🌸IUI 2021🌸

łeeee myślałam, że choć raz sobie 2 kreski zobaczę na teście ale ovitrelle już spierdzielił

U mnie to samo.

Biało z każdej strony...


Nie wiem czym ja się głupia kolejny raz ludzilam

łeeee myślałam, że choć raz sobie 2 kreski zobaczę na teście ale ovitrelle już spierdzielił

Ty ale zaszalałaś z tym testem :p:D
Kardamonka u Ciebie tez chyba jeszcze trochę szybko ten test

Byłam wczoraj u tego psychologa, dla mnie tragedia.
Liczyłam że mi pomoze jak radzić sobie z myślami, emocjami itp. Ale tym czasem ciągle słyszałam o rozważaniu adopcji, aż w końcu wybychlam i powiedziała po co tu przyszłam, i że nie potrzebuję tego typu rad.
Ogolnie jestem zawiedziona a także zła na siebie że ciągle mi łzy leciały z oczu 🙁
Ogolnie oczekiwałam czegoś innego po tym spotkaniu...

Czyli jednak lipa.

Ciężko trafić na dobrego psychologa. Chyba jeszxze trudniej niż w przypadku gina...


Natslia w piątek kazsl mi betę robić to siknelam jsk ostatnio 2 dni przed beta. Test czułość 10. Nie mi się co oszukiwać.

Hej dziewczyny

Ja dzisiaj bylam na becie (13 dpi) ale bardziej dla formalności. Jak będzie ujemna, to odstawiam progesteron i czekam na nowy cykl.
Chce już zacząć procedurę invitro, bo straciłam wiarę w inne metody.

Tak myślę że może bardziej skupię się na tym roku i ostatniej klinice, tam chodziliśmy od lutego. Wcześniej brałam clo+ovitrelle po monitoringach (ale bez jakiejś większej ilości badań poza podstawowymi hormonami. Też bez badania LH, estradiolu czy progesteronu). +Duphaston, bo bez tego okres przychodziłby bardzo rzadko. Starania trwały od 2013 r. ❗❗❗ ale takie właśnie bez poważniejszych kroków, bez inseminacji, i dziś już wiem - że z bardzo skromnymi badaniami.
Wcześniej miałam stwierdzoną insulinooporność (już dość dawno, nawet nie znajdę już wyników, metforminę brałam od około 2014-2015r.). Prolaktynę miałam zawsze podwyższoną, ale nie tragicznie, dlatego Bromergon brałam i porzucałam (b.źle się po nim czułam, a lekarz w końcu stwierdził że wyniki nie są aż takie złe, że mogę porzucić). Badanie drożności wykonano u mnie razem z laparoskopią (lekarz chciał zrobić całościowy przegląd), więc pod całkowitym znieczuleniem.

I tak mamy luty 2021, nową klinikę. Na dzień dobry mieliśmy zrobić wszystkie badania ustawowo wymagane do IUI + hormony w 3dc:
TSH (1,8 ),
FSH (7,95 -ok)
LH (7,35 -ok),
Prolaktyna +po MCP (sama prolaktyna ok - 18 (norma do 23), ale po obciążeniu dużo przekroczona -289, włączono Parlodel, ten sam skład co Bromergon, a o dziwo po nim czułam się zupełnie normalnie),
AMH (5,83 -ok)
+
Mutacje na trombofilię - wyszło tylko PAI-1 homozygotyczne (włączono acard 0,75), z związku z tym że te MTHFR nie wyszły - lekarz nie zalecał badać homocysteiny i kwasu foliowego (troszkę w to powątpiewałam i miałam wielki zamiar i tak zbadać, ale w sumie nie zdążyłam, rozkładałam sobie badania po kilka na każdy miesiąc żeby nie zbankrutować)
+
badanie ogólne nasienia a potem jeszcze fragmentacja DNA nasienia (wszystkie wyszły bardzo dobrze więc nie drążyli już więcej u partnera; kariotypów nie kazali badać). Wiadomym było że problem jest ze mną

🔹 potem do 1 IUI dr zmienił Clostilbegyt na Aromek (ponoć lepiej działa na endometrium, choć moje zawsze było ładne, ale dr twierdził że może tylko wyglądać ładnie a być niereceptywne 🤔 Cokolwiek to znaczy. 🤷 Od kolejnych cykli zawsze już mówił, że widzi że endometrium jest b.ładne). Dostałam na pęknięcie Ovitrelle, choć dr uznał że wcale nie ma potrzeby badać LH-estradiolu, bo on to widzi po endometrium że estradiol jest wysoki. Zbadaliśmy natomiast progesteron 7dpo i wyszedł bardzo niski: 15 (a pękły 2 pęcherzyki, dr powiedział że 15-20 to powinno być na każdy pęknięty pęcherzyk, czyli przeciętnie przy 2 pęcherzykach progesteron powinien wynosić ok 40). Choć zasadniczo i 15 wystarczyłoby ciąży żeby się utrzymać. Tak czy siak uznał że niewątpliwie mamy tu niedomogę lutealną i wprowadził zamiast Duphastonu - Progesterone Besins 200mg 1x1 - to podobno bardzo porządny progesteron (i on akurat wychodzi w badaniu). To potem ustawialiśmy ten progesteron przez następne cykle, bo w kolejnym na tym nowym leku i znowu 2 pęknięte pęcherzyki -- wynosił zaledwie 21. To w jeszcze kolejnym zwiększyliśmy dawkę do 3x1 - i znów na 2 pęknięte pęcherzyki --wyniósł 30. To już uznaliśmy za przyzwoity wynik i taka dawka została.
🔹do 2 IUI lekarz uznał że musimy koniecznie zbadać LH i estradiol 😃 (powiedział: bo może pęcherzyk jest duży ale wcale niedojrzały, może zmuszamy go do pękania przedwcześnie, bo u jednych dojrzały jest przy 22mm a u innych przy 28mm) - więc zbadaliśmy - LH i estradiol wyszły wysoko i okazało się pękanie będzie lada moment, na drugi dzień przy IUI - pęcherzyki były już świeżo pęknięte! (Fenomen - u mnie nie pękały same od lat!), ale wprowadziłam sobie sama w tym cyklu Inofolic Combi (mio-inozytol+kwas foliowy) i wierzę że to on spowodował samodzielne pękanie. Potem już brałam ten Inofolic cały czas i pękały same też cały czas. Ten progesteron wciąż testowaliśmy. Dr zwiększył też dawkę metforminy z 850 na 1000, bo z obrazu USG uznał że należy (nie powtarzałam krzywej insulinowej).
🔹w kolejnym cyklu zrobiliśmy normalną stymulację, ale w międzyczasie zbadałam TSH, które okazało się że wyskoczyło do 3,3 (przez co odstąpiliśmy od IUI, włączyliśmy Euthyrox 50 i daliśmy sobie czas na zbicie TSH. To po miesiącu rzeczywiście wynosiło 1,5. Dr kazał badać co miesiąc). Wtedy samo zbadałam też witaminę D, która podobno też jest istotna. Mimo suplementowania codziennie przez całą zimę i wiosnę po 2000j (a to był kwiecień) wynosiła 20, więc dr kazał zwiększyć ją do 4000j. Jeszcze przed kolejnym cyklem zbadałam też ASA i ANA1 (ale oba wyszły ujemne, gdyby wyszły dodatnie dr zapowiadał że da encorton).
🔹do 3 IUI podeszłam już uzbrojona w Inofolic (pęcherzyki pękły same), olejek z wiesiołka (na słaby śluz), monokoncentrat z ananasa, z uregulowanym TSH. Już wtedy ten progestron był na przyzwoitym poziomie (bo odkryliśmy dobrą dawkę). Zbadaliśmy LH i estradiol (były aż zbyt wysokie zbyt szybko, byłam przekonana że na IUI było wręcz za późno) i jako że to miała być IUI ostatniej szansy - doktor uznał że spróbujemy włączyć heparynę od razu od IUI (obok branego cały czas acardu) --- i ta właśnie IUI okazała się udana. Właściwie najmniej spodziewana (bo na równo tydzień po planowanej becie miałam umówionego immunologa w Łodzi i godzinami czytałam o tych czarno-magicznych badaniach; nie do Paśnika, tylko dr Wilczyńskiego. Wówczas wydawało mi się że do Paśnika się wbić - jest niewykonalne (ale okazuje się że Wy: Ula i Kociara już dokonałyście pierwszego "niemożliwego"! 😊)

I trudno tak naprawdę wskazać który czynnik był u nas kluczowy. Każdy cykl był trochę inny. Ja wierzę w tą heparynę. Ale może to składowa wszystkich innych? Dobrego TSH, zwiększonej metforminy, wit. D, progesteronu, prolaktynę też cały czas zbijałam. Może takie drobiazgi jak monokoncentrat pomogły? Endometrium mieliśmy grube, 13 mm, z nim przynajmniej nie musieliśmy nigdy walczyć lekami. Nasienie cały czas mieliśmy rewelacyjne (a w tej udanej IUI wręcz rekordowe: podano 92 mln, 94% ruchliwych a 84% z ruchem postępowym, morfologia 8%). Ale wcześniej nasienie mieliśmy porównywalnie dobre tylko trochę mniej mln. TSH początkowo też było wcale niezłe. Ten graniczny progesteron czy wit. D - doktor twierdzi że nie przeszkodziłyby w zajściu, najwyżej mogłyby spowodować problemy ok 7-8 tygodnia ciąży. Czyli najbardziej wychodzi mi że ta heparyna pomogła zagnieździć się fasolce. Taki niby DROBIAZG, ot zastrzyk...

Ale ja bardzo wierzę, że każda z Was jak tylko znajdzie ten brakujący DROBIAZG - to wtedy się uda. Czy to był ten właściwy - dowiemy się pewnie dopiero, jak się uda. Ale chyba ciągle trzeba szukać, coś ulepszać, coś dodawać, coś sprawdzać - aż się uda. Musi się udać. 🍀 Mój doktor powtarzał, że "nie ma czegoś takiego jak bezpłodność, dopóki są jajniki i macica". Wszystkim innym możemy grać i ustawiać, a jak już się skończą standardowe pomysły - to zaczyna się immunologia. Tylko nigdy przenigdy nie można się poddać. Można się wkurzać, wątpić, płakać, ale nie można się poddać. 💪💪💪💪

Odpuszczasz 3cia??

Ja stoję przed tym dylematem.

Tylko ze nie ma kariotypów więc musiałabym miesiąc pauzować.

Więc sama nie wiem co robić

Poza tym in vitro to już ostatni przystanek, a jeśli tonie zadziała to nie ma już zbytnio opcji

Tak, odpuszczam, jade na wakacje we wrześniu.
Zgłoszę się tylko do kliniki z pytaniem, czy wlasnie jakichś badań nie porobić, żeby juz były na październik.
Zreszta, ginekolog sam zapytał, czy na pewno chcemy robić 3.podejscie. Ale ja już przed drugim byłam pewna, że 2.iui to ostatnia.

Pójdę tez do immunologa przed wyjazdem z wynikami ana3. Gdyby coś wyszło, to niech coś mi przepisze.
Chce być przygotowana do tego zabiegu z każdej strony, nie przyjmuje myśli, że się nie uda. Może nie od razu, ale za którymś razem musi wyjść..

Przeglądam wątek z ivf, tam tyle pozytywnych wiadomości. A u nas tylko białe testy

Zazdroszczę Ci planu działania

Ja jestem w rozsypce. Nie wiem co dalej.

Zazdroszczę Ci planu działania

Ja jestem w rozsypce. Nie wiem co dalej.

Może pogadaj z lekarzem o planie? Ja zawsze pytam, co będzie jeśli... jakie są jeszcze opcje, gdy...
Na pewno się nie poddawaj, przed nami jeszcze daleka droga, to dopiero początek, na jej końcu muszą być udane ciąże