To straszne co przeszłaś przez ostatnie dwa tygodnie + jeszcze wcześniejszy czas, kiedy o tej ciąży wiedziałaś. To niesamowite, jak bardzo niesprawiedliwe jest życie. Najważniejsze że jesteś w domu, będę trzymać kciuki, aby ten metotreksat zadziałał i żeby ta ciąża odeszła, przestała Cię w tak okrutny sposób niepokoić. 🥺

Mogę zapytać o co chodzi z tymi suwaczkami?

🕯️🕯️🕯️🪽

Nie wiem jak teraz psychicznie się czujesz z tym wszystkim, ale wiem że niektórym służy taka przerwa, zwłaszcza po takich przykrych przeżyciach i całkowite oczyszczenie głowy na chwilę. 🥺

Wiem, że nienawidzisz tego stanu zawieszenia życzę Ci zeby jak najszybciej minął. Wierzę że Twoje Maluchy patrzą z nieba i pomogą Ci wygrać tą walkę 🍀❤️

Niestety niektórzy ludzie są tak toksyczni że najlepsze co można dla siebie zrobić do ograniczyć kontakt do minimum nawet jeśli jest to najbzlisza rodzina. Dobrze ze stanęłaś w swojej obronie i nigdy nie bój się stawiać granic nawet jeśli jest to tak bliska osoba jak teściowa. Mam nadzieję że mąż w tym wszystkim cie wspiera 🙏

Problem jest taki, że stając po swojej stronie krzywdzę dziecko... bo o ile jest toksyczna teściowa, jest cudowna babcia dla mojego dziecka... Z mężem różnie, niestety to taka manipulatorka, że często dopiero po jej wyjeździe przyznaje mi rację, obiecuje ze więcej się nie da oszukać, aż do następnego razu...

Krysiu, trzymam nieustannie za Ciebie kciuki! <3

Twoja tesciowa to temat rzeka... Ale zgadzam się z Wojcinką nie bój się stawiać jej jasnych granic niech wie że Ciebie nie zmanipuluje. Trzymaj się, oby nadchodzący rok był lepszy dla nas wszystkich 🍀 wiesz czego Ci życzę ❤️

Ależ to że ty będziesz trzymać teściową na dystans nie oznacza, że musisz jednocześnie ograniczyć jej konkaty z wnukiem. Ja ze swoją teściową w ogóle nie gadam, jesteśmy w złych relacjach, ale z moimi dziećmi widuje się normalnie (tzn mój M kiedy ją odwiedza, to zabiera ze sobą dzieciaki). Po prostu czym innym są moje stosunki z nią, a czym inne jej kontakty w wnukami. Na pewno nie możesz pozwolić, aby tobą manipulowała i wykorzystywała twoją uległość.

Edka, masz rację, ale co jak przyjezdza na weekend? Udawać że jej nie widzę? Rozmowa nic nie daje, poza zaognianiem, bo przecież ona robi wszystko dla dobra młodego... Ale jak pisze Ivanka, to temat rzeka, a ja próbując ratować tą relacje coraz bardziej czuje się jakbym chciała zawracać ta rzekę kijem... do tanga trzeba dwojga, a ona nie daje mi żadnych powodów żebym uwierzyła ze jej też zależy...

Krysia mam podobną relację z teściową i ostatnia jej wizytą jakiś czas temu żeby mi „pomóc” skończyła się tym że wyjechała w połowie pobytu z czego byłam niezmiernie szczęśliwa. Też miałam poczucie że muszę jakoś tą relację utrzymywać dla dzieci. Że dziadkowie są ważni. Ale wiesz co? Zdałam sobie sprawę że może i teraz jest niby ok babcia, ale sam jej stosunek do mnie nie daje dziecku wcale jakiegoś dobrego wzorca. Po drugie jak ktoś jest toksyczną osobą to prędzej czy później ta toksyczność w stosunku do dziecka też wyjdzie. Więc już bez żalu, nie staram się o tą relację, nie będę walczyć, będzie chciała być babcia to niech będzie, ale ja już nie zamierzam iść na ugodę i dawać się traktować w sposób który nie jest dla mnie ok

A Twój mąż jak to widzi?

Moj mąż dostrzega jej toksyczność. Poza tym uważamy oboje ze to my tworzymy teraz swoją najbliższą rodzinę i to głównie ze soba mamy żyć dobrze. Nie raz stanął w mojej obronie, mimo że wiaodmo musiało to trochę potrwać bo też wyobrażam sobie że ciężko postawić sie własnej mamie, która jednak większość życia miała na nas duży wpływ. On w ogóle nie ciśnie na bliskie kontakty z rodziną, to ja walczyłam o to żeby mieć równie dobry kontakt z moją rodziną jak i jego, ale doszłam do ściany i uznałam sama przed sobą że nie zawsze po równo znaczy dobrze. Z kolei rodzina z mojej strony jest zaprzeczeniem toksyczności, mamy super relacje i szanujemy swoje granice, każdy ma swoje życie ale keidy trzeba potrafimy się wesprzeć. Dodam że jedna i druga rodzina mieszka daleko od nas, Ty z tego co kojarzę masz bliżej do teściowej więc pewnie to trudniejsza sytuacja :(

Nie, Teściowa mieszka że 200km od nas, ale z pewnych względów jest tu ostatnio częstym gościem ... chce jej pomóc, nie chodzi o to że czegoś oczekuje, ale chciałabym dobrze czuć się we własnym domu... Widzę trochę podobieństw w naszych relacjach 😉 u nas to też ja bardziej chciałam mieć jedna duża rodzinę i próbowałam trzymać kontakt z rodziną męża... ale do tanga trzeba dwojga... Zazdroszczę że mąż potrafi stanąć po Twojej stronie... bo mój milion razy zapewnia mnie że wie jaka ona jest... ale jak się pojawi, nigdy jej nie zwrócił uwagi....no może raz, ale wtedy usłyszał że ona nie chce źle i od tamtej pory to ja słyszę "wiesz jak jest..." 😔

Wiem, to trudne jak on się nie umie postawić. Nie chce go bronić ale jak sobie wyobrażę moją teściową to jestem w stanie trochę zrozumieć jakby mój mąż się nie umiał postawić bo to osoba z którą nie wygrasz. Więc tym bardziej doceniam jego w pewien sposób „heroizm” że tak potrafi 🙃 200 km brzmi jak bezpieczna odległość ale jak widać macie żeby dobre połączenie komunikacyjne 😅 Myślę że jakby teściowa mogła być rzadziej to byłoby ciut łatwiej. Chcoiaz ja mam wrażenie że tylko jak nasze spotkania są ograniczone do zera to potrafię się tym nie przejmować 😅 Totlanie rozumiem jak to się nie czuć jak u siebie w domu. Zawsze jak u nas jest to chodzę jak na szpilkach, boję się zrobić cokolwiek bo położenie kubka w złym miejscu czy zaproponowanie kawy może zostać obrócone przeciwko mnie 🥴

Ja go nawet rozumiem, bo właśnie postawienie się nic nie da, poza tym że to będzie moja wina, bo nie dość że ja jestem zła to jeszcze synka buntuje... a na koniec się obrazi... kiedyś jak próbował rozmawiać to usłyszał, że nie da się nie zauważyć że się obraziłam, ale nie ma pojęcia o co... to było wtedy jak mi powiedziała, że za długo rozpamiętuje, powinnam zapomnieć i "żyć dalej"...

Chyba mamy ten sam typ teściowej. No cóż powiem tak - nie przeskoczysz, to przypadek beznadziejny 🙃

Mimo że jesteśmy tak bardzo inne, widzę że obie mamy podobne zarzuty do roku 2024. Ja również patrzę na osoby które zaszły w tym samym czasie co ja albo chwilę później i widzę że przed nimi porody. Widzę jak dziewczyny kończą drugie kółka, a ja dalej z bilansem "0 urodzeń" od tego czasu... To boli. W chuj boli. Nie napawa żadnym optymizmem to że będzie rok 2025 i prośba o to żeby był lepszy. Boli to, że taki miał być 2024 a nie był. I jeszcze kopnął na koniec.

Miałyśmy rodzic prawie razem... Ja jeszcze chce wierzyć w 2025... po 2020 był 2021 który przyniósł mi ciążę, zakończona żywym dzieckiem... Jeżeli 2025 siw nie uda, na więcej nie mam siły....za Ciebie trzymam mocno kciuki...

Życzę Ci aby ten 2025 był tym najszczęśliwszym ❤️

Niech 2025 przyniesie ci spokój... I to o czym marzysz 🤍

Czytam i jestem z Tobą myślami ! Teraz życzę Ci siły 🤍

Trzymam kciuki 🍀❤️

Powodzenia !

🤞🤞🍀❤️

Jeśli pragniesz dziecka, masz na nie warunki i czujesz że podołasz to żaden egoizm. Trzymam za Ciebie kciuki 🤞🤞🍀