🍇🍀🍇 IVF SIERPIEŃ 2025 🍇🍀🍇

sylstaa, Marysia_, Karolaaas lubią tę wiadomość

sylstaa, Marysia_, Karolaaas lubią tę wiadomość

Estera95 wrote:

Kurcze, laski, przepraszam Was - głupio mi teraz.

Wstałam i zaczęłam sprzątać w mieszkaniu (moja typowa reakcja na stres) i uświadomiłam sobie, że Wy tutaj mimo naprawdę różnych historii wlewacie tyle pozytywnej energii a ja przyszłam i jęczę, bo mi zapłodnili tylko jedną komórkę a ja w mojej głowie zapłodniłam sobie 10. To użalanie się to też trochę brak szacunku wobec Waszych o wiele cięższych przeżyć. Potrzebujemy tu jasnych myśli i optymizmu

Wydawało mi się chyba trochę, że jak usłyszałam informację o niepłodności partnera to po prostu "zrobimy in vitro" i tyle. Tymczasem wy tu przeszłyście tyle, często jeszcze zanim program był refundowany, więc w ogóle podwójne obciążenie. Może za wiele rzeczy mi w życiu przychodziło za łatwo, przynajmniej tych mniej istotnych. Ale przecież mam cudownego partnera, dach nad głową, wspaniałych przyjaciół i rodzinę, pracę, którą lubię, to o coś trzeba w tym życiu jeszcze zawalczyć A ja sobie uroiłam, że po 30-stce zrobię sobie dzidziusia, bo tylko tego brakuje mi do pełni szczęścia. Miałam wizję, że poseksimy się kilka razy w owulację i będzie. Cóż, ważna lekcja pokory. Zdałam sobie sprawę, że w tym całym nieszczęściu, chociaż walczę o to, o co naprawdę jest sens walczyć, czyli zdrowego dzidziusia, a nie o jakiś awans w pracy, wakacje na Bali czy domek z ogródkiem.

Nie sądziłam, że to będzie taki emocjonalny rollercoaster, że będę w tym sama, bo z nikim jeszcze poza partnerem o tym nie rozmawiałam. Na szczęście trafiłam tutaj i Wasz optymizm i determinacja są chyba lepsze niż jakiekolwiek zwierzanie się komuś, kto i tak w 100% nie pojmie, co idzie za tym procesem Z serca Wam dziękuję.

Wciąż mam jeden zarodek, a jak nie to trzy procedury przed sobą, przy których będę już mądrzejsza, spokojniejsza i lepiej przygotowana. Musiałam sobie popłakać, a teraz czas przegrupować wojska, otrzepać kurz bitewny i wrócić do walki

Raz jeszcze przepraszam, za moje żale, wszystkim Wam dziękuję i za wszystkie trzymam kciuki do białości!

Nie przepraszaj bo tak naprawdę jesteśmy tu od tego żeby wysłuchać żale.
Chyba każda z Nas trochę żali tutaj wyskrobała.
Główka do góry. Jeden nie oznacza 0.

Trzymamy kciuki za tego jednego wymarzonego ✊🏼✊🏼

Estera95, Marysia_ lubią tę wiadomość

Estera95, Marysia_ lubią tę wiadomość

Estera95, Nowa31, Marysia_ lubią tę wiadomość

Estera95, Nowa31, Marysia_ lubią tę wiadomość

Wiadomość wyedytowana przez autora: 2 sierpnia, 11:57

Estera95, Nowa31, domi_, Gabi_33, krakowiankq, Marysia_, Meggi_**, Monixma, sylstaa, Czarna_owieczka, Lajla87_87, Koniczynka_87, Honorka, Aurrora, evcix84, Karolaaas, Pat87 lubią tę wiadomość

Estera95, Nowa31, domi_, Gabi_33, krakowiankq, Marysia_, Meggi_**, Monixma, sylstaa, Czarna_owieczka, Lajla87_87, Koniczynka_87, Honorka, Aurrora, evcix84, Karolaaas, Pat87 lubią tę wiadomość

Phiczek lubi tę wiadomość

Phiczek lubi tę wiadomość

MałaMi93. wrote:

Pytanko do dziewczyn które biorą Prograf. Ja mam Equoral (przyjmuje od wtorku i nie widziałam po stopkach, że którakolwiek z Was go miała)podobno działa na tej samej zasadzie co Prograf. Mam odstawić go dwa dni przed transferem, czyli w środę 🙈 zdziwiona pytałam dzisiaj Pani doktor dlaczego tak, ale dostałam odpowiedź że tak praktykuje 😄 no ja w szoku, CZAT w sumie też 🙆🏼 oczywiście Encorton zostaje w dawce wyjściowej. Czy z Prografem też tak macie, że trzeba odstawić czy przyjmujecie przed transferem, od transferu i kontynuujecie po? 🙂

Wiele z nas ma/miało Equoral tylko stopka ma ograniczoną ilość znaków 😅
Equoral przyjmuje się w cyklu poprzedzającym transfer. Często przyjmuje się go równolegle z Encortonem bądź wprowadza encorton po. Encorton ma trochę na celu utrzymać efekt Equarolu. U mnie była taka sytuacja, że cykl transferowy się wykrzaczyl i dr J kazała przyjmować encorton do momentu kolejnego transferu i przyjmuje go cały czas po tylko dawki się zmieniały
Equoral i Prograf ma podobne działanie, ale Equoral powinno się skończyć przed transferem, aby nie było żadnych niefajnych konsekwencji dla zarodka.
Nie wiem jak normalnie praktykuje się Prograf, ale ja z różnych względów miałam go trochę w ostatnim momencie dodanego od dnia transferu i biorę cały czas.

MałaMi93. lubi tę wiadomość

MałaMi93. lubi tę wiadomość

Wiadomość wyedytowana przez autora: 2 sierpnia, 12:09

Rosołek123, domi_, Marysia_, Agaat, Lajla87_87, Srusik, niecierpliwa ..., Valletta, Cavarathiel, Meggi_**, tika32, Pyniek90, Monixma, Nel_Krk, sylstaa, Czarna_owieczka, Gabi_33, Nowa1990_, Koniczynka_87, Iwkaaa, Honorka, Aurrora, evcix84, Karolaaas, Mary27, MałaMi93., GeNiOlKaa92, Aqkaracza, Pat87, AneY lubią tę wiadomość

2018 r. Start starań
PCOS, Niedoczynność tarczycy
2019 r. HSG i Laparoskopia
2020 r. decyzja o IVF
01.2021 r. Pierwsza procedura ❄️❄️❄️❄️
3 transfery ❌❌❌
07.2021 r. Druga procedura ❄️❄️❄️
11. 2021 r. transfer ❌
2022-2024 poszerzona diagnostyka, w tym histeroskopia i leczone zapalenie endometrium.
2025 r. Powrót do kliniki
3.02.2025 r. transfer ❄️❄️
10 dpt beta 12,2
14 dpt beta 3,9 ❌
Przygotowanie do 3 procedury
06.03- punkcja pobranych 28 komórek, brak prawidłowego zapłodnienia
marzec-maj antykoncepcja
15.05 punkcja mamy ❄️❄️❄️
09.06 transfer ❄️ 5.1.1
9 dpt 97.9
11 dpt 126,9
14 dpt 78,4

21.07 transfer ❄️ 3BB
10 dpt 35,9
12 dpt 117,6
14 dpt 439,3
16 dpt 1306,3
21 dpt USG pęcherzyk ciążowy i żółtkowy
35 dpt USG serduszkowe

Rosołek123, domi_, Marysia_, Agaat, Lajla87_87, Srusik, niecierpliwa ..., Valletta, Cavarathiel, Meggi_**, tika32, Pyniek90, Monixma, Nel_Krk, sylstaa, Czarna_owieczka, Gabi_33, Nowa1990_, Koniczynka_87, Iwkaaa, Honorka, Aurrora, evcix84, Karolaaas, Mary27, MałaMi93., GeNiOlKaa92, Aqkaracza, Pat87, AneY lubią tę wiadomość

2018 r. Start starań
PCOS, Niedoczynność tarczycy
2019 r. HSG i Laparoskopia
2020 r. decyzja o IVF
01.2021 r. Pierwsza procedura ❄️❄️❄️❄️
3 transfery ❌❌❌
07.2021 r. Druga procedura ❄️❄️❄️
11. 2021 r. transfer ❌
2022-2024 poszerzona diagnostyka, w tym histeroskopia i leczone zapalenie endometrium.
2025 r. Powrót do kliniki
3.02.2025 r. transfer ❄️❄️
10 dpt beta 12,2
14 dpt beta 3,9 ❌
Przygotowanie do 3 procedury
06.03- punkcja pobranych 28 komórek, brak prawidłowego zapłodnienia
marzec-maj antykoncepcja
15.05 punkcja mamy ❄️❄️❄️
09.06 transfer ❄️ 5.1.1
9 dpt 97.9
11 dpt 126,9
14 dpt 78,4

21.07 transfer ❄️ 3BB
10 dpt 35,9
12 dpt 117,6
14 dpt 439,3
16 dpt 1306,3
21 dpt USG pęcherzyk ciążowy i żółtkowy
35 dpt USG serduszkowe

Estera95 wrote:

Kurcze, laski, przepraszam Was - głupio mi teraz.

Wstałam i zaczęłam sprzątać w mieszkaniu (moja typowa reakcja na stres) i uświadomiłam sobie, że Wy tutaj mimo naprawdę różnych historii wlewacie tyle pozytywnej energii a ja przyszłam i jęczę, bo mi zapłodnili tylko jedną komórkę a ja w mojej głowie zapłodniłam sobie 10. To użalanie się to też trochę brak szacunku wobec Waszych o wiele cięższych przeżyć. Potrzebujemy tu jasnych myśli i optymizmu

Wydawało mi się chyba trochę, że jak usłyszałam informację o niepłodności partnera to po prostu "zrobimy in vitro" i tyle. Tymczasem wy tu przeszłyście tyle, często jeszcze zanim program był refundowany, więc w ogóle podwójne obciążenie. Może za wiele rzeczy mi w życiu przychodziło za łatwo, przynajmniej tych mniej istotnych. Ale przecież mam cudownego partnera, dach nad głową, wspaniałych przyjaciół i rodzinę, pracę, którą lubię, to o coś trzeba w tym życiu jeszcze zawalczyć A ja sobie uroiłam, że po 30-stce zrobię sobie dzidziusia, bo tylko tego brakuje mi do pełni szczęścia. Miałam wizję, że poseksimy się kilka razy w owulację i będzie. Cóż, ważna lekcja pokory. Zdałam sobie sprawę, że w tym całym nieszczęściu, chociaż walczę o to, o co naprawdę jest sens walczyć, czyli zdrowego dzidziusia, a nie o jakiś awans w pracy, wakacje na Bali czy domek z ogródkiem.

Nie sądziłam, że to będzie taki emocjonalny rollercoaster, że będę w tym sama, bo z nikim jeszcze poza partnerem o tym nie rozmawiałam. Na szczęście trafiłam tutaj i Wasz optymizm i determinacja są chyba lepsze niż jakiekolwiek zwierzanie się komuś, kto i tak w 100% nie pojmie, co idzie za tym procesem Z serca Wam dziękuję.

Wciąż mam jeden zarodek, a jak nie to trzy procedury przed sobą, przy których będę już mądrzejsza, spokojniejsza i lepiej przygotowana. Musiałam sobie popłakać, a teraz czas przegrupować wojska, otrzepać kurz bitewny i wrócić do walki

Raz jeszcze przepraszam, za moje żale, wszystkim Wam dziękuję i za wszystkie trzymam kciuki do białości!

Za nic nie musisz przepraszać
Czas hodowli to trudne kilka dni. Każda z nas ma w sobie masę emocji + efekt hormonów.
Ale cieszę się, że masz już lepsze nastawienie.

Marysia_, sylstaa lubią tę wiadomość

Marysia_, sylstaa lubią tę wiadomość

Wiadomość wyedytowana przez autora: 2 sierpnia, 12:12

Marysia_, Nowa31, tika32, sylstaa, Karolaaas lubią tę wiadomość

Marysia_, Nowa31, tika32, sylstaa, Karolaaas lubią tę wiadomość

Marysia_, asiaaa091 lubią tę wiadomość

Marysia_, asiaaa091 lubią tę wiadomość

Estera95 wrote:

Kurcze, laski, przepraszam Was - głupio mi teraz.

Wstałam i zaczęłam sprzątać w mieszkaniu (moja typowa reakcja na stres) i uświadomiłam sobie, że Wy tutaj mimo naprawdę różnych historii wlewacie tyle pozytywnej energii a ja przyszłam i jęczę, bo mi zapłodnili tylko jedną komórkę a ja w mojej głowie zapłodniłam sobie 10. To użalanie się to też trochę brak szacunku wobec Waszych o wiele cięższych przeżyć. Potrzebujemy tu jasnych myśli i optymizmu

Wydawało mi się chyba trochę, że jak usłyszałam informację o niepłodności partnera to po prostu "zrobimy in vitro" i tyle. Tymczasem wy tu przeszłyście tyle, często jeszcze zanim program był refundowany, więc w ogóle podwójne obciążenie. Może za wiele rzeczy mi w życiu przychodziło za łatwo, przynajmniej tych mniej istotnych. Ale przecież mam cudownego partnera, dach nad głową, wspaniałych przyjaciół i rodzinę, pracę, którą lubię, to o coś trzeba w tym życiu jeszcze zawalczyć A ja sobie uroiłam, że po 30-stce zrobię sobie dzidziusia, bo tylko tego brakuje mi do pełni szczęścia. Miałam wizję, że poseksimy się kilka razy w owulację i będzie. Cóż, ważna lekcja pokory. Zdałam sobie sprawę, że w tym całym nieszczęściu, chociaż walczę o to, o co naprawdę jest sens walczyć, czyli zdrowego dzidziusia, a nie o jakiś awans w pracy, wakacje na Bali czy domek z ogródkiem.

Nie sądziłam, że to będzie taki emocjonalny rollercoaster, że będę w tym sama, bo z nikim jeszcze poza partnerem o tym nie rozmawiałam. Na szczęście trafiłam tutaj i Wasz optymizm i determinacja są chyba lepsze niż jakiekolwiek zwierzanie się komuś, kto i tak w 100% nie pojmie, co idzie za tym procesem Z serca Wam dziękuję.

Wciąż mam jeden zarodek, a jak nie to trzy procedury przed sobą, przy których będę już mądrzejsza, spokojniejsza i lepiej przygotowana. Musiałam sobie popłakać, a teraz czas przegrupować wojska, otrzepać kurz bitewny i wrócić do walki

Raz jeszcze przepraszam, za moje żale, wszystkim Wam dziękuję i za wszystkie trzymam kciuki do białości!

Kochana, każda para ma swoją historię. Jedna jest prostsza, inna bardziej zagmatwana. Mamy to co mamy 🤷‍♀️
Każda komórka, każdy zarodek to szansa!
Nie masz za co przepraszać, bo ten proces to kolejka górska - fizyczna i emocjonalna.

Gdyby okazało sie, że z jakiś względów coś pójdzie nie tak podczas tej stymulacji to musisz mieć świadomość, że to nic nie przekreśla. Lekarz rozpisując pierwszą stymulację nie zna jeszcze twojego organizmu i tego jak on reaguje. Bazuje na wynikach badań. W razie kiedy coś idzie słabo, lekarz ma w kolejnej stymulacji pole manewru: protokół może być krótki, może być długi, leki i dawkowanie moga być przeróżne. Ja w trzeciej stymulacji miałam dodany hormon wzrostu (chociaż lekarka poinformowała mnie, że ma pacjentki z fajnymi efektami a ma też takie, które nie zareagowały na hormon wzrostu).

Wiem, że podchodząc do procedury człowiek zawsze liczy na jak najszybsze powodzenie, ale bywa różnie 🤷‍♀️
Na ten moment trzymam kciuki na tą Twoją jedną zapłodnioną komórkę 🤞 oby to była ta jedna 🍀

Marysia_ lubi tę wiadomość

Marysia_ lubi tę wiadomość

Nowa31 lubi tę wiadomość

Nowa31 lubi tę wiadomość

asiaaa091 lubi tę wiadomość

asiaaa091 lubi tę wiadomość