Tu staraczki co dzieci nie mają 👫🏻 usiądą na dłużej i porozmawiają 💅

Wiadomość wyedytowana przez autora: 25 lipca, 06:52

Olalexa, Powder lubią tę wiadomość

Olalexa, Powder lubią tę wiadomość

Chyba nie powinno mnie tu zabraknąć również, będę wielowątkowa coś czuję.
Ale fakt, to miejsce chyba najbardziej dopasowane. Nie testuję, nie mam deadlinu, nie mam planu póki co, nie mam wizji, nie mam diagnoz na 100%, a bujam się z tematem od dawna. I nie będzie trzeba przeskakiwać z miesiąca na miesiąc, co też jest super, bo później ciężko wrócić do "merytorycznych" postów.

Witajcie kochane Co mogę, to pomogę, a jeśli nie będę potrafiła, to chociaż rzucę sucharkiem.

cukrzyk1991, Belia, White1, Marzycielka94, Gnom, Olalexa, Powder lubią tę wiadomość

cukrzyk1991, Belia, White1, Marzycielka94, Gnom, Olalexa, Powder lubią tę wiadomość

Dziewczyny - pisząc mój poprzedni post dostałam smsa z invimedu, że kierownik kliniki zgodził się abyśmy mieli przyśpieszoną procedurę ivf i nie musimy czekać do 3.10.25 na wizyte kwalifikacyjną ....boje się aż to powiedzieć mężowi. Trzymajcie kciuki za jego reakcję

Belia, Claudii, White1, Marzycielka94, Gnom, PA, Olalexa lubią tę wiadomość

Belia, Claudii, White1, Marzycielka94, Gnom, PA, Olalexa lubią tę wiadomość

Claudii wrote:

Super! To kiedy byście startowali? Z programu? Oby mąż dobrze zareagował 🤞

Czyli robi nam się tu mini team IVF 🫣

Ja oczywiście mogę też odejść na inne wątki ivf - bo wiem, że ten wątek jest tym pośrednim
Totalnie Was rozumiem laski, że nie chcecie jeszcze ivf. Samo niskie AMH nie jest wg mnie zero-jedynkowe i często są ciąże nawet przy niższym.
Ssilvia - też Ci się nie dziwie - po pierwsze w Brazylii musiałabyś płacić za ivf, a po drugie - tak jak mówisz - nie wiecie jeszcze co uniemożliwia zajście. Moi znajomi starali się 2 lata (on miał trochę obniżone parametry). Bum - córka z pierwszej procedury. A po jakimś czasie - druga córka z 2cs naturalnie ....serio, tak jak piszecie - to się zdarza
Myślę, że gdybym miała np. 30-31-32-33 lata i lepsze AMH to też bym ivf nie brała pod uwagę (pod warunkiem, że wiedziałabym że mam owulację)

Ssilvia lubi tę wiadomość

Ssilvia lubi tę wiadomość

cukrzyk1991 wrote:

Ja oczywiście mogę też odejść na inne wątki ivf - bo wiem, że ten wątek jest tym pośrednim
Totalnie Was rozumiem laski, że nie chcecie jeszcze ivf. Samo niskie AMH nie jest wg mnie zero-jedynkowe i często są ciąże nawet przy niższym.
Ssilvia - też Ci się nie dziwie - po pierwsze w Brazylii musiałabyś płacić za ivf, a po drugie - tak jak mówisz - nie wiecie jeszcze co uniemożliwia zajście. Moi znajomi starali się 2 lata (on miał trochę obniżone parametry). Bum - córka z pierwszej procedury. A po jakimś czasie - druga córka z 2cs naturalnie ....serio, tak jak piszecie - to się zdarza
Myślę, że gdybym miała np. 30-31-32-33 lata i lepsze AMH to też bym ivf nie brała pod uwagę (pod warunkiem, że wiedziałabym że mam owulację)

IVF często „odblokowuje” i potem są naturalsy. Nie wiem czy to faktycznie kwestia psychiki czy po prostu przygotowanie do procedury jest tak silne, że potem organizm zaczyna działać tak jak powinien ale ilość takich historii mówi sama za siebie. Mam znajomą, która w wieku 40 lat miała in vitro. Zaskoczyło za pierwszym razem a potem po roku po porodzie była już w kolejnej naturalnej ciąży. Powiedziała wtedy, że już nie myślała o dzieciach, po prostu się nie zabezpieczali bo przecież i tak nie mogą naturalnie zajść w ciążę. Stwierdziła, że jakby wiedziała że wystarczy pić dużo wina to by się w ogóle w to in vitro nie bawiła. Ale łatwo tak powiedzieć jak już wszystko co najgorsze za tobą.

Marzycielka94 lubi tę wiadomość

Marzycielka94 lubi tę wiadomość

Marzycielka94, White1, Belia, Gnom, Olalexa, Powder, ŚWIEŻYNKA97 lubią tę wiadomość

Marzycielka94, White1, Belia, Gnom, Olalexa, Powder, ŚWIEŻYNKA97 lubią tę wiadomość

cukrzyk1991 wrote:

Dziewczyny - pisząc mój poprzedni post dostałam smsa z invimedu, że kierownik kliniki zgodził się abyśmy mieli przyśpieszoną procedurę ivf i nie musimy czekać do 3.10.25 na wizyte kwalifikacyjną ....boje się aż to powiedzieć mężowi. Trzymajcie kciuki za jego reakcję

Powodzenia 🤞oby okazało się, że przerzucisz się na wątek ivf 🤭 (oczywiście nie wypraszam!)
Dziewczyny, na wątku może uczestniczyć każda, która się utożsamia z pierwszą stroną!
Oczywiście gościnnie zapraszamy każdego, kto chciałby wpaść 🩷 bo to miejsce dla wielu, które myślą, że nigdzie nie pasują ani do ekscytujących testowań co miesiąc ani do wątków ivf, w takim zawieszeniu. A jeśli chodzi o brak dzieci to temat wrażliwości dziewczyn, które ich nie mają. Nikt nikogo nie przesłuchuje i nie trzeba ukrywać w stopce posiadanie dziecka! Tylko prośba, żeby o nich nie mówić... foteczki, historie związane z dziećmi, czy uważanie, że ktoś jest w innym miejscu, bo mamą już jest itp. w sumie cokolwiek co jakkolwiek może sprawić przykrość dziewczynom, które dzieci nie mają 😊 bo wątki dla mamusi są na forum! I na pewno tam można znaleźć mnóstwo zrozumienia 🩷

Belia, cukrzyk1991, Olalexa, Powder lubią tę wiadomość

Belia, cukrzyk1991, Olalexa, Powder lubią tę wiadomość

Gnom, AnMiPe, Chochlik12, Powder, S_va_88 lubią tę wiadomość

Gnom, AnMiPe, Chochlik12, Powder, S_va_88 lubią tę wiadomość

White1, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

White1, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

cukrzyk1991 wrote:

Dziewczyny - pisząc mój poprzedni post dostałam smsa z invimedu, że kierownik kliniki zgodził się abyśmy mieli przyśpieszoną procedurę ivf i nie musimy czekać do 3.10.25 na wizyte kwalifikacyjną ....boje się aż to powiedzieć mężowi. Trzymajcie kciuki za jego reakcję

Super wiadomość, trzymam kciuki za reakcję męża.

Ja dalej mam wrażenie, że on jedno gada, a potem drugie robi. 😅 Jakby tak nie chciał tego drugiego dziecka, to by się nie starał polepszyć wyników nasienia i by nie pytał czy chcesz podejść do komercyjnego ivf. (Chyba dobrze pamiętam) Myślę, że trochę jest jakimś rozkroku, ale teraz go to popchnie do decyzji.

cukrzyk1991, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

cukrzyk1991, Marzycielka94 lubią tę wiadomość

Marzycielka94, Powder, emilgiana lubią tę wiadomość

Marzycielka94, Powder, emilgiana lubią tę wiadomość

Marzycielka94 wrote:

Cukrzuku, nie zrozum mnie źle, ale skoro mąż nie chce drugiego dziecka, a tym bardziej in vitro, to czy ten problem nie obciąży mocno Waszego związku? Życzę Ci jak najlepiej, żeby spełniły się Wasze marzenia i żebyście oboje byli szczęśliwi, ale chcieć a w ogóle nie chcieć dziecka to jest duża przepaść i trochę się zmartwiłam o Waszą relacje w kontekście emocjonalnym?

No jest ciężko - nie będę ukrywać Tylko problem polega na tym, że ja bardzooooo chcę Żebyście mogły sobie wyobrazić co czuję to wyobraź sobie Marzycielko, że np. Twój mąż mówi Ci dzisiaj, ze się rozmyślił i nie chce na 100% miec dzieci. Ze zrozumiał co to znaczy (zmiana życia itd.) - co byś zrobiła ? Zrezygnowałabyś ze swojego marzenia dla niego ? I spróbuj sobie wyobrazić, że to nie jest tak, że on zaraz zmieni zdanie. Nie chce, nie czuje tego i kropka. Nie chce też iśc na terapię - przegadać to. Co byś zrobiła ?

Dla pełnego kontekstu : zawsze byłam rodzinna. Jeszcze gdy tylko spotykaliśmy się niezobowiązująco jako 19-latki powiedziałam mu kiedyś wprost że z nas nic nie będzie, bo on całe liceum trąbił że nie będzie miał żony i dzieci (taki wieczny playboy). I wtedy powiedział mi : "ja tylko tak gadam głośno, a wcale tak nie myślę". Weszliśmy w poważny związek - i faktycznie były oświadczyny, był ślub, było dziecko. Zawsze głośno mówiłam, że chce dzieci. On też mówił kiedyś że chce dzieci. Mówiliśmy że po laparoskopii będziemy sie starać o drugie - ani razu nie powiedział że nie. Dopiero wyznał to chwilkę przed operacją. A potem dodał : "zobaczymy po". To on zmienił zdanie w trakcie trwania naszego małzeństwa. A ja od zawsze marzyłam o dzieciach - od 10 roku życia bawiłam się w "rodziny" już jako dziecko.

I przykro mi też dlatego, że on głównie nie chce dziecka bo mu wygodnie. Chodzi tylko o wygodę - po pracy moze sobie usiąść i siedzi na komórce 2h. Rozumiem gdyby miał jakieś pasje które kolidują z tacierzyństwem np. podróże, zdobywanie szczytów gór itd. To jest cholera nie fair Zarabiam dwa razy więcej od niego (prawie dosłownie), budujemy się głównie dlatego że MOI rodzice kupili kiedyś mieszkanie dla mnie i dla brata - spłaciliśmy część brata, potem je wynajmowaliśmy. Ja też jako nastolatka/młoda dorosła pracowałam co wakacje w Austrii i miałam zasiłki stamtąd (mój ojczym miał na mnie i mi to dawał na konto) i przez to miałam też duże oszczędności. Jestem mega zaradna (uwierzcie - na serio jestem) - całą budowę ciągniemy obowiązki 50/50 - jezdze do majstrów, gadam z nimi, robię plany projektowe im, liczę wysokości składowych posadzki. Serio - wszystko żeby jego odciążyć. Znam każdą wysokość w tym domu, każdy bloczek, każdy materiał. Nauczyłam się jezdzic autem żeby mu ulżyc - żebym jezdziła na zakupy, zawoziła synka do szkoły z tego naszego zadupia gdzie sie budujemy (żeby nie był tak obarczony). Nawet teraz jak ma dietę - to gdy nie ma czasu to mu gotuję. Sprzątam też. Do tego mam poczucie humoru i on ciągle mówi, że jestem zajebista - wiecie - śmieszna, zaradna, z dobrego domu, pracująca i zarabiająca spoko kasę, że na jego barkach nie musi spoczywać utrzymanie domu, do tego wrażliwa i dobra. No i uważam, że brzydka też nie jestem - może nie 10/10 ale wiadomo...i dlatego mnie to wszystko boli.....i wkurzam się, gdy sobie pomyślę, że to ja mam zmienić swoje potrzeby i "odechcieć" posiadania drugiego dziecka...Jesteśmy razem 15 lat i kocham go mocno mimo tego wszystkiego.

p.s. dodam jeszcze że na dodatek moja mama mu też gotuje i prasuje. Naprawdę ma życie jak w Madrycie. I jest dobrym tatą dla naszego synka. No i mamy warunki zarówno finansowe, jak i mieszkaniowe na kolejne dziecko.

emilgiana, S_va_88, S_va_88 lubią tę wiadomość

emilgiana, S_va_88, S_va_88 lubią tę wiadomość