Klinika BOCIAN - Szczecin
-
WIADOMOŚĆ
-
nick nieaktualnywombi wrote:W poniedziałek. Jestem tak okropnie zestresowana, wczoraj nakrzyczałam na ludzi w pracy i się poryczalam. Boli mnie cały czas głowa. Nie wiem jak dam radę do poniedziałku 🙈
Wombi jesteśmy jutro myślami z Tobą ❤️
Wierzę, że jutro spadnie z Ciebie ogromny ciężar a maleństwo jest zdrowe
Kulta, Lońka lubią tę wiadomość
-
Ufff teraz chyba jest już lepiej
tzn wszystko w normie
Usg idealne, wiadomo ryzyka wyjdą mi duże bo stara jestem i mamy obciążenie genetyczne w wywiadzie ale dla mnie usg najważniejsze
No i chyba będzie dziewczyna
Aga78, Terenia, Luusia, Butterfly23, Lońka, Misia88z, Kulta, Maja79, Alicante, Natka27, Eweszy, kamisia, Lilii lubią tę wiadomość
Hashimoto, MTHFR , NK 17%,teratozoospermia, rozjechane cytokiny, gruczolak przysadki, endometrioza, borelioza
Starania od 2013
HSG, laparoskopia, histero, IUI
histero z resekcją
01.2016 I ICSI 1 zarodek, 0 mrożaków
05.2016 II ICSI 1 zarodek 8A1, 0 mrożaków, [*] 6tc 💔
11.2019 IUI
12.2019 IUI
02.2020 IUI
06.2020 III IMSI 9 komórek, 3 dojrzałe, 1 zapłodnienie - brak transferu
09.2020 - leczenie immuno i 3 cykle starań naturalnych
06.2021 IV ICSI transfer 8A1, 4 blaski zamrożone
8dpt 26, 10dpt 91, 12dpt 256, 28dpt
12+3 prenatalne - uogólniony obrzęk płodu czekamy na amnio
16tc 💔 Robercik - zespół Edwardsa
14.02.2022 FET 3aa
6dpt ⏸
7dpt beta 72,70
9dpt beta 178
14dpt 1709
25dpt jest 6t2d
12+5 usg prenatalne OK - chyba 👧
22+2 połówkowe Ok - będzie 👧
30+4 prenatalne 3 trymestru OK - dalej 👧
39+4 Julia cc 3380 50 cm ❤️ 26.10.2022 -
nick nieaktualnywombi wrote:Ufff teraz chyba jest już lepiej tzn wszystko w normie
Usg idealne, wiadomo ryzyka wyjdą mi duże bo stara jestem i mamy obciążenie genetyczne w wywiadzie ale dla mnie usg najważniejsze
No i chyba będzie dziewczyna
Cudowne informacje 😍
Gratulacje i dużo spokoju ❤️ -
wombi wrote:Ufff teraz chyba jest już lepiej tzn wszystko w normie
Usg idealne, wiadomo ryzyka wyjdą mi duże bo stara jestem i mamy obciążenie genetyczne w wywiadzie ale dla mnie usg najważniejsze
No i chyba będzie dziewczyna
Jakoś tak czułam dziewuszke❤️
Mega Wombiaczku. Jeszcze kuźwa 28tygodni i się widzicie po tej stronie brzucha
- rozpoczęcie starań IX 2015
- 6 IUI, dwie pełne procedury IVF, dwie ciąże biochemiczne po transferach
- XII 2019 szczepienia limfocytami Męża u dr P, cb
- XII 2020 Synek - naturalny cud😍
- VI 2022 cb
- III 2023 antybiotykoterapia dr P
AMH 0,23😱
- VI 2023 immunosupresja (azathiopryne i encorton). Pierwszy cykl- torbiel. Drugi cykl- polip. Koniec starań z pomocą medyczną, organizm mówi PAS. -
Z usg wychodzi ze dzieciak starszy o 4 dni
Powiem Wam ze dopiero teraz czuje się w ciąży i jakbym dopiero teraz miała prawo po tych prawie 10 latach się cieszyć.
Straszne dziwne uczucie. Jestem sobie strasznie wdzięczna za to ze jestem tak uparta i koło wszystko nigdy się nie poddałam ❤️
Luusia, Kulta, Eweszy, Maja79, Butterfly23, Misia88z lubią tę wiadomość
Hashimoto, MTHFR , NK 17%,teratozoospermia, rozjechane cytokiny, gruczolak przysadki, endometrioza, borelioza
Starania od 2013
HSG, laparoskopia, histero, IUI histero z resekcją
01.2016 I ICSI 1 zarodek, 0 mrożaków
05.2016 II ICSI 1 zarodek 8A1, 0 mrożaków, [*] 6tc 💔
11.2019 IUI
12.2019 IUI
02.2020 IUI
06.2020 III IMSI 9 komórek, 3 dojrzałe, 1 zapłodnienie - brak transferu
09.2020 - leczenie immuno i 3 cykle starań naturalnych
06.2021 IV ICSI transfer 8A1, 4 blaski zamrożone
8dpt 26, 10dpt 91, 12dpt 256, 28dpt
12+3 prenatalne - uogólniony obrzęk płodu czekamy na amnio
16tc 💔 Robercik - zespół Edwardsa
14.02.2022 FET 3aa
6dpt ⏸
7dpt beta 72,70
9dpt beta 178
14dpt 1709
25dpt jest 6t2d
12+5 usg prenatalne OK - chyba 👧
22+2 połówkowe Ok - będzie 👧
30+4 prenatalne 3 trymestru OK - dalej 👧
39+4 Julia cc 3380 50 cm ❤️ 26.10.2022 -
Wombi, nie znamy się, ale po cichu obserwuje Twoją drogę do macierzyństwa, bardzo Cie podziwiam za determinacje i możesz być z siebie dumna, że się nie poddałaś, że oboje się nie poddaliście i walczycie o swoje szczęście chociaż nie było łatwo!
Trzymam mocno kciuki za szczęśliwe zakończenie i zdrowego dzieciaczka 😍 Twoja historia mega mobilizuje do dalszego działania 😊
wombi lubi tę wiadomość
Starania od 2019
👩🏼
2018 laporoskopia - usunięcia torbiela jajnika
02.2021 wypalone drobne ogniska endometriozy, drożność ✅
12.2020 AMH 0,93
06.2021 AMH 1.22
06.2023 AMH 0,77
KIR AA
HLA-C C2C2
10.21 IVF Bocian Szczecin ❌ transfer; beta <0,1 ; brak zarodków
02.22 IVF 2 Bocian Szczecin 2 x ❄️
03.2022 transfer 💔 puste jajo płodowe 😞
06.2022 transfer ❌ beta <0,1
09.2022 IVF 3 Eurofertil
3 ❄️
Transfer 19.10 ❌ 7dpt beta 2,6
Transfer 14.02 ❌ 8dpt bHCG 26, 10dpt bHCG 11
Transfer 22.03 ❌ beta 0
07.2023 IVF 4 Bocian Szczecin
3 ❄️ 5BA, 2BA, 5CB
Transfer 5BA
8dpt 28; 10dpt 59; 13dpt 168; 17dpt 943; 21dpt 2781; 27dpt beta 9746 i jest ❤️
Chwilo trwaj ! 🙏🙏🙏 -
Dzień dobry Dziewczyny,
przygotowuję pracę badawczą w dziedzinie Psychologii. W badaniach skupiam się na tym, co wpływa na kondycję emocjonalną kobiet przystępujących do procedury in vitro, aby ustalić jak najbardziej efektywnie wspierać emocjonalnie grupę kobiet leczących się z powodu niepłodności. Twój udział w badaniu jest bardzo cenny, zarówno z perspektywy badawczej, jak i tej praktycznej. Dzięki Twojemu zaangażowaniu dowiem się, jak lepiej pomagać innym ludziom.
Twoją pomoc w tym badaniu będzie dla mnie bardzo cenna. Dziękuję.
https://forms.gle/quP93Gt7csuce1HU6 -
wombi wrote:Ufff teraz chyba jest już lepiej tzn wszystko w normie
Usg idealne, wiadomo ryzyka wyjdą mi duże bo stara jestem i mamy obciążenie genetyczne w wywiadzie ale dla mnie usg najważniejsze
No i chyba będzie dziewczyna
Cudowne wieści. Ogromne gratulacje!
wombi lubi tę wiadomość
🔸 86' 🔸10 lat starań🔸 Brak lewego jajnika, brak jajowodów 🔸insulinooporność 🔸PAI-1 4G hetero🔸
07.2019 - I procedura ICSI - 23.07 - pobrano 7 komórek - jeden zarodek 8B2 - beta 10dpt <1,1 ☹️
09/10.2019 - II procedura ICSI (zwiększona dawka metforminy + koenzym Q10 + Elonva na start stymulacji) - pobrano 7 komórek - mamy ❄️❄️❄️❄️(5.1.2, 4.1.1, 4.1.2, wczesna blastka)
12.11.19 - FET blastki 5.1.2 - prog 3,7 ☹️- beta 8dpt <1,1 ☹️
07.01.2020 - FET blastki 4.1.1 - prog 22,20 ➡️ 6dpt beta - 35,1 / prog - 6,3 ➡️8dpt beta - 87,4 / prog -24,2➡️10dpt beta- 173 / prog -8,0➡️14dpt beta- 880 / prog -30 .......... 27dpt jest
🔹mamy jeszcze ❄️❄️
Kubuś 38tc - 11.09.2020 - 5:30 - 4600g - 59cm 😊 -
Sylwia, a co u Ciebie? Już po stymulacji? Szczepienia?🔸 86' 🔸10 lat starań🔸 Brak lewego jajnika, brak jajowodów 🔸insulinooporność 🔸PAI-1 4G hetero🔸
07.2019 - I procedura ICSI - 23.07 - pobrano 7 komórek - jeden zarodek 8B2 - beta 10dpt <1,1 ☹️
09/10.2019 - II procedura ICSI (zwiększona dawka metforminy + koenzym Q10 + Elonva na start stymulacji) - pobrano 7 komórek - mamy ❄️❄️❄️❄️(5.1.2, 4.1.1, 4.1.2, wczesna blastka)
12.11.19 - FET blastki 5.1.2 - prog 3,7 ☹️- beta 8dpt <1,1 ☹️
07.01.2020 - FET blastki 4.1.1 - prog 22,20 ➡️ 6dpt beta - 35,1 / prog - 6,3 ➡️8dpt beta - 87,4 / prog -24,2➡️10dpt beta- 173 / prog -8,0➡️14dpt beta- 880 / prog -30 .......... 27dpt jest
🔹mamy jeszcze ❄️❄️
Kubuś 38tc - 11.09.2020 - 5:30 - 4600g - 59cm 😊 -
Witajcie...
Jest środek nocy a ja jestem w totalnej rozsypce....
Może jak wyleję to tutaj, to uda mi się zasnąć.
W sobotę mój mąż po 10 miesiącach małżeństwa oświadczyl mi przez SMS że odchodzi. Byliśmy razem równo 3 lata.
Ta historia może by nie była jakoś szczególna, ale jesteśmy w trakcie procedury in vitro. W piątek mieliśmy punkcję. Z uwagi na problemy zdrowotne męża (obciążenie genetyczne zespołem Downa) musieliśmy skorzystać z dodatkowych usług i całość wyniosła prawie 30 tysięcy złotych. W badaniach wyszedl kolejny problem. Mąż ma reaktywny HCV. Załamał się. Choć doktor powiedział że nie ma znaczenia. Chciałam go wesprzeć ale nie chciał o tym rozmawiać.
Myślałam że się kochamy, myślałam że czujemy się cudownie w swoim towarzystwie. Spędzaliśmy ze sobą do początku kwietnia bardzo dużo czasu. Wspieraliśmy się. Każdy mówił o nas że jestesmy cudowną parą. Oprócz mojej rodziny. Oni uważali że M. jest sztuczny, jakiś nieprawdziwy.Nie przepadali za nim i jednocześnie wkurzali mnie tym.
Ale chyba widzieli więcej niż ja.
Na początku kwietnia M. zaczął nową pracę. Do zespołu dołączyła młoda i dość ładna dziewczyna, uchodzczyni z Ukrainy. Przyjechała tu z dwójką dzieci a jej mąż walczy obecnie za ojczyznę. Pomyślałam sobie że bardzo jej współczuję. Ale około dwa tygodnie temu kiedy odwiedziłam M. w pracy zobaczylam że ta dziewczyna na moich oczach uwodzi mojego męża. Starałam się uspokoić, bo brałam w tym czasie mnóstwo hormonów i uznałam że może głowa mnie oszukuje...
Niestety nie oszukała mnie głowa ani intuicja.
Mąż nie zdał jednego z najważniejszych egzaminów - Wierności.
Nie miał nawet jaj, aby mi się do tego przyznać i zakończyc związek zanim dokonamy płatności za in vitro. Pogrążył mnie.
Obecnie próbuje zgonic winę na mnie... Że przestał być ze mną szczęśliwy, bo mówiłam w kółko o dziecku a na nim się nie skupiałam.
Żeby było jasne, nie dam wpędzić się w poczucie winy. Ale mimo wszystko czuję jakąś porażkę... Jestem od dziś na lekach uspokajających ale mam poczucie że nie działają... Świat mi runął. Z jednej strony czuję ogromną rozpacz, zawód i złość a z drugiej strony pragnę aby padł na kolana, błagał o wybaczenie i żeby ten dramat się skończył.
W tym wszystkim muszę podjąć najtrudniejszą decyzję w życiu. Od wielu lat bardzo pragnęłam mieć dziecko. M. mówi, że jeśli chcę tego dziecka to podpisze wszystkie zgody ale tak czy owak odchodzi. Jeśli się zdecyduję to będę skazana na samotną ciążę i macierzyństwo. Wiem, że świat zna i takie przypadki. Z drugiej strony, chyba bardziej zależy mi na pełnej rodzinie. Strasznie się boje tego wszystkiego 😔 -
Tak bardzo Ci współczuje …Karla87 wrote:Witajcie...
Jest środek nocy a ja jestem w totalnej rozsypce....
Może jak wyleję to tutaj, to uda mi się zasnąć.
W sobotę mój mąż po 10 miesiącach małżeństwa oświadczyl mi przez SMS że odchodzi. Byliśmy razem równo 3 lata.
Ta historia może by nie była jakoś szczególna, ale jesteśmy w trakcie procedury in vitro. W piątek mieliśmy punkcję. Z uwagi na problemy zdrowotne męża (obciążenie genetyczne zespołem Downa) musieliśmy skorzystać z dodatkowych usług i całość wyniosła prawie 30 tysięcy złotych. W badaniach wyszedl kolejny problem. Mąż ma reaktywny HCV. Załamał się. Choć doktor powiedział że nie ma znaczenia. Chciałam go wesprzeć ale nie chciał o tym rozmawiać.
Myślałam że się kochamy, myślałam że czujemy się cudownie w swoim towarzystwie. Spędzaliśmy ze sobą do początku kwietnia bardzo dużo czasu. Wspieraliśmy się. Każdy mówił o nas że jestesmy cudowną parą. Oprócz mojej rodziny. Oni uważali że M. jest sztuczny, jakiś nieprawdziwy.Nie przepadali za nim i jednocześnie wkurzali mnie tym.
Ale chyba widzieli więcej niż ja.
Na początku kwietnia M. zaczął nową pracę. Do zespołu dołączyła młoda i dość ładna dziewczyna, uchodzczyni z Ukrainy. Przyjechała tu z dwójką dzieci a jej mąż walczy obecnie za ojczyznę. Pomyślałam sobie że bardzo jej współczuję. Ale około dwa tygodnie temu kiedy odwiedziłam M. w pracy zobaczylam że ta dziewczyna na moich oczach uwodzi mojego męża. Starałam się uspokoić, bo brałam w tym czasie mnóstwo hormonów i uznałam że może głowa mnie oszukuje...
Niestety nie oszukała mnie głowa ani intuicja.
Mąż nie zdał jednego z najważniejszych egzaminów - Wierności.
Nie miał nawet jaj, aby mi się do tego przyznać i zakończyc związek zanim dokonamy płatności za in vitro. Pogrążył mnie.
Obecnie próbuje zgonic winę na mnie... Że przestał być ze mną szczęśliwy, bo mówiłam w kółko o dziecku a na nim się nie skupiałam.
Żeby było jasne, nie dam wpędzić się w poczucie winy. Ale mimo wszystko czuję jakąś porażkę... Jestem od dziś na lekach uspokajających ale mam poczucie że nie działają... Świat mi runął. Z jednej strony czuję ogromną rozpacz, zawód i złość a z drugiej strony pragnę aby padł na kolana, błagał o wybaczenie i żeby ten dramat się skończył.
W tym wszystkim muszę podjąć najtrudniejszą decyzję w życiu. Od wielu lat bardzo pragnęłam mieć dziecko. M. mówi, że jeśli chcę tego dziecka to podpisze wszystkie zgody ale tak czy owak odchodzi. Jeśli się zdecyduję to będę skazana na samotną ciążę i macierzyństwo. Wiem, że świat zna i takie przypadki. Z drugiej strony, chyba bardziej zależy mi na pełnej rodzinie. Strasznie się boje tego wszystkiego 😔Bocian Szczecin, 34 l.
Czynnik męski
2021 - 1 IVF - 3 ❄️❄️❄️
Beta 0 x 3 ;(
Zmiana kliniki
2022 Druga procedura IVF
06.2022 Punkcja nr 2
6 ❄️❄️❄️❄️❄️❄️
14.09 Transfer FET (Prolutex, Progesteron Besins, Neoparin,Cyclogest,Estrofem, Acard, Encorton ,wit b12 met + accofil)
Prog. 20,22
🙏🏻💪🏻
10dpt beta 197,6
13dpt beta 799
16dpt beta 2750 prog. 6,6 😭(plamienia od początku)
Plamienia związane z polipem na szyjce. Po odstawieniu estrofemu polip zniknął.
18.11 Usg prenatalne plus SANCO
💙 Zdrowy chłopczyk !🥹
21 tydzień usg połówkowe - niestety łożysko centralnie przodujące.
3 tygodnie później - łożysko brzeznie przodujące. -
Karla87 wrote:Witajcie...
Jest środek nocy a ja jestem w totalnej rozsypce....
Może jak wyleję to tutaj, to uda mi się zasnąć.
W sobotę mój mąż po 10 miesiącach małżeństwa oświadczyl mi przez SMS że odchodzi. Byliśmy razem równo 3 lata.
Ta historia może by nie była jakoś szczególna, ale jesteśmy w trakcie procedury in vitro. W piątek mieliśmy punkcję. Z uwagi na problemy zdrowotne męża (obciążenie genetyczne zespołem Downa) musieliśmy skorzystać z dodatkowych usług i całość wyniosła prawie 30 tysięcy złotych. W badaniach wyszedl kolejny problem. Mąż ma reaktywny HCV. Załamał się. Choć doktor powiedział że nie ma znaczenia. Chciałam go wesprzeć ale nie chciał o tym rozmawiać.
Myślałam że się kochamy, myślałam że czujemy się cudownie w swoim towarzystwie. Spędzaliśmy ze sobą do początku kwietnia bardzo dużo czasu. Wspieraliśmy się. Każdy mówił o nas że jestesmy cudowną parą. Oprócz mojej rodziny. Oni uważali że M. jest sztuczny, jakiś nieprawdziwy.Nie przepadali za nim i jednocześnie wkurzali mnie tym.
Ale chyba widzieli więcej niż ja.
Na początku kwietnia M. zaczął nową pracę. Do zespołu dołączyła młoda i dość ładna dziewczyna, uchodzczyni z Ukrainy. Przyjechała tu z dwójką dzieci a jej mąż walczy obecnie za ojczyznę. Pomyślałam sobie że bardzo jej współczuję. Ale około dwa tygodnie temu kiedy odwiedziłam M. w pracy zobaczylam że ta dziewczyna na moich oczach uwodzi mojego męża. Starałam się uspokoić, bo brałam w tym czasie mnóstwo hormonów i uznałam że może głowa mnie oszukuje...
Niestety nie oszukała mnie głowa ani intuicja.
Mąż nie zdał jednego z najważniejszych egzaminów - Wierności.
Nie miał nawet jaj, aby mi się do tego przyznać i zakończyc związek zanim dokonamy płatności za in vitro. Pogrążył mnie.
Obecnie próbuje zgonic winę na mnie... Że przestał być ze mną szczęśliwy, bo mówiłam w kółko o dziecku a na nim się nie skupiałam.
Żeby było jasne, nie dam wpędzić się w poczucie winy. Ale mimo wszystko czuję jakąś porażkę... Jestem od dziś na lekach uspokajających ale mam poczucie że nie działają... Świat mi runął. Z jednej strony czuję ogromną rozpacz, zawód i złość a z drugiej strony pragnę aby padł na kolana, błagał o wybaczenie i żeby ten dramat się skończył.
W tym wszystkim muszę podjąć najtrudniejszą decyzję w życiu. Od wielu lat bardzo pragnęłam mieć dziecko. M. mówi, że jeśli chcę tego dziecka to podpisze wszystkie zgody ale tak czy owak odchodzi. Jeśli się zdecyduję to będę skazana na samotną ciążę i macierzyństwo. Wiem, że świat zna i takie przypadki. Z drugiej strony, chyba bardziej zależy mi na pełnej rodzinie. Strasznie się boje tego wszystkiego 😔
Strasznie Ci współczuję. Okropna historia. Chyba musisz chwilę poczekać, aż opadną emocje. Nie podejmować decyzji pochopnie. Każda jedna decyzja będzie ciężka:-(
Rozumiem , że udało się uzyskać zarodki? Teraz tylko wspólnie macie do nich prawo.
Moja koleżanka siedem lat starała się o dziecko z mężem, mąż po nowotworze jąder, udało się uzyskać zarodki z dawca nasienia. I on jej dzień przed transferem powiedział ,że nie chce tego, że to nie dla niego,że po tych 10latach się wypaliło. Ona powiedziała,że jest jej to "winny"i że musi jej umożliwić podejście do transferu. I udało się, zaszła w ciążę, wróciła do Polski, jest samotna matką. Jest szczęśliwa i nie żałuje. Ale sama mówi,że ona wiedziała,że ciężko będzie jej poznać kogokolwiek innego,miała poczucie, że czas jej się kończy.
Natomiast na pewno samotna ciąża i samotne macierzyństwo nie jest łatwe. Szkoda, że Twój mąż nie zastanowił się jednak z dwa tyg wcześniej, przed Twoja stymulacją.
Bardzo Ci współczuję. Trzymaj się, leki potrzebują czasu, żeby zadziałać. Może pomoc psychologa ?czasami łatwiej z kimś obcym porozmawiać .- rozpoczęcie starań IX 2015
- 6 IUI, dwie pełne procedury IVF, dwie ciąże biochemiczne po transferach
- XII 2019 szczepienia limfocytami Męża u dr P, cb
- XII 2020 Synek - naturalny cud😍
- VI 2022 cb
- III 2023 antybiotykoterapia dr P
AMH 0,23😱
- VI 2023 immunosupresja (azathiopryne i encorton). Pierwszy cykl- torbiel. Drugi cykl- polip. Koniec starań z pomocą medyczną, organizm mówi PAS. -
Karla87 wrote:Witajcie...
Jest środek nocy a ja jestem w totalnej rozsypce....
O matko.... bardzo Ci współczuję...Beznadziejna sytuacja... Trochę to wygląda tak jakby Twój mąż się załamał całą sytuacją i poddał i to jeszcze w takim momencie. Zgody na zapłodnienie na pewno już dawno macie podpisane i pewnie czekasz teraz na wynik punkcji, prawda ? Albo w sumie już powinnaś wiedzieć co i jak. To przyjdzie zdecydować co z zarodkami w takim przypadku. Że też to zrobił zaraz po punkcji..... Musicie usiąść razem i porozmawiać, ewentualnie skorzystać z pomocy terapeuty, bo to nie jest tak, że on odchodzi i już. Umowę w klinice podpisywaliście oboje, wiec też musi wziąć za to odpowiedzialność... Zarodki możecie zamrozić na ten czas....Bardzo współczuje
Starania od 2019
👩🏼
2018 laporoskopia - usunięcia torbiela jajnika
02.2021 wypalone drobne ogniska endometriozy, drożność ✅
12.2020 AMH 0,93
06.2021 AMH 1.22
06.2023 AMH 0,77
KIR AA
HLA-C C2C2
10.21 IVF Bocian Szczecin ❌ transfer; beta <0,1 ; brak zarodków
02.22 IVF 2 Bocian Szczecin 2 x ❄️
03.2022 transfer 💔 puste jajo płodowe 😞
06.2022 transfer ❌ beta <0,1
09.2022 IVF 3 Eurofertil
3 ❄️
Transfer 19.10 ❌ 7dpt beta 2,6
Transfer 14.02 ❌ 8dpt bHCG 26, 10dpt bHCG 11
Transfer 22.03 ❌ beta 0
07.2023 IVF 4 Bocian Szczecin
3 ❄️ 5BA, 2BA, 5CB
Transfer 5BA
8dpt 28; 10dpt 59; 13dpt 168; 17dpt 943; 21dpt 2781; 27dpt beta 9746 i jest ❤️
Chwilo trwaj ! 🙏🙏🙏 -
Karla87 wrote:Witajcie...
Jest środek nocy a ja jestem w totalnej rozsypce....
Może jak wyleję to tutaj, to uda mi się zasnąć.
W sobotę mój mąż po 10 miesiącach małżeństwa oświadczyl mi przez SMS że odchodzi. Byliśmy razem równo 3 lata.
Ta historia może by nie była jakoś szczególna, ale jesteśmy w trakcie procedury in vitro. W piątek mieliśmy punkcję. Z uwagi na problemy zdrowotne męża (obciążenie genetyczne zespołem Downa) musieliśmy skorzystać z dodatkowych usług i całość wyniosła prawie 30 tysięcy złotych. W badaniach wyszedl kolejny problem. Mąż ma reaktywny HCV. Załamał się. Choć doktor powiedział że nie ma znaczenia. Chciałam go wesprzeć ale nie chciał o tym rozmawiać.
Myślałam że się kochamy, myślałam że czujemy się cudownie w swoim towarzystwie. Spędzaliśmy ze sobą do początku kwietnia bardzo dużo czasu. Wspieraliśmy się. Każdy mówił o nas że jestesmy cudowną parą. Oprócz mojej rodziny. Oni uważali że M. jest sztuczny, jakiś nieprawdziwy.Nie przepadali za nim i jednocześnie wkurzali mnie tym.
Ale chyba widzieli więcej niż ja.
Na początku kwietnia M. zaczął nową pracę. Do zespołu dołączyła młoda i dość ładna dziewczyna, uchodzczyni z Ukrainy. Przyjechała tu z dwójką dzieci a jej mąż walczy obecnie za ojczyznę. Pomyślałam sobie że bardzo jej współczuję. Ale około dwa tygodnie temu kiedy odwiedziłam M. w pracy zobaczylam że ta dziewczyna na moich oczach uwodzi mojego męża. Starałam się uspokoić, bo brałam w tym czasie mnóstwo hormonów i uznałam że może głowa mnie oszukuje...
Niestety nie oszukała mnie głowa ani intuicja.
Mąż nie zdał jednego z najważniejszych egzaminów - Wierności.
Nie miał nawet jaj, aby mi się do tego przyznać i zakończyc związek zanim dokonamy płatności za in vitro. Pogrążył mnie.
Obecnie próbuje zgonic winę na mnie... Że przestał być ze mną szczęśliwy, bo mówiłam w kółko o dziecku a na nim się nie skupiałam.
Żeby było jasne, nie dam wpędzić się w poczucie winy. Ale mimo wszystko czuję jakąś porażkę... Jestem od dziś na lekach uspokajających ale mam poczucie że nie działają... Świat mi runął. Z jednej strony czuję ogromną rozpacz, zawód i złość a z drugiej strony pragnę aby padł na kolana, błagał o wybaczenie i żeby ten dramat się skończył.
W tym wszystkim muszę podjąć najtrudniejszą decyzję w życiu. Od wielu lat bardzo pragnęłam mieć dziecko. M. mówi, że jeśli chcę tego dziecka to podpisze wszystkie zgody ale tak czy owak odchodzi. Jeśli się zdecyduję to będę skazana na samotną ciążę i macierzyństwo. Wiem, że świat zna i takie przypadki. Z drugiej strony, chyba bardziej zależy mi na pełnej rodzinie. Strasznie się boje tego wszystkiego 😔
Przekonałam się na własnej skórze ile kosztuje walka o invitro, to nie jest dla słabych, jesteś w tym miejscu, a to oznacza, że jesteś silna. Tylko sytuacja totalnie cię zaskoczyła, nie to miało się wydarzyć w najbliższym czasie. I myślę, że podejmiesz dobrą decyzję, ale daj sobie chwilę, żeby ochłonąć. Jeśli 87 to twój rocznik, to każda decyzja będzie dobra. Zachowania M nawet nie komentuję, szkoda czasu. Trzymam kciuki za szybkie odzyskanie wewnętrznej równowagi, to może trochę potrwać, nie bądź dla siebie za ostra. Masz teraz prawo do płaczu i tabletek, i zawsze masz tu którąś z nas. A potem do przodu, jakkolwiek postanowisz.'81, 09.2021 początek starań o invitro, badania
Amh 0,66, na usg widoczne 8 dobrze rokujących pęcherzyków i liczne małe
01.2022/02.2022: 2xbrak odpowiedzi, stymulacja przerwana,
Decyzja o kd
09./10./11.2022: 3xtransfer (+kleik+ah, progesteron besins, lenzetto, estrofem, neoparin, prolutex, cyclogest, acard, encorton, intralipid, atosiban) 3xbeta 0🙁
Immunologia:kir bx, brak 1 ważny kir,mutacja mthfr, cytokiny i nk ok.
W oczekiwaniu na drugie kd z zaleceniami immu: accofil, encorton, prograf
Mamy 3 blastki
10.23 transfer
8dpt-beta 100, 10dpt-363, 14dpt-1911,
19dpt:pęcherzyk z zarodkiem i ❤️
35dpt:1,6cm i ❤️ (180/min)
11tc: 4,89cm
13tc: 7,67 cm, usg prenatalne ok
19tc: 308g dzieciaczka
21tc: 375g chłopczyk (II prenatalne ok)
23 tc. 600 gram
26+4: 1100 gram
31+3: 1700 gram
34: ok 2000 gram
-
Cześć,
Zdecydowałam. Rezygnuję z in vitro. Bylam u terapeuty i wszystko zrozumiałam. Ja chcę pełną rodzinę. Mąż uważał że tylko zależy mi na dziecku a nie na nim. Otóż okazało się że tak nie było. Chciałam męża i owoc miłości.
Mamy 5 zarodków, na dwóch zdążyli zrobić biopsję. Napisałam rezygnację z PGS na pozostałych trzech. Oddano mi 7500 zł. Te dwa na których zrobili już biopsję muszą lecieć do Hiszpanii na badania genetyczne. Jak wrócą to mam jeszcze zapłacić za mrożenie wszystkich 5 i za przechowywanie. Później mam się ich zrzec. I w tym wszystkim najgorsze jest to zrzeczenie... Czuję jakbym dosłownie oddawała swoje dzieci do adopcji. Koszmar... Muszę to wszystko przetrwać. Czuję że wyjdę z tego jako już inny człowiek.
Bardzo Wam dziękuję za słowa wsparcia ❤️
Natka27 lubi tę wiadomość
-
Dobry Wieczór,
Dziewczyny pisze w takiej sprawie, jestem po udanym transferze w Klinice Bocian w Szczecinie i aktualnie jestem juz na koncowce ciazy. Został mi akurat prolutex 4 fiolki - oczywiście trzymany w lodówce z terminem waznosci do 10.2022. Z chęcią oddam za darmo, jakby ktoś potrzebował. Mieszkam w Szczecinie, ale mogę również zostawić u dziewczyn w rejestracji w Klinice. Jakby była któraś z was chętna proszę o kontakt. Pozdrawiam 😉 -
Nie masz lekko, ale ważne, że wiesz czego chcesz, łatwiej będzie Ci dążyć do celu. Rozumiem rozterki związane ze zrzeczeniem, ale tak naprawdę nie ma 100% pewności powodzenia, to zarodki, jeszcze nie dzieci.Karla87 wrote:Cześć,
Zdecydowałam. Rezygnuję z in vitro. Bylam u terapeuty i wszystko zrozumiałam. Ja chcę pełną rodzinę. Mąż uważał że tylko zależy mi na dziecku a nie na nim. Otóż okazało się że tak nie było. Chciałam męża i owoc miłości.
Mamy 5 zarodków, na dwóch zdążyli zrobić biopsję. Napisałam rezygnację z PGS na pozostałych trzech. Oddano mi 7500 zł. Te dwa na których zrobili już biopsję muszą lecieć do Hiszpanii na badania genetyczne. Jak wrócą to mam jeszcze zapłacić za mrożenie wszystkich 5 i za przechowywanie. Później mam się ich zrzec. I w tym wszystkim najgorsze jest to zrzeczenie... Czuję jakbym dosłownie oddawała swoje dzieci do adopcji. Koszmar... Muszę to wszystko przetrwać. Czuję że wyjdę z tego jako już inny człowiek.
Bardzo Wam dziękuję za słowa wsparcia ❤️'81, 09.2021 początek starań o invitro, badania
Amh 0,66, na usg widoczne 8 dobrze rokujących pęcherzyków i liczne małe
01.2022/02.2022: 2xbrak odpowiedzi, stymulacja przerwana,
Decyzja o kd
09./10./11.2022: 3xtransfer (+kleik+ah, progesteron besins, lenzetto, estrofem, neoparin, prolutex, cyclogest, acard, encorton, intralipid, atosiban) 3xbeta 0🙁
Immunologia:kir bx, brak 1 ważny kir,mutacja mthfr, cytokiny i nk ok.
W oczekiwaniu na drugie kd z zaleceniami immu: accofil, encorton, prograf
Mamy 3 blastki
10.23 transfer
8dpt-beta 100, 10dpt-363, 14dpt-1911,
19dpt:pęcherzyk z zarodkiem i ❤️
35dpt:1,6cm i ❤️ (180/min)
11tc: 4,89cm
13tc: 7,67 cm, usg prenatalne ok
19tc: 308g dzieciaczka
21tc: 375g chłopczyk (II prenatalne ok)
23 tc. 600 gram
26+4: 1100 gram
31+3: 1700 gram
34: ok 2000 gram
-
Karla87 może zamroź zarodki? Żebyś nie żałowała. One, że tak brzydko powiem jeść nie wołają. A jak staniesz na nogi po tym wszystkim zdecydujesz co dalej. Bardzo Ci współczuje. Twojego męża może i to przerosło, ale okazał się totalnie niedojrzałym dzieciakiem. Już nie wspominając o tej Ukraince, której mąż walczy na wojnie… Może masz rację, z tym, że rodzina widziała więcej, ale to Ty z nim żyłaś. Było Wam dobrze. Ciężka sytuacja, niewiadomo co Ci poradzić, bo wszystko wydaje się niewłaściwe… Grunt, żebyś zrobiła wszystko zgodnie ze swoim sumieniem. Trzymam za Ciebie mocno kciuki.Starania od 2017r.
03.2023 💔 8tc
👩🏼
Hashimoto, IO, PCOS, MTHFR, PAI-1 4G homo
🤵♂️
Wszystko ok ✔️
🍀05-08.24 starania na naturalnych cyklach
💊 metformina 1500, acard 75 💉neoparin 0,4
09.24 🔜 ivf -
Czy to jeszcze aktualne?asia1991 wrote:Dobry Wieczór,
Dziewczyny pisze w takiej sprawie, jestem po udanym transferze w Klinice Bocian w Szczecinie i aktualnie jestem juz na koncowce ciazy. Został mi akurat prolutex 4 fiolki - oczywiście trzymany w lodówce z terminem waznosci do 10.2022. Z chęcią oddam za darmo, jakby ktoś potrzebował. Mieszkam w Szczecinie, ale mogę również zostawić u dziewczyn w rejestracji w Klinice. Jakby była któraś z was chętna proszę o kontakt. Pozdrawiam 😉
