Starania po poronieniu 2025

Mq1991 lubi tę wiadomość

Mq1991 lubi tę wiadomość

Wiadomość wyedytowana przez autora: 19 września, 16:47

Piwoniaaa lubi tę wiadomość

Piwoniaaa lubi tę wiadomość

Marty.Na lubi tę wiadomość

Marty.Na lubi tę wiadomość

Wiadomość wyedytowana przez autora: 19 września, 18:14

Emciak, mój mąż ma fragmentację 30% (badane rok temu). Reszta parametrów super, nawet jeden lekarz powiedział, że dawno nie widział tak dobrych wyników. Konsultowaliśmy fragmentację z 4 różnymi lekarzami, w tym dwoje z kliniki, i wszyscy mówili, żeby się nie martwić tak ta fragmentacja, bo reszta super. Co mnie bardzo dziwiło (stąd tyle tych konsultacji), bo wszędzie jest napisane, że to niedobrze że taki wynik… w każdym razie, my też już nie badaliśmy od tamtej pory, bo szczerze mówiąc jestem już bardzo zmęczona tym wszystkim

emciak lubi tę wiadomość

emciak lubi tę wiadomość

Wiadomość wyedytowana przez autora: 20 września, 12:02

emciak lubi tę wiadomość

emciak lubi tę wiadomość

emciak lubi tę wiadomość

♀️'94 ♂️'90 💒2022

04.2025 ⏸️🤩
11 dpo- beta 94,80, 13 dpo- beta 248,00, 16 dpo- beta 1690,00
05.2025 poronienie zatrzymane😭 (10 tydz./ 8+0 💔)

08.2025 ⏸️🌈😍
10 dpo- beta 43,90, 13 dpo- beta 302,00

emciak lubi tę wiadomość

♀️'94 ♂️'90 💒2022

04.2025 ⏸️🤩
11 dpo- beta 94,80, 13 dpo- beta 248,00, 16 dpo- beta 1690,00
05.2025 poronienie zatrzymane😭 (10 tydz./ 8+0 💔)

08.2025 ⏸️🌈😍
10 dpo- beta 43,90, 13 dpo- beta 302,00

Daisy, mój był mogło się wydawać przypadkiem beznadziejnym jeśli chodzi o rzucanie palenia. Nie chciał o tym słyszeć, moje naciski powodowały, że jeszcze bardziej się zniechęcał do rzucania. Wszyscy w jego otoczeniu rzucili tylko on nadal kurzył. No i dopiero to poronienie coś otworzyło w jego głowie. Nie ukrywam, że mieliśmy bardzo trudną rozmowę na ten temat, że ja daje z siebie 100%, zmieniłam swój styl życia o 180 stopni i nawet cholernego wina się nie napiję a on sobie pali jak smok i liczy na to, że wszystko będzie dobrze. Poukładał to sobie w głowie i po prostu przestał palić. Jestem z niego bardzo dumna, że podszedł do tematu zadaniowo i dał radę się pozbyć nałogu. Mam nadzieję, że Twój facet też dojdzie do tego momentu, że przekalkuluje to sobie i postanowi się uporać z tym syfem
Aha, żeby nie było to ja też nałogowo paliłam i już prawie dwa lata żyje bez fajek więc kiedyś byłam po tej drugiej stronie gdzie wydawało mi się, że na łożu śmierci będę z paczką papierosów 🙈😂

Wiadomość wyedytowana przez autora: 20 września, 14:08

Daisy1, Nessie lubią tę wiadomość

Daisy1, Nessie lubią tę wiadomość

Ja dziś spotkałam się z koleżanką z dawnej pracy i powiedziała mi, że jej synek jest z szóstej ciąży, że pięć wcześniejszych poroniła. I wiecie co jest najgorsze? Że jestem tym tak rozbita. Nie umiem znaleźć plusów, typu, że w końcu się udało, że ma syna tylko bez przerwy myślę o tym ile strat miała i już mam czarne wizje, że i u mnie tak będzie a tak poza to ja ją tak podziwiam, nie wiem czy dałaby radę tyle znieść.

Widze, że piszecie o mężach/partnerach. U mnie też ciężki przypadek. Mąż jest ze mną zawsze, pomaga mi we wszystkim, przesiedział u mnie w szpitalu cały dzień, wspiera mnie psychicznie, ale ostatnio mamy spiny o badania. Mąż akurat nie pali, prowadzi zdrowy tryb życia, ale nie chce wcale się badać. On z góry założył, że dziecko było chore i że tak się zdarza. Ja chodzę od lekarzy, podnoszę swoje wyniki, szukam przyczyny, robię badania. Nie mamy powodów do kłótni poza tym jednym. Ja bardzo chcę żeby się przebadał, żeby sprawdzić jakość jego nasienia, zobaczyć jak u niego z hormonami, a on uważa, że nie ma takiej potrzeby. Robi mi się wtedy strasznie przykro, bo ja fatalnie zniosłam psychicznie poronienie, jak tylko pomyślę, że miałabym znów to przechodzić to wpadam w rozpacz i ta moja chęć szukania wynika z tego, że nie chce drugi raz tego doświadczyć. Wiem, że nic na to nie poradzicie, ale dziś mieliśmy dużą kłótnie o to i po prostu chciałam się wygadać.

Rosomak85 lubi tę wiadomość

Rosomak85 lubi tę wiadomość

Arisia wrote:

Ja dziś spotkałam się z koleżanką z dawnej pracy i powiedziała mi, że jej synek jest z szóstej ciąży, że pięć wcześniejszych poroniła. I wiecie co jest najgorsze? Że jestem tym tak rozbita. Nie umiem znaleźć plusów, typu, że w końcu się udało, że ma syna tylko bez przerwy myślę o tym ile strat miała i już mam czarne wizje, że i u mnie tak będzie a tak poza to ja ją tak podziwiam, nie wiem czy dałaby radę tyle znieść.

Widze, że piszecie o mężach/partnerach. U mnie też ciężki przypadek. Mąż jest ze mną zawsze, pomaga mi we wszystkim, przesiedział u mnie w szpitalu cały dzień, wspiera mnie psychicznie, ale ostatnio mamy spiny o badania. Mąż akurat nie pali, prowadzi zdrowy tryb życia, ale nie chce wcale się badać. On z góry założył, że dziecko było chore i że tak się zdarza. Ja chodzę od lekarzy, podnoszę swoje wyniki, szukam przyczyny, robię badania. Nie mamy powodów do kłótni poza tym jednym. Ja bardzo chcę żeby się przebadał, żeby sprawdzić jakość jego nasienia, zobaczyć jak u niego z hormonami, a on uważa, że nie ma takiej potrzeby. Robi mi się wtedy strasznie przykro, bo ja fatalnie zniosłam psychicznie poronienie, jak tylko pomyślę, że miałabym znów to przechodzić to wpadam w rozpacz i ta moja chęć szukania wynika z tego, że nie chce drugi raz tego doświadczyć. Wiem, że nic na to nie poradzicie, ale dziś mieliśmy dużą kłótnie o to i po prostu chciałam się wygadać.

Rozumiem, ze chcesz uniknąć powtórki, ale przy 1 stracie faktycznie bardziej możliwe jest, że to był przypadek i jakaś wada. Po 1 poronieniu żaden lekarz nie zaleca diagnostyki, tym bardziej badań od A-Z w tym u partnera. Wdech wydech i próbujcie dalej bez spiny, bo ten stres i obawy w niczym nie pomogą. Nie ma co sobie wkręcać 😉

Arisia, Rosomak85 lubią tę wiadomość

Arisia, Rosomak85 lubią tę wiadomość

emciak wrote:

Daisy, mój był mogło się wydawać przypadkiem beznadziejnym jeśli chodzi o rzucanie palenia. Nie chciał o tym słyszeć, moje naciski powodowały, że jeszcze bardziej się zniechęcał do rzucania. Wszyscy w jego otoczeniu rzucili tylko on nadal kurzył. No i dopiero to poronienie coś otworzyło w jego głowie. Nie ukrywam, że mieliśmy bardzo trudną rozmowę na ten temat, że ja daje z siebie 100%, zmieniłam swój styl życia o 180 stopni i nawet cholernego wina się nie napiję a on sobie pali jak smok i liczy na to, że wszystko będzie dobrze. Poukładał to sobie w głowie i po prostu przestał palić. Jestem z niego bardzo dumna, że podszedł do tematu zadaniowo i dał radę się pozbyć nałogu. Mam nadzieję, że Twój facet też dojdzie do tego momentu, że przekalkuluje to sobie i postanowi się uporać z tym syfem
Aha, żeby nie było to ja też nałogowo paliłam i już prawie dwa lata żyje bez fajek więc kiedyś byłam po tej drugiej stronie gdzie wydawało mi się, że na łożu śmierci będę z paczką papierosów 🙈😂

Dziękuję😘 pomijając kwestie staraczkowe, to dla jego własnego zdrowia chciałbym, żeby rzucił to świństwo. Ale obecnie jesteśmy na tym etapie, że naciski powodują kłótnie, więc już odpuściłam. Musi sobie sam to w głowie poukładać i znaleźć motywację, bo na siłę nic z tego nie wyjdzie. Gratuluję Tobie decyzji i wytrwałości 😘

Wiadomość wyedytowana przez autora: 21 września, 08:33

emciak lubi tę wiadomość

emciak lubi tę wiadomość