Rozumiem Cię, nie łam się zawsze jest nadzieja. 💚✊✊✊

Justynko!!! To ja, Labelleperle. Nie masz pojęcia jak bardzo było mi przykro, kiedy zobaczyłam diagnozę Twojego męża. Boże święty, jak kamieniem w łeb! Ale ja mimo wszystko trzymam za Ciebie cholernie kciuki. Może będzie jakaś nadzieja w inseminacji..... Proszę, odezwij się do mnie.

Pamiętnik to dobra opcja 🙂 nie trać nadziei, działajcie, konsultujcie, bądźcie cierpliwi!

Nie poddawaj sie jeszcze. Walcz dopoki nie powiedza Tobie nic wiecej sie nie da zrobic!

Skorzystanie z nasienia dawcy to bardzo trudna decyzja, dojrzewaliśmy do niej dość długo, ale finalnie się zdecydowaliśmy. Wtedy się okazało, że problem leży również po mojej stronie, nie było prosto, ale się udało. Jestem w ciąży, a dla męża nie ma znaczenia, że nie będzie to biologicznie Jego dziecko. Będzie nasze.

Dzięki dziewczyny za komentarze.. NowaJaaa właśnie pisanie pamiętnika daje mi to wszystko w jakimś stopniu z siebie wyrzucić.... To czego nie mogę powiedzieć mężowi, żeby jeszcze bardziej go nie dobić... Bo płakać i przy nim płaczę.. Ale wiem o tym że on siebie cały czas obwinia.. Nie chcę go jeszcze dobijać... Kd_eye będziemy walczyć... W końcu po takim czasie starań wiemy gdzie tkwi problem i mam nadzieję mimio wszystko, że uda się go wyleczyć... Niki345 mój mąż już po pierwszej wizycie u urologa (ale to był lekarz przypadkowy) nie z żadnej kliniki nawet mnie namawiał na dwace po tym co usłyszał... Ze on nie myśli tak, że to nie byłoby jego dziecko.. Przecież on by je wychiwywal, więc to on by był ojcem... Ja na razie do tego podchodzę inaczej... Być może jeśli się nie uda nam nic zrobić to innej opcji może nie być... Gratuluję kochana ciazy, już niedługo powitacie SWOJE maleństwo na świecie.... Największy skarb... Więc warto było przejść całą ta walkę... 😘

Wczoraj oglądałam 6 odcinków na playerze takiego programu dokumentalnego "In vitro. Czekając na dziecko", ale to nie jest ten, który zrobiła Rozenek tylko jakiś wcześniejszy. Był przypadek pary, gdzie facet nie miał plemników w nasieniu. Jednak po biopsji jąder znaleziono u niego plemniki i je zamrożono. Para doczekała się dziecka z in vitro. Wszystkie przypadki dzieją się w klinice nOvum w Warszawie. Może warto spróbować? Powodzenia! Trzymam za Was kciuki.

Mam to samo z ubrankami...nie potrafię jechać w odwiedziny do szwagierek... obydwie zaszły w ciążę równo ze mną. Ja poroniłam, a o ich ciąży dowiedziałam się po mojej stracie. Jest to dla mnie tak bolesne że unikam spotkań, bo głowa mi puchnie od słuchania jak to one się męczą bo muszą leżeć parę miesięcy. Cholera! Ja leżałabym całą ciszę gdyby to coś dało. I też muszę omijać te działy dziecięce bo lzy same płyną... Ale widzisz jest nadzieja jak dziewczyny piszą. Zawsze jest nadzieja! Wszystkie tutaj żyjemy tą nadzieją i zobacz ilu z nas już się udało. Nam i Wam też się uda 💚💚💚✊😘

Masz rację warto przejść tą wake i pamiętaj, że ważne jest kto wychowuje, a nie kto dał materiał genetyczny. Jeszcze będziecie rodzicami zobaczysz 😊

*walkę

mnie czekają chrzciny szwagierki dziecka... też będzie ciężko :/ ech... takie to życie...

No moja szwagierka w maju rodzi... Coś gadala wcześniej że chciałaby mojego męża za chrzestnego... No ważne kto wychowuje, fakt, ale ja jeszcze mam nadzieję że da się coś zrobić w naszej sprawie.... 😘😘😘😘

Tak... takie słowa bolą, choć są tak piękne. Mi łzy teraz płyną po policzku, bo to samo czuję. Tez tak reaguje słysząc w kościele takie słowa albo jak widzę moje koleżanki z dziećmi. Fajnie, że zdecydowałaś się pisać. To Ci pomoże. Ja piszę od 14 lutego i bardzo mi to pomaga. Mozna zrzucić z siebie tutaj cały żal. A wsparcie które otrzymujemy jest bezcenne. Ściskamy Cię wszystkie mocno 🤗💚

Łącze sie w bolu. Niestety wiem co czujesz. Mam tak samo od 4 lat. Jedyne pocieszenie ze kiedys i nam sie uda :*

Doskonale Cię rozumiem. Jest to straszne uczucie. Mamy po prostu dość cieszenia się czyimś szczęściem, podczas kiedy same nie możemy go zaznać 😞 Bardzo trzymam kciuki za wizytę ✊

Jeżeli tak powie, to idźcie skonsultować jeszcze do innego! Moja Koleżanka - wyniki Meza tragiczne, 3 lekarzy hasło - „in vitro” a naturalnie zaszła w ciaze podczas przygotowan do inseminacji! Takze głowa do gory, rożne sa przypadki i nigdy nie wiadomo. Kciuki za wizyte!

Każde wyniki są lepsze od tych, które wskazują na brak plemników w nasieniu... ☹️

Bedize dobrze. Wierzymy w to wszystkie. Pamietaj, są różne przypadki, a cuda się zdarzają. Może w końcu dzisiaj znajdę chwilę to opiszę Wam w pamiętniku cud mojej znajomej. Może coś zaskoczy i stanie się to na co tak dlugi czekacie. Nie będziecie wiedzieli kiedy. Ale badać trzeba i tak ✊💚 Kciuki w gotowości!!!

Powodzenia!! ✊✊

Powodzenia🤞

No i jak? Hej dawca to nic strasznego! Rodzicem jest ten kto wychowuje a nie kto da plemnika! Zresztą przy azoospermii istnieje chyba jakaś szansa na in vitro?

I to jest pozytyw! Oby dalej dobre wiadomości u Was były!

Trzymam za Was kciuki z całych sił!

Dobre wieści. Bardzo się cieszę 😊Panietaj nadzieja umiera ostatnia. Ja wierzę, że Wam się uda. Musimy w to wierzyć wszystkie. Ja dzisiaj też dostałam nie najlepsze wieści ale przetrawiłam to i zamierzam walczyć, jeszcze się wszystko ułoży ✊😘

Tak, nadzieja to potężna broń🍀. Jedna informacja, że nie nie wszystko stracone, dodaje sił do walki. Bardzo sie cieszę, że jest dla Was szansa 🙂 Życzę następnych dobrych wiadomości 😉

Justynko, jestem przy Tobie sercem i modlitwą 😘 głęboko wierzę, że Wam się uda ✊

Dzięki dziewczyny za miłe słowa 😊😊😊😘😘😘

Oj znam takie sny doskonale 🙂 Czasen czytam w cenniku co oznaczają. Zawsze to miło przeżyć coś takiego we śnie 🙂

Zajrzyj do mojego pamiętnika, na początek... My tez mielismy (mamy) problem z morfologia, ale zdecydowaliśmy sie juz teraz na inna drogę do rodzicielstwa. Jednak moze znajdziesz jakieś wskazówki co do witamin w tych starszych postach ;)

Tez sie boje wirusa. I denerwuja mnie ludzie, którzy sobie wszystko lekceważą

Myślę, że wiele osób się boi jedni mniej inni bardziej. Są i też tacy nieodpowiedzialni ale nic na to nie poradzimy. Wazne żebyśmy my zrobiły wszystko co się da żeby uniknąć zagrożenia. Ja też mieszkam w Warszawie, mój mąż dotychczas jeździł po Warszawie komunikacją od piątku raczej samochodem. Teraz ma zwolnienie z pracy. Ja mam działalność i pracuje z domu ale do przychodni na badania krwi chodzić muszę. Ostatnio byłam w środę od tamtej pory nie wychodziłam z domu. Jak już wychodzę zaslaniam usta, nie dotykam niczego wracam do domu myję twarz i ręce. Na szczęście mój klient jest wyrozumiały i też poprosił mnie abym w sprawach firmy nie jeździła nigdzie metrem. To się wiąże z przestojem w firmie klienta i u mnie. Lekki kryzys w zarobkach i na rynku wisi w powietrzu. Część osób mówi, że może tak musiało być i zgadzam się z tym. Bo rosnące ceny wszystkiego i pedzaca gospodarka już nas niszczyła a teraz może ceny przystopują, ludzie zaczną doceniać to co mają i w ogóle zaczniemy się cieszyć z małych rzeczy, zdrowia i rodziny. Zdrówka Wam życzę. Nie lamcie się. Towary dojechaly do sklepów zaraz po tym bumie i teraz już nie ma problemów raczej. Tylko trzeba rozbić zakupy z rozwagą a nie na zapas. Czeka nas mały kryzys ale kto jak nie my. Stosujmy się do zaleceń i będzie dobrze. 🙂

Ja się tylko zastanawiam jaki to ma wpływ na zajście w ciążę albo wczesną ciążę... to mnie martwi i wtedy to faktycznie trzeba się zaszyć w domu i nie ruszać nigdzie. Dzisiaj przeczytałam, ze jest pierwszy noworodek który urodził się z koronawirusem. Jego matka była zarażona i nie wiadomo czy on przejął to w jej łonie czy przy porodzie. Mają to badać. To trochę niepokojące wieści. Ale nie możemy dać się zwariować. Najbardziej narażone są osoby ze słaba odpornością tj. Osoby starsze. A my dziewczyny jesteśmy na tylu lekach i witaminach że nas żadne ścierwo nie weźmie mówię Wam 😅

Jakbyś nie przeczytała mojego poprzedniego komentarza to mówię jeszcze raz - tu Labelleperle ;) Ja też boję się wirusa. Na dodatek moja mama i brat mają słabe serca. Dlatego siedzimy w domu, nawet na grób córki nie chcę jechać. Odezwij się do mnie na priv, mam Ci masę do opowiedzenia...

LaBelle kochana wysłałam zaproszenie na Twoje nowe konto 😊 miło że się odezwałaś po tej przerwie 😘😘😘

Justynka, wiem, co czujesz, bo ja też robiłam kariotyp. Ale nawet jeśli wyjdzie źle (co na pewno się nie stanie), to i na to są rady! Nic nie jest stracone! Ja nie do końca wróciłam do starań. Po prostu się nie zabezpieczamy, ale... eh ja mam nowego partnera. Boże, jak dziwnie to brzmi!!!! Z Tomkiem, dzieki Bogu już nie jestem. W końcu zdobyłam się na to, by walnąć ten związek i sie wyprowadzić... Wyobraź sobie, że mój były przesiadywał na erodate, gdy ja opłakiwałam naszą córkę... na zdradę fizyczną nie mam dowodów, ale na samym erodate przyłapałam go multum razy. Nigdy nie przestał tylko lepiej się kamuflował..... Wyszedł u mnie zespół antyfosfolipidowy, krążący antykoagulant tocznia. Muszę brać heparynę w ciąży...

Justynko, jesteś w moich myślach ciągle :* nie przestaję Ci kibicować! Odezwij się do nas koniecznie na wątku marcowym, bo tak każda dziewczyna o Tobie pamięta i dobrze Ci życzy :*

Trzymam kciuki aby wszystko było dobrze 🤞🏼🤞🏼🍀🍀

Trzymam kciuki aby wszystko było dobrze 🤞🏼🤞🏼🍀🍀

Niestety taka wiadomość , to bardzo ciężka próba dla małżeństwa. A nie chcecie spróbować z dawca nasienia? Czytałam wiele historii , ze później ojciec akceptuje jak własne..:)

No ja się boję takiego kroku, boję się że całe życie będzie miał to na względzie że to jednak nie jego.. A dziecku co potem powiedzieć że powstało sztucznie bo tatuś nie mogl mieć dzieci?? 😪😪😪😪 Przykre to by było ☹️☹️☹️☹️☹️☹️☹️☹️☹️ no czuję się bezsilna w tej chwili... Czuję, że już nic nie mogę ☹️☹️☹️

Największe szanse na posiadanie potomstwa mają Ci, u których występuje kariotyp mozaikowy. U niektórych mężczyzn plemniki są produkowane, jednak nie są w stanie przedostać się do nasienia. W tej sytuacji możliwe jest ich pobranie z jądra i wykorzystanie w metodach sztucznego zapłodnienia, polegających na iniekcji plemnika do komórki jajowej. Coś takiego znalazłam ,może się uda ale trzeba jeszcze się zdiagnozować. nie smuć się głowa do góry ! Na spokojnie , buziaki

Będę się modlić w waszej intencji 😘

Cześć Justynko. Bardzo współczuję bo jesteście w ekstremalnie trudnej sytuacji. Teraz czeka Ciebie bo ja myślę że to nie mąż tylko bardziej ty masz obawy co do in vitro. Musisz się zastanowić co chcesz teraz zrobić czy tak bardzo pragniesz dziecka czy zgodzisz się na życie bez dzieci. Jeżeli zdecydujecie się na dawcę to nie zapominaj że biologia to nie wszytko. Najważniejsza jest miłość rodziców. Nie ważne jak zacznie się życie Waszego dziecka ważne że będziecie je kochać i razem je wychowywać. Mam nadzieję że znajdziecie rozwiązanie najlepsze dla was i waszego związku. Bardzo Ci kibicuje i myślę że odnajdziecie swoje szczęście.

Margryy dziękuję Ci bardzo 😘😘😘 no właśnie u mojego jest 47 XXY, nie zbam się na tym, do lekarza też teraz się nie udamy bo ten wirus szaleje.. Dzięki za Twoja modlitwę, mam nadzieję że pomoże, ja mimo tych przeciwności nadal modlę się do Boga, żeby się zlitowal i dał nam dziecko i do Maryi żeby nam pomogla 😘😘😘 Angie1985 no myślę, że to będzie trudna decyzja... Abyśmy tylko żadnej nie żałowali potem, jaką by nie była... 😘😘

Mnie znam się na tym, ale może przy ivf dałoby się ten problem ominąć przez np dobór plemników o prawidłowym zestawie genów, myślę że wątpliwości rozwieje rozmowa z lekarzem, trzymam za Was kciuki 🍀✊

Hej Justynka, wlasnie myslalam sobie dzis o Tobie jak weszlam na pamietniki. Wspolczuje tej wczorajszej wiadomosci, to naprawde musi byc bardzo trudne dla Was obojga... wierze jednak, ze nie ma sytuacji bez wyjscia, porozmawiajcie z lekarzem o mozliwych scenariuszach, moze pojdzcie na wizyte do psychologa, zeby sie jakos wyciszyc i oswoic z roznymi scenariuszami, a w koncu jak bedziecie gotowi to podejmiecie decyzje i wybierzecie jedna z opcji przedstawionych przez lekarza! Wierze, ze bedziecie rodzicami :) Ściskam!

Kochana, ściskam Cię mocno, wiem że to duży cios dla Was obojga😔 Musisz teraz mocno wspierać męża, to od Ciebie zależy, jak on sobie z tym poradzi. Nikt nie powinien obwiniać się za to, że jest chory. Pamietaj, że to nie jest sytuacja bez wyjścia! Nawet jeśli jedne drzwi się przed Wami zamknely, znajdą się inne. Jeżeli się kochacie i pragniecie być rodzicami, to nimi będziecie! Trzymam za to kciuki ✊✊

Dziękuję wam dziewczyny za słowa otuchy 😘😘😘 Do lekarza możemy dopiero się udać po zakończeniu epidemi, nie będziemy się narażać 😘😘😘 Mam wrażenie że mój mąż nie chce o tym gadać bo gada na inne tematy, zupełnie nie związane z tym. Pierwszego dnia był zalamany i obwiniał siebie za tą całą sytuację... I że gdyby wiedział to by nie chciał żebym była jego żona... Nie wiem na prawdę co robić i czy jest szansa jakaś że będziemy mogli mieć biologiczne potomstwo... Na razie po prostu trzeba przeczekać obecną sytuację a potem znowu z tym ruszyć...

Justynko, jestem myślami cały czas przy Tobie :( :* strasznie mi przykro z powodu wyników :( ale naprawdę głęboko wierzę, że Bóg ma dla Was plan, którego być może teraz nie dostrzegacie i nie bierzecie pod uwagę, a gdy już zacznie się realizować, to uczyni Was to szczęśliwymi :* i naprawdę wierzę głęboko, że w tym planie będziecie rodzicami :* wspieram myślą i modlitwą kochana :*

Lalia kochana 😘😘 ja też wierzę w to, że jest dla nas jakiś plan.. Ze teraz jest źle, a to że nic nie możemy w obecnej chwili zrobić jeszcze bardziej chyba doluje.. Ale cały czas mam nadzieję, że przyjdzie taki dzień gdy Bóg wysłucha naszych modlitw 😘😘😘

💚💚💚💚💚 Justynko trzymam za Was mocno kciuki! Wierzę, że mimo wszystko uda Wam się! 💚💚💚💚💚

💚💚💚💚💚 Justynko trzymam za Was mocno kciuki! Wierzę, że mimo wszystko uda Wam się! 💚💚💚💚💚

Tule, wiem co czujesz 😘

Justynko, ja bardzo wierzę, że szczęście jeszcze przed Wami :* <3

Justynko trzymam kciuki za Was, jeszcze słoneczko dla Was zaświeci, wierzę w to mocno ♥️

A może warto pomyśleć o naprotechnologu, może udałoby się poprawić parametry nasienia? Trochę poczytałam o azoospermii i czasem da się wykrzesać z jąder jakieś plemniki, a wtedy moglibyście podejść do ivf i mieć wpadnę dzieci.

*własne

Niki czytałam o naprotechnologi ale podobno to bardziej w kierunku diagnostyki kobiet... U nas wszedł nieprawidłowy kariotyp u męża więc nie wiem czy naprotechnologia tu nam pomoże... ☹️ Jak tylko skończy się epidemia umawiamy się do kliniki, bo mąż miał wrócić do androloga z wynikiem..

Lalia, boo 😘😘😘 dzięki wam dziewczyny😘😘😘❤️

Justynko. Ściskam Cię mocno. Cały czas wierzę, że wyjdzie dla Was słońce. Tu na forum w "męskie sprawy", jest wątek bezplemnikowcy. Dziewczyny tam mają duża wiedzę, może coś Wam podpowiedzą, nakierują. Trzymam kciuki, 🍀✊

Justynko. Ściskam Cię mocno. Cały czas wierzę, że wyjdzie dla Was słońce. Tu na forum w "męskie sprawy", jest wątek bezplemnikowcy. Dziewczyny tam mają duża wiedzę, może coś Wam podpowiedzą, nakierują. Trzymam kciuki, 🍀✊

Pszczółko, czytam ten wątek, nie udzielam się, ale podczytuję... Niestety póki się epidemia nie skończy to z niczym nie ruszymy..

Kochana, to dla was niewatpliwie życiowa próba. Czesto sie zastanawiamy dlaczego coś złego spotyka akurat nas, ale tak juz jest w życiu. Niewazna jest sytuacja, ale nasza postawa wobec niej. Jeśli pragniecie być rodzicami to macie jeszcze kilka dróg. Jest wiele par, które zdecydowaly sie na dawce lub adopcje zarodka. Nie myśl w ten sposób, że jest to sztuczny sposob na dziecko. To jest naturalny sposób, laczy sie plemnik z komorka jajowa. Ten plemnik jest plemnikiem mężczyzny, nie jest tworzony w laboratorium. Moze poczytaj na forum, jest wiele dziewczyn, które wybraly dawce lub adopcje zarodka, możesz poprosic je o kontakt na priv. Zawsze człowiekowi lzej sie robi jak może porozmawiac z kims kto go w pełni rozumie.

Masz dobre serce :) Ja, jak moja szwagierka ogłosiła 1,5 roku temu przy wigilijnym stole, że będą mieli dziecko - przeplakalam całą drogę powrotną do domu i kolejny miesiąc. Dodatkowo obwiniałam się o to, że czuję smutek zamiast radości. Czułam się z tym bardzo źle i w końcu poszłam porozmawiać ze znajomym zakonnikiem. Powiedział mi wtedy żebym nie była dla siebie tak surowa, że mam prawo mieć te przestrzeń na uczucie smutku i to nie znaczy, że jestem złym człowiekiem. Miłość nie jest uczuciem. Miłość jest pragnieniem dobra drugiej osoby. Z pewnością pragniesz aby szwagierka szczęśliwie urodziła, aby Malutka była zdrowa. Tak jak i ja wtedy tego pragnęłam.

Masz dobre serce :) Ja, jak moja szwagierka ogłosiła 1,5 roku temu przy wigilijnym stole, że będą mieli dziecko - przeplakalam całą drogę powrotną do domu i kolejny miesiąc. Dodatkowo obwiniałam się o to, że czuję smutek zamiast radości. Czułam się z tym bardzo źle i w końcu poszłam porozmawiać ze znajomym zakonnikiem. Powiedział mi wtedy żebym nie była dla siebie tak surowa, że mam prawo mieć te przestrzeń na uczucie smutku i to nie znaczy, że jestem złym człowiekiem. Miłość nie jest uczuciem. Miłość jest pragnieniem dobra drugiej osoby. Z pewnością pragniesz aby szwagierka szczęśliwie urodziła, aby Malutka była zdrowa. Tak jak i ja wtedy tego pragnęłam.

Listek, jak dowiedziałam się o jej ciąży też płakałam, dlaczego to nie ja... Jak widziałam, że brzuch jej rośnie... Ale starałam się to jakoś opanować, bo zdałam sobie z tego sprawę, że przecież ona nie jest winna naszemu problemowi... Wiem, że jak zobaczę Mała to też będzie ciężko, ale mam nadzieję, że dam radę...

Też czułam smutek patrząc na Jej rosnący brzuszek. To był ciężki dla mnie czas. Dużo płaczu i smutku, nigdy nie przeżywałam tego aż tak, zawsze cieszyłam się z nowego życia ale wtedy mieliśmy prawie trzy lata starań za sobą i kiepskie wyniki. Coś we mnie pękło. Dałam sobie czas i prawo do tych uczuć. Tak jak piszesz, to nie jest niczyja wina, że my mamy problemy. Dziś cieszę się, że ten mały człowiek pojawił się w rodzinie. Wprowadził dużo radości i promyczkow ciepła :) bałam się jak to będzie gdy się urodzi, że znów będzie mi bardzo ciężko ale oczarował mnie tym swoim uśmiechem skubany :)

Oby w naszym przypadku też tak było, z jednej strony się cieszę że będzie drugi raz już mana, bo majuz synka 4 letniego, ale z drugiej strony bardzo się boję, że jak wezmę na ręce ta maleńka istotkę to rozrycze się przy wszystkich jak głupia.. A tego bym wolała uniknąć... Płacz ok.. Ale tylko jak jestem sama, nie chce żeby inni widzieli to co ja przeżywam. Nie chcę żadnego pocieszania od osób, które nie mają pojęcia o tym co może czuć ktoś, kto być może nigdy nie diswiadczy takich pięknych chwil jak tulenie swojego dziecka...

Syty głodnego nie zrozumie, wiem o tym. Nam bardzo pomogło, spotkanie w realnym świecie par, które też mają problemy. Przestaliśmy przeżywać nasz ból tylko w naszych czterech ścianach. Poczuliśmy, że jest na świecie ktoś, kto dobrze wie jak to jest. Częściej też mówimy otwarcie o tym że się staramy ale nie wychodzi. Przynajmniej nie nękają nas bolesnymi pytaniami. Wiem, że to delikatny temat i ciężko jest się otworzyć. Nie z każdym jesteśmy w tak osobistej relacji, nie każdemu chcemy mówić, ale dla nas jest to często bardzo uwalniające. Ludzie zwykle i tak nie wiedzą co powiedzieć. Mówią, że "trzeba wierzyć" albo "trzymam kciuki" i temat się kończy. Choć bywa i tak, że mówią "my poronilismy trzy razy zanim się udało". Wierzę, że Wasze spotkanie będzie radosne - mimo wszystko :) Nie warto zamykać się w wieży swojego smutku, uwierz mi :*

Nie wiem, czy to będzie akurat dla Ciebie łatwiejsze, ale możesz kupić ciuszki przez internet i podać adres wysyłki do teściowej ;) Wiem, co czujesz, bo też wybierałam ostatnio prezenty dla siostry, która urodziła. Z jednej strony radość, a z drugiej... wiadomo :(

No dziewczyny, chyba mogą teściowa zrozumiała, że mogłoby być to dla mnie kłopotliwe bo dziś już nie mówiła o tym... Ale nie uszukujmy się... Szwagierka urodzi to sama z siebie będę musiała pokonać moją słabość i od nas kupić małej coś w prezencie.... Powiem szczerze, na początku naszych niepowodzeń chodziłam i oglądałam ciuszki dla niemowląt, ja po prostu się tym katowałam w pewien sposób.. Ale już tego nie robię bo to o psychiatryk by chyba musiało zachaczyc w końcu 😊

Wpadłam dzisiaj na forum ivf na dwa wpisy i od razu pomyślałam o Tobie, już podsyłam screeny.

[url=https://naforum.zapodaj.net/30207064b65e.jpg.html][img]https://naforum.zapodaj.net/thumbs/30207064b65e.jpg[/img][/url]

Kurcze nie wyświetla się prawidłowo, wkleje dwa zwykle linki, jak w nie wejdziesz to będą obrazki.

https://naforum.zapodaj.net/30207064b65e.jpg.html

https://naforum.zapodaj.net/dca7a1a9ce1d.jpg.html

Także, głowa do góry! 😉

Niki 😊 dziękuję Ci bardzo bardzo 😍😍😍😍 Potem przestudiuje te wpisy, zerknelam to wyświetla mi się 😘😘😘😘😘

Trzymajcie się 🤗 trzymam kciuki za wizytę u androloga ✊🍀

Trzymam kciuki za Was! Oby los sie odmienił! Oby ktoś dał Wam nadzieje 🤞🤞

Trzymajcie się ciepło ✊ czytam na bieżąco Twoje wpisy Kochana. 😔

Trzymajcie się ciepło ✊ czytam na bieżąco Twoje wpisy Kochana. 😔

Dziękuję wam bardzo 😘😘😘 mam nadzieje, ze mimo wszystko, mimo tych złych wyników, że znajdzie się jakaś nadzieja dla nas...

Trzymam za Was bardzo mocno kciuki i pamiętaj, medycyna to nie matematyka, czasem dzieją się rzeczy, których lekarze wytłumaczyć nie potrafią, najpiękniejsze w świecie naturalne cuda, na tym forum jest takich sporo 🙂

Wiem Niki 😘😘 ale raczej nie w naszym przypadku, mam mega doła dziś, a do tego jeszcze @ przyszła... To już podwójnie do kitu...

W sumie dobrze, macie czas, żeby się zastanowić co dalej. Może wykorzystaj te miesiące na jakieś swoje badania, których jeszcze nie robiłaś? Żeby nie mieć poczucia traconego czasu. Głowa do góry, naturalne poczęcie to tylko 1 z opcji, jest ich jeszcze parę. A jeśli dostaliście leki, to znaczy, że doktor widzi jakąś szansę :) Trzymam kciuki!

każdy musi decyzję podjąć sam, ja bym wolała dziecko z dawcy, przynajmniej by było moje...a nie zupełnie obce...adopcja to tez duże wyzwanie dla ludzi...to coś więcej niż bycie rodzicem, dzieci mają swoją przeszłość. Ale rozumiem twoje wątpliwości...mężczyźni interesują się dziećmi dopóki interesują się ich matkami...jeśli związek np. się kończy....faceci zostawiają 'swoje' dzieci...i idą w świat.

Punkt widzenia bardzo zależy od punktu siedzenia.. Starania pokazują jak bardzo zmienia się nasze podejście z upływem czasu do różnych rzeczy, zwłaszcza kiedy powoli kończą się inne możliwości. Dla wielu osób ivf na początku drogi to coś niewyobrażalnego, a później okazuje się, że to jedyna możliwość. U nas było ivf z nasieniem dawcy, myślę że dużo zależy od partnera, nie jest to łatwa decyzja, dlatego warto dobrze ją przemyśleć.

Pamietaj, że in vitro to też poczęcie dziecka z miłości. Myślę, że przez te lata starań jesteśmy dojrzalsi, kochamy się jeszcze bardzo. Jestem dumna że jestem w ciąży z in vitro. Bo wywalczylismy ją nasza miłością. Adopcja to piekna sprawa, ale trzeba pamiętać, że to my jesteśmy dla tego dziecka, nie ono dla nas. Polecam pamietnik asistokrotki. Opisuje tam ich drogę przez starania, ivf, ku adopcji. Asia jest cudownym rodzicem adopcyjnym, wiele można się od niej nauczyć.

Cuda się zdarzają, wierze w nie mocno!

Dokładnie! Jeszcze życie nas zaskoczy! Oby! 🙂 trzymam kciuki!

Ale Wam zazdroszczę :) u nas na południu bociany to bardzo rzadki widok. Dlatego jak jedziemy nad morze albo na Mazury to cieszymy się na każde gniazdo :D