🍂 IVF Wrzesień 2021 🍂

Pozwoliłam sobie ponumerować badania, żeby było łatwiej mi o nich mówić.
1. Pierwsze badanie to przede wszystkim badanie retrospektywne - czyli badanie, które wykonano po zaistnieniu samego faktu, analiza przeszłości. Takie badania mają mniejszą wartość merytoryczną niż badania kliniczne (randomizowane czy nie) oraz (o dziwo!) metaanalizy. Również próba badawcza (540 kobiet) nie jest jakaś porażająco wielka, choć zawsze to lepiej niż np. 100. Stąd też, wnioski i zalecenia są bardzo rozmyte. Jak to mówią mechanicy: jeździć, obserwować.

W kwestii krytykowania:
"Ale nie krytykujcie lekarzy za to, ze nie chcą metforminy kobietom w ciąży podawac – cos sobie przy tym mysla!" Czemu nie? Jakieś argumenty zabierające mi prawo wolności słowa?
Ja krytykuję podejście endokrynologa, który mi zalecał odstawienie metforminy na 14 dni przed transferem, bo nie podobała mi się jego postawa i podejście: nie znał się zupełnie na in vitro (nie wiedział, że transferu się nie wyznacza z tak odległą datą wstecz na sztywno, mógł mi zalecić odstawienie od 1 dnia cyklu tranferowego), z resztą sam mi powiedział, że zalecenia są dla odstawienia, niektórzy lekarze jednak zalecają, ale on się boi.
No, to zmieniłam lekarza.
Kolejnego lekarza też krytykuję za radę brania "na własną rękę" - bo później musiałabym okłamywać lekarza prowadzącego, że nie biorę, chociaż biorę. To jest przerzucanie całej odpowiedzialności na matkę, kiedy samemu jest się niepewnym! Z resztą zatajanie takich poważnych leków mogłoby doprowadzić do nieprzewidzianych skutków/interakcji.
Również go zmieniłam, choć przyznam, że to nie był jedyny powód.
Po trzecie, krytykuję takie podejście ponieważ są oficjalne zalecenia towarzystwa ginekologicznego i mówią właśnie o stosowaniu metforminy u osób z IO w 1 trym. ciąży. Po coś te zalecenia są wydawane, ktoś to dogłębnie przedyskutował, zbadał i wydał opinię.

Przygarnę. Jeśli nie będzie potrzebny oddam dalej jeśli nie wyjdzie to będziemy jeszcze starać die naturalnie,raz w sumie wyszło....

Po ciąży biochemicznej krwawienie to nie okres, ale wczesne poronienie. Zarodek się zagnieździł i teraz organizm musi go wydalić wraz z błoną macicy, czyli wszystko w środku musi się prawidłowo oczyścić. Na tym etapie jest tego tak malutko, a zarodek niewidoczny, więc nie będzie to trwało długo. Ze mnie tkanki wychodziły kilka godzin i to był też najbardziej bolesny okres krwawienia. Na ten czas warto wg mnie i korzystać z podpasek, a nie z tamponów. Potem krwawienie było już jak przy okresie i skończyło się szybciej o kilka dni niż przy zwykłym moim okresie.
Co do leków, to ja dostałam zielone światło do ich przyjmowania i przygotowywania się do kolejnego transferu dopiero, jak krwawienie już się kończyło i po wcześniejszej kontroli na USG, że wszystko w środku jest w porządku.
Może nie rób nic na własną rękę, tylko skontaktuj się z lekarzem?

Kurczę, znowu mam problem z lekarzem. Przez cały piątek starałam się skontaktować, ale miał wyłączony telefon.
Dziś weszłam na stronę kliniki gdzie można rezerwować wizyty i.... zniknął z listy dostępnych lekarzy

Dziewczyny z Gyncentrum - macie jakieś przecieki co się dzieje z dr M?
Urlop? Rezygnacja?
Dziś infolinia kliniki nie działa
Z dostępnych kogo bardziej polecacie od trudnych przypadków: dr Węglarz czy dr Gajewska-Kucharek? Nie znam żadnej.

U mnie krwawienie jak zwykle, nic mnie nie boli ani nie bolało, ale ja mam tak że nigdy przed okresem ani w trakcie mnie nic boli.
Jedyne coś innego, że nie mogłam założyć tampona.
Dawno temu na grupie FB czytałam, że przy biochemicznej lekarze normalnie traktują następny cykl czyli, że można od razu przystępować do transferu.

Kurczę, znowu mam problem z lekarzem. Przez cały piątek starałam się skontaktować, ale miał wyłączony telefon.
Dziś weszłam na stronę kliniki gdzie można rezerwować wizyty i.... zniknął z listy dostępnych lekarzy

Dziewczyny z Gyncentrum - macie jakieś przecieki co się dzieje z dr M?
Urlop? Rezygnacja?
Dziś infolinia kliniki nie działa
Z dostępnych kogo bardziej polecacie od trudnych przypadków: dr Węglarz czy dr Gajewska-Kucharek? Nie znam żadnej.

U mnie krwawienie jak zwykle, nic mnie nie boli ani nie bolało, ale ja mam tak że nigdy przed okresem ani w trakcie mnie nic boli.
Jedyne coś innego, że nie mogłam założyć tampona.
Dawno temu na grupie FB czytałam, że przy biochemicznej lekarze normalnie traktują następny cykl czyli, że można od razu przystępować do transferu.

Mi mój dr nie pozwolił podchodzić od razu po CB
Chociaż u mnie się „czyściło” nawet pod czas kolejnej po cb owulacji 🤷‍♀️

Pozwoliłam sobie ponumerować badania, żeby było łatwiej mi o nich mówić.
1. Pierwsze badanie to przede wszystkim badanie retrospektywne - czyli badanie, które wykonano po zaistnieniu samego faktu, analiza przeszłości. Takie badania mają mniejszą wartość merytoryczną niż badania kliniczne (randomizowane czy nie) oraz (o dziwo!) metaanalizy. Również próba badawcza (540 kobiet) nie jest jakaś porażająco wielka, choć zawsze to lepiej niż np. 100. Stąd też, wnioski i zalecenia są bardzo rozmyte. Jak to mówią mechanicy: jeździć, obserwować.
2. Drugie badanie dotyczyło dwóch ośrodków (Adelaide i Auckland), we wnioskach szczegółowych, dostępnych przy przeczytaniu pełnej wersji badania można znaleźć coś takiego (częściowo tłumaczyłam z google, częściowo skracam):
W tym badaniu kontrolnym potomstwa w wieku 7 lat i 9 lat lat kobiet z GDM, które były randomizowane do leczenia metforminą lub insuliną w czasie ciąży, nie było różnic między grupami leczenia w procencie tkanki tłuszczowej lub wskaźnikach metabolicznych. Ogólnie rzecz biorąc, te dane są uspokajające dla [lekarzy] stosujących metforminę u kobiety z GDM.
Kobiety z Auckland leczone metforminą miały gorszą glikemię ogólną, więc rodziły dzieci o większej masie. Trudno powiedzieć, że jest to wina samej metforminy, czy raczej udokumentowanego naukowo powiązania wysoka glikemia - makrosomia płodu. (Wspomniane są też tutaj badania na szczurach wskazujące, że metformina wpływa na niższy przyrost masy ciała po urodzeniu i mniejszą nietolerncję glukozy u noworodków mysich (w stosunku do placebo), czyli jakieś tam działanie ochronne)
"Oczywiście mogą istnieć inne wyjaśnienia naszych wyników, z których jednym może być to, że obecne postępowanie w przypadku GDM wpływa tylko na wyniki w ciąży, ale nie wpływa na wyniki długoterminowe, jak sugerowali niektórzy autorzy,28 i że metformina nie ma długotrwałego wpływu na potomstwo."
Autorzy się nawet zastanawiają czy różnica między ośrodkami badawczymi (w drugim przypadku kobiety miały wyższe BMI i inaczej tyły podczas ciąży, miały inne pochodzenie etniczne) może np. wynikać z niedożywiania płodów, co zaburzałoby sens całego badania (niedożywione matki, gorzej odżywiony płód, po urodzeniu szybciej przyrasta na wadze). Generalnie sami praktykują metodę - stosowanie metforminy, nieograniczanie węglowodanów i DOŁĄCZENIE insuliny w razie niewyrównania glikemii.
Tutaj mój komentarz: Obecne zalecenia Towarzystwa ginekologicznego są takie, aby stosować metforminę w 1 trymestrze ciąży u kobiet, które były tą metodą leczone przed ciążą (nie jestem pewna, czy chodzi tylko o IO, czy też o cukrzycę typu 2). Następnie u kobiet z IO odstawia się metforminę na 7-14 dni, robi badanie krzywej glukozowej, na jej podstawie stwierdza lub nie cukrzycę ciążową. W razie przekraczania glikemii mimo diety - stosuje się insulinę, na jej obniżenie.
Chociaż słyszałam właśnie o takim postępowaniu łączonym - metformina przez całą ciążę, w 12-14 tc krzywa (na metforminie) albo na podstawie samodzielnego testowania paskami - włączenie insuliny OPRÓCZ metforminy, JEŚLI to jest potrzebne. Wtedy to pozwala zachować działanie ochronne metforminy (bo działa nie tylko na samą glikemię, ale też np. metabolizm tłuszczów) i stosować ewentualnie mniejsze dawki insuliny. Metformina jest o tyle wygodniejsza w stosowaniu, że przyjmuje się ją w postaci tabletki, nie w nakłuciu, a do tego rzadziej prowadzi do hipoglikemii.
W przypadku cukrzycy typu 2 najprawdopodobniej od razu zamienia się metforminę na insulinę po 1 trymestrze.
3. "Według naszej wiedzy, to badanie jest największym badaniem długoterminowych wyników w warunkach rzeczywistych u dzieci urodzonych przez kobiety leczone metforminą w porównaniu z insuliną z powodu GDM. Nie zaobserwowaliśmy żadnych znaczących różnic we wzroście lub rozwoju behawioralnym i emocjonalnym między grupami terapeutycznymi. Dostarczy to klinicystom i pacjentom ważnych informacji dotyczących odległych wyników leczenia metforminą w porównaniu z insuliną przy podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia."
(To ciekawe, bo słyszałam, że największe badanie było prowadzone w Australii, a nie Nowej Zelandii, ale w sumie to blisko. )
Ostateczna grupa badawcza obejmowała 1996 ciąże początkowo leczone metforminą i 1932 ciąże początkowo leczone insuliną. Wśród inicjatorów metforminy [tych, co zaczęło z metforminą] 417 (20,9%) zrealizowało następnie receptę na insulinę. Odwrotnie, 22 (1,1%) inicjatorów insuliny otrzymało później metforminę.
Dzieci kobiet leczonych metforminą rzadziej doświadczały hipoglikemii u noworodków (273 [14%]) w porównaniu z dziećmi kobiet leczonych insuliną (445 [23%]).
4. Badanie to może być zupełnie nieprzydatne dla kobiet z insulinoopornością, ponieważ dotyczyło w całości kobiet ze stwierdzoną cukrzycą typu 2 przed ciążą (czyli mającą w ciąży stwierdzoną PGDM). To jest trochę inne leczenie, inne warunki i inne wnioski. Generalnie sprawdza się obiegowa opinia: stosowanie metforminy w ciąży zmniejsza potrzebną insulinę, a co za tym idzie pomaga lepiej kontrolować glikemię i mieć wpływ a wagę dziecka. Również samo badanie nie prowadzi do konkretnych wniosków. Można tylko pokusić się o zalecenie dalszych badań.

Z kolei spojrzałam na nieco nowsze badania:
A. artykuły
https://www.chcemybycrodzicami.pl/metformina-w-ciazy-wedlug-najnowszych-badan-tak/

https://www.medexpress.pl/metformina-nadzieja-na-szczesliwe-zakonczenie-ciazy/73235

i same badania:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30709546/
To jest ważne, bo udokumentowano na poziomie komórkowym lepszy wpływ metforminy niż insuliny!
B. metaanaliza, która sugeruje powiązanie stosowanie metforminy w ciąży i redukcji stanów przedrzucawkowych (zaburzeń ciśnienia krwi) w ciąży. Metformina jest rozważana jako najlepszy lek zapobiegający rozwojowi tego stanu.
https://obgyn.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/uog.19084
C. Badanie z Indii, które wskazuje na lepsze wyniki leczenia metforminą w ich środowisku (słabej dostępności opieki medycznej). Ważne są wnioski z badania: W badaniu tym stwierdzono, że metformina jest skuteczną opcją leczenia kobiet w ciąży z GDM/cukrzycą typu 2 z lub bez dodatkowej insuliny, które wymagają leczenia farmakologicznego w celu kontroli glikemii w naszym ubogim środowisku. Metformina ma przewagę nad insuliną w postaci mniejszego przyrostu masy ciała matki, braku hipoglikemii u matki, jest mniej kosztowna, jest terapią doustną i nie wymaga wnikliwego monitorowania oraz częstych przyjęć do szpitala z dobrą zgodnością i akceptowalnością. Tak więc metformina może być stosowana w leczeniu cukrzycy ciążowej. (ostatnie zdania brzmią na bardzo słabo przetłumaczone z indyjskiego na angielski i na polski)
Musisz je znaleźć po tytule, który podaje: " Comparison of pregnancy outcome with use of metformin versus
insulin in management of gestation diabetes mellitus: An Prospective study " (Dr. Venish Panchal, Dr. Deepali Jain), bo link prowadzi do pdf. Oczywiście, nie ma tutaj nic na temat wpływu metforminy na płód.
D. Tutaj jest dość stary artykuł podsumowujący główną obawę lekarzy: FDA zaklasyfikowało metforminę jako lek kategorii C, ponieważ badania NA ZWIERZĘTACH wykazały niekorzystny wpływ na płód, ale nie przeprowadzono odpowiednich badań na ludziach. Dzisiaj już z metaanaliz i badań klinicznych wiadomo, że takiego niekorzystnego wpływu się nie obserwuje.
Tytuł artykułu: Cukrzyca ciążowa – czy można stosować leki doustne?
UWAGA PODAJĘ LINK DO PDF: https://podyplomie.pl/publish/system/articles/pdfarticles/000/012/923/original/14-20.pdf

W kwestii krytykowania:
"Ale nie krytykujcie lekarzy za to, ze nie chcą metforminy kobietom w ciąży podawac – cos sobie przy tym mysla!" Czemu nie? Jakieś argumenty zabierające mi prawo wolności słowa?
Ja krytykuję podejście endokrynologa, który mi zalecał odstawienie metforminy na 14 dni przed transferem, bo nie podobała mi się jego postawa i podejście: nie znał się zupełnie na in vitro (nie wiedział, że transferu się nie wyznacza z tak odległą datą wstecz na sztywno, mógł mi zalecić odstawienie od 1 dnia cyklu tranferowego), z resztą sam mi powiedział, że zalecenia są dla odstawienia, niektórzy lekarze jednak zalecają, ale on się boi.
No, to zmieniłam lekarza.
Kolejnego lekarza też krytykuję za radę brania "na własną rękę" - bo później musiałabym okłamywać lekarza prowadzącego, że nie biorę, chociaż biorę. To jest przerzucanie całej odpowiedzialności na matkę, kiedy samemu jest się niepewnym! Z resztą zatajanie takich poważnych leków mogłoby doprowadzić do nieprzewidzianych skutków/interakcji.
Również go zmieniłam, choć przyznam, że to nie był jedyny powód.
Po trzecie, krytykuję takie podejście ponieważ są oficjalne zalecenia towarzystwa ginekologicznego i mówią właśnie o stosowaniu metforminy u osób z IO w 1 trym. ciąży. Po coś te zalecenia są wydawane, ktoś to dogłębnie przedyskutował, zbadał i wydał opinię.

Masa suplementów, ja i mąż juz kilka miesięcy przed procedurą. Ja pomimo dobrego AMH, mialam zawsze tylko 4 słabe komórki (to nasza 3 procedura), mąż bardzo słabe nasienie. Odstawiłam całkowicie cukier i kawe na jakies 2 miesiące.
Lekarka zwiekszyła dawki leków, Gonal i Mensinorm.
W trakcie stymulacji dieta wysokobiałkowa, pobrali 7 komórek i wszystkie były dojrzałe, dodatkowo IMSI i ZyMot. Wynik sam Nas zszokował ☺️🙏🏻

W temacie badań genetycznych nie pomogę, bo tutaj nie mam wiedzy. Natomiast też kiedyś miałam rozkminę czy lepiej jeden czy dwa, jestem po transferze pojedynczym i podwójnym, teraz transferowalabym tylko pojedynczo, dość szeroko to uzasadniłam i opisałam na stronie www, tekst jest długi nie będę wklejać całego tutaj więc podaje linka http://www.mamapoinvitro.pl/transfer-1-czy-2-zarodkow/

A z jakiej bety "spadałaś"? U mnie doszła tylko do 44. Krwawienie przyszło tylko dwa dni później niż gdybym miała zwykły okres.

Po ciąży biochemicznej krwawienie to nie okres, ale wczesne poronienie. Zarodek się zagnieździł i teraz organizm musi go wydalić wraz z błoną macicy, czyli wszystko w środku musi się prawidłowo oczyścić. Na tym etapie jest tego tak malutko, a zarodek niewidoczny, więc nie będzie to trwało długo. Ze mnie tkanki wychodziły kilka godzin i to był też najbardziej bolesny okres krwawienia. Na ten czas warto wg mnie i korzystać z podpasek, a nie z tamponów. Potem krwawienie było już jak przy okresie i skończyło się szybciej o kilka dni niż przy zwykłym moim okresie.
Co do leków, to ja dostałam zielone światło do ich przyjmowania i przygotowywania się do kolejnego transferu dopiero, jak krwawienie już się kończyło i po wcześniejszej kontroli na USG, że wszystko w środku jest w porządku.
Może nie rób nic na własną rękę, tylko skontaktuj się z lekarzem?

Dziękuje za podzielenie się swoim doświadczeniem i opinią.

Przyznam się, że z każdym dniem mam coraz większy mętlik w głowie i coraz więcej wątpliwości.

Z jednej strony zdaję sobie sprawę, że ciąża bliźniacza jest tak naprawdę patologią i wiąże się z wieloma zagrożeniami. Obawiam się, że gdyby u mnie do niej doszło, to skończyłoby się to tragicznie, w najlepszym przypadku stratą jednego dziecka, a w najgorszym obu. Boję się też, jak mój organizm zniósłby takie obciążenie.

Z drugiej strony wiem też, że w moim wieku i przypadku prawdopodobieństwo, że zarodki oba się przyjmą jest bliskie zeru. Tak, jak pisałam wcześniej, w ogóle nie rozważałabym podawania dwóch zarodków, gdybym była młodsza lub gdybym szansę na sukces po transferze miała większą.

Nie marzę o bliźniakach, walczę o to, by się w końcu udało i moja dr uważa, że jest na to większa szansa, gdy podamy oba moje zarodki razem, niż gdyby były podawane pojedynczo. Tylko, że ja nie jestem właśnie przekonana, czy aby nie jest na odwrót.

Niestety nie ma chyba jednej dobrej odpowiedzi na ten problem, nikt mi nie powie, co zrobić i nie da gwarancji na to, jak będzie, musimy sami z mężem podjąć jakąś decyzję, modlić się, że będzie dobra i przyjąć na klatę wszystkie jej konsekwencje.

Dziękuje za podzielenie się swoim doświadczeniem i opinią.

Przyznam się, że z każdym dniem mam coraz większy mętlik w głowie i coraz więcej wątpliwości.

Z jednej strony zdaję sobie sprawę, że ciąża bliźniacza jest tak naprawdę patologią i wiąże się z wieloma zagrożeniami. Obawiam się, że gdyby u mnie do niej doszło, to skończyłoby się to tragicznie, w najlepszym przypadku stratą jednego dziecka, a w najgorszym obu. Boję się też, jak mój organizm zniósłby takie obciążenie.

Z drugiej strony wiem też, że w moim wieku i przypadku prawdopodobieństwo, że zarodki oba się przyjmą jest bliskie zeru. Tak, jak pisałam wcześniej, w ogóle nie rozważałabym podawania dwóch zarodków, gdybym była młodsza lub gdybym szansę na sukces po transferze miała większą.

Nie marzę o bliźniakach, walczę o to, by się w końcu udało i moja dr uważa, że jest na to większa szansa, gdy podamy oba moje zarodki razem, niż gdyby były podawane pojedynczo. Tylko, że ja nie jestem właśnie przekonana, czy aby nie jest na odwrót.

Niestety nie ma chyba jednej dobrej odpowiedzi na ten problem, nikt mi nie powie, co zrobić i nie da gwarancji na to, jak będzie, musimy sami z mężem podjąć jakąś decyzję, modlić się, że będzie dobra i przyjąć na klatę wszystkie jej konsekwencje.

Kurczę, znowu mam problem z lekarzem. Przez cały piątek starałam się skontaktować, ale miał wyłączony telefon.
Dziś weszłam na stronę kliniki gdzie można rezerwować wizyty i.... zniknął z listy dostępnych lekarzy

Dziewczyny z Gyncentrum - macie jakieś przecieki co się dzieje z dr M?
Urlop? Rezygnacja?
Dziś infolinia kliniki nie działa
Z dostępnych kogo bardziej polecacie od trudnych przypadków: dr Węglarz czy dr Gajewska-Kucharek? Nie znam żadnej.

U mnie krwawienie jak zwykle, nic mnie nie boli ani nie bolało, ale ja mam tak że nigdy przed okresem ani w trakcie mnie nic boli.
Jedyne coś innego, że nie mogłam założyć tampona.
Dawno temu na grupie FB czytałam, że przy biochemicznej lekarze normalnie traktują następny cykl czyli, że można od razu przystępować do transferu.

Brać po transferze magnez i no spe? 🤔

Ja brałam 3xdziennie. nospa do 7 dpt,magnez biorę cały czas.