniach próbowałam się podnieść.. a teraz muszę dawać radę z takimi wiadomościami :( czuję, że to ponad moje siły..

Karolinka, to jest strasznie ciężkie, rozumiem co czujesz i wiem jak Ci źle. Wspieram Cię Kochana <3. Karola ma rację, podniesiesz się. Mnie zajęło to 10 cholernie długich miesięcy i dopiero teraz czuję wewnętrzny spokój. Jeszcze kilka tygodni temu czułam bunt i nienawiść do całego świata, ale zrozumiałam, że całą energię lepiej poświęcić na pielęgnowanie miłości do męża, bo to przyniesie nam jej owoc, niż na rozpacz i użalanie się nad losem. Mam nadzieję, że do Ciebie też to przyjdzie, to pogodzenie się ze stratami, nie musisz patrzeć ze szczęściem, bo tak się nie da. Patrz w przyszłość, na swoje i męża szczęście, które niebawem do Was przyjdzie. Życzę Ci z całego serca już tylko samych dobrych chwil :).

Dziewczyny Kochane...czytam wasze wpisy i to tak jakbym czytała o sobie...:( W grudniu zeszłego roku po kilku miesiącach starań zaszłam w ciąże, o jakież było moje szczęście gdy zobaczyłam dwie kreseczki na teście ciążowym...prawie oszalałam ze szczęścia. Od razu pobiegłam do lekarza żeby potwierdził ciąże...owszem potwierdził ale serduszka nie było, gin powiedział, że to wcześnie i za 2 tygodnie mam przyjść ponownie.Dał zwolnienie bo złapało mnie okropne przeziębienie. Dbałam o siebie jak nigdy, po tygodniach serduszka nadal nie było...kur...a pomyślałam coś jest nie tak. Po 2 tygodniach diagnoza puste jajo płodowe....o nieeeeee.....rozpacz!!!! Nic już nie ma, mnie już nie ma!!!!!!Tylko dzięki mężowi przetrwałam zabieg, szpital...Pytałam gina czy robić jakieś badanie.Powiedział że nie ma takiej potrzeby że następnym razem się uda.W czerwcu znów dwie kreseczki...znów szczęśliwa...test z krwi pozytywny...po kilku dniach plamienie, zaraz potem krwawienie...o nieeeee...pomyśłałam tylko nie to. Znów szpital...usg gin mówi że macica pusta...jak to pytam??? Gdzie jest moje dziecko? Po prostu szok...Teraz zmieniłam lekarza, byłam na pierwszej wizycie...badania hormonalne, wykluczenie zespołu antyfosfolipidowego...Za 2 tygodnie następna wizyta...Badania wyszły ok, choć martwi mnie progesteron....chyba trochę za niski norma to 20 a ja mam 12....niby ok ale czytałam że powinno być 15 i wyżej 7 dni po owulacji. DZIEWCZYNY KOCHANE nie jesteście same...ja wierzę że w końcu doczekam się mojego maleństwa. Też mam chwile zwątpienia...mam ochotę zabić za słowa: Nie myśl o tym, jak przestaniesz myśleć o ciąży to wam się uda. Kur...a ale jak mam nie myśleć???? Jak ja tak bardzo chcę!!! Moja bratowa w lipcu urodziła córeczkę, druga bratowa w październiku urodzi córeczkę, moja znajoma w ciąży, druga już urodziła, trzecia urodziła wcześniaka...czwarta czeka na rozwiązanie...Wszędzie widzę kobiety w ciąży i z wózkami. Życie jest niesprawiedliwe...ale my nie mamy na to wpływu. 3majcie się dziewczyny.

Nie smuc się Karolinka widzisz faceci tacy są. Rzadko się zdarza aby mężczyzna tak do końca zrozumiał kobietę nawet jak ją kocha. A z drugiej strony on jest między młotem a kowadłem bo z jednej strony nie chciał Ci mówic o wizycie u siostry aby Cię nie zranic a z drugiej to zawsze jego siostra mieszkacie blisko to jego najbliższa rodzina i na pewno nie chce ograniczac z nimi kontaktów tylko dlatego że im się udało. To jest bardzo trudna sytuacja. Powinniście dojśc do pewnego kompromisu bo jemu też jest ciężko. Ty nie możesz zabraniac mu wizyt u jego rodziny a on musi Ciebie zrozumiec że np. weekend spędzaci razem we własnym towarzystwie a jeśli ma ochotę odwiedzic siostrę to wtedy kiedy np Ty jesteś w pracy albo masz jakieś zajęcie w tygodniu. Szczerzę Ci współczuję i rozumię.

Karolcia, rozumiem Cię. Mojego męża rodzina pokazała prawdziwe oblicze po stracie Dziecka, same złośliwie "życzliwe" komentarze zaraz po zabiegu. "Bierzcie się do roboty" było najdelikatniejsze. Do tej pory, brat męża i jego "inteligentna inaczej" małżonka nie potrafią się zachować. Tylko my widujemy się z nimi najwyżej raz w miesiącu. Nie potrafię sobie wyobrazić jak Tobie musi być ciężko. Wspieram i tulę <3. Jeżeli potrzebujesz się wygadać i wyżalić, może pisać na pw. Spokojnej nocy :)

Bardzo dużo w Tobie nienawiści... Zlości i żalu... Ale właśnie my, kobiety które straciły dziecko zanim je poznały i tak długo czekają by się udało, powinnyśmy jak nikt inny cieszyć się z ciąż innych kobiet... Wiesz przecież że każda ciąża to CUD, i czy na prawdę wolałabyś by ktoś tak jak Ty musiał czekać i cierpieć z powodu braku dziecka? Ja tak na to patrzę i cieszę się za każdym razem gdy dowiaduję się o czyjejś ciąży, w każdym dziecku dostrzegam CUD. Mimo, ze rodzina męża jest jaka jest nie powinnaś im życzyć źle... Nie powinnaś karać męża za to że on potrafi być pogodzony z rzeczywistością, to że przeżył już żałobę i nie rozpacza nie znaczy ze nie cierpiał po stracie dzieci. Powinnaś się cieszyć, że ma radość w sobie, że potrafi bawić się z dziećmi (tak na prawdę dla niego najbliższą rodziną). Nie możesz tak egoistycznie patrzeć na świat... ja nawet najgorszemu wrogowi nie życzę tego co mnie spotkało i nawet z ciąż kobiet za którymi nie przepadam się cieszę, bo wiem jak bardzo można tego pragnąć... Wiem, że nie spodoba Ci się to co napisałam, ale przemyśl to... Nienawiść, kąsanie i zawiść nigdy nic dobrego nie wnoszą do naszego życia...

Dziękuję Wam za wsparcie.. Tylko Wy coś rozumiecie.. <3 Ok, chciał do nich pójść, to dlaczego nie powiedział, że idzie na chwilę do nich? tylko okłamał-zataił to przede mną?! boli właśnie to.. :( ok, chciał pójść wypić piwko-to niech by poszedł..oczywiście sam.. bo takie spotkania to nie dla mnie teraz.. nie byłabym wstanie patrzeć na jednego syna szwagierki i na nią-bo nosi pod sercem kolejne dziecko..serce by mi chyba pękło :( Co do rodzin- to na swoją mogę liczyć-siostry jak dowiedziały się o poronieniu zadzwoniły ze wsparciem itd.. a rodzina męża? NIC! choć wcześniej mieszkaliśmy w jednym domu.. ani współczuję Ci, ani przykro mi.. BETI-a gdzie ja napisałam, że ja życzę jej źle? nigdzie.. niech mają nawet pięcioraczki..nic mi do tego.. Tylko boli mnie jej zachowanie..i nigdy nie zapomnę jej co powiedziała mi po 1 stracie..tak mówi osoba która jest matką? żałosne! co do nienawiści we mnie itd.. coś w tym może jest..ale nie potrafię inaczej patrzeć teraz na życie skoro Bóg doświadcza mnie samymi cierpieniami.. nie muszę cieszyć się z ciąż innych osób, które w dodatku mają już dzieci.. nie potrafię.. nie teraz.. ktoś może potrafi..to dobrze..ja niestety nie.. nie pogodzę się z moimi stratami.. choć i tak jest dużo lepiej niż wcześniej.. choć teraz boli bardziej to, że wciąż nam się nie udaje :( 7cs..niedługo pewnie zacznę 8.. mnóstwo leków, zastrzyków..itd.. od nowego cyklu zaczynam z gonadotropinami...tylko nie wiem czy będę miała z kim starać się o maleństwo.. skoro mąż tak się zachowuje.. zazdroszczę Wam bo wiem, że niektóre mają zajebiste wsparcie ze strony męża.. ja natomiast nie.. :(

Karolcia, ale jak czytam to masz wsparcie ze strony męża. Tylko on taki rozdarty jest. Teraz Ty jesteś jego najważniejszą rodziną i to musi zrozumieć. Usiądźcie na spokojnie i omówcie kwestie rodzinne. Niedobrze tak blisko rodziny mieszkać bo każdy każdemu wchodzi w życie z butami. Powiedz mężowi co czujesz, jak Ci źle i przykro, ustalcie może, że on sam będzie chodził do siostry, ale będzie Cię informował. Postaraj się rozmawiać z nim bez emocji, płaczu itd., bo to działa na odwrót z mężami. Kiedy mój zachowuje się źle, albo jego rodzina robi mi przykrość to liczę do 10ciu i nie komentuję do męża, w końcu to jego najbliżsi. Sam rozumie i sam przeprasza. Dobrze by było jakbyś się wyżaliła siostrze czy mamie, bo łatwiej jak spuści się z siebie negatywne emocje, a szwagierkę tolerowała, jeżeli coś Ci złośliwie powie - odpowiadaj w tym samym tonie, a nie płacz po kątach. Jeżeli ktoś zauważy, że łatwo Cię zranić, to będzie to robił zawsze. Jednym słowem - nie daj się. Ja to już przerobiłam, w trudniejszej wersji, bo i teściowa też wredna baba, ale nie dałam się, mimo tego, że raczej jestem z tych dobrych, co łatwo im na głowę wejść. Teraz patrzysz na wszystko przez pryzmat żalu do całego świata o śmierć Twoich dzieci, ponoszą emocje. To jest ciężki czas dla związku, to też przerobiłam. Przytul się do męża i podziel się bólem. Pomyśl jak bardzo go kochasz i jak jest dla Ciebie ważny, razem wszytko przetrwacie. Trochę nieskładnie napisałam, ale ciężko to tak wszystko przekazać. Wspieram Cię Kochana i życzę żebyś odnalazła swój rytm i żebyś już długo nie czekała na Dzieciątko. Wspieram <3

Wpisuję się, jako czwarta. Przeczytałam Twój wpis. Myślę, że właśnie po to jest Pamiętnik, żeby nie owijać w bawełnę i ubierać tego, co w sercu, w piękne słowa, ale aby pisać dokładnie to, co się czuje... Nie mamy (jako czytelniczki) prawa oceniać tego jako negatywne, czy pozytywne; tak uważam. I tak dałaś nam dużo przez to, że możemy podglądać Twoje serducho, czytając wpisy. Mam nadzieję, że wszystko się poukłada, że z mężem się dogadacie jak należy i że wkrótce sama będziesz nosić pod serduszkiem swój skarb. :) Trzymam kciuki.

kochana ja już odczytałam to kilka x a testów z takim minusem widziałam z 60 jak nic........to okropnie boli.

Tak mi przykro Sloneczko :( <3

bardzo mi przykro :(

Musi sie udać !!wierze ze przyjdzie czas na mnie Ciebie ;) trzymaj się. Powiem Ci jedno ....dla mnie moja najbliższa rodzina jest obecnie ja i mój maz i nasze aniolki...rodzice rodzeństwo sa ważne owszem ale nie najważniejsze. To wy tworzycie rodzinę. Ciesz się z małżeństwa i bycia razem pomyśl jak by go nie bylo...chodz czasem mam ochotę wydlubac swojemu mężowi oczy widelcem hehe ale kiedy byl nieprzytomny lekarze nie dawali mu szans zrozumialam co jest wazne. A dziecko pojawi sie wtedy tym bardziej.

kochana znam ten Twoj bol...jak to jest mozliwe, ze tak nieodpowiedzialne matki czy nawet rodziny maja dziecko jedno po drugim, a my czekamy i nic, a jak juz sie uda to znow ciagle cos sie dziej...jest mi cholernie przykro z tego powodu...

Wspieram <3 Mam takie same myśli jak Ty, tak bardzo Cię rozumiem. Ale wiesz sama, że zaraz znowu się podniesiesz i koło się zatoczy, będzie radość z owulki, że wszystko ok, potem czas oczekiwania. Życzę Ci, żeby teraz do zielonego <3

Mąż by dostał ode mnie kopa w dupę. Kłamstwa nie toleruję absolutnie, robię takie sceny, że już się nauczył, że lepiej przecierpieć moje jęczenie niż mnie okłamać i nie daj Boże się wyda. A że jestem z natury podejrzliwa, to zazwyczaj się wyda :P Normalnie Hulk mi się załącza. Kochana, głowa do góry, pierś do przodu. W końcu przyjdzie Twój czas. Popatrz na mnie, na Gosiunie, też musiałyśmy swoje odczekać, ale udaje się, jesteśmy żywym przykładem, że się udaje i Tobie też się uda, tylko się nie stresuj tak, bo zejdziesz na zawał tuż przed... :*

Kochana ale to nie wyrok. Ja też miałam torbiele na jajnikach (jeden był tak duży że wylądowałam w szpitalu ale sam pękł). Będziesz mamusią, ale musisz przystopować z myśleniem o poczęciu, bo to nic Ci nie da a jeszcze bardziej się załamiesz. Dziecko przychodzi w najmniej spodziewanym momencie, więc moje zdanie jest takie: Wyluzuj a na pewno się uda! <3 Trzymam kciuki <3

Przeczytaj co napisałam Ci pod wykresem. Napewno wszystko będzie dobrze. Tulę <3

Kochana ja tez kiedyś meczylam sie z torbiela :( tak mi przykro ze teraz Cię to spotkali :( mam nadzieje ze sie wchlonie i będzie wszystko dobrze! <3 Wspieram Cię BARDZO BARDZO MOCNO!!

Torbiel szybko sie wchlonie! Zobaczysz! :) I to będzie Wasz szczesliwy cykl! :) Mocno zaciskam za Was kciuki :D ciesze sie ze z mężem juz dobrze :) <3

Torbiel szybko sie wchlonie! Zobaczysz! :) I to będzie Wasz szczesliwy cykl! :) Mocno zaciskam za Was kciuki :D ciesze sie ze z mężem juz dobrze :) <3

Kurczę wpisałam komentarz nie tutaj, tylko kilka postów wcześniej ;( dopiero się uczę :) W każdym razie wszystkiego dobrego.