WSTĘP
Moja nudna historia... ;)
O mnie: Mam 31 lat, jestem spełniona zawodowo i prywatnie :)
Aktualizacja :) Mam 32 lata.
Czas starania się o dziecko: ok 1,5 roku
Moja historia: Jestem 9 lat po ślubie. Od dawna wiedziałam, że mogę mieć problemy z zajściem w ciążę. Nieregularne miesiączki, złe wyniki badań. Ale wtedy jeszcze się tym nie przejmowałam.
Moje emocje: Jeszcze jestem spokojna :) jeszcze nie mam dużego stresu i mam nadzieję, że tak będzie aż do upragnionej ciąży :)
Pochłonięta pracą, szkołą i wygodą nie przykładałam uwagi do ewentualnego macierzyństwa. Te myśli zawsze gdzieś były ale daleko a jeśli się zbliżały ja szybko uciekałam. No i stało się... skończyłam 30 lat i pomyślałam i co dalej... jak widzę się za kilka, kilkanaście lat?
Czy chcę nadal być tylko z nim czy powinien być ktoś jeszcze z nami? TAK-teraz to wiem- chcę żeby był z nami ktoś jeszcze. Ale okazało się to nie takie proste
Od kilku lat nie zabezpieczaliśmy się ale w ciąże nie zaszłam. Więc jak już zdecydowaliśmy się na dziecko poszłam do kliniki leczenia niepłodności.
Lekarz obejrzał badania, które miałam i powiedział, że jest dobrej myśli.
Jestem po trzecim cyklu z Clostilbegytem, bromergonem, i metformaxie. Pęcherzyki ładnie rosły-kilka, pękały tylko po zastrzykach ale w ciąży nie jestem. Zaczęłam 1 cykl z Aromkiem (clo źle działało na moje endometrium- było bardzo cienkie więc może to jest przyczyna braku ciąży). Jeśli w tym się nie uda idę na hsg i zobaczymy co dalej.
Ten trzeci cykl był pierwszym, w którym poczułam żal, że się nie udało. Lekarz obawiał się bliźniaków a nie udało się nic.
Czy chcę nadal być tylko z nim czy powinien być ktoś jeszcze z nami? TAK-teraz to wiem- chcę żeby był z nami ktoś jeszcze. Ale okazało się to nie takie proste
Od kilku lat nie zabezpieczaliśmy się ale w ciąże nie zaszłam. Więc jak już zdecydowaliśmy się na dziecko poszłam do kliniki leczenia niepłodności.
Lekarz obejrzał badania, które miałam i powiedział, że jest dobrej myśli.
Jestem po trzecim cyklu z Clostilbegytem, bromergonem, i metformaxie. Pęcherzyki ładnie rosły-kilka, pękały tylko po zastrzykach ale w ciąży nie jestem. Zaczęłam 1 cykl z Aromkiem (clo źle działało na moje endometrium- było bardzo cienkie więc może to jest przyczyna braku ciąży). Jeśli w tym się nie uda idę na hsg i zobaczymy co dalej.
Ten trzeci cykl był pierwszym, w którym poczułam żal, że się nie udało. Lekarz obawiał się bliźniaków a nie udało się nic.
Wiadomość wyedytowana przez autora 13 maja 2015, 19:10
Jutro wizyta na , której dowiem się jak reaguje na Aromek. Zakładam wersję: " Pani Kamilo, są super pęcherzyki, idealne endometrium- tym razem się uda" 
Po drugim cyklu na jednym z usg mój lekarz powiedział, że świetnie wszystko wygląda i jest dobrej myśli. Wtedy się nie udało ale teraz oczekuje podobnej informacji i tym razem pozytywnego zakończenia
Po drugim cyklu na jednym z usg mój lekarz powiedział, że świetnie wszystko wygląda i jest dobrej myśli. Wtedy się nie udało ale teraz oczekuje podobnej informacji i tym razem pozytywnego zakończenia
Wersja jest jednak trochę inna niż oczekiwałam: "Pani Kamilo tylko jeden pęcherzyk- 20 mm ale endometrium 8. Powinno być więcej pęcherzyków. Mimo wszystko życzę powodzenia". No i teraz tak- mój prowadzący lekarz jak miałam trzy to powiedział- za duże ryzyko ciąży mnogiej. Ten u którego byłam dziś (jedna klinika ale inny lekarz) mówi, że powinno być min. 2-3. Czyli wnioskuję, że każdy z nich byłby zadowolony gdyby były dwa
Tak sobie myślę, że jak przy trzech się nie udało to pewnie przy jednym też się nie uda Ale co tam-
dostałam pregnyl i mimo wszystko próbujemy
No i muszę się w końcu nauczyć robić samodzielnie zastrzyki- obecnie jest to dla mnie wyzwaniem.
Tak sobie myślę, że jak przy trzech się nie udało to pewnie przy jednym też się nie uda
Ale co tam-dostałam pregnyl i mimo wszystko próbujemy
No i muszę się w końcu nauczyć robić samodzielnie zastrzyki- obecnie jest to dla mnie wyzwaniem.
Dziś jest dzień owulacji (mogła też zacząć się wczoraj) a ja dostałam jakiegoś plamienia. Nigdy tak nie miałam i trochę się zmartwiłam....
Pęcherzyk (jeden- samotny ) pękł. Teraz czekamy 11 dni i teścik. Od środy luteina. Nie mam za dużo optymizmu co do tego cyklu ale zawsze jest iskierka w głębi serca- a może się uda... A może będzie niespodzianka.
A w sobotę wylot do Paryża na cudowny weekend z mężem. Bardzo się cieszę Tylko ten lot...
) pękł. Teraz czekamy 11 dni i teścik. Od środy luteina. Nie mam za dużo optymizmu co do tego cyklu ale zawsze jest iskierka w głębi serca- a może się uda... A może będzie niespodzianka.A w sobotę wylot do Paryża
na cudowny weekend z mężem. Bardzo się cieszę Tylko ten lot...
Jutro rano lot do Paryża a ja wariuje. Jak zwykle wszystkie znaki na niebie wskazują, że nie powinnam lecieć...
Jestem, żyję Moje przeczucia na szczęście się nie sprawdziły. Ale jak ja nie znoszę latać! Za kazdym razem obiecuje sobie, że to ostatni raz
A Paryż... jest boski, cudowny, piękny. Bardzo mi się podobało, niesamowity klimat. Szczerze polecam.
Tymczasem za kilka dni robię test ciążowy ale generalnie nic nie czuje- żadnej zmiany więc pewnie znowu nic z tego.
Moje przeczucia na szczęście się nie sprawdziły. Ale jak ja nie znoszę latać! Za kazdym razem obiecuje sobie, że to ostatni raz A Paryż... jest boski, cudowny, piękny. Bardzo mi się podobało, niesamowity klimat. Szczerze polecam.
Tymczasem za kilka dni robię test ciążowy ale generalnie nic nie czuje- żadnej zmiany więc pewnie znowu nic z tego.
Chyba mam jakieś urojenia... cały dzień co chwila chce mi się siku. I to tak, że czuje że mi się chce i muszę już teraz-natychmiast. No i gotując obiad nie miałam żadnego smaku, nie potrafiłam doprawić.
Albo to coś albo już rzeczywiście mam urojenia i źle odczytuje mój organizm... ta nadzieja.
Aaa i lubię czytać pamiętniki i na końcu spotykać to magiczne przejście na fioletową stronę
Albo to coś albo już rzeczywiście mam urojenia i źle odczytuje mój organizm... ta nadzieja.
Aaa i lubię czytać pamiętniki i na końcu spotykać to magiczne przejście na fioletową stronę
Wiadomość wyedytowana przez autora 26 maja 2015, 23:14
No niestety ciąży brak, jest miesiączka a we wtorek HSG...
Już po hsg Badanie z pewnością nie należy do przyjemnych ale trwa bardzo krótko. Na fotelu byłam może 3-4 minuty. Ale najważniejsze: OBUSTRONNA DROŻNOŚĆ JAJOWODÓW
Super tylko jestem po 4 cyklach stymulowanych, w każdym były pęcherzyki a w ciąży nie jestem.
Tak się zastanawiam. W pracy miałam ostatnio robiony test osobowości. Jeden z wyników to moja emocjonalność i w skali do 10 wyszło mi 9,5
Pani trener powiedziała, że przy takim wyniku w ciąże raczej nie zajdę... Fakt, że leczyłam się kiedyś na depresję- 3 lata brałam leki a od ponad roku chodzę na psychoterapię. Mam mocno stresującą pracę i chyba to wszystko mi nie pomaga.
A i w tym cyklu również możemy się starać ale bez stymulacji więc owulacji może nie być. Ale co tam, próbujemy
I bardzo dziękuje za Wasze miłe słowa
Badanie z pewnością nie należy do przyjemnych ale trwa bardzo krótko. Na fotelu byłam może 3-4 minuty. Ale najważniejsze: OBUSTRONNA DROŻNOŚĆ JAJOWODÓW Super tylko jestem po 4 cyklach stymulowanych, w każdym były pęcherzyki a w ciąży nie jestem.
Tak się zastanawiam. W pracy miałam ostatnio robiony test osobowości. Jeden z wyników to moja emocjonalność i w skali do 10 wyszło mi 9,5
Pani trener powiedziała, że przy takim wyniku w ciąże raczej nie zajdę... Fakt, że leczyłam się kiedyś na depresję- 3 lata brałam leki a od ponad roku chodzę na psychoterapię. Mam mocno stresującą pracę i chyba to wszystko mi nie pomaga.A i w tym cyklu również możemy się starać ale bez stymulacji więc owulacji może nie być. Ale co tam, próbujemy
I bardzo dziękuje za Wasze miłe słowa
Wizyta u lekarza prowadzącego.Ponieważ jajowody są drożne zrobimy jeszcze jeden cykl z aromkiem. Jeśli nie będzie efektu inseminacja. Jeśli to nie pomoże (ok 4 prób) in vitro...
Ten cykl miał być ostatnim tylko na lekach. Niestety jest stracony- Aromek nie zadziałał- nie ma ani jednego pęcherzyka. Badanie progesteronu potwierdziło brak owulacji 
W kolejnym cyklu podchodzimy do inseminacji. To już albo dopiero 7 miesięcy intensywnego leczenia, wielu wizyt u lekarza, monitoringi, 5 cykli stymulowanych, drożność itp. a ja czuje się już tym zmęczona. Wyszłam dzisiaj od lekarza i chyba pierwszy raz się popłakałam. Czuję się tym zmęczona, zaczynam tracić nadzieję - a pewnie jeszcze dużo czasu musi minąć i dużo siły potrzebuje.
Myślałam, że pójdzie szybko, że zajmie nam to maks. kilka miesięcy. A tu nic z tego...
Jutro nowy dzień i muszę obudzić się z tym pozytywnym nastawieniem, które miałam. Dziś daj sobie czas na smutek...
W kolejnym cyklu podchodzimy do inseminacji. To już albo dopiero 7 miesięcy intensywnego leczenia, wielu wizyt u lekarza, monitoringi, 5 cykli stymulowanych, drożność itp. a ja czuje się już tym zmęczona. Wyszłam dzisiaj od lekarza i chyba pierwszy raz się popłakałam. Czuję się tym zmęczona, zaczynam tracić nadzieję - a pewnie jeszcze dużo czasu musi minąć i dużo siły potrzebuje.
Myślałam, że pójdzie szybko, że zajmie nam to maks. kilka miesięcy. A tu nic z tego...
Jutro nowy dzień i muszę obudzić się z tym pozytywnym nastawieniem, które miałam. Dziś daj sobie czas na smutek...
I tak sobie czekam na nowy cykl... W pracy urwanie głowy, urlop pod znakiem zapytania. Ale będę walczyć chociaż o tydzień- bez tego zwariuje.
Odebrałam wyniki badań, które muszę mieć aby podejść do inseminacji. Niby nie zakładałam, że mogę mieć którąś z chorób a jednak pojawiła się pewna niepewność. Na szczęście hiv, hcv, żółtaczki itp- wynik ujemny
Odebrałam wyniki badań, które muszę mieć aby podejść do inseminacji. Niby nie zakładałam, że mogę mieć którąś z chorób a jednak pojawiła się pewna niepewność. Na szczęście hiv, hcv, żółtaczki itp- wynik ujemny
W tym cyklu pierwszy raz mam mieć inseminację. Od 2 do 6 dnia cyklu mam brać 2x dziennie 1 tabletkę Aromku. Lekarz w poprzednim cyklu jak zobaczył, że nie mam żadnego pęcherzyka (brak owulacji potwierdzony jeszcze badaniem progesteronu-wynik 1) kazał tego samego dnia zacząć brać luteinę 2x1 przez 10 dni. Później wspomniany aromek i kontrola 12 dc. Na niej decyzja czy inseminacja i kiedy.
Dziś jest 23 dc, wczoraj skończyłam brać luteinę a dziś dostałam "niby" okresu. Ale.. to nie jest taka miesiączka jak mam zawsze- jest to bardziej obfite, brązowe plamienie.
Nigdy czegoś takiego nie miałam...
I teraz nie wiem czy liczyć to jako 1 dc? Nie chcę tracić kolejnego miesiąca..
Dziś jest 23 dc, wczoraj skończyłam brać luteinę a dziś dostałam "niby" okresu. Ale.. to nie jest taka miesiączka jak mam zawsze- jest to bardziej obfite, brązowe plamienie.
Nigdy czegoś takiego nie miałam...
I teraz nie wiem czy liczyć to jako 1 dc? Nie chcę tracić kolejnego miesiąca..
Jutro pierwsza inseminacja. Stresuje się trochę ale chyba tym, że mam dużą wiarę i boję się zawodu. Trzymajcie za mnie kciuki i proszę o dobre myśli
No i już po inseminacji
Oczywiście nie obyło się bez komplikacji.
Mój mąż został umówiony na 15.30 na oddanie materiału ja na 18.00 na inseminację. O godz. 15.35 dzwoni do mnie, że nie chcą go przyjąć bo panie laborantki pracują do 15 i już ich nie ma! Zgłupiałam. Dał mi do telefonu Panią recepcjonistę i pytam o co chodzi? I słyszę... bo infolinia źle umówiła, bo coś tam, coś tam- już reszty nie słyszałam. Wydaje mi się, że jestem osobą bardzo łagodną i trudno mnie wyprowadzić z równowagi. Tym razem tak się właśnie stało. Zostawiam tam dużo kasy, opóźnienia w wizytach są standardem- czasami ponad dwie godziny ale nigdy nic nie mówiłam. Nakrzyczałam na panią z recepcji (najmniej winna- wiem), że po co faszeruję się lekami, po co wydawałam pieniądze na wizyty i leki, robiłam badania jeśli teraz okazuje się, że nie będę miała inseminacji a jutro będzie już za późno! I co mam teraz zrobić??? i kolejny miesiąc w d... Mąż mówi, że zrobiło się zamieszanie, panie zaczęły gdzieś dzwonić i UDAŁO SIĘ! Ktoś musiał wrócić do pracy i przygotować materiał do zabiegu.
Ja wiem... system, ludzie, pomyłki.. wiem-zdarza się. Ale za tym idzie moja nadzieja, kolejny czas, moje coraz częściej łzy...
Jeśli chodzi o sam zabieg- chwila, bezboleśnie i sprawnie. Wydaje mi się, że krótko leżałam bo ok 5 min i nie do góry nogami tylko w pozycji badania i noga na nogę. Ale lekarz twierdzi, że wystarczy więc pozostaje mi mu wierzyć.
Za tydzień w czwartek wizyta już z testem z krwi więc będę widziała czy się udało
Oczywiście nie obyło się bez komplikacji.
Mój mąż został umówiony na 15.30 na oddanie materiału ja na 18.00 na inseminację. O godz. 15.35 dzwoni do mnie, że nie chcą go przyjąć bo panie laborantki pracują do 15 i już ich nie ma! Zgłupiałam. Dał mi do telefonu Panią recepcjonistę i pytam o co chodzi? I słyszę... bo infolinia źle umówiła, bo coś tam, coś tam- już reszty nie słyszałam. Wydaje mi się, że jestem osobą bardzo łagodną i trudno mnie wyprowadzić z równowagi. Tym razem tak się właśnie stało. Zostawiam tam dużo kasy, opóźnienia w wizytach są standardem- czasami ponad dwie godziny ale nigdy nic nie mówiłam. Nakrzyczałam na panią z recepcji (najmniej winna- wiem), że po co faszeruję się lekami, po co wydawałam pieniądze na wizyty i leki, robiłam badania jeśli teraz okazuje się, że nie będę miała inseminacji a jutro będzie już za późno! I co mam teraz zrobić??? i kolejny miesiąc w d... Mąż mówi, że zrobiło się zamieszanie, panie zaczęły gdzieś dzwonić i UDAŁO SIĘ! Ktoś musiał wrócić do pracy i przygotować materiał do zabiegu.
Ja wiem... system, ludzie, pomyłki.. wiem-zdarza się. Ale za tym idzie moja nadzieja, kolejny czas, moje coraz częściej łzy...
Jeśli chodzi o sam zabieg- chwila, bezboleśnie i sprawnie. Wydaje mi się, że krótko leżałam bo ok 5 min i nie do góry nogami tylko w pozycji badania i noga na nogę. Ale lekarz twierdzi, że wystarczy więc pozostaje mi mu wierzyć.
Za tydzień w czwartek wizyta już z testem z krwi więc będę widziała czy się udało
Już w czwartek powinnam wiedzieć jaki mamy wynik po inseminacji. Rano pobranie krwi a po 10 wizyta u lekarza z wynikiem. I dalszy plan w zależoności od wyniku- albo kolejne podejście do inseminacji albo radość i dbanie o ciąże. To już tylko dwa dni
Nie nastawiam się raczej na sukces- kompletnie nic nie czuje, żadnej zmiany. Wiem, że to bardzo wcześnie i mogę nic jeszcze nie czuć ale raczej zakładam wersję- tym razem się nie udało.
Nie nastawiam się raczej na sukces- kompletnie nic nie czuje, żadnej zmiany. Wiem, że to bardzo wcześnie i mogę nic jeszcze nie czuć ale raczej zakładam wersję- tym razem się nie udało.
Niestety, nie udało się. W czwartek miałam badanie i wizytę u lekarza. "Pani Kamilo tym razem się nie udało ale proszę się nie poddawać". Nie poddaje się- od jutra zaczynam brać Aromek i robimy drugą inseminacje. Wydaje mi się, że zamiast być bliżej jestem dalej. Jakieś zwątpienie, utrata wiary i chęci.
Od soboty jestem w Chorwacji i przez te dni mieliśmy 1,5 dnia slońca- poza tym cały czas pada deszcz
Pozdrowienia kochane z deszczowej Chorwacji całuje
Od soboty jestem w Chorwacji i przez te dni mieliśmy 1,5 dnia slońca- poza tym cały czas pada deszcz
Pozdrowienia kochane z deszczowej Chorwacji
całuje
Wiadomość wyedytowana przez autora 19 sierpnia 2015, 20:19
W czwartek kolejne podejście do inseminacji. Jest tylko jeden pęcherzyk ale kto wie może się uda.
może się uda.
Wróciłam
5 września miałam drugą inseminację. Jutro beta + wizyta. Dzisiaj rano zrobiłam test bo nie mogłam wytrzymać. Oczywiście negatywny.
I zacznie się kolejne podejście, kolejny raz podnoszę swoją nadzieję i będę walczyć. O szczęście, miłość i sens życia.
TAK! Taki mam plan
5 września miałam drugą inseminację. Jutro beta + wizyta. Dzisiaj rano zrobiłam test bo nie mogłam wytrzymać. Oczywiście negatywny.
I zacznie się kolejne podejście, kolejny raz podnoszę swoją nadzieję i będę walczyć. O szczęście, miłość i sens życia.
TAK! Taki mam plan
Trzymam kciuki za to żeby wreszcie pojawiła się w Twoim brzuszku mała fasolka :) Czy masz może PCOS?
Tak mam PCO- chociaż mam też wysokie hormony nadnerczowe ale lekarz twierdzi, że to tylko PCO. Dziękuje :)
Czytając Twój wpis tak sobie właśnie pomyślałam, że możesz mieć PCOS, bo też się z tym borykam. Coraz więcej kobiet ma problem z tym cholerstwem :/ Ale bądźmy dobrej myśli :)
Mam wrażenie, że faceci to jakoś są z innego świata. Sama nie wiem czego oczekiwałam, kiedy marudzę, że spuchły mi nogi czy mam mdłości mówi przecież tego chciałaś. Kocha nas i zawsze był mało uczuciowy, ale przy nas jest. Życzę powodzenia w staraniach!
Dziękuje :) Musi mi się udać :)
Trzymam bardzo mocno kciuki, aby ten cykl był tym najszczęśliwszym!
Dziękuje! Taki ma plan ;)
Tzn? Robilas test?
Jeszcze nie. Za kilka dni
Jeszcze nie. Za kilka dni