Cud a nie mąż ;) Dobrych tych chłopó naszych mamy ;p Mnie sie imię Eryk podoba, jeśli Tobie też to na pewno Twój S sie ucieszy :) troszke szkoda z tym wylotem ale cóż, nawet nie sadze żeby z krótka szyjka lekarz Ci pozwolił;/ tak samo z tym remontem, oszczedzaj się jeśli nawet szyjka sie uspokoi, mnie przez ten nasz cholerny remont poszła ;/ A co Twojego pytania odnośnie bazy i isofixa. Isofix to taki system montażu który niestety nie w kazdym samochodzie jest. W nowszych modelach samochodów zwykle jest, a możesz to sprawdzic bardzo łatwo, na tylnych siedzeniach po bokach jak wsadzisz rękę między oparcie a siedzenie powinny być po jednej i drugiej stronie takie haki, na nie własnie przypina się baze do fotelika. Dzieki posiadaniu bazy, montaż fotelika jest banalnie prosty, bo kładziesz na to fotelik, robi klik i fotelik siedzi na swoim miejscu, bez bazy trzeba fotelik montować pasami i trochę z tym zabawy jest, jednak jedna i druga oipcja jest równie bezpieczna:)

Odpoczywaj ile wlezie;) Eryk podoba mi się:)

Lubię zdecydowane męskie imiona. W sumie Eryk nie jest taki zły :) Akceptuję :D

A co do bazy isofix jeszcze, to jej zaletą (poza prostotą) jest też to, że w zasadzie nie da rady fotelika zamontować źle na bazie. A pasami można - coś źle zamotać, za luźno itp. Więcej info na fotelik.info :-) Co do imienia - w Polsce chyba mało popularne, mi się kojarzy z królem, baśniami, wikingami... Fajne!

O, haha, Zireael ma rację - mnie też się z Wikingami kojarzy :D

Też nie mam nic przeciw Erykowi, fajnie że Ci faceci tak się o nas troszczą!

Mężuś się wykazuje na każdym kroku... ohoho... ;) Ostatnie dni l4 więc wypoczywaj ile się da ;)

Erik/Eryk bardzo mi się podoba, a jeśli tak się 'marzy' Twojemu S. to tym bardziej dobry pomysł. Mi też oczywiście kojarzy się ze Skandynawią i Wikingami ;)) Natomiast co do tego udziału w malowaniu/tapetowaniu... jeśli możesz to trzymaj się od tego z daleka. Wysiłek to raz, a kontakt z chemikaliamii/klejami to dwa. Na dalszym etapie ciąży nie jest to już może takie szkodliwe, ale po co masz dodatkowo wdychać to i owo? A z poziomu kanapy sporo można w zakresie koncepcyjno-projektowym ;) Kolory wybrać, ciekawy wzór tapety wyszukać, poczytać jakie farby trwalsze itp. itd ;)

Nie wiem może ja jestem jakaś inna kosmitka ale mi Eryk kojarzy sie tylko z tym księciem od syrenki Arielki z bajki. Jakby nie było - bajkowo. Akceptuję :-)

Kraj to obyczaj w prowadzeniu ciąży. W takich momentach doceniam Polskę. Kochana musisz myśleć pozytywnie. Zobaczysz będzie okey. Dziecko czuje że jesteś zdenerwowana. A z lekarką porozmawiaj i powiedz co czujesz czego się boisz. Myślę że bez względu na to w jakim kraju się żyje jest też empatia. :-*

Kochana, odpuść sobie te wszystkie wczesniak.pl itp. - będziesz się tylko dodatkowo martwić i denerwować, a Twojej szyjce to nie pomoże. Masz jeszcze 3 dni do końca tego L4 - to w sam raz na jakąś dobrą, pogodną książkę. I to niekoniecznie o dziecku i macierzyństwie tylko o czymś pogodnym, wesołym, słonecznym - może coś w stylu 'Anglik rzuca pracę i przenosi się do Prowansji by prowadzić pensjonat. Na miejscu okazuje się, że to rudera, ale stopniowo zdobywa zaufanie sąsiadów... Albo film w tym klimacie - zaraz znajdę tytuł - ze świetną Helen Mirren >> http://www.filmweb.pl/film/Podróż+na+sto+stóp-2014-686778 >> Podróż na sto stóp. Także - uszy do góry i leczyć szyjkę ozytywnym myśleniem ;)

Mimo wszystko spróbuj z kolejnym L4, nie możesz odpuszczać, zwłaszcza w tak decydującym momencie. Ściskam mocno i trzymam kciuki :*

Wiesz co, dla mnie to wygląda tak - z każdym tygodniem, dniem, godziną szanse na urodzenie zdrowego maluszka rosną. Szyjka się skraca, ale jeszcze nie rodzisz. Jak dalej będzie się skracać/nie wydłuży się, to myślę że lekarka do pracy Cię nie pośle. Masz jeszcze kilka dni na jej regenerację. W leczeniu alkoholików stosuje się coś takiego jak "program 24h" - skupiasz się tylko na tym, co dzisiaj, planujesz tylko dzisiaj (dla alko to przede wszystkim - "dzisiaj nie pije", bardzo to pomaga, nie przytłacza tak). Ciesz się z każdego dnia, w którym nic złego się nie dzieje. Wcześniak.pl to masochizm na tym etapie. Moje zalecenia: leżeć, zamknąć komputer, kategoryczny zakaz czytania czegokolwiek o ciąży (nawet belly proponowałabym wyłączyć) a szczególnie o komplikacjach, wciągający film, porywająca książka, malowanie paznokci, wybieranie koloru ścian do nowego domu, plotki przez telefon/skype, dobre jedzonko, szydełkowanie i tym podobne. Jak ty się martwisz, to wydzielasz kortyzol, który nic dobrego dzieciakowi nie robi. Wydziel sobie endorfinkę jakąś i inne hormony szczęścia - a będzie dobrze!

Kochana, spokojnie. Nie możesz się tak negatywnie nakręcać, że będzie źle, że urodzisz przed czasem, że to i tamto. Nic takiego się nie zdarzy. Będzie wszystko dobrze, nie myśl tyle. A nie myślałaś o tym żeby przyjechać do Polski i wziąć tutaj L4? Moja koleżanka tak robiła. L4 wystawiane w Polsce są ważne w całej UE. Myślę, że nie jest to głupi pomysł, a na pewno dostałabyś zwolnienie u nas na taką szyjkę.

Myślę, że powinnaś próbować z tym kolejnym L4. W końcu to nie lenistwo tylko dziecko! Nawet jak przykleja Ci łatkę olewacza to nie przejmuj się tym. Ludzie często potrafią oceniać niesłusznie. Zresztą i tak pewnie tam nie wrócisz więc dlaczego zależy Ci na byciu taką "w porządku"? Ok rozumiem taki charakter, sama tez lak lubię, ALE... chyba lepiej nie ryzykować zdrowiem maleństwa? Nie miej skrupułów. A ja zaczynam doceniać Polskę pod względem ciężarnych i pracy i nie mogę zrozumieć, że w innych krajach postępują inaczej. Pozdrawiam

Terresko nie łam się, dziewczyny dobrze piszą zamknij internet, jeśli nie całkiem to przynajmniej na takie strony jak wcześniaki. A jesli po zwolnieniu cokolwiek będzie Cię nie pokoić to chodź do lekarza do oporu. A tymczasem staraj się myślec pozytywnie. stres na pewno nie pomoże a jedynie może zaszkodzić :*

Dzieki dziewczyny, macie racje. 25mm to jeszcze nie jest taki koniec swiata. Wszystko bedzie dobrze, musze tylko w to wierzyc i troche wiecej odpoczywac ;) juz mi jest odrobine lepiej.

Bedzie dobrze, musi byc a nie mozesz zmienic lekarza? W Irl nawet nie mierza szyjki, ja poprosilam bo mialam skrocona z Adasiem, nic sie nie oszczedzalam bo wolnego nie moglam wziac a jakos dociagnelam do 37 tygodnia wiec glowa do gory.Tutaj w Irlandii tez nie daja zwolnien ale ja poszlam I powiedzialam ze kreci mi sie w glowie I ze zle sie czuje, ze mam starszne bole plecow I musial mi dac na tydzien ze wzgledu na obciazajacy tryb pracy. Jakos sie wszystko ulozy , trzymam kciuki. Dobrze ze mezulek cie wspiera I pomaga, dobrze miec kogos takiego, Sciskam mocno

juz 25 t a dopiero co był test. Jak to leci!!! Bierz kolejne L4 i się dziadami nie przejmuj, nie rób nic - w myśl zasady "nie rób komuś dobrze a nie będzie Ci źle" :)

Walcz o L4 - dla Waszego dobra. Nie wyręczaj gadów.

bede trzymac kciuki zeby sie jutro udalo, najwazniejsze zdrowie twoje I dziecka

Też jestem za l4, jak się tylko uda bierz zwolnienie i nie mniej skrupułów . Buźka :)

Ja też jestem niereformowałna i dostaje po dupie ciagle;/ Trzymam kciuki za bank, walczcie;)

Terrasko, uważaj na Was! Mam nadzieję, że dostaniesz kolejne L4...

Mój mąż powtarza że jak się ma miękkie serce trzeba mieć twardą dupę. Kochana jak jesteś na l4 to po co te sentymenty - czy oni mają jakieś jak źle się czujesz??? Nie. Mają to w nosie a jedynie dogryzanie. Miałabym to szeroko w zadzie :d Tak więc odpoczywamy a jutro powiedzieć wszystko lekarce jak się czujesz. Myślę że będzie okey. Powodzenia. :-*

Wymuś L4 i wyłącz ten telefon. W przeciwnym razie ja Ci nakopię do tyłka, obiecuję!

oj chocbyś miała błagac o to L4 to nie miej skrupułów, a w pracy niech sobie radza.

Trzymam kciuki za L4 i życzę ci kolejnego zwolnienia lekarskiego. :-*

a jaki masz problem z L4? Lekarz nie chce ci przedłużyć? z tego co kojarzę to ginekolog nie może odmówić ciężarnej zwolnienia lekarskiego, ja bym po prostu poprosiła i tyle :)

Mam nadzieję, że uda się przedłużyć L4. Byłoby super. Czekam na wieści.

No, no horoskop idealnie pasuje pod Twoją sytuację. Też z ciekawości spr swój:) A ja myślę, że jak ładnie poprosić to dostaniesz to L4? Głowa do góry warto mieć nadzieję. Trzymam kciuki, żeby się udało! I z kredytem również:)

trzymam kciuki

Trzymam kciuki żeby hurtowo udało się wszystko :) i L4 i sprawne kupno domu :) daj znać po wizycie czy wszystko u Was ok!

Mój angielski kuleje;) Ale ciesze się, ze dezycja w baku pozytywna;)

Walcz o L4

Dzień się dobrze zaczął to i dobrze się skończy. Postaw na swoim z tym L4, powiedz, że nie możesz wrócić do pracy, bo źle się czujesz i takie tam - wiesz co mówić :) przecież to dla Waszego dobra. Trzymam kciuki!

mój K. to typ, który raczej nie oczekuje prezentów, a na pytanie co chciałby dostać odpowiada, że coś praktycznego :D pamiętam, że jeszcze kiedyś-kiedyś, jakieś 3-4 lata temu dla żartu kupiłam mu na gwiazdkę łożysko do samochodu i wahacze :) a tak normalnie to zazwyczaj wypisuję mu kartki, do tego jakaś koszula, ulubiony zapach, albo zegarek. Właśnie teraz zastanawiam się znowu nad powtórzeniem prezentu i kupieniu zegarka. Tym bardziej, że ostatnio widziałam, że ekscytował się jakimś, a skoro to 25 urodziny to może i zasłużył na nowszy model :D ogólnie trudny temat, ale jakoś z niego wybrnę, jeszcze trochę czasu mam!

Będzie dobrze! Trzymam kciuki za to L4.

Chyba zależy jaki się maluszek urodzi, ale raczej 56;) Co do L4 to nie rozumiem czemu oni tak z łaską dają. Kobieta moze sie czuc źle w ciazy i żadna maszyna tego nie zbada i moim zdaniem ma prawo dostac L4 bez gadania!

A czym się tę szyjkę bada tak swoją drogą? Bo moja ginka na razie tylko paluchem, więc nie wiem jaką mam długość, ale twierdzi, że jest dłuuuuga i ładna :) Dla Młodej kupowałam głównie 62 - a potem się okazało, że się urodziła 54cm i na gwałtu rety mi Mama do szpitala dowoziła 56 - nowonabyte :) Teraz mma kilka na 56, a reszta większa, bo to 56 to na moment jedynie wystarczy :) [miesiąc-dwa]

A, no i cieszę się z Twojego L4 - może tydzień to bez szału, ale jednak ... :) No i szybciej potem do października zleci :) Jeszcze tylko wyłączenie komórki i możesz spokojnie szyjkę regenerować :)

no i super:) Ewidentnie sśluzy Ci ten wypoczynek jeśli szyjka sie wydłuzyła:) rozmiar ciuszków 56-62 ale niewiele bo podobno dzieciaczki szybko wyrastaja:)

Dobrze, że szyjka się wydłużyła. Widać, że odpoczynek jej zdecydowanie służy. Teraz odpoczywaj jeszcze, tylko tak na prawdę a nie z głową zaprzątniętą pracą! Jeśli chodzi o rozmiary to warto mieć na początek trochę ciuszków 56 :)

No i dobre wieści ;) Odpoczywaj, niech szyjka dalej się wydłuża. I najlepiej niech S. odwiezie tego nieszczęsnego laptopa do biura... żeby Cię nie kusiło znowu. Ja rozumiem, że chcesz po sobie zostawić porządek i żeby nikt za Ciebie pracy nie robił... ale oni i tak za 4 tygodnie będą sobie musieli poradzić bez Ciebie więc im szybciej zaczną się wprawiać - tym lepiej dla nich. I wiem, że teraz wydaje Ci się to baardzo istotne... ale zobaczysz, że za kilka miesięcy nie będzie to miało żadnego znaczenia ;) Tak się mądrzę, ale przerabiałam to na własnej skórze. Przed tym moim dłuższym urlopem starałam się zrobić co tylko się da, żeby osoba przejmujaca moje obowiązki miała jak najłatwiej - wiesz, pozamykać co się da, przekazać jej jak najwięcej info, dać jakieś dodatkowe zestawienia/ściągawki, że ten klient to, a ten tamto itp. I co? Ano na tyle się ten mój wysiłek przydał, że ta osoba i tak z tych ułatwień nie korzystała (tylko dzwoniła do mnie), a finalnie i tak okazała się nieodpowiednia i z tego co wiem już w firmie nie pracuje. Także - nie myśl o pracy i wypoczywaj!

No i pięknie. Do października bliżej a Ty bardziej wypoczęta i spokojna. Pozdrawiam :-)

Zdecydowanie odpoczywaj, ja mam dużo ciuszków w rozmiarze 62, ale czuję, że potrzebne mi będą 56, bo i ja i Tatusiek urodziliśmy się malutcy a to podobno ma wpływ.

Bardzo się cieszę że dostałaś l4. Masz kolejny tydzień mniej stresów. :-* Teraz się relaksuj i za tydzień znowu prosimy o zwolnienie. Myślę że ta babka lubi sobie tylko pogadać a jednak patrzy też jak na kobietę w ciąży :-* Więc głowa skarbie do góry

I jak się pięknie układa, l4 jest, szyjka się wydłuża, żyć nie umierać :) Jeszcze tylko umowę kredytową podpisać i się przeprowadzać do nowego domku :)

A to nie wiem, jak to z tą szyjką w takim razie. Nie robiła mi dopochwowego już od dawien dawna, a twierdzi, że wszystko OK - więc może chodzi o zamkniętość i twardość jedynie, a ja źle zrozumiałam? Muszę dopytać na kolejnej wizycie w takim razie :D

odpoczywaj ile wlezie, jeszcze troche I bedziesz miec wolne

Czas szybko mija. A na kolejnej wizycie zrobić wszystko by dostać zwolnienie. Faktycznie Polska to raj dla ciężarnych

Faktycznie chociaż w Polsce z tym zwilnieniem się udaję. Szczerze to nie wiem, czy dałabym radę teraz pracować. No, ale czas szybko leci i zaraz będziesz zajmować się już tylko wyprawką. Jakoś tak swoją drogą nie dziwi mnie rozbieżność prezentów "na nowy dom". Polskie mamy tak mają :)

3 tyg szybko zlecą, dasz radę:* A co do Twojej mamy to dobrze zrobiła;) Moja teściowa też jest sknera;)

Polak zawsze jest bardziej hojny pomimo, że zazwyczaj często biedniejszy. Musisz wytrzymać te 3 tygodnie, a potem to już tylko wooolne ;)

zgadzam się z Sosenką, u nas po prostu takie zwyczaje są i jeszcze dużo wody musi w Wiśle upłynąć by coś zmienić. Twoi Teściowie mają inną mentalność i wydaje mi się, że mogli nawet nie zrozumieć aluzji Twojej Mamy. 3 tygodnie do Twoich urlopów...ach zleci szybko, a potem... czas popłynie jeszcze szybciej! :)

A ja pamiętam jak pisałaś, że chcesz się na rok kozy jeszcze załapać - i też dopięłaś swego ;) No i 3t do urlopu to już naprawdę brzmi nieźle - zleci, pred chwilą było 5. A co do tej pracy i powrotu albo nie - kto wie jak to się jeszcze poukłada. W ciągu ostatnich kilku miesięcy zmienił Ci się szef i struktura - a kto wie co się przez kolejnych kilka miesięcy zadzieje - może w czasie powrotu sytuacja będzie zupełnie inna niż teraz i będzie do czego wracać. A może nawet jak się coś zmieni to Ty już nie będziesz chciała bo będziesz miała lepszą opcję (i tego Ci życzę ściskając kciuki za testy).

Szybciutko miną te 3 tygodnie :) u nas jest podobnie, moja mama nam pomaga finansowo, tzn. nie to żebyśmy mieli jakieś problemy, tylko zawsze wie jak się zachować w danej sytuacji, przy remoncie dała nam pieniądze, wie, że teraz potrzebujemy ich więcej, bo ciągle jakieś badania dodatkowe trzeba robić to kupiła nam wózek i takie tam, a teście nawet nie zapytają czy może mogliby nas jakoś wspomóc... no ale cóż, tacy ludzie :)

Nieźle się uśmialiśmy z S. z historii której apogeum był obrus z Ikei. Brawa dla Twojej mamy! Wiem, że to może nie kwestia sknerstwa tylko kultury, ale taka wiedza, że coś by może więcej się przydało to im nie zaszkodzi :-)

Wiem jak to jest, jak mama byla tez staralam sie zorganizowac jej czas ale teraz twoje zdrowie jest najwazniejsze, dbaj o siebie.

Uważaj uważaj i dużo odpoczywaj:):*

Uważaj na siebie Terresko. Już tak niewiele dzieli Cię od czasu kiedy będziesz mogła odpoczywac do woli, szybkco zleci, ale ten czas który pozostał wykorzystaj tylko na niebędne minimum, które musisz zrobić. A co do szpitala, zmieniliśmy, bo w związku z tym że całą ciaże przechodze bardzo dobrze, nie potrzebujemy rodzic w aż tak specjalistycznej placówce. Poza tym okazało się, że w tym nowym szpitalu, podejście do tego jak chce rodzić kobieta jest bardziej przychylne niż w tym pierwszym:)

Och, widzę, że u Ciebie TEŻ dzień z przebojami. Ehhh, nic innego nam nie pozostaje niż naprawdę się oszczędzać. Tylko co ja innego niby przez ostatnie miesiące robię? No koniec świata normalnie! :(

O rany Terraska, jeśli już musisz pracować to koniecznie w domu... Martwię się o Ciebie...

Uważaj na was. Trudno się mówi, Twoja mama na pewno zrozumie, że nie możesz z nią zwiedzać. Wypoczywaj jak najwięcej!

chyba wiem z doświadczenia o co chodzi z tym "odgazowywaniem". Dziwne uczucie. Uważaj na siebie, odpoczynek to w ciąży priorytet!

Mama zrozumie, że kiepsko się czujesz, sama pozwiedza albo z Tobą posiedzi, po to pewnie tam z Wami jest, przyjemnego weekendu!

Wydaje mi się, że ten czas coraz szybciej będzie Ci biegł. Ja tak obserwuję u siebie. Kochana, takie parcie na pęcherz też czuję, taki ucisk, jakby za chwilkę miało mi coś wyskoczyć. Chcę Cię uspokoić moja lekarka powiedziała, że to jest normalne. Trochę się przejdę i czuję taki jakby ciężar, więzadła też czuję i wszystko przy każdym przekręcaniu się. Także myślę, że u Ciebie jak i u mnie wszystko jest w porządku. Dbaj tylko o siebie :D

7 miesiąc??? Ale... niby kiedy to się stało? Przecież to było tak niedawno jak się bałaś na fioletową stronę przejść i czekałaś do USG. Niesamowite! A tymczasem uważaj na siebie... ale też nie martw się za dużo na zapas. Młody tam się pewnie ustawia, mości i coraz bardziej rozpycha więc to czujesz. (Acz jak tak czytam inne pamiętniki to mam wrażenie, że jak jakaś 'nieczuła' jestem bo nie mam pojęcia gdzie mam więzadła, pęcherz czy szyjkę. Czasem tylko takie lekkie rozpychanie czuję jakby Młody swoją główkę próbował w dół przesuwać).

Dobrze by było gdybyś już do końca pracy pracowała w domu. I oszczędzaj się! Będzie dobrze :)

fajnie, że masz dziś lekarza to Ci wszystko wyjaśni z tym cukrem :) powodzenia! I standardowo - czekam na relację :)

W Krakowie jesień od kilku dni - zimno i deszczowo - to chyba też niestety wzmaga mój słaby nastrój :/

norma jest do 90 na czczo ale glukometr zawsze zawyża więc bez obaw, a myślę, że lekarz tez Ci dziś wyjaśni co i jak :)

No 15 się zbliża, a potem to już tylko czekamy na wieści ;)

Czas leci z dnia na dzień coraz szybciej. Czekamy na wieści co u lekarza!

Lekarka zastepcza dala mi L4 do konca tygodnia, choc szyjka sie ponoc nie zmienila (29 mm). Dzieki czemu szef w pracy przestal sie do mnie odzywac... Ale i tak sie ciesze :)

Przyda Ci się to L4, pracą nie ma co się przejmować :-)

Ehhh napisałam komentarz i mi skasowało. No to jeszcze raz. Szefu niech się przyzwyczaja, w końcu za dużo okazji do odzywania się do Ciebie to już nie będzie miał. A szyjkę to sobie chyba w środę podczas USG dam do mierzenia... bo przez całą ciążę nie miałam ani jednego pomiaru w centymetrach. Jakoś tak, skoro moja gin mówiła, że jest ok. to nie wnikałam w matematykę ;)

Szef niech spada i jak nie chce to niech się nie odzywa :D płakać nie będziesz :P

No trochę a nawet sporo przekroczone te normy u Ciebie. Myślę, że małemu nie zaszkodziłaś, ale teraz to nie wiem jak tam u Was, ale w Pl pewnie zaczęłabyś od spotkania z diabetologiem, mierzenia cukru po posiłkach, diety a w razie gdyby dieta nie pomogła to dopiero wtedy insulina. Będzie dobrze:)

Kurczę, wysokie te wyniki ... kiedy masz wizytę, żeby to jak najszybciej skonsultować i zacząć dietę / insulinę itd?

Tylko dieta chyba jest podobna do tej aktualnie przeze mnie stosowanej. Nie lubie slodyczy, moge wyeliminowac jeszcze owoce... No i najwiekszy problem, z tego co wyczytalam, to czestosc posilkow. Ja z reguly jadlam 3 razy dziennie - moze w tym tkwi problem? Ech. Skrocona szyjka, cukrzyca ciazowa... Co jeszcze mnie czeka? :/ ciezko mi teraz myslec optymistycznie...

Kurczę, toż to 2 tygodnie jeszcze. Niedobrze. Nie da się jakoś przyspieszyć wizyty? Ten wynik to nie przelewki ... :/ W każdym razie w Polsce już by pewnie za Tobą wydzwaniali i na cito do lekarza kierowali - nawet na NFZ.

Wg mnie wyniki też nieciekawe niestety... Dziwne to w Twoim przypadku skoro za słodkim jesteś nie za bardzo. Niestety nic więcej nie wiem, sama chętnie bym sie dowiedziała.

Terraska - pocieszę Cię, nie masz przynajmniej nadciśnienia i żylaków sromu :P

Terrasko myślę, że dobrze by było gdyby Ci się udało przyspieszyć wizytę u lekarza. Przede wszystkim musisz spożywać 5 posiłków dziennie - o regularnych porach, zastąp produkty z białej mąki na te, które mają w sobie mąkę razową, no i powinnaś także ograniczyć sól. Będzie dobrze :) wiele kobiet zmaga się z cukrzycą ciążową, która później po ciąży mija :)

Wejdź na stronę internetową szpitala w Warszawie na ul.Karowej tam specjalizują się w leczeniu cukrzycy ciążowej a na stronce mają opis i przykładowe jadłospisy. Może na początek coś pomogą.

Terrasko, będzie dobrze, zmienisz trochę tylko swój jadłospis (skoro słodyczy i tak nie jadasz), częstość posiłków. Poszperaj trochę w internecie zanim pójdziesz do lekarza, żeby się uspokoić (chociaż internety to bardziej straszą niż uspokajają, nie wchodź więc na jakieś fora czy inne takie). Albo przyspiesz wizytę u lekarza jeśli się da :)

Witaj w klubie, tez mam cukrzyce!!! Sama nie Wiem jakim cudem. Jutro ide do szpitala na badania. Dam znac co mi powiedza

www.slodkiemamy.pl - dobra stronka, merytoryczna i praktyczna. Przy cukrzycy problem polega na tym, że łożysko działa jak taka tama wodna. Do pewnych poziomów cukru (glukozy) przepuszcza dla dziecka tylko tyle, ile ono potrzebuje. Natomiast jak poziom cukru mocno rośnie i długo sie na wysokim poziomie utrzymuje to ta tama zaczyna puszczać wodę (to znaczy cukier) i dziecko dostaje tego cukru więcej niż potrzebuje. Co można zrobić od razu: 1. rozbicie posiłków na mniejsze porcje (1 śniadanie, drugie śniadanie, przegryzka przed obiadem, pierwsze danie + przerwa i dopiero drugie, podwieczorek, pierwsza kolacja, druga kolacja itd.) 2. słodycze to jedno, ale zwróć uwagę na tzw. cukier ukryty (np. jogurty smakowe, płatki śniadaniowe z miodem, gotowe sosy - tego typu rzeczy. Zdradzieckie są też produkty light bo obcinają tłuszcze, a w zamian często dodają cukier. 3. Owoce - zwróć uwagę na ich rodzaj. Najlepsze są wszystkie jagodowe/truskawkowe i kwaśne - porzeczki na przykład. Najgorsze przy cukrzycy - te najsłodsze: banany, winogrona, arbuzy/melony. 4. Bardzo zdradziecki jest biały makaron. I to nawet nie przez indeks tylko przez to, że zwykle dużo go wchodzi w standardową porcję i podbija cukier bo jest go sporo. /// A tak już ode mnie - jak mi diabetolog zaordynowała dietę cukrzycową to w pierwszej chwili byłam przerażona - że to przecież nie do ogarnięcia. Ale jednak - naprawde jest to do przejścia ;) Także - dasz radę!

Dasz rade Terreska z ta dietą, a jeszcze jak piszesz jak to u Was działa. Wow jestem pod wrazeniem- serio! Myśle, że jutro wszystko Ci sie rozjaśni i będziesz spokojniejsza. A pracy niewiele Ci zostało więc ogarniesz:)Powodzenia!

Dasz radę, no i działanie w służbie zdrowia - super! W końcu przyzwyczaisz się do nowej diety. Początki zawsze są trudne!

No... ja też jestem pod wrażeniem tego co Ci służba zdrowia w Lux zaproponowała. Na początku człowiek jest ogłupiały, dieta wygląda strasznie skomplikowanie, a jak jeszcze dochodzi liczenie tych jednostek to juz w ogóle. ALE... najgorsze są pierwsze dni, potem jakoś człowiek ogarnia. Jeszcze jedna rada, którą dostałam - mam być najedzona tzn. ograniczanie cukru nie oznacza, że mam jeść mniej czy jeszcze gorzej - głodzić się. Najważniejsze jest chyba to, żeby jeść w mniejszych porcjach. Co do pracy - da radę ;) Np. jeśli wcześniej jadłaś na śniadanie 3 kanapki... to teraz też jesz 3 tylko nie na raz, a rozkładasz w czasie. Ale... wiesz co, w tych pierwszych dniach mojej diety cukrzycowej też takie rady czytałam. I że to wcale nie takie straszne... I szczerze - komentowałam to mniej więcej tak: pierdu, pierdu, akurat! Straszne to i pojęcia nie mam co właściwie mam jeść. I takie tam inne marudzenia pod nosem. Więc już nic nie mówię ;)

Szacunek dla służby zdrowia... U nas to bym się musiała nalatać i na załatwiać a i tak pewnie to wszystko długo by trwało. A taka spowiedź to by i mnie się przydała w okresie odchudzania. Wtedy może coś by się ruszyło... Póki co ja jestem przed krzywą cukrową i aż drżę na samą myśl...

dasz radę z dietą, poza tym twój obiad brzmi apetycznie :) oby coś ruszyło z kredytem!

Dieta, dieta i za jakiś czas będzie po diecie. Chyba, że po ciąży będziesz musiała ją kontynuować wtedy będzie gorzej ale jak teraz przywykniesz do takiego stylu odżywiania się to potem problemu też nie będzie ;) Skup się bardziej na wynajmie mieszkania i tym przedłużającym się kredytem. Niech to w końcu będzie już za wami :) Dobrego weekendu :)

Półtora tygodnia... phy - co to jest ;)) A z tymi ruchami to u mnie bardzo podobnie - żadnego spektakularnego kopania itp. Ale za to teraz jak Młody jest większy to bardziej widać, że czasem 'coś' wypchnie i wtedy się robią różne górki i doliny na brzuchu. I chyba nawet to mi się najbardziej podoba z tego 'kopania'.

czyli generalnie dzien na + :) Pięknie i oby juz tak zostało:) Mój tez raczej z tych mniej ruchliwych. Ale nie przejmuj się, to nie jest tak że później się jeszcze mniej ruszają. Potem jak będzie mu coraz ciaśniej to będziesz czuła te ruchy może nie będa takie dynamiczne ale na pewno będziesz czuła :)

Ja Adasia w ogole nie czulam, caly czas chyba spal bo bardzo malo sie ruszal..za to teraz minute w miejscu nie usiedzi:)..A co do cukrzycy to mam podobnie, dobre wyniki jak na razie. Powodzenia

Moja A. też dziś jakaś niemrawa i trochę się niepokoję. A z drugiej strony - ja też chodzę jak śnięta ryba, to jak ona ma się czuć? :P

Moja Iza była w brzuchu także bardzo spokojna i także mnie to trochę niepokoiło, ale ten jej spokój pozostał także po narodzinach. Szybko mi przesypiała nocki i w ogóle była bardzo grzecznym niemowlęciem. Dlatego, moje odwieczne powiedzenie - nie ma tego co by na dobre nie wyszło - znów znalazło zastosowanie :-)

Super, Gratulacje

Na, bardzo podobnie... Hehe... Ja uzywam 2 Bo tak mi kazali w szpitalu. Powodzenia I trzymaj sie cieplutko

To gratuluję i III trymestru i nowego auta ;)

Trzeci trymestr????? Aż mi się wierzyć nie chce! Przecież Ty ledwo co 'wczoraj' betę robiłaś!!!

No super, to już coś do przodu :-) a z tym cukrem to faktycznie mogło być po przejedzeni, pewnie wszystko będzie dobrze :-)

O jak mi się podobają ten nowe corse... I że już trzeci trymestr. Cholera leci ten czas. Się nie obejrzysz a zaraz będziesz na porodówce...

nowy członek rodziny to dobra okazja aby wymienić autko na coś większego i bezpieczniejszego, my też pod koniec ciąży wyszliśmy z takim założeniem :) niech wam się dobrze jeździ!

No i pieknie! Zdrówka dla Was!:)

Trudno się wyzbyć tego strachu. Najbardziej chyba boję się tego, że mnie w którymś momencie w szpitalu położą i wtedy to nic już nie zrobię / nie kupię / nie przygotuję. Więc chyba faktycznie wezmę się za to już teraz. Będę o niebo spokojniejsza ;)

Trzeci trymestr... Nie do wiary! Niby ciąża ciągnie się w nieskończoność, ale gdy przychodzi jakiś kolejny kamień milowy to zastanawiamy się - jakim cudem to tak szybko się dzieje! Gratuluję zakupu auta, niech Wam dobrze służy :)

z tym prasowaniem to miałam dokładnie tak samo jak Ty :) niby nie lubię, a dla tego małego człowieczka to przyjemność (przynajmniej na razie). Trzymam kciuki za Twój ostatni czas w pracy :D

Wiesz... nie przemęczaj się w tych ostatnich dniach w pracy :D

Czego jak czego, ale cukrzycy to się nie spodziewałam. Co prawda u mnie w rodzinie dużo "słodkich", ale badałam kilka razy glukozę w tej ciąży i zawsze na czczo miałam w dolnych granicach norm. Mam focha! :( A co do wysiłku fizycznego - mam absolutnie zakazany ze względu na nadżerkę, więc ... nie wiem jak to będzie. Mam dziś generalnie depresję i chcę przespać do stycznia.

Jeszcze troche I bedziesz mogla sobie odpoczac, ciesze sie ze masz dobre wynki

He he - ciekawe to jest z tym prasowaniem bo ja co prawda jeszcze do eapu prasowania ubranek dla Młodego nie dotarłam... ale od jakiegoś czasu prasuję mężowe koszule. Nie powiem, żeby czerpała z tego jakąś dziką przyjeność... ale... ogólnie nawet mi się to w miarę spodobało. Więc prasowania ubranek Młodego się nie obawiam. Fajnie, że cukier w ryzach, będzie spoko!

Może faktycznie to nie jest żadna cukrzyca tylko przejedzenie :) dobrzy są w tej Twojej pracy :D szkoda słów :) dobrze, że tylko jeszcze kilka dni tam popracujesz :)

Oby do wolnego :) A później... możesz ich mieć gdzieś ;)

w tej Twojej pracy to nie może być normalnie i bez nerwów, ale bardzo dobrze zrobiłaś, gratuluję asertywności! Tym bardziej, że tyle się u Was w życiu dzieje, że nie wyobrażam sobie jakbyś miała jeszcze wcisnąć w to wszystko jeszcze pracę, choćby "z domu"... Powodzenia w realizacji wszystkich planów!

Jestem pod wrażeniem Twojej asertywności :) A bezczelniejszego szefostwa to nie znam - normalnie aż mi szczęka opada :(

Ha! I się obudził szefuńcio z ręką w nocniku. Prawdę mówiąc - czekałam na taki wpis... i dumna jestem z Ciebie, że się nie dałaś ;))

No szukałam szczęki po podłodze... Co za świnie... I jeszcze śmie o jakiejś drużynie gadać? Gratuluję asertywności. Ja bym chyba poległa w takiej sytuacji, zresztą poległam podobnie ostatnio. Życzę pomyślności w załatwianiu wszystkich tych spraw :-)

I bardzo dobrze powiedzialas..ludzie to wstydu nie maja. Bedziesz na urlopie zeby miec wolne od pracy a nie wykonywac za kogos robote..mogli o tym myslec wczesniej ze bedzie problem I przygotowac kogos na twoje stanowisko w koncu nie od wczoraj wiadomo ze bedziesz miec dziecko Powodzenia w zalatwianiu formalnosci:))

Gratuluję asertywności! W końcu Ty zachowałaś się wobec nich przyzwoicie, wszystko było ustalone od miesięcy w sprawie Twojego urlopu macierzyńskiego i niczym ich nie zaskoczyłaś. A że szef schował głowę w piasek i olał sytuację, to już naprawdę nie Twój problem, zwłaszcza że z tego co piszesz, prawdopodobnie nie będziesz do tej firmy wracać.

Gdyby więcej pracowników tak walczyło o swoje pewnie nie bylibyśmy tak wykorzystywani jak jesteśmy Pracodawcy najchętniej by chcieli byśmy pracowali 24 h na dobę .....

Oj dziewczyny, chyba mnie przeceniacie. Po raz pierwszy powiedzialam "nie", wczesniej bym pewnie sie zgodzila zrobic im to zamkniecie. Wiaze sie to przede wszystkim z ich brakiem dobrej woli (ile sie musialam uzerac, zeby przez 3 dni pracowac z domu..., do tej pory nie podpisali mi wniosku urlopowego na 3 dni...). Gdyby bylo inaczej, to i moja postawa bylaby inna. Moze i dobrze, bo ponoc w ostatnim tygodniu mojego L4 straszyli wszystkich, ze do zwolnienia jest 30% pracownikow... Od razu sie moge nastawiac na zakonczenie wspolpracy z nimi ;) Troche mi smutno, bo dlugo tutaj pracowalam, ale staram sie myslec, ze pewnie i tak by moja praca z domu niczego nie zmienila :) Ci ludzie sa specjalnie trenowani do "zarzadzania ludzmi", czyli do manipulacji, wykorzystywania i braku poszanowania czlowieka. Jestem szczesliwa, ze powiedzialam im wreszcie "nie" :)

Ha ha ha on Tobie mówi, że tak się w drużynie nie robi? Śmieszne. Niech spada ;) cieszę się, że już jesteście bardzo blisko od zakupu domu, przed Wami trudny okres przeprowadzkowo-remontowy, ale jak się z tym uporacie to już będzie z górki ;)

Jak to szybko mineło :) Jeszcze niedawno zastanawiałaś się jak wytrzymasz te ostatnie tygodnie pracy, a to juz tuż tuż- koniec:) I podziwiam Cię za asertywność wobec próśb szefa i szefa szefów ;) Brawo!:) Ja mam kilka kombinezonów dla młodego kilka cienczych, misowych, i jeden gruby bardzo zimowy na srogie mrozy. A mamy je z allegro, bo jakos w lecie trudno znaleść w stacjonarnych sklepach no i kilka też dostaliśmy. Powiem Ci że dobrze jak się tak dużo dzieje, czas szybciej leci, tylko mimo wszystko oszczedzaj się jak najwięcej :)

Ja kupiłam kombinezon 62, bo jak się A. w styczniu urodzi, to wiele w nim nie naparaduje ;) A jak się urodzi wcześniej to będzie jeszcze mniejsza, więc nie ma co z rozmiarem przesadzać :P Dla S. (z 2.11) miałam chyba też 62 (ale głowy nie dam, może 68?)

Spodenek nie kupuję wcale takich malusich - cisną w brzuszek, a pępek przecież na początku się jeszcze "paprze" - tylko śpioszki i pajacyki - te mam w rozmiarach 56 i 62. Większych na razie jeszcze nie gromadziłam :) Na 50 nie kupuję wcale. S. miała przy urodzeniu 54cm :)

Dzieje się u Ciebie! ...ze spodenkami na początek nie szalałam, bo to niezbyt wygodne dla dziecka, lepiej żeby jak najmniej je tam w brzuszkach uciskało, ugniatało itd. Mam raczej takie bardziej wyjściowe, żeby nałożyć na chwilę a potem ewentualnie się ich pozbyć :D w domu raczej planuję pajace nakładać i półśpiochy na szerokiej gumce. A co do kombinezonów, kup jakiś w nieco większym rozmiarze, a nie na styk. I moze najwygodniej by było jakby ten kombinezonik był otwierany na całej długości, że tylko wkładasz dziecko i zapinasz :)

Ponoć chłopcy często rodzą się więksi i na początku szybciej rosną, choć to nie jest regułą.. pokusiłabym się nawet o 68, tym bardziej że na początku będziecie pewnie mniej wychodzić, lepiej, żeby Mały się później nie kisił w za małym kombinezonie :)

Zwrot sprzętu do biura to jest BARDZO dobry pomysł - przećwiczyłam to u siebie idąc na długi urlop. // Co do ubranek - u mnie królują pajace i spiochy - łączone z bodziakami (długi rękaw do śpiochów, krótki do pajaców). Spodenki jakieś mam, ale to dlatego, że dostałam. Co do rozmiarów to kieruję się otrzymaną radę - jak masz wątpliwość to lepiej większy rozmiar. Bo zawsze łatwiej podwinąć niż naciągać na siłę, zwłaszcza jak dziecko małe i nie chce współpracować.

Bartek ma się pojawić po koniec miesiąca, więc ja kupiłam taki misiowy kombinezon na 62 I taki już porządny zimowy na 68.

żadnego kombinezona nie kupiłam bo dostałam aż 4 :D ale gdybym nie została obdarowana to na bank bym kupiła bo słyszałam wiele opinii że jest naprawdę funkcjonalny i praktyczny :)

Szykują się wielkie zmiany, zdecydowanie na lepsze ;) Na Twoim miejscu kupiłabym kombinezonik na 62.

Sama się zastanawiam jaki kombinezon więc chyba skorzystam z komentarzy do Twojego wpisu. Ale to rozstanie z pracą się przeciąga... A raczej rozstanie pracy z Tobą. Ale dobrze im tak, niech odczują Twoją nieobecność jak to tylko możliwe :-)

Ooo, Terrasko, doskonale Cię rozumiem. Opis Twojego S. doskonale pasuje do mojego K.. To są zdecydowanie osoby które można opisać jako ZA dobre, ZA pomocne itd. I zaleta może się w wadę przekształcić...

Też bym się wściekła ;) Mimo przepięknej pogody ;)

Twój opis męża przypomniał mi właśnie o mężu Feśki! Za dobre serducha mają i tyle :P ale spokojnie, wdech, wydech, wdech, wydech :) buziaki :*

To chyba nie hormony! Można się zdenerwować! Najbardziej wkurza ta kuchenka, no cholera z jakiej racji?

Ja bym się zdenerwowała na każdą z tych spraw. Także to chyba napewno nie hormony:)

O tym samym pomyślałam... po prostu Twój mąż ma dobry charakter, może aż za dobry w stosunku do innych. Jutro będzie lepszy dzień, zobaczysz ;)

hehe...inny character, dobrze ze ty jestes zapobiegliwai myslaca bo byloby ciezko..:~)...w moim malzenstwie to ja jestem twoim mezem,Jak cos zalatwiamy to P, zwykle kaze mi sie nie odzywac..hehehe

Mój też ma cholernie dobre serce, a ja potem wychodzę na zołzę. Trudno, już mi ta łatka chyba nawet przestała przeszkadzać ;)

Przerażenie z powodu słuchania o ostatnich skokach ciśnienia, plamieniach i wizycie na IP oraz obejrzeniu moich warg sromowych ... stąd skierowanie do szpitala :)

Ech to jakiś zły dzień był wczoraj normalnie... Ja to chciałam odwoływać ślub, a ogólnie nic aż tak wielkiego się nie stało tylko S. pokrzyżował mi plany na popołudnie i obiad... U mnie to pewnie hormony, ale u Ciebie to nie koniecznie. W Twojej sytuacji tej z banku i błędnym aktem poczułabym że wszystko jest na mojej głowie, a my teraz bardzo potrzebujemy wsparcia. No a z tym kolegą to rzeczywiście jakbym czytała o K. Feśki. Głowa do góry - jutro będzie lepiej :-)

No to teraz Terresko skończyło się odlicznie do dnia zakończenia pracy i można zączać kolejne odliczanie;) Dziwny ten kumpel i brzydkei jego podejście do sprawy ciaży jego dziewczyny;/ Szkoda mi jej. No i gdyby mnie taka akcja spotkała po całym dniu gotowania, to bym sie chyba ciążowo popłakała :D

Rozumiem, że facetowi jest ciężko, bo nie czuje ruchów jest tak jakoś obok ciąży, ale takie zachowanie? Jeśli nawet coś mu nie odpowiada to powinien zachować to dla siebie. Teraz będziesz miała sporo czasu na przygotowania i odpoczynek. Korzystaj z niego, bo potem to już inne życie :)

dość szybko poszłam na L4 bo przed 10tc i też musiałam wziąść komórkę i laptop jednak żadko z nich korzystałam dopiero na wyraźne prośby więc i tobie to radzę ;) teraz jest twój czas na odpoczynek, relaks i przygotowanie się do porodu :)

hahaha cudowna historia z tym kumplem i jego zębem :D no dokładnie tak samo się zaczęła moja zębowa przygoda w 5mc :D wtedy ostro się nacierpiałam, ale jednak teraz można się pośmiać, czyli nie wszystko jest takie straszne jak nam się w danej chwili wydaje :) kumpel przeżyje :) a te wszystkie poranki co przed Tobą... wykorzystaj je, bo jeszcze trochę i znów się zmieni ich charakter :)

Ale się cieszę, że tą cholerną pracę masz już za sobą. No nareszcie - bardzo Ci się należało. Powinnaś nawet nie brać tego laptopa czy komórki, ale dobrze rozumiem jak to jest... Wyrazy szacunku i uznania dla S. z powodu dzieła uratowania kuchenki - to się doktorkowi musiało głupio zrobić. Aaaa... No i ten doktorek... Żal... Jak można w ogóle tak powiedzieć do kobiety i to w dodatku w ciąży... Mnie to się zdaje, że takie zachowanie i w ogóle brak jakiś cieplejszych uczuć do dziecka to z powodu może przypadkowego związku, przypadkowej ciąży... Rozumiem, że mężczyźni inaczej odczuwają ciążę niż kobiety, ale on w ogóle nawet nie troszczy się o matkę swego dziecka - to już nie jest normalne. Smutne. Dobrze, że my mamy takich kochanych facetów :-)

Troszkę siedzę w tych tematach i w Polsce Bank też by się nie zabezpieczył na budynku, który nie ma dostępu do dr publicznej. Szybsze rozwiązanie jest takie, żeby obecny właściciel i właściciel chodnika się dogadali i podpisali Akt Notarialny, w którym właściciel chodnika ustanowi służebność przechodu/przejazdu na rzecz działki na której stoi Was budynek, taką służebność trzeba ujawnić w dziale I-Sp Księgi Wieczystej, która jest prowadzona dla Waszej nieruchomości i Bank w tym momencie nie ma podstaw do odmówienia kredytu, tak to wygląda z polskiej perspektywy. Życzę powodzenia i szybkiego załatwienia sprawy;)

W Polsce czasami są ustanawiane służebności przechodu/przejazdu do czasu przejęcia drogi wew. przez Gminę. Myślę że powinniście pogadać z Notariuszem, to on powinien Wam pomóc, zasugerować rozwiązanie.

Noż cholera jasna!!! Tak po prostu nie powinno być, takie rzeczy po prostu nie powinny się zdarzać, a już kobietom w zaawansowanej ciąży w szczególności. I łatwo powiedzieć 'nie denerwuj się' - domyślam się, że myślenie i martwienie trudno wyłączyć. Ale wierzę też, że jakieś rozwiązanie się znajdzie. Gmina faktycznie dała ciała więc może na nich trzeba ponaciskać, żeby teraz ten bigos posprzątali - i to szybko (tu bym nie miała skrupułów, żeby wykorzystać ciążę jako argument). A może obecny właściciel domu byłby skłonny Wam go wynająć do czasu załatwienia tej sprawy z chodnikiem (oczywiście po jakiejś preferencyjnej stawce - bo to chyba po części jego wina, że nie dopilnował, żeby wszystko w papierach domu grało). Jakieś rozwiązanie musi się znależć! Tak myślę jeszcze o tym wynajęciu od właściciela - może to by nie był taki zły pomysł? Co prawda nie byłoby sensu od razu ruszać z większymi remontami, ale moglibyście wynająć na powiedzmy pół roku i przetestować jak Wam się tam w praktyce mieszka, czy to Wasz dom. Wiem, że nie taki był pierwotny plan, ale 'Jeśli nie wypali plan A... to alfabet ma jeszcze sporo innych liter.' Także Terrasko, dacie radę, rozwiązanie się znajdzie. Zaciskam mocno kciuki. A tego stresu to spakuj trochę w jakąś paczkę i wyślij do mnie. To oczywiście banał, ale Ty nie możesz się tak denerwować, więc tak jak mówię - pakuj dziada w paczkę i wysyłaj do Zelmy, już ja się z dziadem rozprawię ;)

Zawsze coś! Czegokolwiek żesmy nie załatwiali w przeciągu ostatniego roku, to zawsze coś wypadało nieoczekiwanego, co plany przesuwało. Terresko słuchaj Zelma dobrze prawi, może wynajem tego domu...jesli to wina właściciela, cała ta sprawa z chodnikiem to może nie bedzie robić problemu. Albo jeszcze może dacie radę odkręcić to wypowiedzenie obecnego mieszkania??? I nie martw się tym że mówią że to rok trwa załatwianie wszytskiego...rok pewnie w trybie normalnym. W pilnym, jestem pewna wszystko pójdzie dużo szybciej. Z doświadczenia wiem, że jak się słucha o takich sprawach w emocjach na świerzo to trudno to ogarnąć i przytłacza człowieka ogrom tego wszytskiego, ale jak emocje opadną, usądziecie, pomyślicie, to na pewno znajdziecie rozwiązanie. Na pewno nię będzie tak proste i piękne jak było w planie, ale na pewno będzie takie, że uspokoi Wasze nerwy i będzie do zaakceptowania. trzymam mocno kciuki za pozytywne rozwiązanie sprawy. A Tobie łatwiej będzie ogarnąć różne sprawy jeśli jednak będziesz jeść. Serioo Terresko usiądź i pogadaj ze sobą. To wszystko jakiś etap w Waszym życiu, kóry wcześniej czy poźniej szcześliwie się skończy, a dzidziuś jest teraz najważniejszy. Tulę mocno!

ciekawe w jaki sposób ta lekarka sama by się zrelaksowali będąc na twoim miejscu? życzę aby sytuacja się wyklarowała i zakończyła pozytywnie

wcale się nie dziwię, że w tej sytuacji trudno eliminować Ci negatywne emocje. Może to banał, ale na szczęście zawsze znajduje się jakieś wyjście z sytuacji.. Szkoda tylko, że to wszystko padło na końcówkę ciąży. Trzymam kciuki za pozytywne rozwiązanie tej sytuacji i mocno przytulam!

Zaniemówiłam... No nie wierzę... Jak nie praca to teraz to... Nie doradzę Ci bo nie mam pojęcia o takich formalnościach, ale bardzo Ci współczuję i przytulam...

Tule :* wszystko się ułoży zobaczysz!

Dzieki dziewczyny za wszystkie porady. Szczegolnie Otylka, Zelma i Madu, dzieki za rozwiazania problemu. Daly mi sporo do myslenia. Poki co wiemy juz na 100 % ze bedziemy sie musieli wyprowadzic 30 listopada - potwierdzone przez landlorda, ze podpisali juz nowa umowe najmu. Zaoferowali, ze mozemy zostawic czesc rzeczy w garazu na czas szukania nowego lokum. Rano dzwonil do nas agent nieruchomosci w sprawie domu - burmistrz pojdzie pogadac w weekend z synem tej wlascicielki chodnika (z tego co mowil syn moze podpisac dokument za nia, bo kobieta ma Alzheimera). Sprobuja podpisac nowa umowe przedwstepna przekazania gruntu na rzecz gminy i zobaczymy co na to bank. Jesli trzeba bedzie czekac, to bedziemy rozmawiac o wynajmie domu. Ech. Musi byc dobrze...

Trzymaj sie Terrasko, wszystko bedzie dobrze I samo sie jakos ulozy. Najwazniejsze ze jestes w domu juz I dobrze sie czujesz. moze poproscie landlorda zeby wam pozwolil zostac jeszcze jakis czas, przeciez ciezarnej na ulice nie wyrzuci

Ale pani doktor miała nawet uśmiech na ustach ;)

Głowa do góry czasem przychodzą takie chwile, że masz wrażenie, że wszystko jest nie tak! U nie to było z miesiąc temu na etapie zakupu wózka, miałam wrażenie, że jakby Tatusiek nie chciał dziecka i krzyczałam na niego, że ciąża się nie wchłonie dlatego, że nas nie kocha! Kiedy kupiliśmy wózek moje emocje opadły i zaczęłam mieć wrażenie, albo to wiem, że Tatusiek świata poza nami nie widzi. Może to hormony, może taki etap, ale nie przejmuj się!

Też mam kiepski psychicznie okres, bo nie radzę sobie z moją S. - niby złote dziecko, a nie ma ostatnio dnia, żeby nie wyprowadziła mnie z równowagi i żebym nie musiała jej za to zmieszać z błotem. Ale ... mam nadzieję, że niebawem wyjdzie słońce i będzie lepiej. I Tobie też tego życzę :*

same problemy macie na głowie więc i się nie dziwię że podły nastrój cię dopada :/ może faktycznie dobrym pomysłem byłoby wygadać się ze swoich bolączek jakiemuś specjaliście, a to u was bardzo droga przyjemność? nie da się bezpłatnie tak jak u nas na NFZ? Jedno jest pewne że nie możesz zostawać z problemami sama, może porozmawiaj z S. tak od serca?

może po tym niezbyt miłym i sprawiedliwym wybuchu trochę Ci ulży? I może też S. coś przemyśli i weźmie się trochę w garść? Pewnie tak, bo przecież on jest ta w Tobie zakochany, że zrobi wszystko żebyś tylko poczuła się lepiej! On się postara bardziej zaangażować w planowanie urządzania mieszkania (pewnie chciał, żebyś sama wszystko wybrała i nie była ograniczona jego wskazówkami) i postara zaznajomić z autem (jest przecież instrukcja obsługi, różne fora, wystarczy trochę poczytać :) ). Myślę, że niedługo potem to i z parkowaniem nie będzie problemu :) zresztą nie wszyscy faceci muszą być w tym dobrzy. Jak jest na parkingu mało miejsca i ciasno to mimo że mój K. to bardzo dobry kierowca prosi mnie żebym to ja zaparkowała, bo akurat jeżeli chodzi o wciskanie się to jestem mistrzem. Mam nadzieję, że jednak w Szwecji trochę wypoczniesz i spojrzysz na wszystko inaczej i jestem pewna, że Twój mąż na pewno Ci w tym pomoże! Trzymaj się Terrasko!

Za dużo naraz problemów i dlatego :( a z tym autem to nie dziwię Ci się, że zła jesteś, bo jednak co facet to facet, ale może S. niedługo zostanie mistrzem kierownicy :) w ciąży jednak hormony buzują i czasami jakieś błahostki stanowią dla nas takie wielkie problemy, że szok. Poukłada się - zobaczysz :)

Ooooj dużo się tego nazbierało na raz więc nic dziwnego, że masz dość. Jeszcze w pojedynkę każda z tych spraw jest pewnie jak najbardziej do ogarnięcia, ale jak się zbiorą takim stadkiem to i największa oaza spokoju by zaczęła piorunami miotać. Ale myślę, że jakieś tam światełka w tych tunelach widać. Najważniejsze chyba, żeby z tym domem już coś ustalić pewniejszego, nawet ten wynajem, ale żebyś nie musiała się tym martwić. Co do auta - elektronika potrafi być wkurzająca, doskonale Cię rozumiem. Natomiast co do prowadzenia auta przez S. Wiesz, tu trochę będę go bronić. Mój mąż też nie jest zbyt 'samochodowy' i jeszcze kilka lat temu najczęściej było tak, że jak gdzieś jechaliśmy to zwykle ja prowadziłam (bo lubię), a mąż jechał jako pasażer, zadowolony, że może sobie poczytać. Ale stopniowo zaczął coraz więcej za kółko wsiadać i cóż - sprawdziło się porzekadło, że praktyka czyni mistrza. Mąż robi i długie trasy i po Warszawie jezdzi (co go niedawno jeszcze mocno stresowało), a ja się jako pasażer też dobrze czuję. A jeśli Twój S. 15 lat nie jeździł to lepiej niech sobie przypomina na spokojnie. Myślę, że to lepsze niż gdyby miał zgrywać chojraka, że może trochę nie jeździł, ale co tam przecież każdy głupi to potrafi. Ściskam mocno!

Też mam często poczucie, że wszystko opiera się na mnie. Przytłaczające to czasem, ale zawsze wtedy sobie myślę, że kto jak nie my - babki. Mnie to się zdaje, że to my wbrew pozorom jesteśmy silniejsze i bardziej ogarnięte od jakiegokolwiek zdolnego chłopa. I to nie to, że wydaje mi się, że Twój S. czy mój jest słaby czy coś. Każdy facet przy bliższym poznaniu traci na sile. Jesteśmy stworzone do rozwiązywania problemów, ogarniania mnóstwa spraw. Rzeczywiście teraz może być cokolwiek trudno i przydałaby nam się pomoc, dlatego rozumiem Twoje samopoczucie. Pamiętaj jednak, że nic nie trwa wiecznie, każda sytuacja (jak mówi trener Nawałka - nie problem) ma swoje rozwiązanie i prędzej czy później się rozwiąże. A jeszcze co do facetów... Jeśli potrzebujesz pomocy to po prostu facetowi trzeba powiedzieć krótko i zwięźle, czego od niego oczekujesz, co ma zrobić, bo nie licz na to, że sam się domyśli. Nakrzyczenie na faceta przynosi raczej odwrotny skutek - mój S się obraża. Powodzenia Terrasko, bardzo mi Ciebie żal, bo sporo Ci się tego zwaliło na głowę, ale dasz radę. Nie z takich sytuacji wychodziłaś :-)

Ha! U mnie też najwyżej po ryżu ... i serniku z bitą śmietaną :D Ale i tak wciąż w granicach normy :)

Dziwna sytuacja - jakaś chora totalnie. Jednym słowem, macie sobie radzić sami i tyle, a oni mają to w głębokim poważaniu czy sobie poradzicie i jak. O ile jestem w stanie zrozumieć ojca S. - bo jest po zawale, o tyle matki nie rozumiem kompletnie... leniwa strasznie z niej larwa!!! Wychodzi na to, że ja na swoją teściową złego słowa nie powinnam nawet powiedzieć, bo to złota kobieta jest (gdyby tylko tak nie narzekała ;)) miałaś rację, że powiedziałaś, że się źle czujesz - wszyscy wkoło coś, a Ty nic! Powinnaś się oszczędzać w swoim stanie, a nie ciągle coś robić. Buziaki Terrasko :*

nie poznaję Terraski! Bardzo dobrze, że raczysz się kawką teraz :) potrzebna Ci ta chwila wytchnienia jak nigdy!

Niektórzy nie sa przystosowani do robienia czegokolwiek i wcale nie musi Ci sie to podobac:) Swoją drogą boli ją głowa i nie może pomóc ale z koleżanka sie może spotkac hmmm Wracając, myślę, że S tez sie to niekoniecznie podoba, ale jednak co rodzina to rodzina :) Wybacz mu ;)

No właśnie dokładnie tak jak madu pomyślałam - na noszenie pudeł to głowa boli, ale na spotkanie z koleżanką to głowa nie boli. Hellloł? Dobra decyzja z tą kawką, S. sobie poradzi. A Ty w 7. miesiącu też chyba nie jesteś najlepszą kandydatką do noszenia jakichś pudeł. Więc 'keep calm and pij kawkę' ;)

Dzieki dziewczyny, jest pierwszy sukces. Maz zadzwonil, ze rozmawial z siostra i przyjdzie na godzine dzis wieczorem pomoc nam w przeprowadzce... Wiec moze jednak cos mu to dalo do myslenia, skoro sam z siebie znow do niej zadzwonil i zmobilizowal do pomocy... ;)

Jestem z Ciebie dumna :) ponownie! :)

Taaak, czemu mnie to nie dziwi? Co za ludzie, własnemu synowi tak trudno pomóc? Boli głowa? To ibuprom i można pomóc, kurde, ale zauważyła, że Ty jesteś w ciąży? Pij kawkę, niczym się nie przejmuj!

Można by w kwestii usprawiedliwienia rzec, że to inna kultura itp., ALE żeby aż tak?! Lenistwo i kompletny brak zainteresowania. Cholera, przecież urodzisz jej wnuka, to też nie ma dla niej znaczenia? Dbaj o siebie i nie myśl o tych co o Tobie też nie myślą.

Terraska w bojowym nastroju :) i brawo ;)

Masakra co kraj to obyczaj.Jak to moja babcia mowila..pamietaj ze bierzesz sobie meza z cala rodzina..hehe Dobrze ze mieszkacie daleko I za bardzo nie musisz ich ogladac. Masakra ze ty jestes w 7 mcu ciazy a oni takie numery robia..ehh

Jakoś mi umknął Twój wpis :/ To już chyba taka mentalność ludzi, wymigać się, zwalić na bolącą głowę itp. Siostra też by mogła pomóc bez przesady. No ale gościć się u was w waszym nowym domku to będą potrafili za jakiś czas. Pozdrawiam!