NERWICA PODCZAS STARAŃ I W CIĄŻY

Ja ostatnio bralam pramolan 50 mg raz dziennie. Podobno nie uzalezniaja. I sa łagodniejsze. Nie pamietam juz nazwy tych wczesniejszych. Ale duzo ich bralam i faktycznie mnie uzaleznily. Jak mam gorszy dzien biore czasem hydroxyzyne, 10mg. Ale to juz w ostatecznosci. Lekarz powiedzial ze yaka dawke to nieraz przed egzaminami studenci biora 🙈

Leczy sie ją na wiele sposobów
Leki od lekarza psychiatry
Zmiana diety
Zmiana otoczenia, wsparcie rodziny
Terapia u psychologa

W pierwszej kolejności polecam zacząć od terapii psychologicznej. Wejdź sobie na bloga Avigon https://avigon.pl/blog, na blogu mozesz poczytać sobie o współczesnych możliwosciach leczenia nerwicy.

Ciężko jest przy nerwicy. Ja mam depresję, ale podejrzewam też nerwicę lękową. Mam przepisane leki antydepresyjne, na ten moment ich nie biorę. Staram się żyć higieniczne, regularnie śpię, nie pije alkoholu, rzuciłam nawet kawę. Chodzę na spacery, słucham muzyki. Ratuje mnie też praca, która bardzo mnie pochłania. Na sen biorę melatonine. Strach przed ciążą jest ogromny, szczególnie jak były poronienia itp. Ale z drugiej strony wytłumacz sobie (wiem, że jest ciężko) że na wiele rzeczy nie mamy wpływu, a pozytywne nastawienie nie zaszkodzi, a może pomóc. Czasami trzeba się zmusić na ruch itp. Może to nie jest dobre myślenie, ale tłumaczę sobie, że i tak mam lepiej "niż dzieci w Ugandzie". Świat nie daje sprawiedliwie, z tym musimy się pogodzić.

Witam 😊 Mam nerwicę lękową od jakichś 10 lat. Leki brałam codziennie (Sertagen), przestałam jakieś półtora roku temu z myślą o pierwszych staraniach właśnie. Doraźnie pomaga mi Afobam. Zanim odstawiłam leki chodziłam jakieś pół roku na psychoterapię, która raczej niewiele zdziałała.
Udało mi się zajść w ciążę w marcu tego roku więc nie mogłam brać niczego. Największy stres był przed wizytami u gina. Pomagałam sobie melisą i ćwiczeniami oddechowymi, których uczyłam się na psychoterapii. Było ciężko, ale jakoś dawałam radę.
Niestety w maju poroniłam (zatrzymane w 8 tyg) i było mi mega ciężko. W szpitalu cały czas jechałam na Afobamie. Niestety po pierwszym łyżeczkowaniu miałam silne krwotoki i musiałam mieć powtórne po jakichś 3 tygodniach. Wtedy też właściwie na moją prośbę usunięto mi torbiel. Lekarz sugerował czekanie, twierdząc, że wchłonie się w następnej ciąży, ale była duża więc wolałam ją usunąć. Miała być laparoskopia, niestety skończyło się na laparotomii bo lekarz dojrzał jakieś zmiany, które nie były widoczne na usg. Usunięto torbiel, połowę jednego jajowodu i fragment jajnika.
Psychicznie byłam rozwalona, ciągłe czekanie na wyniki itd.
Na wszystkie wizyty kontrolne po operacji chodziłam po Afobamie bo lęk był ogromny.
Teraz jest już dużo lepiej. Dostałam zielone światło do kolejnych starań więc działamy. Bardzo się boję jak po tym poronieniu poradzę sobie z lękiem przed wizytami gdy się uda 🙁

Hej,
Jestem po dwóch poronieniach, poprzednia ciąża była zagrożona, miałam krwiaki, krwawiłam, plamiłam, w sumie byłam zmuszona prowadzić leżąco-oszczędny tryb życia do 30tc. Jednym słowem była to dla mnie niezłą trauma. Ale szybko o tym zapomniałam. Gdy zdecydowaliśmy się na kolejne dziecko nie podejrzewałam, że doznam deja vu 🤦‍♀️ I to jeszcze gorszego. Krwiak pojawił się w 10tc. Był olbrzymi. Szpital, stres, potem córka ciężko przechodziła jelitówke, otarła się o szpital, znowu krwawiłam na zmianę z plamieniem, znowu każda wizyta w toalecie to trauma, wszystko pojawiło się z dopiskiem "znowu". Czułam, że stres zjada mnie od środka. Zaczęłam zamartwiać się o każdą błahą rzecz. O Córkę która przez to, że leżę nie chodzi do przedszkola, że Małż ma tyle obowiązków, obawa o to czy się uda przezwyciężyć krwiaka, czy dziecko da rade. Dodatkowo pojawiły się uczucia duszności, kołatania serca. Podejrzewałam nerwicę. Po pobycie na oddziale kardiologiczny i wielu badaniach stwierdzili, że to arytmia indukowana stresem i ciążą. Dostałam leki. Biorę Betaloc. Staram się uspokoić, zrelaksować. Krwiak się wchłonąć. Ciąża nadal jest wysokiego ryzyka, ale coraz bardziej wierzę, że uda mi się donosić 🥰 Synek zaczął się ruszać, więc to też mi daje dużo siły do walki.

Cześć Dziewczyny.
Jakiś czas temu miałam spokoj z nerwicą lękową.. Ale od jakiegoś czasu znowu mnie dopadła tak, że kręci mi się w głowie i ściska mnie.. Serce mi bije różnie raz szybko raz wolno.. To wszystko przez stres związany wszystkim wam tutaj znany.. Poroniłam 4 razy.. Bardzo dużo przeszłam mieszkając z teściami co odbiło się bardzo na moim stanie psychicznym.. Mało mnie wspiera rodzina 😔 w dodatku widzę kobiety w ciąży to mi słabo albo jakieś Ubranka dla dziecka .. Albo usłyszę coś na temat dzieci.. Jestem po dwóch zabiegach histeroskopi i przez szczepieniami limfocytów.. W listopadzie się staramy..zamiast się cieszyć to ja się martwię..

Dziewczyny polecam odmawiać różaniec.. Mimo wszystko pomaga i uspokaja ❤️ ja odmawiam róże różańcową i nowennę pomejanską 🙏 Ufam, że Pan ma dla nas wszystkich Plan 🙏

Będzie dobrze trzymam kciuki

Ważne jest pozytywne nastawienie pomimo przeciwności

100% racji

Trzeba włączyć pozytywne myślenie może jakaś medytacja żeby uspokoić system nerwowy