Przeczytałam Twoją historię, ja "przytulam" się bez zabezpieczenia od 4 lat, tak od 3 z pomocą lekarza , wiem co czujesz, tez mam lekkie PCOS , do tego niedoczynność, za 2 miesiace będe miała robione usg pęcherzyka, jeszcze dużo badań przede mną, trzymaj się i powodzenia Ci życzę!! :)

Dzięki za słowa otuchy. Mam czasami wrażenie, że tylko tutaj na ovu one coś znaczą, bo wszystkie jesteśmy w podobnych sytuacjach. Ja pewnie tez się jutro trochę rozchmurzę (mąż wraca :)) ale zawsze mnie dołuje gdy zamiast iśc do przodu robie 2 kroki wstecz- tak własnie postrzegam ostatnie wyniki naszych badań. Ja także życzę Ci z całego serca powodzenia!

Nienawidze takich snow... Ostatnio mialam podobny, ale tym razem moja podswiadomosc byla na tyle "laskawa", ze wysnila mi trzy kreski i to zielone! :-D

A mnie się wczoraj śniła córeczka, taka rozkoszna rozgadana 3-latka, była podobna do mnie...Chociaż wolałabym synka to już znam jej imię, uśmiech i głosik "mamo!"...ryczałam całą drogę do pracy bo wiem, że w tym miesiącu na pewno nic mi nie wyszło ;/

Życzę wytwałości i trzymam kciuki za kolejny cykl !

Jestem w takiej samej sytuacji kochana! Wszystkie dosłownie WSZYSTKIE moje koleżanki są w ciąży albo właśnie urodziły :/ a jeszcze moja kuzynka dowiedziała się, że jest w ciąży przypadkiem w 6 m-cu! A dziecko wyszło jej "tak niechcący" nosz cholera! Mój mąż też się wybiera na badanie nasienia, więc rozumiem, co czujesz ;*

Witam...ja juz tez ponad trzy lata...i juz tez trace sily...wspieram :-)

Niby wiem, że jest nas tu więcej, ale to takie frustrujące- samopoczucie uzależnione od dnia cyklu! I tez ciągle słyszę, że ktoś zaszedł "niechcący"!

Strasznie, strasznie to frustrujące. I ta gorzka, kwaśna zazdrość ktorej nawet nie chcemy czuć tylko sama na nas spływa. Ja tez już tracę cierpliwośc, to jest po prostu nudne i wkurzające. Jedyne o nam pozostaje to wierzyć, że w końu się uda..Bo skoro wszystkim dookoła się udaje to zemu nam do chol.ery ma się nie udać. Główki do gory! I do boju ! ściskam Was :*

widzę tu siebie, kochana.

Takie zachodzenie "niechcący" wkurza mnei hyba bardziej niż te wszystkie kobiety w ciąży, które non stop na mnie włażą :/ ja jestem w..hm..26dc ale jestem już tak sfrustrowana, ze nawet się na nic nie nastawiam. A Ty który masz dc ?

Ja 15dc. Owulka prawdopodobnie już była- teraz tylko to przeklęte czekanie... Ja niby co miesiąc się nie nastawiam, tylko zawsze sę zastanawiam skąd to okropne rozczarowanie gdy przychodzi @ Jak znowu nic z tego, od przyszłego miesiąca inseminacja wchodzi do gry...

Zauważyłam że jak kobieta nie chce ciąży, nie jest zakochana, nie jest gotowa na macierzyństwo to zachodzi w ciąże na pstryknięcie palcami. Znam sama dwie dziewczyny które mają po dwójce dzieci i to każde z innym mężczyzną (z żadnym nie są). A te kobiety które są gotowe na macierzyństwo, chcą mieć ukochanego maluszka,chcą kochać i mają pełną świadomość swojej decyzji mają pod górkę... ale myślę że Bóg nie da nam na barki czegoś czego nie możemy udźwignąć. Wierzę że jak już Wam się uda to będziecie najlepszymi rodzicami na świecie i będziecie kochać swoje dziecko pomimo tego że kazało na siebie tyle czekać. Trzymam baaardzo mocno kciuki za Was.

Zauważyłam że jak kobieta nie chce ciąży, nie jest zakochana, nie jest gotowa na macierzyństwo to zachodzi w ciąże na pstryknięcie palcami. Znam sama dwie dziewczyny które mają po dwójce dzieci i to każde z innym mężczyzną (z żadnym nie są). A te kobiety które są gotowe na macierzyństwo, chcą mieć ukochanego maluszka,chcą kochać i mają pełną świadomość swojej decyzji mają pod górkę... ale myślę że Bóg nie da nam na barki czegoś czego nie możemy udźwignąć. Wierzę że jak już Wam się uda to będziecie najlepszymi rodzicami na świecie i będziecie kochać swoje dziecko pomimo tego że kazało na siebie tyle czekać. Trzymam baaardzo mocno kciuki za Was.

.

Oj tak... Dokładnie wiem o czym piszesz. Pierwsze dni cyklu - rozpacz i łzy bo znowu się nie udało, przed owulką/wizytą u lekarza nadzieja, że może tym razem coś się zmieni, a przed okresem nerwy i stres czy tym razem się udało czy nie? Nowe tego nie rozumieją i starają się pocieszyć. Sama tak robiłam na początku drogi więc nie mam im tego za złe, ale... czasem to strasznie denerwuje. Pozostaje mieć jedynie nadzieję, że będzie tak jak piszesz - gdy już pokonamy te drogę to zapomnimy o tym całym bólu i łzach smutku. Chcę w to wierzyć...

Ja to chwilami nie mogę uwierzyć, że tak mi się w głowie poprzewracało. Pozmieniały mi się priorytety i to nie przez ten powód przez który powinny. ja rozumiem, że ludzie się zmieniają gdy zostają rodzicami, ale mi sie to wszystko trafiło w innych okolicznościach. Sory za to wylewanie żali, ale raz na jakiś czas muszę inaczej się uduszę...

Nie ma co przepraszać za wylewanie żali. Każda z nas wylewa swoje żale niezależnie od tego ile cykli się stara. Ale chyba od tego jest to miejsce. I racja nie da się nie nakręcać... Zwłaszcza, jak słyszysz co chwilę, że te które odpuściły to po chwili wróciły z lokatorem. Więc nawet jak próbujesz odpuścić to i tak... pozostaje iskierka nadziei, że może teraz się uda. Niestety nieudane starania potrafią człowieka bardzo zmienić a czasem po prostu wyniszczyć... A spora część lekarzy bagatelizuje problem. Najgorsze słowa jakie można od gina usłyszeć to - jest Pani młoda ma Pani czas...

W to, że jestem młoda i mam jeszcze czas przez długi czas naprawdę wierzyłam. Aż któregoś dna rozejrzałam się wokół i okazało się, że wszystkie laski wiekowo zbliżone sa w ciąży/mają już dzieci. Powiem więcej- te o parę lat młodsze też mają, a niektóre z moich roczników maja już 2 :/ Powinnam mieć na drugie imię Frustracja :/

Mi pomaga spędzanie czasu z osobami, które dzieci nie maja a dodatkowo o nie nie pytają :) oraz hobby a także wino ale to wiadomo ;)

Kocia, sposoby niezłe :) ale jeśli chodzi o osoby bezdzietne to chyba muszę poszukać nowych znajomych, bo na polu bitwy już zostałam tylko ja z mężem. W ciągu ostatnich paru miesięcy posypały się brzuszki- tylko ja jakoś nie mogę się zarazić ;)

My ponowne badanie mamy w piątek. Myśli te same

Będzie dobrze - musi być. Trzymam kciuki z całej siły aby tak było.

Dzięki Marronek :) Campari- daj znać jak poszło.. Mi niestety dochodzi dodatkowy dzień na stresik- mojego M tak zawalili robotą, że dziś już tego nie załatwi :( Przełożone na jutro...

Moj jutro idzie po raz 3 ...wspieram kochana...tez czekam na cokolwiek dobrego...zycze ci wszystkiego dobrego z calego serca :-)

Jasna cholera :-(

Nie wiem jak Cię pocieszyć, ciężko dobrać słowa w takich sytuacjach, ale znam Twój ból, ja po 3 miesiącach brania leków co do godziny i dbania o dietę odbierając wyniki się załamałam psychicznie, wyniki gorsze niż kiedykolwiek.... teraz staram sie z tego wyjść i panicznie boję sie kolejnych badań, nie wiem ile jeszcze wytrzymam ;((

:(

trzymaj się, bądź silna :(

Wiem, co czujesz, bo sama to przechodziłam :/ Będzie dobrze, tylko trzeba ustalić, co teraz jest nie tak. Całe szczęście tylko nieliczne historie kończą się jak moja i mojego M. Trzymam za was kciuki :)

Powodzenia :)