poronienie 5/6 tc

Cześć
jestem tu zupełnie nowa…
3 tyg. temu zobaczyłam na teście dwie kreseczki. Byłam w szoku, bo dopiero co byliśmy w procesie przygotowań do ciąży... Ale jednocześnie bardzo się ucieszyliśmy z Partnerem. Zaczęliśmy sobie marzyć i rozmawiać o Naszym Maleństwie i o tym, jak przeorganizować nasze życie, kiedy się już pojawi.

Od początku towarzyszyły mi bóle brzucha, podbrzusza i pleców w odcinku lędźwiowym. Od ginekologa słyszałam, że to normalne. I kiedy już zaczynałam się uspokajać i czuć, że odczuwane stany są okej…I cieszyć się ze zmiany, pojawiły się bardzo silne bóle brzucha, podbrzusza, pleców i plamienie... Trwały 4 dni.
Wczoraj dowiedziałam się, że już nie ma nic... straciłam ciążę na przełomie 5/6tc. Powiedziano mi, że skoro przestałam plamić w niedzielę, to prawdopodobnie wtedy zakończyło się samoczyszczenie organizmu. Na wczorajszym USG powiedziano mi, że organizm wszystko ładnie sam wyczyścił.

Od wczoraj czuję się jak w jakimś koszmarnym śnie. Ostatni tydzień - jak tylko pojawiły się plamienia, byłam na leżącym L4. Dostałam luteinę.

Czuję duży żal i smutek. Wiem, że muszę przejść przez etap żałoby - nie sądziłam, że aż tak bardzo to na mnie wpłynie...

I chciałam też zapytać o Wasze doświadczenia - czy miałyście podobne objawy bólowe w ciąży? Bóle podbrzusza, w okolicach jajnika oraz pod żebrami? Oraz bóle pleców w odcinku lędźwiowym? Poza bólami i sennością, właściwie nie miałam nic…

Wiem, że po poronieniu macica się kurczy i mogą pojawiać się bóle w podbrzuszu. Ale ja mam wrażenie, że bóle nie ustąpiły - ba, a nawet bardziej mnie bolą plecy (głównie plecy), ramiona, mięśnie nóg, brzuch… Wczoraj wieczorem dostałam stanu podgorączkowego, mdłości, wymiotowałam.. Czy takie mogą być objawy po kilku dniach od poronienia?

Na badaniu USG nic mi właściwie nie powiedzieli, poza tym, że mogę mieć bóle brzucha i od przyszłego cyklu mogę znowu starać się o ciążę. Wizytę u swojego gina mam pod koniec lutego…

Bardzo mi przykro.
Po poronieniu i przy wyjściu ze szpitala lekarz mi powiedział że gdyby coś niepokojącego się działo np. gorączka to żebym zgłosiła się na IP.
Oprócz krwawienia nie miałam żadnych dolegliwości po poronieniu, natomiast przed rzeczywiście miałam podwyższoną temeraturę i czasami dreszcze.

Ja w mojej pierwszej ciąży też miałam od początku bóle brzucha i pleców, ale takie nietypowe aż mnie momentami zatykało. Ginekolog też mówiła, że w ciąży to norma i żeby brać nospe. Poroniłam też w okolicy 6 tygodnia, ale po czułam się już dobrze.
Może lepiej skontroluj ten stan.
Teraz jestem po drugim poronieniu i 3 dzień po zabiegu boli mnie brzuch, ale poza tym ok. Ta ciąża była odrobinę bardziej zaawansowana więc pewnie macica musi dojść do siebie.

Dziękuję za odpowiedzi.
Zatem poobserwuję jeszcze siebie, na ten moment jest trochę lepiej. Jak się sytuacja powtórzy, to jutro spróbuję się dostać do gina.

Naczytałam się różnych artykułów, poradników, każdy przypadek jest inny.
I poczułam, że napiszę na forum, bo jakoś tak trochę raźniej wśród osób, które doświadczyły podobnej straty...

Ja przed poronieniem miałam plamienia, złe samopoczucie. W trakcie, kiedy już wiedziałam co się szykuje, to bo jajników, podbrzusza, skurcze, ból promieniujący od krzyża.
Jeśli na USG widać, że jest czysto, to najważniejsze. Jednak jeśli będzie dalej coś nie tak to warto to skonsultować.

Ja w ciazy ktora zle sie rozwijala mialam bole brzucha jak na okres,mocne,w pierwszej,w drugiej malo co czulam ogolnie jak sie zatrzymalo tez to byl szok,w trzeciej tez nic nie czulam a bylo zle. W tej zdrowej teraz na poczatku troszke bole ciagnace z boku jak jajniki to chyba wiazadla ale okresowe minimalne byly. Przeszly dosc szybko. Pozniej juz bole tylko wiazadel czasem wieczorem albo jak lekko za duzo chcialam zrobic. Objawy typowo ciazowe pojawily sie u mnie po 6 tyg w pierwszej ciazy straconej a teraz w 7,8 dopiero konkkretnie zmeczenie i mdlosci.

jak czytam, to widzę, że silne bóle na początku ciąży nie są dobrym znakiem...

Dziewczyny, a mogę zapytać, jak sobie radzicie z nastawieniem na kolejne ciąże?

Chcę dać sobie czas na regenerację, ale będziemy pewnie się starać ponownie o Maluszka... ale bardzo się boję, że będę w każdym objawie szukała czegoś niepokojącego... I się zafiksuję, a to też nic dobrego.

Ja jestem dość świeżo po poronieniu, bo dwa tygodnie. Plus tydzień wcześniej się dowiedziałam, że serduszko nie bije. Wiem, że będziemy się starać ponownie, ale teraz skupiam się na znalezieniu przyczyny tego co się stało. Wiem już, że zarodek był zdrowy, więc zrobiliśmy z mężem bardziej zaawansowane badania na sobie. Na wynik niektórych trzeba czekać nawet 25 dni roboczych, potem konsultacje tych wyników, więc tak czy siak wstrzymujemy się na tyle. Ja też się boje, że się za fiksuje w kolejnej ciąży, o ile w ogóle uda nam się w nią zajsc, a wrecz jestem pewna, że się zafiksuje. Już teraz wiem, że na USG będę latać minimum co 2 tyg, bo teraz miałam co miesiąc i się okazało, że 3 tygodnie chodziłam z martwym zarodkiem (przyjmowalam progesteron, który zahamował poronienie). Wolałabym się dowiedzieć zaraz po tym, a nie wtedy kiedy myślałam, że jest to już 11 tydzień prawie i o mało co nie umówiłam prenatalnych.

Bardzo mi przykro, to musiało być dla Ciebie trudne doświadczenie. Trzymam kciuki za kolejne starania. Uda się, musi się udać.

Ja też chodziłam z martwym zarodkiem prawie dwa tygodnie… a miałam USG co dwa tygodnie także nic to akurat nie zmieniło. Byłam dzisiaj na badaniach krwi i beta 356… także co najmniej dwa tygodnie jeszcze będzie schodzić. Reszta na szczęście w porządku. No u czekam na wyniki ana (ok. 11 dni roboczych).

Miałam to samo z prenatalnymi. Dzwoniłam kilka razy żeby się umówić ale zawsze było zajęte albo nikt nie odbierał, w końcu stwierdziłam że poczekam na skierowanie bo pewnie i tak mnie nie zapiszą no i się nie doczekałam. Też się najbardziej boję tego że się zafiksuję i przetrwanie do prenatalnych to będzie ciągły strach

To jesteśmy w tym czekaniu na wyniki razem. Ja na ANA mam czekać do 5 dni roboczych, więc może pod koniec kolejnego tygodnia będą. Na resztę muszę poczekać dłużej...

Matko, dosłownie jak ja. Miałam kilka podejść do zapisów, aż w końcu też uznałam, że poczekam na skierowanie, no i również się nie doczekałam...

Ja wiem, że nawet przetrwanie do prenatalnych mało mnie uspokoi, po tym jak czytałam tu historie poronień, które zdarzają się na każdym etapie. To już będzie taki stres całą ciążę, jestem tego pewna. O ile w ogóle w nią zajde..

A gdzie robiłaś badania na zespół APS? Widziałam pakiety w diagnostyce i w alabie ale w obu przypadkach trzeba się wcześniej skontaktować z labem więc nie kumam czy jest jakiś problem z tym badaniem?

Ja robiłam w diagnostyce. Zadzwoniłam przed, ale połączyło mnie chyba z jakąś ogólna infolinia i pan powiedział, że po prostu trzeba przyjść i ustawić się w kolejce 👍 a potem jak pojechaliśmy do labu to pani powiedziała, że chodzi o to, że materiał przyjmują od pon do czw, bo jest mało stabilny czy coś takiego. Nawet zastanawiała się nad tym czwartkiem, mówiła że najlepiej od pon do środy przychodzić. No i musisz się upewnić, że w danymi labie robią to badanie, bo u mnie jest kilka punktów diagnostyki, ale to robią tylko w dwóch.

Ja jestem trochę bardziej świeżo, bo z soboty...
U nas to wyglądało tak, że o dzidziusia staraliśmy się 1.5 roku. Jesteśmy nawet po badaniach dotyczących niepłodności. Ostatecznie, po badaniu drożności jajowodów udało się zajść w ciążę w 1 cyklu (lekarz nam dał 3 miesiące na próby). O ciąży dowiedziałam się w 4 tygodniu. Początkowe dni nie były mocno odczuwalne - delikatne mdłości, zawroty głowy. Później doszły już męczące mdłości, w dalszym ciągu zawroty głowy, bolały mnie też plecy, bardzo szybko się męczyłam, musiałam w ciągu dnia poleżeć. Jeśli chodzi o brzuch - to bardziej czułam ciągnięcie, skurczy czy bóli nie miałam. W 6 t 6 d widzieliśmy maluszka na USG. Pięknie mu serduszko biło, ciąża zlokalizowana w odpowiednim miejscu, byliśmy przeszczęśliwy. I tak wyglądał większość naszego stycznia. Później mdłości się już uspokoiły, jedynie dostawałam je na zapachy czy niektóre potrawy, zaczęłam to korelować z tym, że pilnowałam pór posiłków, aby nie doprowadzać do głodu i chwilę po przebudzeniu coś zawsze przekąszałam, badałam poziom glukozy (w rodzinie mam przypadku cukrzycy). Miałam coraz więcej sił, wolniej się męczyłam. Jedynie męczyły mnie nocne wstawanie na siku. Także luty zapowiadał się cudownie biorąc pod uwagę mdłości i zmęczenie ze stycznia, a dzisiaj (11t6d) mieliśmy mieć USG prenatalne, do którego nie doczekaliśmy się... W sobotę zaczęło się krwawienie (jak na początku miesiączki), więc pojechaliśmy szybko na SOR. Okazało się, że ok 7 tc nasze dziecko przestało się rozwijać, a ja miesiąc chodziłam z ciążą obumarłą. Tabletki poronne nie zadziałały, trzeba było poddać się zabiegowi... nie umiem sobie poradzić z tą sytuacją....

Czy mogła byś się podzielić jakie badania zrobiłaś po poronieniach, że udało Ci się zajść w zdrową ciążę ?
Ja jestem w sumie w trakcie poronienia ale chcę już działać chcę zacząć od planu jakie badania zrobić .
U mnie nie było nawet zarodka tylko puste jajo . Więc powiem szczerze dobrze to przechodzę psychicznie o dziwo . Płakałam aby jeden dzień kiedy ginekolog powiedział że w tym tygodniu co jestem powinien być zarodek z sercem a nie było. Chce iść dalej z głową do góry i spróbować jeszcze raz .

Liczę że może ktoś podzieli się wiedzą co diagnozować aby móc dalej starać się o kolejną ciążę . ❤️

Dziewczyny mnie od początku bolał brzuch, jajniki macica ciągnęła, implementacja była dość bolesna, jednak ja się się cieszylam bo czułam że może tam coś się dzieje, choć testy były nadal negatywne i tak chodziła złem z bólami miesiąc a lekarze sprawdzali pęcherz, ciąży nie brali w ogóle pod uwagę . O ciąży dowiedziałam się w lutym, miesiąc po śmierci mojego taty więc cud że w takim stresie w ogóle zaszłam w ciążę, miałam krwawienie i myślałam że to okres; a tydzień po znów ból i krew więc zrobiłam test. Pozytywny 4 tydzień. cieszyliśmy się i planowaliśmy już pokoik dla dziecka, zwłaszcza że staraliśmy się już 7 miesięcy. Później kolejny tydzień bóle podbrzusza przy chodzeniu, szybko się męczyłam… i nagle krwawienie. Mieszkam w Anglii i nie wykonują tutaj usg poznizej 6 tygodnia wiec czekałam tydzień aż znów dostać kolejnego krwawienia ( w terminie miesiączki) oraz testy już pokazywały negatywne… jutro idę na potwierdzenie poronienia, także jest coś w tym że trzeba reagować gdy ma się te bóle

Tak na prawde przyczyn poronienia moze byc sporo. Ja zaczelam diagnostyke juz po pierwszym poronieniu bo balam sie kolejnego. Zrobilam zespol antyfosfolipidowy bo pierwsze poronienie bylo troszke pozno,w 12 tyg. Pozniej zrobilam toczen,ANA.Progesteron,prolaktyne.wyslalam na test dna taka probke do badan,ktore robi sie po poronieniach,tam bylo m.in. Trombofilia i mthfr czy metabolizuje dobrze kwas foliowy. Badania wyszly wszystkie dobrze. Niestety drugi raz jak udalo mi sie zajsc w ciaze to znow ja stracilam,w 7 tyg. Tym razem zrobilam kariotypy oboje,celiakie,pasozyty,poziomy wit i mineralow i tarczyce.Wszystkie badania wyszly dobre,lekko za wysoka homocysteina i prolaktyna lecz mialo to nie przeszkadzac. W koncu ja pezestalam sie suplementowac czymkolwiek juz. Bylismy zapisani na in vitro bo chcialam juz zbadac zarodki przed zeby uniknac kolejnej straty.Akurat zdarzylo sie ze w dniu kwalifikacji test wyszedl pozytywnie i probowali podtrzymac mi ta ciaze duza iloscia progesteronu.Czulam sie po tym fatalnie,mdlosci rano,bole glowy i straszne zmeczenie.Beta jednak nie rosla wiec musialam odstawic leki aby znow sie oczyscic. Szczerze mowiac bylam juz zdolowana. Maz zdazyl zrobic badania na nasienie i tam wlasnie wyszlo ze dfi jest podwyszone oraz slaba morfologia bo tylko 2%. Jak odebralam wyniki to juz wiedzialam,ze ta ciaza nie mogla sie utrzymac. Plemniki musza byc rowniez zdrowe z dobra fragmentacja dna bo tez powoduja poronienia.Maz wzial sie za siebie i dobra dieta,warzyw sporo,dobry suplement z metyllwanym tez kwasem foliowym,l arginina,l karnityna,n acetylo l cysteina,d3,inozytol tam tez byl,l glutation. Czekalam trzy mies potem juz i tak nie wierzylam ze moze sie udac,lekarza szans nie dali.Rowno po trzech mies zaszlam w ciaze od razu.Stres jest cala ciaze,tylko sa etapy gdzie od badania do badania pojawia sie wiecej nadziei.A i ja tez przyjmowalam d3 troszke,i koenzym q10,pykek pszczeli troszke. To z racji wieku bo moje amh bylo juz niskie.Nie wiem co dokladnie zadzialalo.

To daje tak wiele nadziei. ❤️ jak chodzi o badania to mam bardzo podobnie. Po dwóch poronieniach póki co nic złego nie wychodzi. I u każdego lekarza słyszę „czy partner się zbadał” i tu jeszcze go przekonuje, bo trudna jednostka. Gdyby tylko dało się to zrobić z krwi to pewnie już by było po badaniu 🙈 Dałaś mi motywację, żeby go „pogonić” do badań.

Jesli cos moge jeszcze podpowiedziec to starajcie sie oboje przyjmowac tylko metylowany kwas foliowy,innego nie. W stopce widze u Ciebie poziom dosc niski,dobrze by bylo abyscie oboje mieli co najmniej go na poziomie 11.

Ale dałaś dużą dawkę wiedzy , za co ogromnie Ci dziękuję 🙏🏼 ☺️
Jeśli chodzi o kwas foliowy to był z listopada wyniki. Od grudnia brałam już little me a on w składzie ma właśnie ten metylowany kwas foliowy . Pójdę go sprawdzić czy mam wynik wyższy tak samo Wit d bo też miałam nisko . Na ferrytyne dopiero od tygodnia zaczęłam brać laktoferyne . Reszta wyników było ok 👌
Dzisiaj przyszedł mi z testdna badanie na trombofilie i jutro odsyłam do laboratorium . Zobaczymy co wyjdzie .
Mąż też chce iść na badanie nasienia więc też sprawdzimy .
Zespół antyfosfolipidowy też zrobię . I sprawdzę homocysteine .
I na tym chyba skończę .. niestety ale te wszystkie badania są drogie , w jednym czasie ciężko żeby od razu wszystko zrobić .
Czekam na pierwszą miesiaczke i pójdę do gina na wizytę po poronieniu zobaczę co powie na moje wszystkie wyniki i czy da mi zielone światło do starań .