Pierwsze dziecko po 40stce

Dziękuję dziewczyny. Zocha nie znasz mnie bo się mało udzielam, ale ja trochę śledziłam wątek AZ bo ten z KD jakoś zamarł ostatnio i historia Twoja i Laki21 podtrzymywała mnie na duchu, ona też AZ i chyba sporo po 40 i będzie rodzić jakoś na dniach. U mnie oczywiście jeszcze wiele może się wydarzyć. Dopiero zrobiłam dwie bety 7dpt-84,9 i 9pt-242,7, ale trochę się przestraszyłam tego co zrobiłam, tego co będzie itd. Ja rodząc też będę miała prawie 46, a mój mąż prawie 49. Nowa na forum z mojej perspektywy to Ty młody szczypior jesteś, ja jeszcze 2-3 lata temu bardzo chciałam zajść w ciążę, ale wtedy próbowaliśmy jeszcze na mojej komórce, bez szans. Trzymam kciuki za Twój transfer, koniecznie daj znać. U nas z komórką dawczyni i nasieniem męża z sześciu komórek powstało 6 zarodków najwyższej klasy, a ja zaszłam po pierwszym transferze. Wiem, że w świetle różnych ciężkich historii na tych wątkach to poszło póki co gładko, ale i tak się martwię. Tak już mam. I zawsze jednak bardziej się martwię o to dziecko, co ono pomyśli, jak już zacznie rozumieć sytuację, bo to, że to nie moje geny to po pierwsze, ani one takie znowu wspaniałe, po drugie tak zdecydowałam to mam, po trzecie ciąża mam nadzieję pomoże w oswojeniu sytuacji, ale dziecko nie pamięta okresu ciąży tego, że to ja będę nosić i rodzić, ono dowie się o zastanej sytuacji i kiedyś skończy się okres baśniowej opowieści o nasionkach i jajeczkach. A prawda jest taka, że kiedy ono będzie przeżywać swoją młodość ja będę pod siedemdziesiątkę. Przepraszam, ale jakoś tak mnie dopadło. Ogromnym pocieszeniem dla mnie jest Zosiu Twoja historia i to że Ty jesteś zadowolona, dzięki temu mogę mieć nadzieję, że ze mną też tak będzie.

Dziękuję dziewczyny. Zocha nie znasz mnie bo się mało udzielam, ale ja trochę śledziłam wątek AZ bo ten z KD jakoś zamarł ostatnio i historia Twoja i Laki21 podtrzymywała mnie na duchu, ona też AZ i chyba sporo po 40 i będzie rodzić jakoś na dniach. U mnie oczywiście jeszcze wiele może się wydarzyć. Dopiero zrobiłam dwie bety 7dpt-84,9 i 9pt-242,7, ale trochę się przestraszyłam tego co zrobiłam, tego co będzie itd. Ja rodząc też będę miała prawie 46, a mój mąż prawie 49. Nowa na forum z mojej perspektywy to Ty młody szczypior jesteś, ja jeszcze 2-3 lata temu bardzo chciałam zajść w ciążę, ale wtedy próbowaliśmy jeszcze na mojej komórce, bez szans. Trzymam kciuki za Twój transfer, koniecznie daj znać. U nas z komórką dawczyni i nasieniem męża z sześciu komórek powstało 6 zarodków najwyższej klasy, a ja zaszłam po pierwszym transferze. Wiem, że w świetle różnych ciężkich historii na tych wątkach to poszło póki co gładko, ale i tak się martwię. Tak już mam. I zawsze jednak bardziej się martwię o to dziecko, co ono pomyśli, jak już zacznie rozumieć sytuację, bo to, że to nie moje geny to po pierwsze, ani one takie znowu wspaniałe, po drugie tak zdecydowałam to mam, po trzecie ciąża mam nadzieję pomoże w oswojeniu sytuacji, ale dziecko nie pamięta okresu ciąży tego, że to ja będę nosić i rodzić, ono dowie się o zastanej sytuacji i kiedyś skończy się okres baśniowej opowieści o nasionkach i jajeczkach. A prawda jest taka, że kiedy ono będzie przeżywać swoją młodość ja będę pod siedemdziesiątkę. Przepraszam, ale jakoś tak mnie dopadło. Ogromnym pocieszeniem dla mnie jest Zosiu Twoja historia i to że Ty jesteś zadowolona, dzięki temu mogę mieć nadzieję, że ze mną też tak będzie.

Wygląda na to że jestem w ciąży z KD, a ja z tych co widzą szklankę do połowy pustą. Mam 45 lat, będę starą matką. Moje dziecko będzie musiało żyć ze starymi rodzicami i świadomością, że nie jest ze mną spokrewnione genetycznie. Proszę nakopcie mi mentalnie, abym się ogarnęła.

Oczywiście gratuluję i yrzymam kciuki.

gratuluje ciąży:)

czemu mówil lekarz ze nie masz szans z wlasna komorka? amh 0,5 nie jest takie niskie wcale
znam dziewczyne ktora miala amh 0,1 4 lata temu i zaszla w ciaze naturalnie i to nie tak dawno:)