2 lata, 10miesięcy, 1 tygodnie i 6 dni razem

Po drodze był dzień mamy i dzień dziecka, zupełnie inaczej się je przeżywa będąc mamą. Mam wrażenie, że oddycham, że w końcu oddycham, że żyje.

Niezmiennie wpadam w zachwyt jak cudownie jest być mamą, zawsze czułam pod skórą, że to coś wyjątkowego, ale nie sądziłam, że z każdym dniem będę szczęśliwsza. Przetrwałam ciążę i trudne początki, bardzo trudne, ale syn wynagradza mi wszystko. Jestem absolutnie zakochana w macierzyństwie!

Wczoraj odebrałam młodego ze żłobka, spędziliśmy razem naprawdę świetne popołudnie, poszliśmy na plac zabaw gdzie się bawiliśmy (nie cierpię placy zabaw, ale wczoraj było super). Młody spędził chyba z 20 minut na huśtawce, a ja robiłam mu "giluchy", śmialiśmy się tak głośno, że było nas słychać na drugim końcu miasta zaproponowałam, że pójdziemy z placu na lody, a później do domu. Wszystko w pełnej współpracy (byłam w szoku, bo wyjście z placu zazwyczaj wiąże się z negocjacjami). Po powrocie do domu źle się poczułam (@ mnie skręciła) położyłam się na kanapie i puściłam bajki żeby mieć chwilę na dojście do siebie, a młody przyszedł do mnie i się wtulił, był moim małym termoforkiem.

A z dialogów, ostatnio K do cioci ze żłobka
K: ciociuuuuu, a wiesz, że ja lubię przyjemności
Ciocia: tak?! A jakie przyjemności lubisz?
K: Czerwone!

Czymkolwiek są czerwone przyjemności

Edit. Właśnie młody rozłożył mnie na łopatki, wychodził z drugim rodzicem z domu, wraca jutro. Klasyczny buziak, przytulas, rzucam, jak zawsze "kocham Cię synku", na co młody:
-ja Ciebie też mamo, zawsze będę do Ciebie wracał
Siedzę i płaczę..

3 lata, 11 miesięcy razem

Za miesiąc mój syn kończy 4 lata... czasami nadal nie mogę w to uwierzyć.. 4 lata razem. Ostatnio rozmawiałam z drugim rodzicem jak bardzo starania wpłynęły na nasze życie, jak zmieniłam się po poronieniu, jak zatapiając się w bólu po stracie nie zauważyłam bólu drugiej osoby oraz jak bardzo oddaliliśmy się od siebie po pojawieniu syna. Na tyle, że związek który można było uznać za idealny, rozpadł się. Nie było łatwo, pierwszy rok z HNB to naprawdę ogromne wyzwanie, ale o dziwo zgodnie uznaliśmy, że gdybyśmy mogli cofnąć czas, nic byćmy nie zmienili. Pozostajemy w przyjacielskich relacjach. Nasz syn mimo, że wychowywany osobno, nadał naszym życiom nowy sens. Bycie mamą to ogromne wyzwanie, nie sądziłam, że aż tak ogromne, ale jednocześnie to najpiękniejsze co mnie spotkało w życiu.

Niezmiennie uwielbiam kiedy młody mówi:
"ale nie idź bez mnie"
"ja tobie podawuje"

Lub inne typu:
-mamo później trzeba wyrzucic klamczucha
-a co to jest klamczuch
-no to (pokazuje kauczuka) 😂
-a co mu sie stalo?
-ja go nie ugryzłem 😂😂

4 lata, 4 miesiące razem

Jutro Wigilia.. to dla mnie szczególny dzień, 5 lat temu o tej porze krwawiłam żywą krwią zastanawiając się czy moje dzieci ze mną zostaną, moje bliźniaki, moje szczęście i marzenie o byciu nie tylko aniołkową mamą.. w Wigilię moja lekarka o cudownym sercu, najlepsza na świecie, przyjęła mnie po wieczerzy, żeby sprawdzić co z maluchami. Dowiem się wtedy, że jedno z dzieci przestało się rozwijać.. Z jednej strony cios, straciłam kolejne dziecko, z drugiej nadal była nadzieja, że drugie zostanie ze mną.. Rozpacz i radość. Nie płakałam wtedy, nie byłam w stanie, myślałam tylko o tym aby drugie z dzieci mnie nie opuściło i tak się stało, urodziłam syna. Nie ma jednak Świąt, w których pocichu przed światem nie myślę o dziecku, które się nie urodziło, a później lecą jak domino myśli o wszystkich moim utraconych dzieciach.. Są rany, które się nie goją, ale uczymy się z nimi żyć..

Chcę wierzyć, że kiedyś się wszyscy spotkamy..
Would you know my name if I saw you in Heaven?
Would it be the same if I saw you in Heaven?
I must be strong and carry on,
Cause I know I don't belong here in Heaven.
Eric Clapton