Twoja historia powoduje, że w moich oczach pojawiają się łzy. Skąd ty bierzesz siłę aby walczyć z przeciwnościami losu - nie wiem, ale ogromnie zazdroszczę Tobie tej determinacji i pogody ducha. Podziwiam Cię za to. Do dziś byłam pewna, że moje problemy z zajściem w ciążę to największy problem w moim życiu i że już nic gorszego spotkać mnie nie mogło. Tak bardzo się myliłam! Ty dałaś mi wiarę w to, że tak na prawdę moje problemy są niczym:) dziękuję i postaram się bardziej optymistycznie patrzeć w przyszłość :) dzięki Tobie :) A Tobie z całego mojego serducha życzę upragnionego dzieciątka i przede wszystkim zdrowia dla was obojga :) Trzymaj się...

No proszę. Użalanie się nad sobą też jest czasami potrzebne. Teraz atakujesz ze zdwojoną siłą!! :) I bardzo dobrze!! 3mam kciuki!!!!! :)

Kasiu ja na niemyślenie rzucam się po prostu w wir obowiązków. Czasem lepiej się mile zaskoczyć, niż wkręcić i rozczarować, ale są na świecie rzeczy, które się filozofom nie śniły :) ...jestem z Tobą :* ...

Ja to sama już nic nie ogarniam. Każdy mój wykres wygląda inaczej. Ale Tobie jak najbardziej życzę, żeby ta temperatura zwiastowała spełnienie marzeń. Ale tak jak pisze Macierzanka, to ja wolę się miło zaskoczyć, niż się wkręcać....chociaż tak ciężko to zrobić...

Kochana ja już widziałam takie anomalie, że nauczyłam się miec nadzieję nawet w tedy kiedy nie ma szans. Dlatego Tobie życzę tego samego wiary w spełnienie marzeń, nadziei na każdy nowy cykl i determinacji, która dla nas jest chyba najważniejsza. Trzymaj się pozdrawiam.:-)

Całe szczęście, że ujęłaś swojego męża w planach dotyczących kochania się :D A tak poważnie, to znakomite podejście. Może to skupienie się na zupełnie czymś innym będzie kluczem? A co do rodziny i adopcji, to myślę, że zrozumieją, a nawet będą z Was dumni, że chcecie dać szczęście maluszkowi, który w życiu miał pod górkę! :) Co do kompleksów, to ja też mam ich dwa miliony i wierzę, że uda nam się z nimi uporać, bo jak sama pisałaś, to pewność siebie sprawi, że będziemy lepszymi matkami. Bo będziemy mamami!! :):)

Żaba masz absolutną rację! Kasia jesteś wielka!!! <3

Kasiu, to teraz tylko speeda jakiegoś trzeba... ;) I nie myśl za dużo! Ja to analizuję tylko te pozytywne słowa lekarzy, reszta mnie nie interseuje! <3

Jesteś wspaniałą kobietą o wielkim sercu!

[img]http://www.twojegify.pl/gify/1957.gif[/img]

Może nie macie wycieczek w góry i ograniczoną możliwość spacerowania, ale macie coś znacznie ważniejszego - miłość! :) A do tego Twój mąż się troszczy o Ciebie, wspiera Cię i jest bardzo wrażliwy dla Twojego szczęścia jest skłonny do ogromnych poświęceń (tak wywnioskowałam po tym co pisałaś).

Nie zawsze to co nam się wydaje jest najważniejsze i nic nie dzieje się bez przyczyny. Choc bardzo ciężko zrozumieć to iż ludzie kochający się musza przejść długo droge do macierzyństwa. A tam gdzie bieda i patologia to dzieci rodza się non stop... Mysle ze to wszystko co się wokół Was dzieje jeszcze bardziej Was do siebie zbliży i jie traccie nadzei kochani:-))

Mam nadzieję, że wszystko się dobrze ułoży! :) Powodzenia i trzymam mocno kciuki! :)

Kasiu, nie wiem co Ci napisać. Wiem, że czujesz złość, rozczarowanie, żal i wiele innych negatywnych emocji. Mam nadzieję, że jak mąż wróci do zdrowia, to szybko Wam się uda wydać na świat potomka. Życzę Ci tego z całego serca! Nie wiem jak sprawa starań wygląda w Waszym wypadku....ale nie ma cienia szansy na to, żeby się mimo wszystko udało? Przepraszam, ale nie znam się zbytnio.

Zabko kochana dziekuje za pamiec...dzisiaj jest juz troszke lepiej ale rezygnuje z prowadzenia wykresu i ze staran...poddaje sie...nie bedziemy mieli szansy na dziecko naturalnie a przynajmniej nie w przeciagu najblizszych 2lat...wyniki meza sa fatalne i o ile liczbe daloby sie podniesc to zywotnosci niebardzo...lekarz mowil zeby powalczyc o nowe plemniczki dlatego dla clo i prowiron dla Pawla mielismy zobaczyc czy ta kuracja podziala niestety Pawel nie pomyslam i pozwolil sobie na silny antybiotyk co momentalnie niweczy dotychczasowe starania bo kazdy antybiotyk ma wplyw na plemniki i po zwyklych antybiotykach na gardlo albo grype plemniczki slabna...a mysmy juz mieli slabe a on taaaki slny antybiotyk teraz bierze...a mogl poczekac te 1,5msc z tymi zastrzykami ale nie pomyslal i o to jestem zla...i dlatego tez sie poddalam bo niema sensu walczyc z wiatrakami przynajmniej przez najblizszy czas...wyleczymy meza a potem zobaczymy czy wrocimy do staran o dziecko...

Przytulam bardzo bardzo mocno i nawet jak teraz rezygnujesz z tego wszystkiego, to ja liczę na przepiękny cud w Waszym wykonaniu! :) A może akurat prześlizgnie się jakiś cwaniaczek :) A teraz to skupcie się przede wszystkim na zdrówku! Czas leczy rany. Ja to myślę, że najważniejsza jest umiejętność doceniania tego, co już mamy i dbanie o to, żeby tego nie stracić. Wiem, że tak się tylko mówi, ale z czasem nabiera to zupełnie innego znaczenia. Mam nadzieję, że Twój żal z czasem minie, a i maleństwo się pojawi. Tego Ci życzę z całego serca! :*

Kasiu, bardzo współczuję, obawiałam się, że nie zniknęłaś bez powodu. Pewnie nie jestem w stanie sobie wyobrazić Twojego żalu i złości bo wiem, że przychodzi taka chwila gdzie instynkt macierzyński daje o sobie znać niemal fizycznie... Ale wspieram mocno. Mam nadzieję, że uda Ci się poukładać to w głowie przede wszystkim sobie, tak aby dalej cieszyć się życiem. Życzę aby mąż szybko wrócił do zdrowia, i życzę Ci abyście pielęgnowali swoją miłość i byli dla siebie wsparciem. Cierpliwości i siły! Bo Ty silna babka jesteś i dasz radę! Po burzy zawsze przychodzi słońce. Czasem jest ciężko, ale trzeba wierzyć, że wszystko ma swój sens i prowadzi nas do dobrego! A ja mimo to trzymam kciuki za Wasz cud. Będzie dobrze <3

Czasami ktoś radę odbiera jako atak i odpiera go atakiem. Nawet jak nie chciał słuchać Twoich rad, to mógł normalnie powiedzieć, że wychowuje sobie po swojemu, albo coś....ale nie mówić, że się nie znasz na niczym, bo nie masz dzieci! Ja rozumiem, że zupełnie inaczej sprawa wygląda jak się ma swoje dzieci , a inaczej jak się zajmuje czyimiś, ale tak czy siak, to myślę, że skoro pracujesz w takim a nie innym zawodzie, to chcąc nie chcąc musisz sobie radzić i wiedzieć jak się zachować, żeby Ci na głowę wszystkie nie weszły. Oj, coś mi się wydaje, że przydałaby Ci się porządna impreza, po której miałabyś kaca przez 3 dni! :D

hahahahah Zabko dzisiaj juz podchodze do tego inaczej on zawsze byl gburem i nie potrafil sie zachowac wobec kobiet...zwykly prostak chociaz jak chce to potrafi sie zachowac...ale niestety jesli chodzi o mnie nie szanuje mnie chociaz wiem ze jakby sie cos dzialo moge na niego liczyc ale w takich roznych syt to jest niefajny... Kazde z mojego rodzenstwa skoczylo by za kazdym w ogien ale ten z braci razem z zona sa wyjatkowi....nic sobie powiedziec nie dadza...a jak ktos sie w koncu odezwie to od razu sie napusza i atakuje...aaaa juz jest ok tylko trafil w bardzo czuly punkt...a ja wszytko biore do siebie za bardzo

no prawdziwa tragedia... Biedne dziecko... Współczuję rodzinie i ojcu też. Bo jeżeli na prawdę zapomniał a jak piszą był troskliwym i kochającym ojcem, to chyba większa kara spotkać go nie mogła jak poczucie winy. Nie wiem czy da rade się kiedyś z tego otrząsnąć...

Oczywiście, skoro był troskliwym ojcem, to bardzo go szkoda, bo będzie miał wyrzuty sumienia do końca życia. A z takim czymś na sumieniu chyba nie da się żyć... Żyjemy w takich czasach, że każdy gdzieś się spieszy i przy tym pośpiechu łatwo stracić głowę... Nikt nie robi takich rzeczy celowo....ale trzeba uświadamiać zarówno rodziców jak i przechodniów, żeby reagowali.

To zdarzylo sie na parkingu przed elektrownia a tam maja dostep tylko pracownicy mysle ze chodza do auta tylko po pracy i jak sa zmiany wiec jesli chodzi o przechodniow w tym przypadku to chyba ich nie bylo... Tragedia ciezko cokolwiek napisac ale ojciec byl, jest dorym czlowiekeim....bardzo mi go zal naprawde mu współczuje ale niestety nie da sie tego wytlumaczyc...

Kasiu, nie wiem dlaczego on jest taki zobojętniały. Jak dla mnie to on nałogowo ogląda TV. Oczywiście jego sytuacja ogranicza go w wielu kwestiach, ale przecież nie we wszystkich. Powinien Ci częściej okazywać jak wiele dla niego znaczysz. Na serio nie wiem co mogę Ci doradzić w tej sytuacji. Nie wiem jak możesz wywalczyć czas tylko dla Was, bez tv....przecież ma tyle czasu na oglądanie jak Ty jesteś w pracy....

tak tyle ze wtedy nie leca mecze....chociaz nie jestem pewna....dla niego licza sie tylko wyniki meczow... jak nie leci pilka to siatka to reczna to hokej to lekkoatletyka to kolarstwo i tak na okraglo... i wlasnie sie dowiedzialam ze ten antybiotyk co go bral nic nie pomogl na noge ale za to napewno zaszkodzil na plemniczki...z reszta i tak teraz nici ze starania...nie mam do tego weny ochoty...mamy ciche dni i jak nic sie nie zmieni miedzy nami bedzie tak dluzej...ja poraz kolejny walczyc o wzgledy nie zamierzam...ale dam sobie rade kolejny dzien kolejne problemy i kolejne mozliwosci...

Witam kochana...absolutnie cie wspieram ale...sama uwazasz, ze on nic nie potrafi zrobic i wszystko musisz robic sama...i on do twojego podejscia sie dopasowal i jest mu z tym po prostu wygodnie...nie denerwuj sie tu na mnie...pokaz mu , ze moze cie stracic...zmien taktyke...facet sie nie domysla niczego i czytac mieczy wierszami nie bedzie, zapomnij to czego mu nie powiesz on slyszec nie bedzie i tez upewnij sie ze prostym jezykiem mowisz, mowie serio znam to z doswiadczenia...jak mu powiedzialas, ze musisz odkurzyc jak wrocisz z pracy to nie dziw sie , ze on ci to zostawil bo slyszal to dokladnie jak powiedzalas...nie ma domyslania u facetow!!! ale tez jezeli mowisz mu caly czas ze on nic nie jest w stanie zrobic ( pomimo tego ze to prawda) to on tez zaczyna w to wierzyc, jego poziom samooceny sie obniza i mozliwe, ze ma depresje, nie chce mu sie nic robic i pieprzy wszystko po kolei...ja tu nie mowie , ze to twoja ina, zebys nie myslala absolutie, tylko, zebys to przemyslala, wiem ze nie jest ci latwo i czujesz sie sama z tym wszystkim pomimo tego ze masz faceta i przykro mi z tego powodu ale to wszystko moze sie zmienic robiac kilka prostych rzeczy, powodzenia slonce...trzymam kciuki :-)

Asha cos w tym jest...ale nie wiem czy wiesz ze on jest niepelnosprawny i jak tylko od niego cos wymagam i zabiera sie za to to zawsze jest przynies to podaj to pozamiataj przyklej potrzymaj wcisnij...to dziala na tej zasadzie ze on dyryguje a ja robie wiec wole zrobic wszytko sama....Z reszta daaawno nauczylam sie ze do niego prosto z mostu trzeba gadac ale chyba bardziej dobidnie prosic o pomoc mowiac kochanie mozesz mi pomoc z ta rura nie ma co? aaa to w sumie duperela ale mam dosc nianczenia i uslugiwania facetowi ktory nic od siebie nie daje...nie powiem wychowal sobie mnie...a ja za bardzo go kocham za bardzo mi na nim zalezy...chcialabym zeby mu zalezalo choc troszke tak jak mi na nim...ale tak to jest jak ktos ma miekkie serce musi miec twarda dupe... a nie powiem kiedys potrafil mnie docenic staral sie mowil do mnie ladnie teraz nawet nie ma ochoty mnie pomiziac przytulic nie mowiac o masazu...a o prezentach na jakiekolwiek okazje moge zapomniec...niedawno mielismy rocznice slubu 2ga...nawet mnie nie pocalowal z tej okazji...zlamanego kwiatka nie dostalam...

<3

Dobrze, że wyrzuciłaś te wszystkie złe emocje do swojego pamiętnika, a nie jemu :) Trzymam za Was kciuki :) Mam nadzieję, że wszystko będzie się coraz lepiej układać :)

Na chwilke obecna ja to wiem :D musi byc dobrze innej opcji niema:D planuje posplacac do konca roku dlugi zeby moc spokojnie za rok wyjechac na zasluzone wakacje:D

Oooooo i to jest plan doskonały! Jak najbardziej zasługujesz na wakacje! :)

A nie robisz testow? Owulacyjnych przynajmniej to byc wiedziala jak dluga masz fl...i co to bylo za krwawienie, bo to moglo byc tez owulacyjne, ale jak nie robisz testow to nie wiadomo...to tylko takie moje spostrzezenie...temp tez by ci duzo powiedziala o cyklu nawet przed staraniem...caluje

kochana mierzylam ale odstawilam termometr bo staranka odlozone ze wzgledu na operacje meza i kilka innych spraw...a to plamienie to nie bylo klrwawienie tyllko jeden dzien widzialam krew ale to bylo jak z rozdrapanego strupka...a powinno w tych dniach byc normalne krwawienie bo zawsze cykle mialam 30 dniowe no z 32 33 maks...mialam zaczac mierzyc temp znowu ale nie moge [owiedziec ze zaczelam nastepny cykl...

Kasiu! Kochanie Twoje poczucie wartości nie powinno spadać! Nie możesz! Jesteś bardzo wartościową i kochaną kobietą. Jesteś też wspaniałą, kochającą i wspierającą żoną i spokojnie możesz wymagać tego od męża. Faceci mają czasami takie swoje niewytłumaczalne zachowania... ale w żadnym wypadku nie mogą one wpływać na naszą samoocenę!!! Kasia! Jakbyś mi wyjęła słowa z ust... ale z przed wielu miesięcy. To żadne pocieszenie, ale to chyba taka rutyna. Sama się kiedyś nad tym zastanawiałam i doszłam do wniosku, że jeśli się coś robi długo pod presją, z kalendarzem i zegarkiem w ręku, to później długo się nie można odzwyczaić (mówię tu o facecie) i być spowrotem tym dominującym! Głowa do góry. To się zmieni! Wszystko za jakiś czas wróci do normy.

trzymam kciuki żeby było dobrze:)

Kasiu, trzymam za Was kciuki! Ale jakbyś chciała to możesz mi zawsze pozawracać głowę na priv :) Daj znać czasem jak żyjesz, a jak już do nas wrócisz, to na pewno będziemy mieć mnóstwo tematów do obgadania :) Życzę Ci powodzenia i wiedz, że bardzo mocno kibicuję i Tobie i męzowi! :*** <3

Będzie mi cie brakować na forum. Jesteś bardzo silna pozytwna fighterka ;) mam nadzieję że jak zlapiesz oddech to wrócisz. Życzę tobie i mężowi dużo zdrowia. Trzymaj sie Kasiu! :)

Będzie mi cie brakować na forum. Jesteś bardzo silna pozytwna fighterka ;) mam nadzieję że jak zlapiesz oddech to wrócisz. Życzę tobie i mężowi dużo zdrowia. Trzymaj sie Kasiu! :)

Kasiu, ja przez ostatni miesiąc zerknęłam tu zaledwie kilka razy. Sama chcę się trochę odsunąć od tej strony. Nie całkowicie, bo interesuje mnie co tam u tych, które poznałam ;] ale tak, żeby nie wypełniać każdej wolnej chwili w ciągu dnia różową stroną :)

Mam nadzieje ze nidlugo do nas wrocisz :)

Nadzieja umiera ostatnia... i nie wiem co lepsze. Żyć nadzieją i cieszyć się, że może się spełni marzenie, czy żyć z dnia na dzień i nie rozczarowywać się. Wszystko ma swoje wady i zalety...

Co Ci mogę napisać... mam nadzieję, że Wam się uda i nie będziecie musieli wracać do tematu adopcji. Ale dobrze, że analizujecie również alternatywne drogi do zostania rodzicami. Trzymam za Was mocno kciuki!! :)

moja siostra adoptowała dwójkę dzieci (jeden z nich to mój chrześniak), dzieciaki mają teraz 10 i 9 lat, to już duże chłopaki. Więc jeśli naturalnie Wam nie wyjdzie to przecież zawsze jest opcja z tą adopcją :)

niestety...adopcja nie wchdzi w gre chociaz bardzo bysmy chcieli ze wzgledu na chorobe Pawla...ale jak to by miala byc ostatnia szansa to bedziemy sie starac sadownie o pozwolenie:D takze zobaczymy...o ile nasze malzenstwo przetrwa

Dziękuję :) co tam u Was ?? :)