🌺 udane inseminacje - ciąża, poród, itd. 🌺

Pamiętam, że ja też nie wierzyłam w to, że w końcu będzie lepiej. Mój mózg tego nie ogarniał, nie przyjmował w ogóle do wiadomości… siedziałam i płakałam. I do tej pory uważam, że gdyby nie wsparcie mojego męża i szwagierki to nie dałabym rady. Więc mam ogromną nadzieję, że bliscy Cię wspierają, pamiętaj aby głośno mówić o tym co czujesz ❤️

Ile czasu takiego kryzysu mialas?

Bedzie lepiej 😊 uwierz, poczatki sa mega trudne, przechodzilam tez przez okropny baby blues, az polozna zwróciła na to uwage. Niestety ja sama z tym byłam, maz pracowal, a ja .... Staralam sie ogarniac wszystko, to bylo zle podejscie. Daj sobie czas i nie wszystko musi byc perfekcyjne. Ja nie wiedzialam co sie dzieje, o co mi wlasciwie chodzi, nie umialam tych uczuc ubrac w slowa. Dziecko chore, ja ,która ledwo sie rusza i dom na glowie. W pewnym momencie weszlam w autopilota i bardzo bardzo dlugo na nim leciałam. Teraz zaluje wielu rzeczy, ze nie dalam sobie na luz i nie lapalam tego macierzyństwa rekoma i nogami, tylko probowalam zgrywac super pani damu, dla ktorej nic nie stanowi problemu. Szczerze to dopiero ten drugi rok dalam sobie luzu i na tym luzie jedziemy do dzis. ☺️ Jest o niebo lepiej, na wiele rzeczy nie mamy poprostu wplywu.
Trzymam mocno kciuki za Was

Około 3 tygodni, wtedy zaczęło być coraz lepiej, stopniowo dni były coraz lepsze, ja się coraz lepiej czułam i odnajdywałam w nowej roli… to był ten najgorszy czas te 3 tyg. a tak żeby w pełni cieszyć się macierzyństwem to chyba jakoś po skończeniu 2 miesiąca, jestem zakochana w tym małym człowieku.
Żałuję trochę tych myśli „na co mi to było”, „tyle lat starań żeby czuć się jak 💩”, „mogliśmy odpuścić i być we dwoje, podróżować i nie musieć być odpowiedzialnym za dziecko”. Dużo tego było. Nie wiedziałam co mam ze sobą zrobić.
Przy czym - pamiętaj - każdy ma swoje tempo dochodzenia do siebie. Postaraj się nie narzucać sobie presji, bo to Ci nie ułatwi. Bądź dla siebie wyrozumiała i pomyśl w ten sposób - dziecko pierwszy raz jest dzieckiem a Ty jesteś pierwszy raz mamą i tak samo żyjesz pierwszy raz, masz prawo nie wiedzieć mnóstwa rzeczy. Macie prawo nie rozumieć swoich emocji.

W czym masz największą bolączkę? Jest coś konkretnego co Cię trapi, uwiera, coś co meczy? 🫂

U mnieto kryzys karmienia jest najgorszy, moje dziecię wieczorem to jakaś masakra, wiszę godzinę na cycach, potem narobi kupę i trzeba przebrać, rozbudzi się i 1,5h trzeba z nią tańcować żeby przysnęłam na 1h a potem znowu budzić trzeba na karmienie 😭 jakas masakra, nie umiem tego ogarnąć. Boję się każdej kolejnej nocki.

Kochana to narmalne na poczatku 🫂🫂 dziecko takie male nie produkuje maletoniny, a wiec dla niej jest bez roznicy czy jest dzien czy noc. Wszystko zacznie sie normowac okolo 2-3 miesiaca. Ale... W 4 miesiacu jest pierwszy regres snu. Musisz pamietac ,ze przy dziecku nie ma nic na dluzej. Kozystaj z kazdej drzemki corki by choc troszke sie regenerowac. Serio. Kiedy dziecko zasypia ty tez (!) i nie mniej z tego powodu wyrzutów. Musisz ten pierwszy okres jakos przezyc. Kiedy juz mała nabierze rytmu dnia, rutyny bedzie tylko lepiej. Jestes bohaterka ,ze dzielnie dzialasz z kp !!!

Moj maly budzil sie co 1,5 godziny. Gdy mial jakies 4-5 miesiecy co 2 godz. Grubo po pol roku co 3- i to byl juz dla mnie luksus. Po roczku jeszcze 2 razy w nocy jadal. Zaczal przesypiac cale noce dopiero +/- 1,5 roku i to jeszcze w kratkę, bardziej w strone budzenia sie. Juz mialam dosc tego i od kilku miesiecy spi ze mna i to bylo bingo. W koncu sie wysypiamy. Wiem ,ze troszke od dupy strony, bo przenieslismy syna do jego pokoju juz. I noce byly w kratke. Ale... Ja juz naprawde bylam chodzacym zoombi i nie chcialam juz dluzej cierpiec na permanentny brak snu. Juz moj organizm po tych prawie dwóch latach zaczal sie buntowac. Czulam ,ze juz tego nie pociągnę, choc z wychowawczego punktu dałam ciała. Ale trudno. Mi jest tak dobrze, a syn tez nie narzeka. Przyjdzie czas ,ze sam bedzie chciał spać...
Moj maly jest tym egzemplarzem ,ze tylko mama i koniec. Zeby choc w nocy mogl ojcies go uspac moze byloby inaczej....

Edit 2: czy ja dobrze rozumiem ,ze wybudzasz dziecko na karmienie?? Jakie sa tego powodu? Slabo przybiera czy problemy z glikemią?jezeli nie ma przeslanek medycznych to nie rob tego. Mala sama sie obudzi na jedzenie. Serio. 😊

Tak nam kazali w klinice I pani od laktacji. Max 4h bez jedzenia, mam nadzieje ze będzie tylko lepiej chidz wczorajszą noc to jak by jej nie było. Mała po ciągłym wiszeniu na cycu o 3 dopiero zasnęła 🫣 przeplakalam pol nocy😭

Ewelka, jestem z Tobą. Bardzo mi przykro, że jest ciężko ale wierzę w to, że każdego dnia będzie lepiej. 😘😘😘 Pamiętaj, że jeżeli nie będziesz dawała rady z kp to się nie biczuj, szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko. ❤️❤️🥰

Jaaaa, podziwiam naprawdę, że lecisz na kp. po tym co ja przeżyłam z tą laktacją to patrzę na mamy kp z podziwem. I totalnie zgadzam się z Licząc na cud. Jeśli uznasz, że dłużej tak nie dasz rady to przejdźcie na mm i nie miej z tego tytułu wyrzutów sumienia. Ale fakt, dużo osób mi mówiło że początki karmienia piersią są bardzo trudne i wymagające, po jakimś czasie jednak się to uspokaja

Co do wybudzania, takie są nowe zalecenia. Do 4 tygodnia się wybudza, potem wg decyzji położnej/pediatry można myśleć o niewybudzaniu, jeśli dziecko prawidłowo przybiera na wadze w ciągu tego czasu. Nam też dopiero koło 5 tygodnia położna powiedziała, że przyrosty są na tyle dobre, że nie musimy budzić na jedzenie. choć wtedy automatycznie mały sam się zaczął budzić co 3 h 🤣 i w sumie dopiero niedawno przeszedł na tryb rzadszego karmienia, że w ciągu dnia zjada co 4h (choć czasem się zdarzy, że zgłodnieje wcześniej), a wieczorem zjada o 19:00/20:00, po 20:00 idzie spać i chce jeść dopiero koło 2:00/3:00.

Ewelka, niepokoi mnie, że nie mówisz o wsparciu bliskich…

Licząc na cud! Jak się czujesz??

Walczę z kp, nie che później sobie wyrzucać tego tak jak tego ze miałam cięcie zamiast sama urodzić. Mąż i rodzice mnie wspierają, mąż wstaje razem ze mną, nosi , przebiera tylko cyca dać nie może. Liczę że ten najgorszy moment szybko minie.

Pamiętaj kochana, że CC to często ratowanie życia Twojego i dzidziusia więc proszę nie wyrzucaj sobie tego. A takie myśli tylko będą Cię przygnębiać. Tulę mocno! 🫂🫂🫂

Pamiętaj, że nie miałaś większego wpływu na to, jak urodzisz. Cc to nie jest nic godnego pogardy, poród jak poród. Próbowałaś SN, nie wyszło no trudno, starałaś się!

Szczerze mówiąc mam emocjonalny roller coster 😅 z jednej strony odliczam dni do wyciągnięcia chłopaków z brzucha, a z drugiej strony mam ataki paniki czy dam sobie radę. Ale jeżeli chodzi o mój stan psychiczny to jest bardzo ciężko, np. dziś się rozpłakałam bo rano zobaczyłam, że mój mąż śpi na kanapie bo ja strasznie chrapię 🙈🙈🙈 Aż się obawiam baby blues'a jak to teraz tak wygląda. 😬

Oj domyślam się. Start pewnie będzie bardzo ciężki, ale na dalszym etapie masz chociaż zapewnioną rozrywkę dla chłopaków - samych siebie. 🥰

Oj to nie wiedzialam o tych zaleceniach🥴 co prawda w szpitalu kazali co 2 godziny karmić, ale polozna w domu opieprzyla ,ze po co. Zreszta on i tak w nocy srednio co 1,5 godz. Sie budzil, wiec i tak bylismy w takiej rutynie. Zapytalam ,bo sa takie egzemplarze dzieci ,ze od poczatku potrafia spac po kilka godzin ciurkiem, wiec wtedy nie wiem czy bym budzila 🙈
U nas sie polepszylo jak przeszlismy na mm ,bo dziecko bylo bardziej najedzone i dluzej spal.zreszta cale karmienie odbywalo sie szybciej no i zasypial mi na butelce 👍 Ale co 3-4 godz uzyskalismy grubo po 6 miesiącach 🫠

Kochana karmienie mm to nie jest nic złego. Naprawdę. Nie wazne w jaki sposób karmisz ,wazne aby dziecko bylo najedzone. Jezeli masz sie katowac " bo tak trzeba" to przemysl sprawę,czy aby na pewno jest to warte tego. Twoje samopuczecie i twoj stan psychiczny jest duzo ważniejszy, bo to ty jestes najbardziej potrzebna dziecku, szczesliwa. 😊 Trzymam za Was kciuki✊✊✊

Ah bo to tak jest, że co chwile zmieniają zalecenia i bądź babo mądra powiedz mi kochana, czy Ty pamiętasz jak w centylach wypadał Wasz Piotruś w pierwszych miesiącach?🤗

Oj moj to byl wielki i przybieral bardzo duzo. Genetycznie poszedl w dawce ze wzrostem(198cm) ,wiec też bardzo szybko rosl. Na spacerowke juz musialam przejsc w 4 miesiacu zycia- oczywiscie wozony byl na płasko,ale w gondole juz nie wchodzil 🙈
My do pierwszego roku zycia caly czas ponad 95 centyl i z waga i ze wzrostem. Po roczku(zaczal chodzic) to w ciagu 6 miesiecy przybrał jedynie1,5- 2 kg. I przez rok (1-2 lata) przeskoczyl tylko 2 rozmiary. Natomiast teraz od jesieni do chwili obecnej juz urósł o 2 rozmiary. Takze moj rosnie " skokowo". Obecnie wazy jedynie 13,5 kg i rozmiarowka 104. Takze jest wysoki i wyszczuplal bardzo. Ale zanim zaczal chodzic to taki pulpeci byl ☺️
Na roczek napewno okolo 12 kg wazyl.
Teraz to my walczymy o kazdy posilek, niejadek straszny sie zrobil. I jak jest choc troszke lepiej to ,za chwile znow przestaje jesc. Czasami sa dni ,ze tylko musy i jogurty mnie ratuja. 🤷 No ale jak to mowi zasada:" rodzic wybiera co dziecko zje,a dziecko decyduje ile"

No właśnie my jesteśmy ponad skalę 3 mies ledwo skończone, ma już 7 kg przekroczone lekko i 69 cm, nosi 74 ale już wyrasta co to będzie 🤣

Spokojnie, moj byl taki grubiutki ,ze ciuchy z zapasem byly bo na szerokosc sie rozchodzily . Mysle ,ze w podobnym wieku mogl wazyc podobnie, gondole mielismy 85 cm i w 4 miesiącu juz wymienilismy na spacerowke. Grubiutki byl taki ,ze az faldki mial😂 zacznie chodzic i wybiega wszystko ☺️ w tym pierwszym roku dziecko bardzo intensywnie rosnie.pozniej juz zwalnia. Teraz to ja widze tylko po ciuchach i zdjeciach ,ze rosnie 🫠

Kochana zwroc uwagę na miesnie brzucha swojego synka. Wzmacniaj je cwiczeniami. Moj mial obnizone napiecie miesniowe w okolicy brzucha ( przez mase) i rozejscie miesni brzucha. Natomist wzmocnione napiecie w obreczy barkowej. Rehabilitantka sklejamu mięśnie tasmami. Duzo pracowalismy wlasnie nad m.brzucha, bo bardzo pozno osiagal umiejetnosci. Ubrucil sie przez lewe ramie w 4 miesiacu, przez prawe dopiero w 6 miesiacu( ale tu kwestia jego wylewu). W 7 miesiacu intensywnie robil samolot i amfibie. Natomiast usiad dopiero w 8 miesiacu. Pozniej juz poszlo ekspresowo. Czolganie, raczkowanie w 9 miesiacu. W 10 stanal. A 2 tygodnie przed roczkiem pierwsze kroki zrobil. Ale to wszystko bylo oparte o intensywna rehabilitacje. Jedno to jego problemy zwiazane z niedotlenieniem,a drugie to jego masa. Poprostu jego miesnie nie byly w stanie dzwignac tej masy.

No właśnie my już też trochę kombinujemy nad wózkiem 😂 mąż ma w ogóle ręce do samych pięt jak nosi syna w foteliku 🤣

U nas mięśnie brzucha są okej, ogólnie pod względem napięcia jest dosyć książkowo, bo byliśmy w styczniu u fizjoterapeutki przed pierwszymi szczepieniami ☺️leciutka asymetria, ale totalnie nie neurologiczna, po prostu upodobał sobie prawą stronę i nadrabiamy zabawami patrzenie w drugą stronę 🤗
Mamy też zamiar jeszcze pójść w maju albo w czerwcu na kontrolę, żeby fizjo zobaczyła jak tam dalszy rozwój 🤗