Do tego jeszcze promotorka męczy o prace, biblioteka przypomina o oddaniu książki - fantastyczny poczatek dnia. Mąż na noc do pracy. Czeka mnie ciekawy wieczór. Chyba poczytam sobie jakąś książkę, bo dawno tego nie robiłam. Ze współżyciem odpuściłam jak dowiedziałam się, że mam PCOS - odechciało mi się, bo i tak nie zajdę teraz w ciąże, a nastroju też nie mam na ekscesy.

Dzień z mężem - baaardzooo przyjemny


Dzisiejszy dzień był bardzo aktywny. Z mężem widziałam się prawie tyle co nic, bo spał po nocce, ale za to wiele spacerów po mieście z przyjaciółką, później tworzenie nowego mieszkanka dla chomiczka, a wieczorkiem wpadła do mnie jeszcze jedna koleżanka.
Samopoczucie na dziś - pełen relaks, zadowolenie i luuuzzz...- dawno się tak nie czułam. Podejrzewam, że ta ostatnia diagnoza PCOS sprawiła, że wreszcie wiem co mi jest i da się to leczyć. Do tej pory byłam ciągle zdenerwowana, bo nie wiedziałam co jest grane. Każdy mówił, że wszystko ze mną w porządku, a jednak cały czas czułam, że coś jest nie tak.
Moje motto na dzisiaj - "Lepiej wiedzieć, niż nie wiedzieć"
Wiadomość wyedytowana przez autora 3 kwietnia 2014, 21:26
EDIT
Od paru dni zastanawiam się nad własną egzystencją. Po głębszym zastanowieniu postanowiłam cieszyć się tym co mam, a nie smucić, że znowu coś straciłam, bo wtedy traci się to co najcenniejsze - czas i szansę na szczęście! Ja postanowiłam po wypłacie wziąć się na poważnie za dietę przy swoim PCOS, bo czytałam trochę o tym, ale nie wiem jak to przeżyję




Motto na dziś - "Ciesz się życiem - masz je tylko jedno!"
Wiadomość wyedytowana przez autora 3 kwietnia 2014, 21:21

A może ten dzień nie będzie taki pesymistyczny




Wracam do domku, a tam Dinozaur



Oczywiście zawsze znajdzie się ktoś kto popsuje człowiekowi humor i przypomni o problemach...Napisał do mnie kuzyn mojego męża i tak sobie gadaliśmy i wszystko było by fajnie gdyby nie jego wścipskość...po chwili napisał "a miałem pytać, już po ślubie a dziecka nie widać?", na co ja mu odpowiedziałam zwykłe "nie", a on zamiast się zamknąć to głupio pyta "czemu?"...Co go to interesuje? Ehh...mam dość tych ludzi!
JaKo --> jakimi dwoma kreskami? może w któryś poniedziałek za pare miesięcy mi sie uda, ale na pewno nie teraz ;( w niedziele mam okres dostać po luteinie.
Na domiar złego dzisiaj odebrałam wyniki z wymazu pochwy

Wyhodowano bardzo liczne Enterococcus faecalis (paciorkowce) i Candidie (grzyby)

Dzwoniłam do lekarza, powiedział, że to jest okropne świństwo i zanim się tego nie wyleczy nie ma mowy o zachodzeniu w ciążę. Przede mną leczenie antybiotykami.
Boże, dlaczego ja mam zawsze wszystko pod górkę?


Wiadomość wyedytowana przez autora 4 kwietnia 2014, 20:43

Dzisiaj miałam dostać @, ale jeszcze nie dostałam

Rano Kościółek, teraz obiadek się gotuje. Jedyne co mnie denerwuje to mój MĄŻ!! Olewa wszystko. Wczoraj wielki foch bo nie pozwoliłam mu kupić wódki, bo przecież w poniedziałek ma iść na badanie nasienia. Ja nie wiem czy on w ogóle chce tego dziecka


Boże jak ja mam już tego serdecznie DOŚĆ!

Dzisiaj rano w końcu przyszła długo oczekiwana miesiączka. Oddaliśmy też z mężem jego nasienie do badania. Spermiogram będzie na jutro, ale posiew dopiero za tydzień. Mam tylko nadzieję, że go niczym nie zaraziłam i chociaż u niego nie będzie żadnych problemów.
Dzisiejszy dzień byłby nawet bardzo miły, gdyby nie wizja pisania Pracy Magisterskiej. Oj gdyby mi się tak chciało jak mi się nie chce to byłoby idealnie.
No to pisanie pracy trzeba znowu przełożyć...dzisiaj wizyta u gina. Mam nadzieję, że uda się szybko wyleczyć to moje dziadostwo!
Po wizycie u doktora! Hurra! Jeszcze w tym miesiącu będziemy mogli starać się o dzidzię!!
Boże dziękuję, dziękuję, dziękuję!!
Wiadomość wyedytowana przez autora 7 kwietnia 2014, 22:07


Po praktykach odebraliśmy wyniki mężulka ze spermiogramu i tu kontynuacja dobrych wiadomości


Dzisiaj po dłuuuugim czasie wzięłam się za pisanie pracy magisterskiej - mam nadzieję, że do niedzieli mi się uda napisać 2 rozdziały, bo jak nie to będzie bieda na seminarium :p ale spoko ważne, że dzisiaj w końcu będę mogła spokojnie zasnąć.
Plan na jutro? hmm...rano na badania - próba cukrowa z 75 gramami glukozy - o cholera! własnie sobie przypomniałam, że nie kupiłam glukozy! Dobra spokojnie, są jeszcze całodobowe apteki

Po badaniach od razu na praktykę i tam do 14.00, następnie na 17.30 kosmetyczka (w końcu coś dla ciała) a później dalszy ciąg pisania pracy magisterskiej.
Mam nadzieję, że zdążę ze sprzątaniem na święta!

Dzisiaj pierwszy dzień CLO - wczoraj chciałam to wykupić, to farmaceuta powiedział, że mi nie wyda leku, bo dwójka jest przerobiona na trójkę



Mój dzień ostatnio wygląda tak -->6.00 pobudka i furagin --> 6.30 CLO --> 7.00 Letrox --> 7.30 jakieś tam śniadanie i biegiem na praktykę --> 14.00 Furaginum --> ok. 15 - 16 koniec praktyki i na chwilę do rodziców coś im pomóc --> 17.00 - 22.00 pisanie pracy --> 22.00 Furaginum --> 22.15 kąpiel --> 22.30 jakaś tam szybka kolacja --> 23 - 24.00 łóżeczko i tak w koło Macieju...
Dzisiaj byłam u endokrynologa, ehh...chyba pora go zmienić


Powoli tracę siły na to wszystko. Nie mógłby ktoś raz i porządnie powiedzieć jakie badania mam zrobić żeby zajść w ciążę? nie musiałabym się kuć co parę dni i denerwować.
Szkoda, że nie ma takiego specjalisty od wszystkiego


Rano praktyki, później szybko obiadek zrobić, przeczytać rozdział z książki na ćwiczenia i biegiem na uczelnie. Na szczęście udało mi się zwolnić z połowy ostatnich ćwiczeń i zdążyłam na Drogę Krzyżową po rynku

Dzisiaj uświadomiłam sobie, że nic nie dzieje się bez powodu



Jutro też wizyta u ginekologa na USG, oby wszystko było dobrze.
Odebrałam dzisiaj wyniki z krzywej cukrowej i insulinowej. Nie znam się na tym, ale coś mi się wydaje, że ta insulinka nie za dobra wyszła, ale tego dowiem się jutro.
Przez ostatni czas mało co widziałam się z męże. W sumie chyba tylko w łóżku i to jak on już spał. Biedulek stęsknił się za mną

Od wczoraj mam okropną ochotę na seks, a niestety nic z tego. Od wczoraj 2 razy dziennie biorę globulki przy, których nie można współżyć



Dzisiaj byłam na wizycie u ginekologa na usg. Okazało się, że mam insulinooporność, a z mojego pęcherzyka nici



EDIT...
Po głębszym przemyśleniu swojej nader kiepskiej sytuacji doszłam do wniosku, że powinnam się w sumie cieszyć i skakać z radości, bo przynajmniej wiem na czym stoję!
Gdyby nie zmiana lekarza i tak by nic nie wyszło,a do tego kolejne stracone nadzieje! A tak to przynajmniej wiem, że jest szansa, że jest leczenie, że jak nie teraz to później!
Najważniejsze, że coś się dzieje, że działam w dobrym kierunku!
Pieprzyć smutek! Trzeba znaleźć ziarno nadziei i je zasiać!
Wiadomość wyedytowana przez autora 15 kwietnia 2014, 23:01
Emocje? - bezduszna dla chorób, pełna optymizmu dla ciąży!


Witaj kaszlu, bólu gardła i gorączko!

Ehh...a tu Triduum Paschalne i kupa roboty na Święta, jeszcze sobie rodzinkę zaprosiłam ok 12 osób...
Samopoczucie? Okropne!
Ogólnie bardzo polubiłam pieczenie ciast


W piątek byłam u lekarza, oczywiście zapalenie krtani mnie dopadło na same Święta, ale już na szczęście odpuściło

W niedzielę rano do kościoła, później rodzice przyjechali na obiadek, a wieczorkiem zjechali się goście




A w poniedziałek troszkę sobie pospaliśmy z mężem, do kościoła na 12.00 później na świąteczny obiad do rodziców i obowiązkowy spacerek

Ogólnie było naprawdę super!
Dzisiaj w końcu sobie troszkę pogrzebałam w ziemi, bo kwiatka musiałam przesadzić no i kupiłam sobie trzy róże pnące na balkon: różową, czerwoną i niebieską



ewcia21k dziękuję za wsparcie :*
Bardzo się cieszę, że tutaj trafiłam, bo w końcu wiem, że nie jestem sama

Nie wiem dlaczego ta moja tempka tak leci w dół? Ktoś może wie? Wysoka była, bo byłam chora i ogólnie miałam gorączkę.
Wczoraj miałam swój światowy dzień Lenia







Najbardziej denerwuje mnie to, że on ma dla każdego czas tylko nie dla mnie


Jeszcze do tego to jedzenie ze Świąt...tyle go zostało i wszystko pójdzie do kosza, bo w Święta nikt nic nie jadł

Nie mam już siły


Wiadomość wyedytowana przez autora 26 kwietnia 2014, 07:04
Teraz wiem o czym ona mówiła...Zawsze się śmiałam, że nie mam żadnego uzależnienia prócz słodyczy...myślałam, że mam nad tym kontrolę...Niestety się myliłam! Jestem uzależniona od czekolady! To może być śmieszne i głupie, ale nie umiem bez niej żyć, nie umiem jej sobie odmówić, nie umiem z niej zrezygnować nawet teraz gdy wiem, że mam insuliooporność i nie wolno mi jeść słodyczy.
Boże od tego przecież zależy też zajście w ciążę...biorę Metformax na tą chorobę, a z drugiej strony gdy widzę czekoladę, to nie mogę się jej oprzeć i jem ją jakbym nigdy jej nie jadła! Jak ja mam to opanować? Nigdy nie wiedziałam, że to będzie miało nade mną kontrolę



Emocje - zła na samą siebie.
Motto na dziś - "Sztuka życia - to cieszyć się małym szczęściem." [ Phil Bosmans ] - tego mi właśnie brakuje...



Emocje - dzisiaj pozytywne

Motto na dziś - Carpe diem!
Oj znam to - jak ja się dowiedziałam o moich wynikach i o tym, że tez mam Hashimoto i nawet jak zajdę to na 100% poronię... odechciało mi się wszystkiego. Miałaś może badane przeciwciała ANA?
Kiedy przeczytałam o Twoich Emocjach pomyślałam "to moja "emocjonalna siostra bliźniaczka"" serio, czuję dokładnie to samo co Ty. Nawet nie wiesz jak dobrze Cię rozumiem, pomimo że nasza "historia choroby" troszkę się różni. Będę ci kibicować w staraniu się z całego serca:)
Nawet nie wiedziałam, że tak szybko ktoś coś napisze. Marronek miałam robione przeciwciała. Leczę się już u 3 endokrynologa. Gdy pierwszy raz odwiedziłam obecnego endokrynologa usłyszałam dokładnie to samo co Ty "ma pani bardzo złe wyniki. prosze przypadkiem teraz nie starać się o dziecko, bo na 100% pani poroni przy obecnych wynikach..." To było jak wyrok, ale po paru miesiącach usłyszałam, że wyniki są już dobre i że mogę zacząć starania o dziecko. Tyle, że wtedy zaczęły się znowu problemy z miesiączkowaniem...
JaKo - znalazłam tą stronę przez przypadek. Ciesze się, że moge tutaj podzielić się swoimi problemami z innymi osobami, które przechodza przez to samo. Dziękuje za wsparcie i również trzymam za Ciebie kciuki:)
Cóż ja się leczę u mojego Pana Doktora, który ma niecodzienne metody diagnostyczne i lecznicze, ale... ma zawsze racje. To jedyny lekarz, któremu ufam w 100%. A podzielić się można zawsze. Niestety dobrze wiem co opisujesz (dziadki/pradziadki itp) i nawet jak wiedzą, że jesteś chora i nie możesz i tak marudzą... A tu chociaż możesz się wyżalić :)