A co jak to wpadka?

Wg programu 13dpo, prawdopodobieństwo 80% 30ty dzień cyklu, test negatywny!!!
Nie mam żadnych objawów okresowych, nic ani nie drgnie..powtórzę test za dwa dni dla pewności..
Serce mi zwolniło..spokój czuję..
Zrzuciłam kamień ogromny..

Widzę że w ciąży nie jesteś ale powiem Ci coś. Znam to uczucie, wiem jak to jest gdy zawodzi zabezpieczenie i strach przed ciąża paraliżuje. Gdy jeszcze byłam piękna i młoda () podobnie jak Tobie pękła nam gumka. W środku cyklu. Zauwazylismy po fakcie, plemniki zostały w środku. Do dziś pamiętam tamtą panikę. Doszukiwalam się objawów, chodziłam jak zombie modląc się o CUD... Który się stał bo w ciążę nie zaszlam.
Zaledwie 4 lata później juz byłam w ciazy. Wymodlonej, upragnionej. Dziś mam poltorarocznego syna a już w sierpniu urodzi się jego rodzeństwo, wymodlone, wystarane.
Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Wiele z was, staraczek, było na takim etapie w swym życiu że ciąża nie była pożądana. I nie chodzi tu tylko o okres gdy bylyscie nastolatkami. Ja sama pól roku po porodzie bałam się że zaszłam w ciążę bo groziło to niestety powiklaniami. Cieszyłam się wtedy że jej nie było.
A teraz cieszę się, że jest.
I bez hejtow proszę: -)

Tak dokładnie..

Wydarzenia 2óch ostatnich tygodni bardzo dużo dały mi do myślenia.

Przede wszystkim uświadomiły że powinnam tu wrócić i prowadzić obserwacje, żeby wiedzieć dokładnie jaki dziś dzień mamy moja droga?
Odpuściłam sobie obserwacje i wykresiki bo w zasadzie przecież świat sie nie zawali..oczywiście, teraz wiem że może i by się nie zawalił ale życie mocno by się skomplikowało pod względem organizacyjnym.
Jestem sama jedna we Włoszech, nie mam żadnej pomocy, moja rodzina mieszka w Polsce a ze strony męża nie ma nikogo kto mógłby mi pomóc przy noworodku.
Niestety.

W otoczeniu wszystkich ciąż przyjaciółek przemknęła i owszem mi myśl,że moze ja bym też chciała..?
Teraz już wiem. Nie mogę sobie pozwolić na 3cie dziecko..
Mój czas minął.

Robek zdał egzamin śpiewająco, poradził sobie z tą całą sytuacją lepiej niż ja.
I mimo że nie ćwierka codziennie na gałęzi wszelkim i wobec że mnie kocha jak słońce na niebie to wiem ,że na tego faceta zawsze mogę liczyć i jest w stanie mnie wyrwać za nogę z najgłebszego nawet dołu.
To dla kobiety bardzo dużo.

Ja sama zmierzyłam sie z samą sobą, kolejny raz stanełam z moimi lękami twarzą w twarz.Trochę przegranych bitew ale wojnę wygrałam.
Wiem już, że żadnych tabletek po, przed i w trakcie nie wzięłabym do paszczy..
To nie jest rozwiązanie w moim przypadku.
Nie przerwałabym nigdy ciąży.
Wiem,że gdyby się okazało że jednak zaskoczyłam - od razu pokochałabym to dziecko.
Od razu. Te dwie kreski..jak tylko wstałabym z podłogi.
Miłość i optymizm zalałyby od razu me serce gdybym zobaczyła je na monitorze usg.
Brałam już kwas foliowy by w razie czego cewka nerwowa rozwinęła się prawidłowo.

I Wy moje drogie.
Dziękuję za Wasze słowa.
To że mogłam tu napisać to bardzo dużo, dzięki temu przetrwałam nie wariując do reszty.
To dla Was też był sprawdzian, bo moja sytuacja i zamierzenia były kompletnie różne od Waszych.
Spodziewałam się kąśliwych odpowiedzi , z tym zawsze się trzeba liczyć bo internet przyjmie wszystko.

Jednak każdy post jest ważny, każde nawet bzdurne pytanie postawione tutaj, każda irytująca sytuacja jest ważna..bo napisała o niej kobieta, która miała powód, która szuka potwierdzenia, akceptacji czy wsparcia.
Czasem nawet nie porady..
Większość z nas naprawdę nie potrzebuje porad,nawet nie słucha zdań "koniecznie musisz, idz teraz, zrób teraz, kup to czy tamto.."
Same wiemy co dla nas najlepsze..
My potrzebujemy być wysłuchane i to czasem wystarczy.
Tak mało a potrafi zdziałać cuda.

Trzymajcie się dziewczyny, życzę Wam aby spełniały się Wasze marzenia o dziecku.
Trzymam kciuki mocno za Wasze starania.
Jesteście wielkie!