Czerwcowe testowanie, czyli wakacje z pasażerem na gapę ;)
-
WIADOMOŚĆ
-
Jest to ciąża biochemiczna.Tosia2323 wrote:Dziękuję Ci bardzo za pomoc
AKurat te wszystkie badania mogę zrobić u siebie w mieście, ale nie jestem pewna czy robią to na miejscu. Ana1 też zrobię, bo 9 lat temu jak bylam diagnozowana w kierunki sm byly dodatnie.
A jeszcze mam pytanie co do ciazy biochemicznej... bete na poziomie 7 mozna uznac jako cb? czy takich wartosci w ogole nie bierzemy pod uwage?
Mały cud 2740 g i 49 cm (35t+4)
5 aniołków 10.2016 5tc; 04.2017 5tc; 07.2017 5tc; 02.2018 5 tc; 08.2018 4tc
przegroda - już OK, KIR BX - OK; fDNA - 8.95% - OK NK 18,63%-14,5% , Pai-1 hetero , mthfr 677 hetero
Angelius Provita -
nick nieaktualnySusieOne wrote:Rozumiem Cię. Przeżywałam piekło 4 razy i w ciągu tych ponad dwóch lat mam wzloty i upadki, za sobą kilkumiesięczną terapię psychologiczną i ciągłe problemy a końca nie widać. Życie nie jest sprawiedliwe.
Nawet sobie nie wyobrażam jak to jest tyle razy przez to przechodzić. Oby żadna z nas nie musiała już więcej tego przeżywać. Też się zastanawiam czy nie udać się do psychologa. Mój narzeczony już w trakcie starań uważał, że potrzebna mi pomoc. -
Może powinnaś spróbować, zawsze można się wyżalić i dostac jakieś wskazówki jak radzić sobie z emocjami. Ja bym chętnie znowu poszła ale kasy brak to leczenie bardzo drogie. Ja już nawet nie czuję strachu ale panikę jakby się okazało że jestem w ciąży teraz to bym miała zawał tak bardzo boję się znowu straty. Teoretycznie mam całe możliwe leczenie w moim przypadku bo i szczepionki były i immunosupresja , a wiem też że moje wyniki nie były aż tak bardzo skopane. Mimo to teraz na jednej szali strach, ze już nie zajdę a na drugiej panika o kolejne poronienie.Tosia2323 wrote:Nawet sobie nie wyobrażam jak to jest tyle razy przez to przechodzić. Oby żadna z nas nie musiała już więcej tego przeżywać. Też się zastanawiam czy nie udać się do psychologa. Mój narzeczony już w trakcie starań uważał, że potrzebna mi pomoc.
Mały cud 2740 g i 49 cm (35t+4)
5 aniołków 10.2016 5tc; 04.2017 5tc; 07.2017 5tc; 02.2018 5 tc; 08.2018 4tc
przegroda - już OK, KIR BX - OK; fDNA - 8.95% - OK NK 18,63%-14,5% , Pai-1 hetero , mthfr 677 hetero
Angelius Provita -
Ale masz ładną betę nie powinnaś się teraz stresowaćGrzechotka2 wrote:Jestem pełna złych przeczuć. Jutro termin @ i ciągle sprawdzam czy jest krew.
Trasti lubi tę wiadomość
Mały cud 2740 g i 49 cm (35t+4)
5 aniołków 10.2016 5tc; 04.2017 5tc; 07.2017 5tc; 02.2018 5 tc; 08.2018 4tc
przegroda - już OK, KIR BX - OK; fDNA - 8.95% - OK NK 18,63%-14,5% , Pai-1 hetero , mthfr 677 hetero
Angelius Provita -
nick nieaktualnyMam takie głupie pytanie ale w jakim czasie po poronieniu Wasze piersi wróciły do normy? U mnie objawy typu ciągły głód, delikatne mdłości czy problemy żołądkowe ustąpiły praktycznie od razu, ale piersi nadal są duże i bolą przy dotyku. Z jednej strony się cieszę, że urosły, ale z drugiej sprawia mi to ból bo przypomina o ciąży.
Dzisiaj kończyłabym 10 tydzień... -
nick nieaktualnySusieOne wrote:Może powinnaś spróbować, zawsze można się wyżalić i dostac jakieś wskazówki jak radzić sobie z emocjami. Ja bym chętnie znowu poszła ale kasy brak to leczenie bardzo drogie. Ja już nawet nie czuję strachu ale panikę jakby się okazało że jestem w ciąży teraz to bym miała zawał tak bardzo boję się znowu straty. Teoretycznie mam całe możliwe leczenie w moim przypadku bo i szczepionki były i immunosupresja , a wiem też że moje wyniki nie były aż tak bardzo skopane. Mimo to teraz na jednej szali strach, ze już nie zajdę a na drugiej panika o kolejne poronienie.
Ja już teraz od początku czułam ogromny strach.. co 2 tygodnie byłam na usg, mimo że to była pirwsza ciąża. Aż się boję co będzie przy następnej, gdy już mam stratę za sobą -
Grzechotka bez paniki. Masz ładną betę nie stresuj się przecież!!! żadna @ nie przyjdzie !!! Tzn przyjdzie za parenaście miesięcy
Tosia2323 lubi tę wiadomość
23cs
SonoHSG -> jajowody drożne
Metformina, Letrox 75
Nowy GIN od 03.2018
05.2018 - pierwszy cykl na CLO + Ovitrelle
06.2018 - drugi cykl na CLO + Ovitrelle
-
Ef no pieknie gratuluje a teraz oddawaj awatarek :p
Grzechotka rozumiem Twoj strach, ale wynik masz super i mysl pozytywnie. A my tu kciukow nie puszczamy.
U mnie niby tez owulacja sa, a mimo to lekarz chce mnie stymulowac jak przez kolejne dwa cykle nie zajde aby przyspieszyc troche ten cykl.
Anatalla ale jak trzrba wszystkie spinamy dupki do pracy
Siwulcu jutro bede juz sie infekowac
Siwulec, ef36 lubią tę wiadomość
Kariotyp nieprawidłowy 45XX der(13;14)(q10,q10)
[*] 02.2018 - Byłeś marzeniem - jesteś wspomnieniem... -
Pewnie po krwawieniu i spadku bety niestety.Tosia2323 wrote:Mam takie głupie pytanie ale w jakim czasie po poronieniu Wasze piersi wróciły do normy? U mnie objawy typu ciągły głód, delikatne mdłości czy problemy żołądkowe ustąpiły praktycznie od razu, ale piersi nadal są duże i bolą przy dotyku. Z jednej strony się cieszę, że urosły, ale z drugiej sprawia mi to ból bo przypomina o ciąży.
Dzisiaj kończyłabym 10 tydzień...
Mały cud 2740 g i 49 cm (35t+4)
5 aniołków 10.2016 5tc; 04.2017 5tc; 07.2017 5tc; 02.2018 5 tc; 08.2018 4tc
przegroda - już OK, KIR BX - OK; fDNA - 8.95% - OK NK 18,63%-14,5% , Pai-1 hetero , mthfr 677 hetero
Angelius Provita -
Zbadaj się, będziesz odrobinę spokojniejsza. Ja już wiem co mi dolega, jest łatwiej.Tosia2323 wrote:Ja już teraz od początku czułam ogromny strach.. co 2 tygodnie byłam na usg, mimo że to była pirwsza ciąża. Aż się boję co będzie przy następnej, gdy już mam stratę za sobą
Mały cud 2740 g i 49 cm (35t+4)
5 aniołków 10.2016 5tc; 04.2017 5tc; 07.2017 5tc; 02.2018 5 tc; 08.2018 4tc
przegroda - już OK, KIR BX - OK; fDNA - 8.95% - OK NK 18,63%-14,5% , Pai-1 hetero , mthfr 677 hetero
Angelius Provita -
StaraczkaNika - o rany, czyli i tak źle, i tak niedobrze... Ja już sama nie wiem, jaki ten progesteron ma być
Dopiero co mi tu Susie napisała, że mogę mieć niedomogę lutealną i że wysoki prog wcale nie znaczy, że jest ok. Bądź tu mądry i pisz wiersze...
Anatella - to chyba mamy ginów z tej samej szkoły. Mój idzie tę samą drogą i nic nie chce przyspieszyć, czy zacząć szukać intensywniej przyczyny. Zlecił przez półtora roku starań tylko badanie nasienia męża i HSG. Miałam HSG, to teraz mam się starać pół roku i ani miesiąca krócej, a potem stymulacja, chociaż pęcherzyki mi rosną, co do tego czy mam owu to nie wiem do końca, bo nawet mi nie zaproponował monitoringu Chociaż wyniki progu i estradiolu w fl wskazują na to, że owulacje są. I też coraz bardziej tracę do niego zaufanie.
kubekkawy - no ja się staram tak zaznaczać, jak coś wyjątkowo upierdliwe jest, np. jajnik boli, ale nie że raz zakłuje, tylko odczuwam go dłużej.Wiadomość wyedytowana przez autora: 14 czerwca 2018, 15:22
Starania o drugie dziecko
HSG - marzec 2018 (16 cs) - oba jajowody drożne
Laparoskopia z histeroskopią - listopad 2018 (25 cs)
Badanie nasienia - morfologia 3% (styczeń 2018) -> 6% (lipiec 2018); HBA 89%, DFI 22%, HDS 2% (04.2019)
Hormony w normie
LH:FSH poniżej 0,6 (?)
AMH w normie (2,39 ng/ml)
TSH w normie
Diagnoza:
Endometrioza 4. st. - lewy jajnik i jajowód w zrostach z jelitami
Torbiel endometrialna na prawym jajniku - 05.2019
Leczenie:
Rozpoczęcie ultra długiego protokołu - Diphereline (26.06) Stymulacja (27.08) -> 12 pęcherzyków
Punkcja -> 8 komórek IMSI -> 5 zapłodnionych
Transfer w 3. dobie jeden zarodek 8A - nieudany
Zamrożony 3AB -
nick nieaktualnyMinnie, Lamka dobrze kojarzę, że chodzicie do dr Siejkowskiego? Co możecie o nim powiedzieć? Wiem, że u Was zadziałała metoda "Ovi na Lame" ale bardziej chodzi mi o to jakie ma podejście? Zwrócił uwagę na te mutacje, które macie czy olał temat?
Wiadomość wyedytowana przez autora: 14 czerwca 2018, 15:23
-
nick nieaktualny
-
Tosia2323 wrote:No to pewnie jeszcze trochę potrwa, bo na tym etapie beta już na pewno byla bardzo wysoko... Krwawienie w sumie mam minimalne. No na pewno była wysoko
A ja czekam na wynik proga i tsh zobaczymy co w trawie piszczy
Mały cud 2740 g i 49 cm (35t+4)
5 aniołków 10.2016 5tc; 04.2017 5tc; 07.2017 5tc; 02.2018 5 tc; 08.2018 4tc
przegroda - już OK, KIR BX - OK; fDNA - 8.95% - OK NK 18,63%-14,5% , Pai-1 hetero , mthfr 677 hetero
Angelius Provita -
nick nieaktualnyMutacje wg mnie raczej olał - za to Pani hematolog Olszewska-szopa już nie (polecam). Bardziej sprawdzał wyniki proga estradiolu +wywiad, ja byłam u niego w zasadzie raz, bo później się udałoTosia2323 wrote:Minnie, Lamka dobrze kojarzę, że chodzicie do dr Siejkowskiego? Co możecie o nim powiedzieć? Wiem, że u Was zadziałała metoda "Ovi na Lame" ale bardziej chodzi mi o to jakie ma podejście? Zwrócił uwagę na te mutacje, które macie czy olał temat?
Wiadomość wyedytowana przez autora: 14 czerwca 2018, 15:31
-
nick nieaktualnyMinie Black wrote:Mutacje wg raczej olał - za to Pani hematolog Olszewska-szopa już nie (polecam). Bardziej sprawdzał wyniki proga estradiolu +wywiad, ja byłam u niego w zasadzie raz, bo później się udało
To w takim razie kto przepisał Ci heparynę i acard? -
Z tymi mutacjami to jak się trafi, jedni olewają ( nie ma znaczenia albo dają 15 mg kwasu foliowego, którego się nie wchłania przy mutacjach i jeszcze większe śmietnisko się robi z ciała) a jedni podchodzą normalnie. Teraz też są nowe wytyczne towarzystwa ginekologicznego i przy mutacjach mamy jeść 0,4 zwykły i 0,4 metylofolian. Bo mutacja całkowicie nie upośledza metylacji a jedynie częściowo, ale tego juz u poszczególnej osoby nie da się zbadać. 5 mg jest dla kobiet , które urodziły dziecko z wadą cewy nerwowej. 15 mg już wogóle się nie daje.Minie Black wrote:Mutacje wg raczej olał - za to Pani hematolog Olszewska-szopa już nie (polecam). Bardziej sprawdzał wyniki proga estradiolu +wywiad, ja byłam u niego w zasadzie raz, bo później się udało
Mały cud 2740 g i 49 cm (35t+4)
5 aniołków 10.2016 5tc; 04.2017 5tc; 07.2017 5tc; 02.2018 5 tc; 08.2018 4tc
przegroda - już OK, KIR BX - OK; fDNA - 8.95% - OK NK 18,63%-14,5% , Pai-1 hetero , mthfr 677 hetero
Angelius Provita -
nick nieaktualny
