🌫️ W listopadzie szare mgły😶‍🌫️🍂🍁, w lipcu dzidzię rodzisz Ty!👶🏼

Cześć Dziewczyny!

Ja Was podczytuję z ukrycia i ciągle trzymam mocno kciuki za każdą z Was 🤞🍀 Wysyłam też mnóstwo wirusków od Basi 🦠🦠🦠 Ostatnio robię trochę porządków i znalazłam kilka leków jeszcze od ivf i pomyślałam, że może przydadzą się którejś z Was. Mam trzy opakowania Estrofemu ważne do 08/2026 i jedno do 10/2027 oraz jeden Cetrotide, ale on jest tylko do 01/2026. Mam też Gonal w penie, ale z niego użyta była dawka 150, więc nie jest pełen, ale jest większość opakowania - ważny do 04/2026 (pytałam o niego dziś lekarza i powiedział, że spokojnie mogę go oddać innej osobie, bo to jest w pełni sterylne). Jeśli mogłabym komuś oddać te leki lub któryś z nich i w ten sposób trochę pomóc, to nie utylizowałabym ich w aptece.

Ściskam mocno!

Kałamarnica zwrócę twoją uwagę tutaj 😉 już wcześniej myślałam żeby Ci to napisać, ponieważ ty masz te pokrzywki. Nie wiem czy widziałaś w poprzednim miesiącu Biochemiczka pisała sporo o nietolerancji histaminowej. Wrzucam poniżej co wtedy napisała.

Tak niestety jest, taka myśl pojawia się chyba u każdej długoterminowej staraczki 😔
Loraa, na wątku staraczek weteranek zostałam jedną bezdzietną (później pojawiła się Emi) a teraz wątek zniknął bo każda z nas została mamą. Byłam tą ostatnią ale doczekałam się i ja. Wierzę, że czeka na Ciebie Twój Cud. Te maluchy pojawiają się w naszym życiu w najmniej spodziewanym przez nas momencie. Mocno trzymam kciuki i mocno Cię przytulam 🫂

Lisiku, dziękuję, że o mnie pomyślałaś ♥️

Natomiast... Jestem niestety dobrze zaznajomiona z tym tematem. Mam alergię na trawy w 6 klasie IgE specyficznych. Mam na tym tle astmę oskrzelową (dobrze kontrolowaną, bez zaostrzeń). Jestem ciągle na Loratadynie, wcześniej na Clatrze. Pokrzywki u mnie pojawiły się w kwietniu 2024r. To się pokryło trochę z rozpoczęciem stymulacji owulacji. Zrobiliśmy wtedy milion różnych badań bakteriologicznych, wirusologicznych, byłam nawet w szpitalu z tego powodu w oddz. Alergologii. Nietolerancję histaminy u mnie wtedy wykluczono. Ostatecznie przeleczona byłam Doksycykliną przez 28 dni (było też podejrzenie boreliozy) i to spowodowało, że pokrzywki ustąpiły, a pojawiały się wyłącznie w pierwszym dniu miesiączki. Natomiast na Equoralu i Encortonie pokrzywek w pierwszym dniu miesiączki nie mam i czuję się wspaniale. Więc mam nadzieję, że cokolwiek się tam tli, to się teraz wycisza. 🙏🏼🙏🏼🙏🏼
Dzięki Lisiku 😘 dobrze Cię widzieć. ♥️

Dziewczyny! Ja wiem, że piłka w grze, mimo wszystko nie mam 100% pewności kiedy była owulka. Dziś odebrałam paczkę z testami first response które wykrywają na poziomie 6. Jutro rano siknę i zobaczmy co się pokaże. Chciałabym napisać, że testuję jak szalona, bo mam dobre przeczucia ale wszystkie wiemy, jak to potem…
Piret w kwestii owulaków, chociaż oby Ci się ta wiedza już nie przydała, to ja korzystam z tych easy@home i aplikacji premom ona sama pokazuje, czy ciemnieje i jak bardzo. Nie da się jej oszukać, nie myli się w tym. Polecanko!
@Lora tulę niezmiennie. I @Brillka Twoje myśli są mi bliskie, niestety… tyle niesprawiedliwości, tyle czekania…

Brilko, Paulinko dziękuję za porady i odpowiedzi, Bajeczko nie wiedziałam o tej apce, ja to taki trochę dinozaur jeśli chodzi o ulepszanie sobie życia 🙉 termomixa to wśród znajomych chyba ja jedyna nie mam 😅, apka może przyda się na przyszłość, chociaż oby nie. No i nie chciałam dłużej czekać i pochwalę się Wam że …. 🥁 właśnie jestem po zaaplikowaniu samej sobie acco 🙈 najtrudniej było mi się przełamać i wbić … modliłam się tak nad tym fałdem skóry chyba 10 minut. Ale jak już wbiłam to chwila moment wstrzyknięcie, nic nie bolało minimalnie czułam rozchodzenie się leku i trochę po wyjęciu czuję ten obręb miejsca ale tylko dlatego że wiem, i się skupiam to potrafię wyczuć że coś tam się rozchodzi pod skórą 🤪 no i najpierw wbiłam więcej niż pół igły ale przy aplikacji musiała się wysuwać bo wyjęłam i się wystraszyłam że była za płytko … mam nadzieję że nic złego przez to się nie stanie jeśli za płytko przy końcu zaaplikowałam 😬 ale wolałam to zrobić sama, mąż siedział obok i dopingował.

Kałamarniczko to się namęczyłaś z tymi alergiami, jejku tyle badań dodatkowych, mam nadzieję, że po tym wyciszeniu jak dopasowały Ci lekarstwa już nie wrócą paskudne alergie z taką siłą a najlepiej wcale 💛

Bajko ja czuję te Twoje przeczucia, wiem że boisz się rozczarowania to takie bliskie nam emocje przecież ale … ale ja trzymam za Ciebie mocno kciuki 🍀

Cześć Lisiku 🙋‍♀️ ajjj nam to zawsze wiatr w oczy, ale przydaje się taki detoks od telefonu to na pewno, no i wiesz, że beznadziejny humor, podłamanie nastroju potęguje, że gorzej się czujemy fizycznie, oby to nie była rozwijająca się endomenda. Chociaż weekendzik spędziłaś bardzo przyjemnie

Pół roku dlatego, że w okolicach maja-czerwca przyszłego roku czekają mnie badania obrazowe (w tym TK), których w ciąży wykonywać nie można A ponieważ mam już jedno dziecko więc myśląc też o nim nie mogę odłożyć tego aż o kolejne pół roku bo jednak chcę też zrobić wszystko by być jego mamą jak najdłużej (ma 4 lata).

Napiszę trochę więcej o mnie, bo historia może dla niektórych być ciekawostką a może i nadzieją?
Problemy z miesiączkowaniem miałam chyba od pierwszego okresu. Odkąd się zaczęły były bardzo nieregularne. Potrafiłam nie mieć okresu przez 3 miesiące i wywoływałam go duphastonem. Ale tak naprawdę nie zdiagnozowano dlaczego tak mam.
Bezsprzecznie mam hashimoto i niedoczynność tarczycy.
Mam też problemy z androgenami. Miałam kilkudniową diagnostykę w szpitalu po której de facto nie usłyszałam nic konkretnego. Podejrzewano PCO i PCOs ale ostatecznie diagnozy nie postawiono. Stosunek LH/FSH w porządku, obraz jajników "trochę sporo pęcherzyków ale jeszcze w normie". No ale androgeny wysokie, nieregularne miesiączki... Od jednego z lekarzy usłyszałam "no ja widzę, że coś pani jest ale co to nie mam pomysłów"...
Do tego miałam też plamienia przed okresem więc pewnie problemy z progesteronem.
I tak sobie żyłam, po drodze jeszcze lekkie IO i przez kilka msc brałam glucophage. 8 lat temu wyszłam za mąż. Nie mieliśmy parcia na dziecko ale powoli każde z nas myślało że fajnie żeby było.
Poszłam do ginekologa z zamiarem ogarnięcia w końcu tego bałaganu. Podobno bardzo dobry. Ostatecznie wyszłam od niego z płaczem bo tak źle mnie potraktował. Poczułam się jak człowiek gorszej kategorii. I zawiesiłam myśli o leczeniu się, w między czasie u mojego męża wykryto raka. Na szczęście guz nieduży i leczenie skończyło się na operacji. Potem zaczął się koronawirus i nasze myśli w ogóle poszły w innym kierunku. Jedyne co zaczęłam robić to zaczęłam pić inozytol - wówczas miovelię (ale nie z myślą o dziecku tylko dla poprawienia stanu zdrowia bo naczytałam się wtedy że to pomaga).
No i jakież było moje zdziwienie jak pewnego dnia zrobiłam test ciążowy i zobaczyłam taki cień cienia! To była sobota, 6 rano. Budzę męża, pokazuje mu go ale on nic nie widzi. Ale ja mówię że jadę na betę. No i pojechałam, zrobiłam razem z progesteronem.
Beta 30 a progesteron... 8. No więc od razu recepta na dupka i zaczęłam brać. A kilka miesięcy później przyszedł na świat nasz syn A! no i najważniejsze - w cyklu w którym zaszłam miałam tak ciężki czas, że współżycie było - uwaga: raz Więc ja mimo wszystko wierzę, że można wpaść przy jednorazowym seksie Ta bladziutka kreska wyszła 13 dni później (ale nie wiem kiedy była owulacja).
Niestety potem przyszedł mój rak. Trudniejszy, z chemioterapią. Ale po chemioterapii - tak jak większość staje się bezpłodna, okres zanika itp. tak u mnie okres stał się regularny. Naprawdę przez ponad 2 lata miałam jak w zegareczku. Ginekolog mówił o pięknych owulacjach. Ale z racji bycia po chorobie nie było opcji zajścia więc się zabezpieczaliśmy. Do maja/czerwca tego roku kiedy przestaliśmy. I wiecie co się stało? Moje cykle się totalnie rozregulowały. Miałam taki co trwał 21 dni, i taki co 40 dni. Od 3 cykli robiłam testy owu i dwa razy pozytywny był dopiero w 22 dc a okres przychodził bardzo szybko bo już w 31 i w 32 dc. Nie byłam na monitoringu więc nie wiem czy ta owulacja w ogóle była ale nawet jeśli no to była bardzo krótka faza lutealna.
No i mamy trzeci cykl z testami owulacyjnymi, w którym pozytywny wyszedł w 19 dc. W tym cyklu zaczęłam pić inozytol ale miovelia niestety się zmieniła więc piję coś innego. To taki cykl ostatniej szansy.
W ogóle z racji choroby no podchodzę do tego trochę inaczej i mówię sobie, że jeśli ciąża miałaby źle wpłynąć na mnie pod względem raka, miałaby sprawić, że na czas nie odkryjemy nawrotu choroby to niech nasz Anioł zdecyduje, że tej ciąży ma nie być... Jak zachorowałam to wówczas jedyne myśli to były "ja najwyżej umrę ale co z moim synem??", ale rok temu pragnienie o drugim dziecku wróciło i potem postanowiliśmy spróbować.

Strasznie się rozpisałam... Ale może historia z pierwszym dzieckiem da Wam nadzieję, że nawet jak wydaje się, że nie ma szans to i tak może się udać ! Powodzenia!